สะดุดรักผู้ชายข้างห้อง

66.0K · จบแล้ว
พลอยแพรวา/Secret L.
30
บท
21.0K
ยอดวิว
9.0
การให้คะแนน

บทย่อ

"แน่ใจใช่มั้ยว่าอยากเป็นของฉัน" "อื้ม" "จะไม่เสียใจแน่นะ" "ค่ะ"

โรงแรม/มหาลัยโรแมนติกรักหวานๆผู้ชายอบอุ่นนิยายรักโรแมนติกนิยายรักนักศึกษา

มินนี่ & แบทเทิล

Intro

มินนี่

ในยามค่ำคืนที่สุดแสนจะเงียบสงัด นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน หลายคนอาจจะนอนหลับอยู่บนเตียงที่สุดแสนนุ่มสบาย แต่ผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง ชื่อของเธอคือมินนี่หรือเรียกสั้นๆว่ามีน นักศึกษาชั้นปีที่สองคณะบริหารธุรกิจ กำลัง....

"อื้อออ อ๊าา อุ่วว"

พั่บ พั่บ พั่บ

"อ๊าาาส์ ซิ๊ดด อื้ม"

"อะ อ๊า อ๊า อึ อื้อ อื้อ อ๊าาาส์"

เธอขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงด้วยท่าทางหงุดหงิด ก่อนจะเดินไปที่ระเบียงของห้องพร้อมกับสูดหายใจเข้าลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้

"พวกคุณมึงจะเอากันดังไปไหนค่ะ! คนจะหลับจะนอน!"

เสียงหวานของเธอตอนนี้ตะโกนออกไปยังห้องข้างๆที่ส่งเสียงนั้นข้ามห้องมาอย่างไม่เกรงใจ ต้องเจอกับเหตุการณ์นี้ทุกวัน แก้ปัญหามันทุกวิธี ตั้งแต่แปะกระดาษเตือนหน้าประตู เคาะห้องด้วยความโมโห ฟ้องป้าหอ แต่คนพวกนั้นก็ยังไม่เกรงใจ

หรือเพราะหอนี้มันห่วยแตกขนาดคนเอากันยังดังทะลุห้อง นี่ถ้าเธอตดหรืออึในห้องน้ำไม่ดังข้ามไปสามสี่ห้องเลยเหรอ

มินนี่พูดจบกระเดินฟึดฟัดเข้ามาในห้องและทิ้งตัวลงนอนอีกครั้งอย่างเหนื่อยใจ เธอจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว พรุ่งนี้ต้องย้ายหอ ไม่สนมันแล้วค่าประกันอะไรนั่น อยู่ไปก็เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ

เช้าวันต่อมา

"ป้าคะ ขอย้ายออกค่ะ ภายในอาทิตย์นี้"

"ทำไมล่ะคะหนูมีน เพิ่งจะเข้ามาอยู่ไม่ถึงสามเดือนเองนะคะ" ป้าหอที่หน้าตาเหี่ยวย่นเพราะเครียดกับการเก็บค่าหอที่ทวงเท่าไหร่ก็ไม่จ่ายเอ่ยถามอย่างสงสัย

ตีเนียนจังเลยนะทั้งที่ก็บ่นไปหลายครั้งแล้วไม่เคยจัดการ

"ป้าน่าจะรู้ค่ะ เพราะมีนบอกไปแล้วหลายครั้ง แต่ไม่ต้องกังวลค่ะมีนไม่มีปัญหาเรื่องเงินประกัน" พูดจบเธอก็เดินขึ้นไปโดยไม่สนใจ

"น่าเบื่อจริงๆเลย ต้องเหนื่อยหาหอพักใหม่อีกแล้วใช่มั้ยฉัน"

นี่มันครั้งที่สี่ที่ต้องย้ายหอทั้งที่เพิ่งเรียนปีสองเองนะมินนี่!

แบทเทิล

สาวคนที่1 : พี่แบททำอะไรอยู่คะ (อ่านไม่ตอบ)

สาวคนที่2 : ว่างคุยกับเบลมั้ยคะ (ไม่อ่าน)

สาวคนที่3 : หยิ่งจัง ไม่ตอบเลย (อ่านไม่ตอบ)

สาวคนที่4 : ทักค่ะ (ไม่อ่าน)

คนที่นั่งอยู่บนโซฟาถึงกับส่ายหัวอย่างรำคาญเพราะข้อความที่เด้งเข้ามาไม่หยุด หลังจากที่เพื่อนตัวดีแอบเอารูปของตัวเองไปลงเพจอะไรซักอย่าง จนมีแต่คนทักมาหาเป็นร้อย ทั้้งผู้หญิง กระเทย เกย์ จนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มใช้ชีวิตไม่เป็นปกติอีกต่อไป

ทั้งที่จริงแล้วเขาไม่ชอบวุ่นวายกับใคร ถ้าเหงาเมื่อไหร่ก็จะมีคุยกับคนนั้นคนนี้บ้างแต่ก็ไม่เคยได้จริงจังกับใครซักที เพราะเขายังไม่อยากปวดหัวกับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่

แค่เรื่องเรียนก็น่าปวดหัวพอแล้ว

อีกอย่างยังไม่มีใครที่เขาอยากจะคบด้วยเลยซักคน ผู้หญิงก็เหมือนกันหมด

"ฮ่าๆ ดังแล้วว่ะมึง" เสียงของเพื่อนที่เพิ่งจะเข้ามาในห้องของตัวเองหัวเราะลั่นเมื่อกดเข้าไปดูเพจที่ว่านั้น จนคนที่เจอปัญหาต้องมองด้วยสายตารำคาญ

"เพราะไอ้เหี้ยทอร์ กูจะไม่เอามันไว้" เขาพูดแล้วขมวดคิ้วยุ่ง จนเพื่อนสนิทต้องแอบขำออกมา

แบทเทิล หนุ่มสุดหล่อที่ไม่ชอบเปิดเผยตัวตนกับสังคม และเพื่อนสนิทที่แสบมากสองคนคือทอร์ และเควินที่นั่งอยู่ในห้องของเขาตอนนี้ ทั้งสามคนอยู่คณะวิศวะ ปี3 ที่ถูกจัดอยู่ในกลุ่มผู้ชายสิบอันดับที่หน้าตาดีที่สุดของคณะ

ทั้งที่นิสัยใจคอไม่เหมือนกันแต่กลับมาเพื่อนสนิทกันได้

แบทเทิล : ผู้ชายที่ชอบเก็บตัว ไม่ค่อยพูด แสดงความรู้สึกทางสายตา

เควิน  : ผู้ชายแสนดีสำหรับสาวๆ แต่ซ่อนคมเล็บที่อันตราย

ทอร์ : ผู้ชายขี้เล่น อารมณ์ดี ที่เอาแต่ใจ

"เอาน่า มึงจะได้เจอสาวเยอะๆไง จะได้ไม่เหงา" เควินพูดขึ้นอีกครั้งแล้วยิ้มอย่างกวนๆ ที่เห็นเพื่อนตัวเองอยู่ไม่สุข

"กูไม่ต้องการ!"