EP.1 : โจรกรรมแก้มนุ่มของสาวงามและเด็กชาย

ตั้งแต่อดีตกาล ลูกพลับจัดเป็นผลไม้มงคลชนิดหนึ่งซึ่งมีความหมายสื่อถึงความยั่งยืน ความมั่นคง ความหนักแน่น และการฝ่าฟันอุปสรรคอย่างราบรื่น โดยทั่วไปมีผลกลมกลึง เมื่อสุกแล้วมีผิวมันวาวสีเหลืองทอง รสชาติหวานละมุน ในแง่ของโภชนาการยังเต็มไปด้วยคุณประโยชน์ ทั้งแคลอรีต่ำ ไขมันต่ำ อุดมไปด้วยเส้นใยอาหาร ต่อต้านอนุมูลอิสระ และช่วยลดโอกาสการเกิดโรคมะเร็ง

นับเป็นของดีที่นิยมมอบให้แก่กันในโอกาสมงคล

อืม มงคล

ประเด็น คือ ซีเยว่พินิจพิจารณาลูกพลับเพลิงสวรรค์ที่กองเกลื่อนบนผ้านวมแล้วไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่ว่าการตอบรับระบบเจ้าแต้มจะเป็นโอกาสมงคล สถานการณ์ที่ไม่รู้จักในสถานที่ที่ไม่รู้จัก อดีตไลฟ์โค้ชไม่ปฏิเสธว่าการกำขี้ดีกว่ากำตด อย่างน้อยมีระบบก็ไม่เคว้งคว้างไร้จุดหมาย เรื่องของเรื่องคือกลัวว่าไป ๆ มา ๆ จะกลายเป็นการเชิญเทพมาง่ายแต่ส่งกลับไปแสนยาก[ เชิญเทพมาง่ายแต่ส่งกลับไปแสนยาก สำนวนจีนหมายถึง การเชิญบุคคลมาช่วยแก้ปัญหา แต่กลายเป็นการเพิ่มปัญหาใหม่มาแทน]

ประเมินแค่ความสดใสเกินจำเป็นก็เหมือนจะไม่อยู่กับร่องกับรอย..

[ โฮสต์ที่รัก! ]

[ ระบบคืนความสุขแก่คู่ยวนยางเป็นระบบที่มีความมงคลเป็นอย่างยิ่ง! ]

[ อย่ามู่ลี่[ มู่ลี่ คำสแลงหมายถึง บูลลี่ ; มีความหมายในเชิงหยอกล้อ

]ระบบ ถ้ามีระบบ โฮสต์ที่รักและครอบครัวจะรุ่งเรือง! ]

ระบบผู้ถูกวิพากษ์วิจารณ์ยับเยินเด้งหน้าจอระเบิดดอกไม้กระจัดกระจาย

ซีเยว่ผินใบหน้าขาวราวไข่ปอกหลบสะเก็ดกลีบดอกไม้ซ้ายขวา

ด้วยความเป็นห่วงอย่างสุดซึ้ง เจ้าแต้มยิ่งแก้ตัวยิ่งเหมือนมิจฉาชีพมือใหม่ที่เผอิญโทรติดสายตำรวจ พฤติกรรมยัดเยียดตัวเองเพื่อเกาะติดผู้อื่นอย่างกระตือรือร้นมองมุมไหนก็มีปัญหา เด็กหญิงพูดได้เต็มปากเต็มคำเลยว่าดรรชนีทองคำที่เพิ่งจะประกาศกร้าวว่าตัวเองเป็นสิ่งมงคลไม่น่าไว้วางใจ

มองปากซีเยว่นะคะ ไม่น่าไว้วางใจ

วิญญาณหลงร่างพรูลมหายใจแผ่ว ใช้ดวงตาสีน้ำตาลทองหางเชิดจับจ้องหน้าต่างระบบจนดอกไม้ที่จองหองพองขนตัวแฟบ

[ โฮสต์ที่รัก อย่าจ้องมองระบบด้วยความเร่าร้อน ระบบน่ารักมากแต่เรารักกันไม่ได้ ]

เพื่อนระบบด้วยกันเคยบอกไหมว่าไม่ควรวอนมือวอนตีนกับโฮสต์

ซีเยว่สูดออกซิเจนเข้าปอดลึกเท่าที่จะลึกได้ โตเป็นผู้ใหญ่แล้วต้องใจเย็นเปี่ยมวุฒิภาวะ ไม่ถือสาระบบบ้าไม่ว่าระบบเมา ทำใจให้นิ่งแล้วเอ่ยเสียงเบาเกริ่นเปิดบทสนทนา

“เจ้าแต้มเราต้องคุยกัน”

[ ระบบพร้อมคุยกับโฮสต์ที่รักเสมอขอรับ! ]

[ โฮสต์ที่รักเป็นมือใหม่ ระบบยินดีตอบทุกข้อสงสัยของโฮสต์ที่รักอย่างเต็มใจ! ]

“ดีมาก” หงส์น้อยพยักหน้าชื่นชม

มือขาวนุ่มนิ่มหยิบผลไม้ลูกกลมเกลี้ยงเกลาสีเปลวเพลิงสว่างไสวแลดูฉ่ำน้ำขึ้นมาหนึ่งผล เอียงศีรษะถามด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ “นี่คืออะไร”

เจ้าหน้าต่างสีสดใสกระวีกระวาดตอบ [ แจ้งโฮสต์ที่รัก นั่นคือลูกพลับเพลิงสวรรค์! ]

[ ผลไม้แดนเซียนที่เต็มเปี่ยมด้วยพลังหยางจำนวนมหาศาลมากเป็นอันดับต้น ๆ ในหมู่ผลไม้แดนเซียน มีกลิ่นหอมเป็นเลิศ รสชาติไม่มีที่ติ เซียนสุรานิยมนำไปหมักบ่มเป็นเครื่องดื่มเมามายชั้นเลิศชื่อว่า เหล้า

หยางหยาง[ หยาง [ 阳 ; Yang ] หมายถึง ดวงอาทิตย์ หรือพลังบวก] หรือที่เหล่าเซียนเรียกติดปากว่าสุราแกะน้อย[ หยาง [ 羊 ; Yang ] หมายถึง แพะหรือแกะ

] เมื่อครบหนึ่งร้อยปีจะถูกนำออกมาแจกจ่ายให้เหล่าเซียนสงครามในวันขึ้นปีใหม่ หากผู้บ่มเพาะได้รับประทานเชื่อกันว่าจะส่งเสริมร่างกายให้เหมาะแก่การบรรลุเป็นเซียนในอนาคต! ]

[ เป็นของขวัญแสดงความยินดีจากระบบเพื่อโฮสต์ที่รักโดยเฉพาะ! ]

โอะ! ของดี

“แล้วยังไงต่อ?” ไม่ได้อยากจะช็อตฟีล แต่นั่นสิ ให้มาแล้วยังไงต่อ

น้อง ๆ หนู ๆ ควรจำไว้ว่านอกจากความรักโดยไม่มีเงื่อนไขของพ่อแม่ ของฟรีไม่มีในโลก

จุดประสงค์ของระบบคืออะไร?

ไม่ต้องอ้าปากถามให้เปลืองน้ำลาย ระบบแสนรู้ตอบทันที [ แจ้งโฮสต์ที่รัก จุดประสงค์ของระบบคืนความสุขแก่คู่ยวนยางคือปฏิบัติหน้าที่มอบภารกิจและรางวัลให้โฮสต์ที่รักเพื่อคืนความสุขแก่คู่ยวนยาง กรุณาปฏิบัติภารกิจอย่างขยันขันแข็งเพื่อความสงบสุขของเจ็ดแคว้น! ]

“...”

ก็ควรจะรู้แต่แรกว่าคุยกันดี ๆ ไม่น่ารู้เรื่อง

เด็กหญิงตัวน้อยใช้เวลาครู่ใหญ่เพื่อรีดเอาข้อมูลมาจากระบบที่มีชื่อยาวเป็นวา กว่าจะได้ความครบถ้วนซีเยว่จำไม่ได้แล้วว่าข่มขู่ประทุษร้ายทางวาจาใส่เจ้าแต้มไปกี่ครั้ง ทว่าเมื่อผ่านการย่อยจากสมองแล้วสรุปอย่างรวบรัดเลยคือ เจนภพถูกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนเองหมายมั่นปั้นมือจะตีตั๋วไปหาประทานกีให้เพื่อตอบแทนค่าซูชิเซ็ต

อ่านไม่ผิด สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพจ่ายค่าซูชิเซ็ตเป็นมดลูก

ถามว่าใช้ตรรกะไหน บอกตามตรงได้คำเดียวว่าไม่รู้

น่าเศร้ายิ่งกว่าคือ ข้าวปั้นหน้าปลาดิบคุณภาพเกรดพรีเมียมสี่สิบเก้าคำไม่เพียงพอที่จะส่งเกย์หนุ่มวัยทำงานไปอยู่ในร่างของเจ้าหญิงแสนงามหรือบุตรสาวแม่ทัพผู้มีชะตาชีวิตรักแสนโรแมนติก

แต่เพื่อตอบสนองความต้องการแรงกล้าที่จะตามหาร่างที่คู่ควรให้กับวิญญาณสาวกผู้จงรักภักดี ดังนั้นแล้วสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพจึงปฏิบัติการพลิกหน้าสมุดบัญชีชะตาอายุอานามกว่าสามพันปีอย่างขมีขมัน คราวเคราะห์ที่โชคมาตกเอาที่ฝาแฝดหงส์มังกรคนพี่ของตระกูลคหบดีแห่งเมืองหูโจว

ชะตาชีวิตเก่ากึ๊กตรวจสอบแล้วจัดว่าดีจัดว่าเลิศ

ปัญหาคือ สมุดบันทึกรุ่นทวดของทวดจกตา

จะกล่าวว่าความที่ไม่เคยส่งสมุดอัปเดตเลยตลอดหลายศตวรรษทำพิษก็ไม่ผิด สิ่งศักดิ์สิทธิ์ผู้เฒ่ามารู้ว่าอยู่หลังเขาก็เป็นตอนที่เห็นเส้นชะตาชีวิตของฝาแฝดที่ควรราบรื่นโรยด้วยกลีบกุหลาบขมวดพันกันยุ่งเหยิง สาเหตุมาจากปัจจัยไม่คาดฝันที่พยายามเท่าไหร่ก็ง้างปากระบบคืนความสุขแก่คู่ยวนยางให้สำรอกความจริงออกมาไม่ได้ ซึ่งในกรณีดังกล่าวโดยปรกติจะต้องเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์สักองค์อวตารลงมาแก้ไขเพื่อไม่ก่อให้เกิดปรากฏการณ์ผีเสื้อขยับปีก พัดชะตาชีวิตคนทั้งเจ็ดแคว้นล่มไปทั้งยวง

แย่หน่อยที่เปลี่ยนเอาที่หน้างานไม่ทัน..

วิญญาณเจ้าของร่างตัวจริงชิ่งหนีไปเกิดใหม่ ในขณะวิญญาณของเจนภพผสานเข้ากับร่างของซีเยว่เป็นเนื้อเดียวกัน

แนบสนิทชนิดที่ว่าเหมือนอาศัยอยู่ในร่างนี้มาตั้งแต่เกิดเลยล่ะ

ด้วยเหตุประการฉะนี้ เจ้าแต้มจึงถูกส่งมาเพื่อเป็นไกด์แนะแนวทางการแก้ปมเส้นด้ายเล็ก ๆ ที่จะพัฒนาเป็นหายนะใหญ่โต

ไม่ทำได้ไหม

ได้

ระบบคืนความสุขแก่คู่ยวนยางมีขั้นตอนการมอบภารกิจและมอบรางวัลเท่านั้น ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเจ้าแต้มไม่มีมาตรการลงโทษ จุดประสงค์หลัก คือ การสานสัมพันธ์รัก รักษารอยแผลระหว่างซีเฉาหยางและเว่ยเฉินลี่ บิดาและมารดาของฝาแฝดหงส์มังกร มีระยะเวลาปฏิบัติการยาวนานสามปี หากทำสำเร็จเจนภพจะสามารถใช้ชีวิตอยู่ในร่างซีเยว่ได้อย่างสมบูรณ์

ครอบครัวเป็นสุขจบแฮปปี้

ในทางตรงกันข้าม หากทำไม่สำเร็จหรือเพิกเฉยจนครบกำหนดเวลาวิญญาณของเจนภพจะถูกดึงออกจากร่างของซีเยว่ ร่างที่ไร้วิญญาณจะไร้ลมหายใจ ในอนาคตมารดาจะประสบเคราะห์กรรมถึงแก่ชีวิต บิดาตรอมใจตายธุรกิจล่มจม น้องชายซีหยวนผู้น่ารักมีเกณฑ์เทิร์นดาร์กกลายเป็นประมุขวังมารสร้างความโกลาหลให้เจ็ดแว่นแคว้นถึงคราวตกต่ำ

ฉิบหายวายป่วงกันทั้งบาง

นอกจากนี้ ถ้าละเลยยังมีเกณฑ์ที่จะถูกสิ่งศักดิ์สิทธิ์เหม็นหน้าแรงมาก ชาติหน้าชาติไหนไม่ต้องหวังถูกกันแล้วหงหวย

มีทางเดียวคือ ตั้งใจทำภารกิจและรีดไถระบบให้แห้ง

“อย่างนั้นภารกิจแรกคืออะไร?”

ตีดิ้ง!

[ ขอแสดงความยินดี โฮสต์ที่รักปลดล็อกภารกิจหลัก การกลับไปทวงบัลลังก์ภรรยาเอกอย่างยิ่งใหญ่ ]

[ รายละเอียด เพื่อความสุขของปวงประชา โฮสต์ที่รักจะต้องพาแม่และน้องชายหวนคืนสู่บ้านตระกูลซีแห่งเมืองหูโจวอย่างสง่าผ่าเผยด้วยเกียรติและศักดิ์ศรีของสตรีผู้เป็นใหญ่หลังบ้าน! ]

[ รางวัล คัมภีร์เคล็ดวิชาบ่มเพาะแบบสุ่มระดับ จำนวนหนึ่งเล่ม ]

เสียงใสแจ้งรายการและเนื้อหาภารกิจในทันทีโดยไม่ต้องประมวลผล ระบบคืนความสุขแก่คู่ยวนยางเตรียมภารกิจไว้รอโฮสต์ถามอย่างใจจดใจจ่อ

อย่างไรก็ดี ในขณะที่ระบบตื่นเต้นมาก ซีเยว่กำลังครุ่นคิด

“อ่า..” คิดว่าควรจะโฟกัสอะไรก่อนระหว่างภารกิจนอนเซนส์ที่ไม่มีการปูพื้นฐานหรือคัมภีร์เคล็ดวิชา

ช่าง น่า หนัก ใจ

เอาล่ะ เบื้องต้นต้องทำความเข้าใจก่อนว่าการหนีออกจากบ้านกับการถูกไล่ออกจากบ้านไม่เหมือนกัน กลับไปอย่างสง่าผ่าเผยมันก็พอได้แต่ลืมไปได้เลยเรื่องเกียรติยศ เด็กหญิงไม่คิดว่าคนไล่จะดีใจที่คนถูกไล่กลับไปเคาะประตูหน้าบ้าน ใช่ว่าไปทำตาใสแจ๋วแล้วเขาจะเก็บเข้าข้างในเสียเมื่อไหร่ ดีไม่ดีได้ถูกไล่กลับมาด้วย

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงท่านแม่ คนงามไม่อยากเห็นแม้แต่เงาของสามี จะให้บากหน้ากลับไป ไม่มีทางซะล่ะ

ถ้าทำ ศักดิ์สงศักดิ์ศรีคงไม่ต้องมีกันแล้ว

คำนวณอย่างถี่ถ้วนจากเงื่อนไขทั้งหมดทั้งมวลความเป็นไปได้ที่ดีที่สุดในการทำภารกิจให้สำเร็จคือ จะต้องหาวิธีการใดก็ได้ให้เรือนตระกูลซีแห่งเมืองหูโจวจัดขบวนเชิญเว่ยเฉินลี่และสองฝาแฝดกลับ ที่สำคัญคือต้องเรียกกลับไปในเหตุการณ์สำคัญด้วยตำแหน่งสำคัญ ไม่ต้องมงคลมากก็ได้แต่ต้องไม่ใช่การกลับไปเงียบ ๆ ทางประตูข้างหรือประตูหลัง บิดาผู้นั้นจะต้องเปิดประตูใหญ่ของบ้านอ้ารับสถานเดียว

คิดดูแล้วหากไม่มีคนป่วยต้องกลับไปดูแล หรือคนตายต้องกลับไปฝัง การกลับไปในฐานะฝาแฝดหงส์มังกรผู้มีพรสวรรค์ในการบ่มเพาะก็ไม่เลว

ตรงตามคอนเซปต์ ยิ่งใหญ่ สง่าผ่าเผย และเกียรติยศ

ต้องเท้าความสักนิดว่าบนแผ่นดินผานกู่นอกจากจะอยู่ในธีมจีนโบราณที่ไม่อิงประวัติศาสตร์แล้วยังอยู่ในธีมแฟนตาซีกำลังภายในด้วย เป็นแบบที่มีทั้งจอมยุทธ์ เทพเซียน สัตว์อสูร และมารปีศาจครบเครื่อง อย่างไรก็ดีใช่ว่าอยากจะพบแล้วจะพบความตระการตาได้ตามท้องถนน จำนวนผู้บ่มเพาะมีน้อยเสียยิ่งกว่าน้อย บางทีคิดรวมกันทั้งเจ็ดแว่นแคว้นแล้วอาจจะไม่ถึงหนึ่งพันคน

เรื่องราวการบ่มเพาะเปรียบเสมือนตำนานเรื่องเล่าที่มีอยู่จริง ดังนั้นสำหรับปุถุชนคนธรรมดาผู้ไร้ลมปราณแล้ว โอกาสการบ่มเพาะเข้าถึงโลกยุทธภพไม่ต่างอะไรจากการปีนป่ายขึ้นสวรรค์

ขอเพียงมีคัมภีร์บ่มเพาะระดับต่ำหล่นใส่หัวสักเล่มย่อมไม่ต่างจากบุญคุณที่ชดใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด

ทว่าแนวคิดนั้น ไม่ใช่กับซีเยว่ที่มีไส้ในเป็นเจนภพ

เกย์หนุ่มผู้อินทูกับกูซูเข้าเส้นเลือดนึกขึ้นได้ว่ารางวัลของระบบ คือ คัมภีร์เคล็ดวิชาบ่มเพราะแบบสุ่มระดับ

เพ้ย! อุทานแบบชาวบ้านแดนมังกรสักหนึ่งกรุบ วรยุทธ์แบบสุ่มเจนไม่ต้องการ ดวงบ้งขนาดตกจากดาดฟ้าเรือคอหักได้ บอกเลยว่ามีสิทธิ์บ้งได้คัมภีร์ระดับต่ำได้เหมือนกัน ถ้าไม่ปั๊วะไม่ปังจะมีไปทำไมวรยุทธ์

“เจ้าแต้ม คัมภีร์เคล็ดวิชาบ่มเพาะระดับอะไรนะ” จิบน้ำเปล่าเย็นชื่นใจสอบถามใหม่เพื่อความมั่นใจ

มั่นใจว่าจะรีดไถได้อย่างถูกต้อง

[ รางวัล คือ คัมภีร์เคล็ดวิชาบ่มเพาะแบบสุ่มระดับ จำนวนหนึ่งเล่มครับโฮสต์ที่รัก! ]

“พูดอีกทีซิ!”

[ รางวัล คือ คัมภีร์เคล็ดวิชาบ่มเพาะแบบสุ่มระดับ จำนวนหนึ่งเล่มครับโฮสต์ที่รัก! ]

“ให้โอกาสพูดใหม่”

[ รางวัล คือ คัมภีร์เคล็ดวิชาบ่มเพาะแบบส- ]

“เจ้าแต้ม ถ้ายังมีคำว่าสุ่มให้แสลงหูอีกที แกโยนภารกิจทิ้งไปเลย”

ซีเยว่ยิ้มหวานให้สายลมท้องฟ้า เสียงใสเอ่ยเรียบ ๆ อย่างใจเย็น มือนุ่มนิ่มพลิกลูกพลับเพลิงสวรรค์อย่างทะนุถนอม “เชื่อสิว่าลูกสาวที่น่ารักพาคุณแม่หาหลัวใหม่ได้ง่าย ๆ เลย”

“เข้าใจตรงกันนะ ทีนี้บอกมาว่าระดับอะไร”

[ รางวัล คือ คัมภีร์เคล็ดวิชาบ่มเพาะระดับนภา- ]

“...”

บีบลูกพลับแน่นขึ้นอีกนิด

[ รางวัล คือ คัมภีร์เคล็ดวิชาบ่มเพาะระดับสวรร- ]

“...”

จิกเล็บลงไปบนลูกพลับมากขึ้นอีกหน่อย

[ โฮสต์ที่รัก ระดับสวรรค์ คือ ระดับสูงสุดของคัมภีร์เคล็ดวิชาแล้วขอรับ ได้โปรดอย่าทำร้ายลูกพลับเพลิงสวรรค์! ผลไม้แดนเซียนขอมาไม่ง่ายนะขอรับ! ]

“อ้อ ระดับสูงสุดแล้วสินะ” ซีเยว่หัวเราะคิกคัก ยากที่จะจินตนาการว่าเจ้าของใบหน้าเทพธิดาปั้นแต่งให้อย่างน่ารักน่าชังเพิ่งจะฝากรอยช้ำรูปนิ้วมือกับหลุมเล็บบนผลไม้เซียน เป็นปริศนาธรรมที่ระบบคืนความสุขแก่คู่ยวนยางอดคิดไม่ได้ว่า มือนุ่มนิ่มเล็กน้อยนั่นทำได้อย่างไร

จะดีจะร้าย แม้จะเป็นผลไม้ที่นิ่มที่สุดในแดนเซียนก็ยังเป็นผลไม้เซียน!

อนิจจา เจ้าแต้มที่น่าสงสารกลัวว่าสักวันหนึ่งมันจะถูกบีบยับเยินแบบลูกพลับเพลิงสวรรค์

ซีเยว่ไม่รู้ว่าระบบคิดอะไร แต่เห็นหน้าต่างสีลูกกวาดซีดลง ดอกไม้ประดับสั่นน้อย ๆ ก็เดาได้ไม่ยาก ไม่รอให้อีกฝ่ายทำใจเด็กหญิงก็ยิงคำถามให้น่าประหวั่นพรั่งพรึงเพิ่ม “แล้วระบบนี่มีฟังก์ชันจ่ายรางวัลก่อนทำงานไหม”

หน้าต่างดอกไม้ระเบิดอีกรอบ [ ไม่มีขอรับโฮสต์ที่รัก! ]

[ ระบบให้โฮสต์ที่รักไม่ได้จริง ๆ โฮสต์ที่รักโปรดเมตตาระบบ! ]

“รู้แล้ว ๆ แตกตื่นอะไรขนาดนั้น” ฝาแฝดคนพี่ปัดมือหยอย ๆ ตั้งใจซ่อนลูกพลับเซียนไว้ใต้หมอนทีละผล นางเพียงถามคลำทางไปอย่างนั้น ได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แผนที่วางไว้จะกลับบ้านตระกูลซีในฐานะผู้บ่มเพาะคงต้องวางไปก่อน

แต่ว่านะ “นี่เจ้าแต้ม ไม่มีภารกิจอื่นแล้วเหรอ ให้พาแม่กับน้องกลับถ้ำเสือปุบปับมันออกจะยากไปนะ”

ระบบผู้มีไอดอลเป็นลูกพลับนิ่มตอบสนองรวดเร็ว [ เพื่อโฮสต์ที่รักระบบจะมอบภารกิจย่อย! ]

[ ขอแสดงความยินดี โฮสต์ที่รักปลดล็อกภารกิจย่อย ความสุขของครอบครัวคือปรารถนาสูงสุดของอารยชน ]

[ รายละเอียด โฮสต์ที่รักจะต้องทำให้มารดาและน้องชายมีความสุขจากก้นบึ้งของหัวใจ! ]

[ รางวัล เบ็ดตกปลาไม้ไผ่ม่วง จำนวนหนึ่งคัน ]

เนื้อหาภารกิจจะว่าง่ายก็ง่ายจะว่ายากก็ยาก แต่เบ็ดตกปลาเกี่ยวอะไรกับการทำให้พ่อแม่คืนดีกัน

หรือบางทีเอาไปไล่ฟาดคุณหญิงย่าน่าจะเข้าท่าอยู่

[ โฮสต์ที่รัก! ]

[ อย่ามู่ลี่เบ็ดตกปลาไม้ไผ่ม่วง มีเบ็ดตกปลาเซียนโฮสต์ที่รักจะเป็นเจ้าแห่งสัตว์น้ำ! ]

ซีเยว่ไม่ได้มีความฝันอยากเป็นนางเงือกหรือเจ้าหญิงวังมังกร โอเค๊

ทว่าแม้จะอยากหยุมหัวเจ้าแต้มที่น่ามันเขี้ยว แต่หูที่ทั้งเล็กและบอบบางกลับได้ยินเสียงมารดากับน้องชายเลื่อนประตูดัง ‘ครืด’ เสียก่อน หงส์น้อยซ่อนลูกพลับผลสุดท้ายไว้ใต้หมอน ฉีกรอยยิ้มกว้างเต็มใบหน้า

เรียกขานเสียงใส “หยวนเอ๋อร์ ท่านแม่”

พิรุธที่ไหน ไม่มี๊!

“เจี่ยเจีย!” ซีหยวนคลี่รอยยิ้มทักทายพี่สาวอย่างเดียวกัน รีบวางน้ำแกงกระต่ายกลิ่นหอมน่ารับประทานลงบนโต๊ะ ฝาแฝดคนน้องวิ่งด้วยขาสั้นมาเกาะขอบเตียง เล่าประกอบท่าทางออกรสออกชาติ “ท่านแม่ลงครัวทำอาหารที่ท่านชอบ ท่านต้องหายเร็วเป็นแน่”

เด็กชายหน้าแดงก่ำ “หย หยวนเอ๋อร์ช่วยท่านแม่ด้วยนะ”

ซีเยว่ป้องปากอุทานสนับสนุน “ว้าว ตี้ตีพูดถูกต้อง อาหารของท่านแม่อร่อยมาก มีหยวนเอ๋อร์ช่วยด้วย ร่างกายของเจี่ยเจียต้องหายเร็วเป็นแน่”

“อื้อ”

สองพี่น้องหัวเราะเสียงสดใสราวกับว่าโลกทั้งใบเต็มไปด้วยสิ่งดีงาม

เว่ยเฉินลี่ดวงตาทอประกายอ่อนแสง หญิงงามประคองข้าวต้มน้ำแกงกระต่ายที่อุดมไปด้วยเม็ดข้าวอวบอิ่มและเนื้อกระต่ายมาที่เตียง “ถ้าอยากจะหายเร็วเยว่เอ๋อร์ของแม่ต้องดื่มยาของท่านหมอด้วยนะ”

ใช้ช้อนไม้ตักข้าวต้มพอดีคำ “ไหนส่งเสียงอ้าเร็ว อ้า”

“อ้า”

คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวลูกสองป้อนลูกสาวคำลูกชายคำจนข้าวต้มน้ำแกงกระต่ายหมดเกลี้ยงถ้วยใบใหญ่ มองดูธิดาดื่มยาสีน่ากลัวลงไปจนหมดหน้าเหยเกย่อมดีกว่ามองซีเยว่ที่นอนใบหน้าซีดเผือดและซีหยวนที่ร้องไห้เต็มใบหน้า ยิ่งคิดหัวใจคนเป็นแม่ยิ่งปวดหนึบ

ซีเยว่กำผ้านวม สองเท้าเหยียดเกร็ง ไม่คิดว่ายาจะรสชาติแย่เพียงนี้ “อื๋อ ขม ขมมากเลยท่านแม่”

“ยาดีย่อมมีรสขม” เว่ยเฉินลี่ลูบศีรษะลูกสาวอย่างนุ่มนวล ทัดปอยผมเส้นหนาที่ตกลงมาระผ้าพันแผลสีขาวเปื้อนแดงกับใบหูคนป่วย “ลูกสาวคนเก่งของแม่ยังต้องดื่มจนกว่าจะหายนะ”

“หงึ” ซีเยว่หน้างอ

การกระทำท่านแม่อ่อนโยนมาก แต่ยาของท่านหมอไม่ดีต่อใจ

แม้แต่น้องชายยังไม่ช่วยพูดสักคำ “เจี่ยเจียอดทนไว้ ฮึบ ๆ”

คิดถึงยาเม็ดกับยาน้ำรสองุ่นชะมัด

จำยอมรับสภาพอย่างเสียไม่ได้ ซีเยว่ไม่ลืมเนื้อหาภารกิจย่อยที่ต้องทำให้มารดาและน้องชายมีความสุข อย่างไรก็ดีเพียงสัมผัสความอบอุ่นของครอบครัวแม่ลูกเล็ก ๆ ครอบครัวนี้ไม่ถึงครึ่งวันหงส์น้อยคิดว่าความสุขจากก้นบึ้งหัวใจของเว่ยเฉินลี่และซีหยวนค่อนข้างเรียบง่ายกว่าที่คิด

เด็กหญิงกวักมือเรียกมารดาและน้องชายที่ขะมักเขม้นปูที่หลับที่นอนบนพื้น สละเตียงให้คนเจ็บเพื่อที่จะไม่เผลอไปซ้ำแผลเข้าตอนกลางคืน

เด็กชายวางมือจากหมอน ดิ่งมาหาพี่สาวไม่ต้องคิด “เจี่ยเจียหิวน้ำหรือ”

ซีเยว่ส่ายศีรษะ “เปล่า”

มารดานั่งลงตรงขอบเตียง ถามไถ่เป็นห่วงเป็นใย “ลูกสาวของแม่เจ็บแผลหรือไม่”

“อื้ออือ ไม่เจ็บแล้วเจ้าค่ะ” ซีเยว่ยังคงส่ายศีรษะ

เด็กน้อยหลุบดวงตากลมโตหางเชิด ช้อนมองอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ท่าทีเอียงอาย ลักขโมยหอมแก้มหอมกรุ่นของสาวงามและแก้มนุ่มนิ่มของเด็กชายวัยกระเตาะฟอดใหญ่

“ราตรีสวัสดิ์เจ้าค่ะ”

“...”

“...”

วัฒนธรรมที่นี่แม้แต่ครอบครัวยังไม่แตะเนื้อต้องตัวกันมากนัก จึงไม่แปลกที่เหยื่อโจรกรรมแก้มคนหนึ่งจะกะพริบดวงตาปริบ ๆ ในขณะที่อีกคนหนึ่งยกมือกุมแก้มห่อปากตาโตคล้ายว่าจะมีหูและหางกวัดไกวไปมาอย่างบ้าคลั่ง

ซีหยวนตั้งตัวได้ตาลุกวาว “เจี่ยเจียหอมอีก หอมแก้มหยวนเอ๋อร์อีก!”

เด็กชายเพิ่งเคยสัมผัสความรู้สึกดีจากการถูกหอมแก้มแทบจะกระโจนเข้าหาพี่สาว ยินยอมยื่นแก้มอิ่มให้ผู้ร้ายฟัดจนกว่าจะพอใจไปข้างด้วยความยินดี ต่างจากเว่ยเฉินลี่ที่คลี่ยิ้มบนใบหน้าเชื่องช้า จรดริมฝีปากอิ่มบนแก้มของบุตรสาวที่เริ่มมีเลือดฝาดเป็นการเอาคืน

“จุ๊บ เจ้าหัวขโมยตัวน้อยของแม่”

“อ๊า หยวนเอ๋อร์หอมด้วย!”

ในชนบทที่ห่างไกล ค่ำคืนที่ท้องฟ้าดารดาษด้วยหมู่ดาวเป็นค่ำคืนที่เปี่ยมรักและความสุขด้วยรอยจุมพิตบนปรางแก้มอย่างเรียบง่าย

ตีดิ้ง!

[ ขอแสดงความยินดี โฮสต์ที่รักปฏิบัติภารกิจย่อย ความสุขขอบครอบครัวคือปรารถนาสูงสุดของอารยชน สำเร็จอย่างสวยงาม ]

[ ได้รับรางวัล เบ็ดตกปลาไม้ไผ่ม่วง จำนวนหนึ่งคัน ]