ตอนที่7 ยังรักเขา

“อ๊ะ!!” หลังจากจินนาลุกขึ้นยืนยังไม่ได้ตั้งตัวเลยก็ว่าได้ เธอก็ถูกอีกฝ่ายกระชากไปกดไว้กับผนังห้องอย่างรวดเร็วรุนแรงทันที

ไม่ต้องพูดพร่ำให้เสียเวลาเมื่อปากบางเฉียบแสนร้ายกาจของเขาพุ่งเข้าไปบดขยี้ริมฝีปากอิ่มเอิบของเธอในทันที บดลงไปอย่างไม่เคยมีสัมผัสที่อ่อนโยนเลยสักครั้งตั้งแต่วันที่เธอเป็นนักโทษ

“อื้อ!” จินนาร้องท้วงออกมาอย่างไม่เป็นศัพท์เมื่อถูกปิดปากอย่างไม่ได้ตั้งตัวจนปรับตัวกับความเจ็บนั้นไม่ได้

หน้าอกนุ่มหยุ่นของเธอถูกฟอนเฟ้นอย่างแรง ร่างกายถูกบดดันเบียดกับผนังห้องจนแทบขยับไม่ได้ มือบางทำได้เพียงเกาะจิกไหล่แกร่งของเขาไว้รับจูบแสนกักขฬะนั่นเรื่อยๆ

ลิ้นสากส่งเข้าไปเกี่ยวพันกับลิ้นของเธอ ดูดดุนเข้าปากของเขาอย่างแรงอย่างที่เขาชอบทำส่งผลให้น้ำตาเธอคลอบ่อยๆ ไม่ต่างจากการถูกดึงลิ้นเลยสักนิด

กึก!

“อึก!” จินนาร้องออกมาที่ลำคอหลังจากถูกฟันคมที่ผละออกจากปากแล้วขบเม้มลงมากัดเข้าที่ยอดปทุมถันอย่างแรงและเอาแต่ใจ

เขาป่าเถื่อนเกินไปแล้ว

จ๊วบ! ไม่นานเสียงดูดดุนก็ดังขึ้นอย่างเอาเป็นเอาตาย ซ้ำเขายังไล่กัดไปตามเต้าของเธอเรื่อยๆ และตามด้วยการโลมเลียเหมือนเป็นการตบหัวแล้วลูบหลัง มันยิ่งทำให้จินนารู้สึกสับสนกับอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองไปด้วย

เธอยังรักเขา

เมื่อแกนเนื้อร้อนปวดหนึบโรมันต์ก็ไม่รีรอให้เสียเวลาช้อนขาข้างหนึ่งของเธอขึ้นให้เกี่ยวกับเอวสอบของเขา โดยปลายเท้าอีกข้างของเธอเขย่งยืดเพิ่มความสูง ส่วนตัวเขาก็ย่อเข่าลงให้กลางกายอยู่ระดับเดียวกับเธอก่อนจะกดจ่อส่วนหัวเข้าไปอย่างไม่รอช้า

สวบ!

“อึก!” จินนาพยายามกลั้นเสียงของตัวเองไว้ไม่อยากปล่อยอารมณ์ไปกับเขา แต่ความคุ้นเคยของร่างกายก็ทำให้ร่องรักของเธอหลั่งน้ำหวานออกมาเรื่อยๆ

สวบบ!!!

“อ๊ะ! โอ้ย!” แรงกระแทกเด้งสวนเข้ามาอย่างแรงทันทีอย่างไม่บอกกล่าวเมื่อเขาเข้าไปได้ที่ ทำให้จินนาจุกไม่น้อยแม้ร่องรักไม่ได้แห้งผากก็ตาม

“อ่า!” โรมันต์ครางออกมาอย่างพอใจกับความบีบรัดที่ตอดถี่ๆ ของเธอ

ปึก ปึก ปึก

เขาไม่รอให้เสียเวลาไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะปรับตัวได้หรือยังก็เคลื่อนไหวร่างกายกระแทกกระทั้นความแหลมคมของตัวเองเข้าออกจากร่องรักในจังหวะหนักหน่วงที่สุดเท่าที่จะทำได้ในตอนนี้

“อ๊ะ อื้อ!” จินนาจิกไหล่แกร่งไว้แน่นหลับตาพยายามเม้มปากไว้แต่ก็หักห้ามความวาบหวามที่ร่างกายตอบสนองการกระทำของเขาไม่ได้

ความเคยชินมันน่ารังเกียจแบบนี้เองสินะ

“หึ!” โรมันต์แค่นเสียงอย่างเย้ยหยันเมื่อรู้ว่าเธอพยายามไม่ให้ตัวเองมีอารมณ์ร่วมไปกับเขาทั้งที่ทำแทบไม่ได้เลยสักนิด นั่นทำให้เขาเปลี่ยนท่ายกเธอไปวางขอบเตียงโดยไม่ให้กลางกายหลุดออกแล้วแยกขาเรียวของเธอออกจากกันกว้างก่อนจะตอกกระแทกใส่ร่องรักของเธออย่างหนักหน่วงกว่าเดิม

ปึก! ปึก! ปึก!

“อ๊ะๆ อื้อ ซี๊ด!” เสียงครางกระเส่าดังขึ้นเสียวสะท้านไม่น้อยกับการกระทำของเขา เธอจิกแขนแกร่งส่ายหัวไปมาพร้อมกับสะโพกผายที่พยายามเกร็งตอบรับเขาอย่างหักห้ามตัวเองไม่ได้

ฝ่ามือใหญ่ปล่อยออกจากขาแล้วไล่ฟอนเฟ้นร่างกายของเธอไปเรื่อยตามส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างไม่เบามือเป็นการระบายความโกรธที่เขามีต่อเธออย่างอัดอั้นแต่ยังตัดใจฆ่าเธอไม่ลงหรือทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้

“อ๊ะ อื้อ!” จินนาร้องขึ้นอีกครั้งทั้งเจ็บและเสียวเมื่อปากร้ายก้มลงมาตวัดเลียยอดปทุมถันของเธอก่อนจะขบเม้มมันแรงๆ ดึงขึ้นราวกับอยากให้หลุดออกจากเต้าของเธอ

“สักวันเธอจะไม่ตายดีจีน!” เสียงเยือกเย็นของโรมันต์ดังขึ้นบอกให้เธอรู้

หากวันหนึ่งที่เขาได้อะไรมากกว่านี้ หากวันหนึ่งที่เขาหมดความอดทนต่อเธอมากกว่านี้ ถึงวันนั้นเขาจะไม่สนใจความสัมพันธ์และความรู้สึกที่มีต่อเธอ จัดการลงโทษคนหักหลังเหมือนคนอื่นๆ ที่เคยทำกับเขาทุกคน

“สักวันคุณจะเสียใจเหมือนกัน อื้อ!” จินนาไม่ยอมแพ้ย้อนกลับไปทันที

แต่นั่นกลับยิ่งกระตุ้นความโมโหให้กับโรมันต์อย่างมากที่เธอยังปากแข็งทั้งที่ความน่าสงสัยของเธอมากกว่าหนึ่งเรื่องแล้วแท้ๆ

ปึก! ปึก! ปึก!

ปึก! ปึก! ปึก!

“อ๊ะๆๆ อ๊าๆๆ” จินนาร้องขึ้นอย่างทุรนทุรายหลังจากถูกแรงกระแทกอย่างป่าเถื่อนทำเอาความเสียวซ่านของเธอก่อนหน้านี้กระเจิงหายไปหมดในพริบตาเดียว

ปึก! ปึก! ปึก!

โรมันต์ยังคงตะบี้ตะบันตอกกระแทกใส่เธอซ้ำๆ อย่างไม่ได้สนใจความใคร่ใดๆ เลยสักนิด ทำราวกับรู้ดีว่านี่คือสิ่งเดียวที่เขารุนแรงกับเธอได้มากที่สุดในตอนนี้เลยทำมัน

“อ๊ะ ฮื้อ!” จินนาร้องครางออกมาอย่างทรมาน พยายามอย่างมากที่จะทำให้ตัวเองมีอารมณ์ร่วมกับเขาเพื่อให้ร่างกายรู้สึกเสียวสะท้านจะได้ไม่เจ็บ

แต่อยู่ๆ โรมันต์ก็หยุดการเคลื่อนไหวของตัวเองลงทันทีโดยไม่ได้ถอนตัวออกจากร่องรักของเธอ และเขาก็ทำสิ่งที่รุนแรงป่าเถื่อนใส่ร่างกายของเธออีกครั้ง

“อ๊ะ โอ้ย!!!” จินนาร้องดิ้นพยายามถีบตัวถอยห่างจากเขาให้ได้มากที่สุดเมื่อเขากำลังพยายามส่งนิ้วเรียวหนึ่งนิ้วเข้ามาเพิ่มขยายร่องรักทั้งที่ความแข็งเขื่องนั้นยังคงอยู่ในร่องรักของเธอ

แค่ขนาดของเขาเพียงแท่งเดียวมันก็หนักหนามากแล้ว เป็นขนาดที่ใหญ่เกิดมาตรฐานชายไทยไปมากโข แต่นี่เขายังทรมานเธอด้วยการพยายามแทรกนิ้วเข้ามาจากด้านล่างเพิ่มอีก ทำราวกับจะฆ่าเธอให้ตายลงเดี๋ยวนี้

“......” โรมันต์ขบกรามแน่นกับความรัดเจ็บไม่แพ้กัน แต่เขารู้ว่าความรู้สึกที่เขาได้รับไม่ได้ครึ่งของจินนาตอนนี้ ในเมื่อเธออยากมีความลับมากมายกับเขาและน่าสงสัยจะหักหลังเขา งั้นก็ช่วยไม่ได้ที่เธอจะต้องได้รับความทรมานด้วยวิธีที่แตกต่างออกไป

ความทรมานบนเตียง

“คุณโรมจีนเจ็บ! โอ้ย!” จินนาพยายามจะกระถดตัวหนีแต่โรมันต์กลับใช้มืออีกข้างดึงขาเธอไว้ไม่ให้ถอยหนีไปไหนได้

เขาฝืนกดนิ้วของตัวเองเข้ามาเสริมเรื่อยๆ ทำให้ร่องรักของจินนาขยายกว้างขึ้นกว่าเดิมจนปวดแสบไปหมด ความโชคดีเดียวของเธอก็คือโรมันต์เล็บสั้นมันเลยไม่ได้ครูดไปกับผิวอ่อนนุ่มด้านในของเธอ แต่ความโชคร้ายคือความเจ็บปวดที่ถูกขยายออกอย่างแรงจากนิ้วแข็งเกร็งของเขา

“คุณโรมขอร้อง! อื้ออ!” จินนาได้แต่ร้องขอกับการกระทำป่าเถื่อนของเขาดีดดิ้นเพื่อหนีห่างจากเขา

สวบ!

“กรี๊ด!” แต่สุดท้ายเขาก็กดกระแทกเข้ามาได้จนสุดทำให้ร่างกายของเธอเกร็งสั่นขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ รู้สึกเหมือนร่องรักฉีกขาดขึ้นมา ยิ่งยืนยันกับกลิ่นคาวเลือดที่เธอรับรู้

“นี่คือการเริ่มต้นความเจ็บปวดเท่านั้น ฉันเคยให้ใจเธอไปมากแค่ไหน ฉันก็จะเอาคืนจากมันเป็นเท่าไหร่ตัว...”

“ฉันทำให้เธอเจ็บปางตายได้มากกว่านี้ ทำให้เธอทรมานได้มากกว่านี้หากเธอยังปากแข็งไม่เลิก” เสียงเรียบนิ่งของโรมันต์ดังขึ้นเตือนหญิงสาวใต้ร่างที่ร่างกายสั่นสะท้านไม่น้อย

และเขาก็ถอนนิ้วออกก่อนจะฉีกขาเรียวที่สั่นระริกแยกออกกว้าง แล้วเริ่มตอกกระแทกตัวเองเข้าออกอย่างป่าเถื่อนอีกครั้งอย่างไม่ปล่อยให้เธอได้พักหายใจหรือปรับตัวกับการเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเลยสักนิด

“อะ ฮื้อ!” จินนาปรับตัวแทบไม่ได้รู้สึกทรมานกับเซ็กซ์ครั้งนี้มากกว่าครั้งไหนๆ เธอรู้สึกเจ็บแสบที่กลางกายของตัวเองไม่น้อย ยิ่งเขาตอกกระแทกซ้ำๆ ยิ่งทำให้เธอแทบประสาทเสียกับสัมผัสพวกนั้น

“ซี๊ด!” โรมันต์ครางออกมาราวกับสุขสมตรงข้ามกับความรู้สึกของเธอไม่น้อย ยังคงหลับหูหลับตาตอกอัดตัวตนเข้าออกอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอไม่ลดละ

เขารวบเอวของเธอไว้แน่นก่อนจะเริ่มบรรเลงสะโพกแกร่งของตัวเองสาดกระทุ้งเข้าออกในร่องคับแน่นของเธออย่างถี่ระรัวและดิบเถื่อนกับท่าของเขาที่สะดวกในการเคลื่อนไหว

ความแหลมคมเคลื่อนไหวเข้าออกอย่างต่อเนื่องถี่ระรัวเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องไม่ต่างกับเสียงครางของเธอที่พยายามเท่าไหร่ก็หักห้ามไม่เคยได้

ปึก! ปึก! ปึก!

“อ๊ะๆๆ อ๊าาา!” แล้วเธอก็กระตุกเกร็งเมื่อถึงปลายทาง มันไม่ใช่ว่าจากความเสียวทั้งหมด แต่เพราะแรงเสียดสีที่สั่งให้ร่างกายหลั่งความหฤหรรษ์ออกมาท่ามกลางความขื่นขม

“อ่า!” โรมันต์รีบเร่งส่งตัวเองตามเธอในทันที กรามแกร่งขบแน่นปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นของเขาเข้าร่องรักของเธอทุกหยาดหยดเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน

ตุบ! เมื่อเขาปลดปล่อยของเหลวจนไม่เหลือก็ถอนตัวออกแล้วกระชากผลักจินนาขึ้นอย่างแรงก่อนถามเธอด้วยใบหน้าเรียบนิ่งแต่แววตาดุดันเย็นชาเช่นเคย

“จะพูดได้หรือยัง ว่านายของเธอเป็นใคร!” เขาอยากรู้ว่าสุดท้ายเธอจะเลือกเขาหรือนายของเธอ หากสุดท้ายเขาหมดความอดทนและเธอยังไม่ปริปาก ถึงตอนนั้นทุกความสัมพันธ์คงขาดสะบั้นจริงๆ

และมันคงไม่นานเกินความอดทนของเขา

“จะให้จีนพูดอีกกี่ครั้งคำตอบก็ยังเหมือนเดิม จีนทำงานให้คุณคนเดียว!” จินนาเน้นย้ำเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ทั้งน้ำเสียงและแววตาของเธอจริงจังและแน่วแน่มาก

“หรือเพราะฉันใจดีเกินไป เธอถึงได้ลองดีกับฉันแบบนี้” โรมันต์เห็นว่าเธอยังไม่ยอมปริปากออกมาก็ย้อนถามอย่างเยือกเย็น

“นี่คุณใจดีกับจีนแล้วเหรอ” ถ้าความปากร้ายและไร้เยื่อใจจากเขาเรียกว่าใจดีแล้ว แล้วถ้าใจร้ายของเขาล่ะ

“เพราะที่ผ่านมาฉันยังให้โอกาสเธอได้พูดดีๆ เธอถึงได้ยังอยู่สภาพแบบนี้...”

“แต่หลังจากนี้ถ้าเธอยังคิดจะยอมตายโดยไม่ปริปากอะไรออกมา ฉันจะทำให้เธอรู้จักคำว่าตายทั้งเป็น!” สิ่งที่เธอได้รับมาตลอดนั่นเรียกว่าเขาแทบจะยังไม่ได้ลงมือเค้นอะไรจากเธอจริงจังเลยก็ว่าได้ และถ้าเขาทำมันจริงๆ ล่ะก็...

“คุณจะทำอะไร” จินนารับรู้น้ำเสียงและสายตาของเขาก็หวาดหวั่นขึ้นมา เพราะเธอได้เรียนรู้แล้วว่าเขาน่ากลัวกว่าที่คิด

เขาไม่ใช่แค่กับนักธุรกิจธรรมดา แต่เขาเหมือนกับมาเฟียที่โหดเหี้ยมน่ากลัวมากกว่า

“นั่นสิจีน เธอว่ามีอะไรบ้างที่จะทำให้เธอทรมานจนเหมือนตายทั้งเป็น...”

“เตรียมใจให้พร้อมล่ะ เพราะนี่จะเป็นโอกาสสุดท้ายของเธอ”