ตอนที่ 3

เอาข้างหน้า”

ฉันกล่าวอย่างคนที่เบื่อการวางแผนโน่นนี่นั่นมาทั้งชีวิต วันนี้ขอทำอะไรตามใจตัวเองสักครั้ง

“เอาจริงอ่ะ”

แอนนายังไม่หายสงสัย ฉันยืนยันด้วยการเดินไปปิดโทรทัศน์ที่เปิดทิ้งเอาไว้ คว้ากุญแจรถแล้วจูงมือเพื่อนรักออกมาจากห้อง ใช้เวลาสองชั่วโมงกว่าๆ เราก็พากันมาถึงพัทยาจนได้

ที่พัทยา

โดยไม่ได้มีการวางแผนล่วงหน้า ฉันกับแอนนาพากันมาถึงพัทยาตอนสองทุ่ม เราเข้าพักที่รีสอร์ตเล็กๆ ใกล้หาดจอมเทียน เดินข้ามถนนมานิดเดียวก็ถึงชายหาด

วันนี้เป็นวันสิ้นปี ผู้คนเยอะมาก โดยเฉพาะฝรั่งต่างชาติ พากันเดินขวักไขว่ราวกับว่าฉันกับแอนนาพลัดหลงเข้ามาอีกประเทศ

เสร็จจากกินข้าวเย็นที่ร้านอาหารริมหาด ฉันกับแอนนาซื้อเสื้อผ้าจากร้านเล็กๆ ที่หน้ารีสอร์ต เราสวมชุดว่ายน้ำแบบทูพีช พากันมาลงเล่นน้ำในสระว่ายน้ำของรีสอร์ตอย่างสนุกสนานเพราะค่ำแล้ว พรุ่งนี้เช้าค่อยลงเล่นน้ำทะเล

ตอนกำลังเล่นน้ำ ฉันสังเกตเห็นว่ามีฝรั่งหลายคนที่นั่งดื่มเบียร์และเล่นน้ำร่วมสระกับเรา มักจะมองมาที่ฉันกับแอนนาอย่างให้ความสนใจ

“ฉันบอกแกแล้วว่าชุดมันโป๊เกินไป”

แอนนาก้มลงมองทรวงอกอวบใหญ่ของตัวเองด้วยท่าทางเขินๆ แต่สำหรับฉันไม่คิดว่าโป๊เลยสักนิด มองในทางตรงกันข้ามว่าชุดว่ายน้ำแบบทูพีชที่เราสองคนสวมใส่ จะช่วยเผยตัวคนของเราสู่สายตาชาวโลกว่าเราสวย เราเซ็กซี่ เรามีดีเกินกว่าจะปกปิดเอาไว้ หรือปล่อยให้เหี่ยวย่นไปตามวัย

“แกเซ็กซี่สุดๆ อ่ะ... ”

แอนนาจ้องมองทรวงอกอวบใหญ่ของฉัน เราสองคนแหวกว่ายประชันหุ่นเซ็กซี่ให้ฝรั่งแถวนี้กลืนน้ำลายเล่น

“มีแต่ฝรั่งแก่ๆ เนาะ”

แอนนากระซิบขำๆ ตอนฉันว่ายน้ำเข้ามาใกล้ จริงอย่างที่หล่อนพูด มีฝรั่งแก่รายหนึ่งนั่งพุงพลุ้ยกระดกเบียร์มองมาทางเราสองคนตาเป็นมัน บางคนส่งยิ้มให้เราอย่างออกนอกหน้า คงคิดว่าฉันกับแอนนาเป็นไก่

“อยากเห็นฝรั่งหนุ่มๆ ใช่ไหม... คืนนี้เดี๋ยวเราออกไปเที่ยวกัน”

ฉันบอกเพื่อนสาวอย่างนึกประชดชีวิต คืนนี้ขอแรดส่งท้ายปีแบบสุดฤทธิ์สุดเดชสักครั้ง

“ที่ไหน”

แอนนาถาม

“ที่ผับ... เราออกไปเที่ยวผับกันนะ”

ฉันตอบ แอนนาพยักหน้ารับ เราเล่นน้ำกันต่อมาอีกครู่สั้นๆ ก่อนจะพากันขึ้นจากสระ เข้ามาอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวในห้องแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้ามาอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นสบายๆ สไตล์นักท่องเที่ยว

“ผับที่แกว่าอยู่ที่ไหน... ”

แอนนาถาม ฉันบอกสถานที่ซึ่งเสิร์ชเอาจากเวปไซต์กูเกิ้ลจนเจอผับที่มีคนพูดถึง เป็นผับเล็กๆ อยู่ที่ชั้นใต้ดินของโรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งในเมืองพัทยา มีคนรีวิวเอาไว้ได้อย่างน่าสนใจว่าเป็นแหล่งรวม ‘ฝรั่ง’ มากมายหลายเชื้อชาติ ใครอยากกินฝรั่งหรืออยากโดนฝรั่งกินให้มาที่นี่

“มีแต่คนต่างชาติ... อย่าบอกนะว่าแกจะไปกินฝรั่ง”

แอนนาแซวจนฉันขำ

“มีฝรั่งมาให้กินก็ดีสิ... จะได้เตรียมพริกเกลือไปจิ้ม ฉันหิวโซมานานแล้ว”

ฉันตอบทีเล่นทีจริง แต่ก็ยอมรับว่ารู้สึกเหงาเปล่าเปลี่ยวในอารมณ์ หลังจากแยกกันอยู่กับสามีมานาน

“บ้า... คิดไง้ในเนี่ยเอาพริกเกลือไปจิ้ม ฉันเพิ่งรู้ว่าแกชอบฝรั่ง”

แอนนายิ้มเขิน ค่อยๆ เลื่อนอ่านรีวิวในเวปต์ไซต์ชื่อดัง เกี่ยวกับผับที่มีคนแนะนำเอาไว้

ในเวลาต่อมา

ฉันกับแอนนาเดินเข้ามาในผับเล็กๆ ตั้งอยู่บริเวณชั้นใต้ดินของโรงแรมแห่งหนึ่งในตัวเมืองพัทยา ในค่ำคืนที่ท้องถนนเต็มไปด้วยชาวต่างชาติ เดินทางมาร่วมสนุกกับกิจกรรมเค้าท์ดาวของเมืองพัทยาที่จัดได้อย่างสนุกสนาน เป็นที่กล่าวขวัญไปทั่วโลก

“ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ”

แอนนาถาม เมื่อเราพากันมาถึงบริเวณด้านหน้าของผับอันเป็นจุดหมาย

“ไหนๆ ก็มาจนถึงที่แล้ว ลองเข้าไปดูก่อนก็ไม่เสียหายอะไรนี่นา ถ้าไม่ชอบไม่โอเคเราก็กลับ”

ฉันจูงมือแอนนา พากันเดินเข้ามาในผับ

“ว้าว... ”

ฉันอุทานกับบรรยากาศภายใน แม้ภายนอกจะดูเล็ก หากข้างในกลับกว้างขวาง มีโต๊ะนั่งเป็นสัดส่วน ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นฝรั่ง

เราพากันเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะด้านใน ฉันเลือกนั่งที่บริเวณด้านหน้า ใกล้เวทีที่มีนักร้องกำลังร้องเพลงขับกล่อมราตรีกาล อำลาวันสุดท้ายของปีเก่า อีกไม่กี่นาทีก็จะเข้าสู่ปีพุทธศักราชใหม่

“ฝรั่งเยอะมากอ่ะแก... ”

แอนนากล่าว จริงอย่างที่หล่อนว่า ฉันกวาดสายตาแลไปรอบๆ ภายใต้บรรยากาศของแสงไฟสลัว บนเวทีใกล้ๆ กับโต๊ะที่เรานั่งแลเห็นนักร้องหญิงรูปร่างสูงโปร่ง ผมยาว สะโพกผาย แต่นมไม่ใหญ่ มีรอยสักเป็นรูปผีเสื้อที่เนินอกข้างขวา หน้าตาเหมือนคนฟิลิปปินส์ ร้องเพลงสากลได้ไพเราะมาก สำเนียงอังกฤษของหล่อนเป๊ะเว่อร์