3

ชไมพรเดินกระฟัดกระเฟียดออกไปจากบ้านแล้ว นางหาทางเอาตัวรอดจากเสี่ยขาวเพราะลูกเลี้ยงมีคนคุ้มครองแล้ว ตอนนี้นางคงต้องหนีหนี้ไปให้ไกลๆ ก่อน จะมัวแต่จิกหัวไหมแก้วไปประเคนให้เสี่ยก็คงเป็นไปไม่ได้เพราะว่าแทนไทคงไม่ยอม

ไหมแก้วถอนใจเฮือกใหญ่ที่ปัญหาชีวิตทุกอย่างของเธอคลี่คลายลง เธอไม่กล้ามองสบตาแทนไทที่กำลังมองเธอเป็นคำถาม

“เราต้องคุยกัน” เขาพูดเสียงขรึม

ก็ต้องคุยกันอยู่แล้วแหละ เธอคิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกมา ดึงผ้าห่มมาปิดจนถึงอก

“นี่ยังจะปิดอีกเหรอ อาเห็นไปถึงไปต่อไหนแล้ว” เขาดึงเธอมานั่งตัก ไหมแก้วถึงกับตาโต เมื่อสะโพกงอนงามของเธอทาบทับอยู่กับสัดส่วนความเป็นชายของเขา

“ไหนเล่ามาสิ”

“อาแทนจะให้นั่งเล่ากันท่านี้เหรอคะ” เธอเอ่ยถามอย่างเขินๆ ใบหน้าแดงก่ำ

“หรือนอนเล่ากันท่านี้ดี” เขากดเธอนอนลงบนเตียงกว้าง เธอรีบดันหน้าอกของเขาเอาไว้ในทันที

“นั่งเล่าก็ได้ค่ะ”

“แต่อาว่านอนเล่าดีกว่า” เขาแกล้งกอดรัดเธอแน่นขึ้น

“อาแทนคะ หายใจไม่ออกแล้วนะคะ”

“เล่ามาครับ” เขากระซิบชิดริมหู หอมแก้มเธอแรงๆ

“น้าพรจะขายหนูไหมให้เสี่ยน่ะค่ะ ใช้หนี้ที่น้าพรไปเล่นการพนันแล้วไม่มีเงินไปจ่ายเพราะแพ้พนัน หนูไหมก็เลยคิดแผนการจะปล้ำอาแทนทำผัว จะได้หาทางหลุดพ้นจากน้าพรกับเสี่ยบ้ากาม”

“แค่กๆๆ” คนฟังถึงกับสำลักตบอกไปมา ก็เธอเล่าเสียตรงเหมือนไม้บรรทัด

“ไม่คิดว่าเขาจะเอาตำรวจมาลากคออาเข้าคุกเหรอ”

“ไม่หรอกค่ะ หนูไหมบรรลุนิติภาวะแล้ว หนูไหมบอกว่าหนูไหมสมยอมและกำลังท้อง น้าพรนั่นแหละติดการพนันจนเป็นหนี้จะเอาหนูไหมไปขายเสี่ย อาแทนว่าตำรวจจะเชื่อใครคะ”

“อืม... ท้องตอนไหน มองตากับอาแล้วท้องเหรอ ไม่ใช่ปลากัดนะ” แทนไทใบหน้าเหลอหลา

“เมื่อกี้อาแทนไม่ได้ป้องกัน ช่วงนี้เป็นระยะที่เหมาะมากๆ ค่ะสำหรับการตั้งครรภ์ หนูไหมต้องท้องแน่ๆ เลย” ประโยคของเธอทำให้เขากะพริบตาปริบๆ

“ท้องแล้วจะยังไงต่อ” เขาลองถามหยั่งเชิง

“ท้องก็เลี้ยงลูกสิคะ อาแทนจะทิ้งหนูไหมเหรอ ได้หนูไหมแล้วนะ” เธอทำหน้างอใส่

“กะว่าจะให้อารับผิดชอบว่างั้น”

“อาแทนจะไม่รับผิดชอบเหรอคะ”

“เหมือนอาโดนมัดมือชกเลย”

“ถ้าไม่รับเป็นเมียก็ได้ค่ะ”

“อ้าว...” เขาร้องออกมาก่อนจะทำหน้าเหลอหลา

“หนูไหมจะขอไปอยู่กับอาแทนในฐานะผู้อาศัยก็พอค่ะ เพราะว่าบ้านกำลังจะโดนยึด น้าพรเอาบ้านไปจำนองเอาไว้ เป็นหนี้เป็นสินจนเจ้าหนี้มาทวงหลายครั้งแล้ว หนูไหมเลยต้องหาที่อยู่ใหม่ ตอนนี้ยังหาไม่ได้ แต่ขอไปอยู่กับอาแทนก่อนนะคะ เดี๋ยวหางานทำได้แล้วหนูไหมค่อยขยับขยายออกไปอยู่ข้างนอกเองค่ะ” เธอเป็นเด็ก คิดตามประสาเด็ก จึงพูดกับเขาตรงๆ เธอเพิ่งเรียนจบปวส. ยังไม่มีงานทำ อายุก็แค่ยี่สิบเรียกว่ายังเด็กอยู่เลย ดังนั้นคนที่จะพึ่งพิงได้ในเวลานี้คือแทนไท บิดาก็เคยฝากฝังเธอเอาไว้กับเขา และท่านก็เคยบอกว่าหากมีปัญหาอะไร เธอสามารถขอความช่วยเหลือแทนไทได้

ก็นี่ไงเธอขอความช่วยเหลือเขาแล้วไง!!!

“นี่ยังคิดจะออกไปอยู่ข้างนอกอีกเหรอ” เขากอดรัดเธอแนบอกมากยิ่งขึ้นอย่างหวงๆ

“อาแทนไม่ให้ไปก็ไม่ไปค่ะ” คนขี้อ้อนซุกเข้าหาอกกว้างอย่างฝากเนื้อฝากตัว

“มาถึงขึ้นนี้แล้ว จะเป็นเมียอาก็ต้องไปอยู่กับอานะ” ไม่ใช่เขาจะรับใครเป็นเมียง่ายๆ แต่เพราะเขาเองก็แอบรักเธออยู่เช่นเดียวกัน

“อาแทนน่ารักที่สุดเลยค่ะ” เธอหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ แทบกระโดดตัวลอย

แทนไทพาไหมแก้วเก็บข้าวของย้ายไปอยู่ที่บ้านสวนริมคลอง ในขณะที่ชไมพรโดนเสี่ยขาวทวงหนี้อย่างหนักจนหนีหายสาบสูญไป รู้ข่าวอีกทีก็เป็นศพไปแล้ว ซึ่งไหมแก้วเป็นคนจัดการเรื่องศพของมารดาเลี้ยง และอโหสิกรรมให้อีกฝ่ายทุกอย่าง แม้จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันไม่นาน แต่เธอก็ไม่อยากถือโทษโกรธอีกฝ่ายให้ทุกข์ใจไปจนตายอีก เพราะชไมพรก็ได้จากโลกนี้ไปแล้ว

“ทำอะไรอยู่” เขาโอบกอดมาทางด้านหลัง บดเบียดความเป็นชายเข้ามาหา เขายอมรับว่าทั้งรักทั้งหลงสาวน้อยแสนสวยนามว่าไหมแก้วเหลือเกิน ได้อยู่ด้วยกันแล้วทำให้เขามีความสุขเป็นที่สุด เธอน่ารัก อ่อนหวาน ช่างเอาใจ เขาเบื่องานประจำที่ทำอยู่ พอได้รับมรดกจากคุณยายเป็นบ้านเรือนไทยหลังใหญ่ริมคลอง เขาก็พาตัวเองย้ายมาทำงานอิสระ และทำสวนไปด้วย จึงได้มีเวลาอยู่กับเธอมากขึ้น

“ทำของโปรดอาแทนไงคะ”

“ของโปรดอาคือหนูไหมต่างหากล่ะ”

“ไหมรู้แล้วค่ะ” เธอขยับมือมาทางด้านหลังสัมผัสลูบไล้แก่นกายของเขาที่กำลังตื่นตัว รูดรัดไปมาเบาๆ เขาก็พร้อมพรั่งได้ดั่งใจของเธอ

เธอแยกขาให้เขาเพราะผ้ากันเปื้อนผืนน้อยที่สวมอยู่ไม่มีอะไรปกปิด แทนไทถึงกับครางเมื่อมือน้อยๆ ของเธอที่พาแก่นกายของเขาให้บดเบียดเข้าไปในร่องชุ่มฉ่ำ