2

เขาจับมือน้อยของเธอมาสัมผัสรูดแก่นกายชาย ความแข็งขึงกำลังทำให้เธอตื่นตาตื่นใจและตื่นเต้นกับสิ่งที่คล้ายกับว่ามีชีวิตในอุ้งมือน้อยๆ

เขาประคองใบหน้าของเธอเอาไว้ บดจูบอย่างดูดดื่ม ก่อนจะกดเธอไปกับเตียงนอนกว้างอีกครั้ง ดันให้เธอหนอนสบายอยู่บนหมอนใบโต

ท่าทีและช่องทางรักที่แสนคับแคบทำให้รู้ว่าเธอไม่เคย แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะปล่อยสาวน้อยจอมยั่วไปหรอกนะ เขาลากไล้ส่วนปลายของความแข็งแกร่งกับปากถ้ำสวาท

“อ่า...” เธอครางมองดูอย่างลุ้นระทึก ก่อนจะหลับตาครางรับเมื่อเขากดแทรกเข้ามาในเรือนกายของเธอ

“อื้อ... อาแทน” เธอจิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น หยัดสะโพกให้เขาอย่างยินยอมพร้อมใจ ร่างกายของเธอท่อนล่างร้อนผ่าวและเสียวซ่านเกินบรรยาย

แทนไทช้อนสะโพกผายของเธอขึ้น โยกคลอนอย่างเร่าร้อน รู้สึกได้ถึงแรงบีบรัดของซอกทางรักที่สุดแสนเสียวซ่าน เขาครางเสียงหนัก ทุ่มแทรกเรือนกายเข้าออกจนสัดส่วนที่เชื่อมประสานร้อนผ่าวราวไฟลวก

เธอใช้ขาเพรียวรัดสะโพกสอบของเขาเอาไว้ให้เขาปลดปล่อยในเรือนกายของเธอจนหมดสิ้น

แทนไทที่ทำท่าจะดึงกายหนีต้องกอดรัดร่างน้อยของเธอเอาไว้ เธอมีความสุขที่ได้กอดรัดร่างสั่นเทิ้มของเขากลับไป มีความสุขที่ได้ตกเป็นของเขา

เสียงประตูโครมใหญ่ถูกเปิดเข้ามา แทนไทตกใจแต่เขาก็ดึงร่างน้อยมาหลบอยู่ทางด้านหลังอย่างปกป้องและดึงผ้าห่มมาปิดบังเรือนกายของเขากับเธอเอาไว้

ชายหนุ่มกะพริบตาปริบๆ มองผู้มาใหม่ที่ยืนใบหน้าถมึงทึงอยู่ที่ประตูด้วยใบหน้าเรียบสนิท

“นังร่าน นังแรด นี่แกแร่มานอนกับผู้ชายถึงที่เลยรึ นังไหม วันนี้ฉันจะเอาเลือดหัวแกออก” ชไมพรตรงเข้าจิกผมลูกเลี้ยง แต่ถูกมือหนาของแทนไทผลักออกไป

“คุณแทน คุณกับนังไหมมีอะไรกันแบบนี้จะทำยังไง จะรับผิดชอบไหม”

“ผมรับผิดชอบครับ” แทนไทตอบกลับไป

“ค่าตัวนังไหมล้านนึง แลกกับพรหมจรรย์ของมัน”

“หนูท้องจ้ะน้าพรเพราะมีอะไรกับอาแทนหลายครั้งแล้ว ถ้าน้าพรเรียกร้องเงินจากอาแทน เขาไม่มีให้หนูก็ต้องท้องโย้สิจ๊ะ” คนพูดบีบน้ำตาร้องไห้สะอึกสะอื้น ในขณะที่แทนไทมึนงงกับประโยคของเด็กสาว เขาทำท่าจะถามหาความจริง เธอก็สะอื้นหนักขึ้นกว่าเดิม พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“หนูท้องแบบนี้น้าพรคงขายหนูให้เสี่ยใช้หนี้ไม่ได้แล้วนะจ๊ะ ท้องโย้อายเขาแย่ ให้เสี่ยไปหาเด็กเอ๊าะๆ ที่อื่นเถอะจ้ะ” ประโยคของไหมแก้วทำให้แทนไทเงียบปากเสีย เขาก็คิดอยู่แล้วว่าต้องมีอะไรในกอไผ่ เพราะปกติแล้วไหมแก้วไม่เคยมีกิริยายั่วยวนเขามาก่อน เธอน่ารักน่าเอ็นดูเสมอ เพิ่งมาเปลี่ยนไปเมื่อไม่กี่วันมานี้ หลังจากบิดาของเธอเสียชีวิต

บิดาของไหมแก้วนั้นมีภรรยาใหม่หลังจากครองตัวเป็นโสดมานาน แม่เลี้ยงลูกเลี้ยงเขาเข้าใจ แต่ไม่คิดว่าชไมพรจะขายไหมแก้วให้เสี่ยหลังจากสามีตาย แบบนี้เขาเองก็ไม่ยอมเหมือนกัน เพราะก่อนสิ้นใจ บิดาของไหมแก้วเองก็ยังฝากฝังไหมแก้วเอาไว้กับเขาเพราะเป็นเพื่อนบ้านกันมาช้านาน

“นังนี่ ถ้าคุณแทนไม่รับผิดชอบ ก็ไปเอาเด็กออกซะ แล้วไปเป็นเมียเสี่ย”

“คงไม่ได้หรอกครับ เมียผม ผมไม่ยกให้ใคร”

“ไม่ยกให้ก็ต้องรับผิดชอบจ่ายค่าตัวนังไหมมา”

“อาแทนไม่มีเงินหรอกค่ะน้าพร อาแทนกำลังถังแตกประสบปัญหาทางการเงินมีหนี้สินมากมายไปหมด อีกไม่กี่วันเราก็จะย้ายไปอยู่ที่อื่นกันแล้ว ถ้าน้าพรจะเอาเงินก็คงไม่ได้หรอกจ้ะ ไหมเองก็บรรลุนิติภาวะแล้ว ไหมตัดสินใจเองได้ ไม่จำเป็นต้องมีผู้ปกครอง ถ้าน้าพรอยากเรียกร้องค่าเสียหายก็ไปฟ้องเอาแล้วกันนะจ๊ะ” ไหมแก้วพูดอย่างหัวหมอ

เธอได้ยินแทนไทคุยโทรศัพท์กับญาติของเขาเรื่องที่เขาได้รับมรดกเป็นบ้านเรือนไทยริมน้ำและกำลังจะย้ายไปอยู่ที่นั่น เธอจึงขบคิดแผนการหาทางออกให้กับชีวิต เพราะมารดาเลี้ยงนั้นจะขายเธอให้เสี่ยเพื่อใช้หนี้ ตอนที่บิดาพามารดาเลี้ยงเข้ามาอยู่ หล่อนก็เสแสร้งแกล้งทำเป็นดีกับเธอต่อหน้า พอลับหลังชอบด่าทอและทำร้าย แอบหยิกเธอก็หลายครั้ง แล้วบิดาก็เกิดล้มป่วยขึ้นมา รักษากันไม่นานก็มาจากไปอย่างที่เธอไม่ทันตั้งตัว ความเลวร้ายของชไมพรจึงมากขึ้นเรื่อยๆ เธอจะไม่ยอมโดนขายให้เสี่ยตัณหากลับที่มีเมียอยู่แล้วแต่ก็ยังมักมากอยากมีบ้านเล็กบ้านน้อย มีเด็กเอ๊าะๆ เอาไว้เลี้ยงดูอีกแน่

“ฉันจะแจ้งความข้อหาที่คุณทำอะไรยายไหมแบบนี้ แจ้งความข้อหาอนาจาร”

“แจ้งเถอะค่ะน้าพร หนูจะบอกว่าหนูสมยอม หนูกับอาแทนเรารักกัน ที่สำคัญหนูท้อง น้าพรจะบังคับให้หนูไปเป็นเมียเสี่ยบ้ากาม หนูก็จะแจ้งความเหมือนกันว่าน้าจะขายหนูให้เสี่ยเจ้าของบ่อนที่น้าไปเล่นการพนัน”

“นังเด็กนี่!!!” ชไมพรโกรธจนตัวสั่น

“ห้ามทำอะไรไหมแก้วไม่งั้นผมไม่ไว้หน้าคุณแน่” แทนไทชี้หน้าของชไมพร ชไมพรไม่กล้าเพราะเห็นว่าแทนไทเอาจริง รู้อย่างนี้วางยานอนหลับให้คนของเสี่ยขาวมาอุ้มนังไหมแก้วไปก็ดี

“ไสหัวออกไปจากบ้านของผมซะ แล้วอย่ามายุ่งกับเมียผมอีก”

“ฉันไปแน่ ฝากไว้ก่อน” ชไมพรเจ็บใจแทบกระอักที่เธอชักช้า แทนไทเลยคาบชิ้นปลามันไปกิน แถมตอนนี้ไหมแก้วท้องแล้วด้วย มันคงไม่ดีแน่ที่เสี่ยขาวจะรู้ว่าไหมแก้วไม่สดซิงอย่างที่เธอไปโม้เอาไว้