เอาเข้าปาก NC

จากัวร์...

"โอ๊ย เขิน เขิน โอปป้าทำไมน่ารักขนาดนี้นะ น่ารักเหมือนพี่ลีโอเลย" ผมชักจะหมดความอดทนกับยัยนี่แล้วนะนั่งสอนมาชั่วโมงนึงละความรู้ไม่ได้เข้าหัวเลยเหมือนผมมาสีซอให้ความฟังเพราะยัยนี่ไม่สนใจอะไรนอกจากเปิดดูซีรี่ย์พอขู่จะฟ้องน้าเคทก็หันมาสนใจแว๊บนึง แค่แว๊บเดียวจริงๆ ครับก็กลับไปสนใจซีรีย์นั่นต่อ ภาษาไทยยังฟังไม่เข้าใจกระแดะไปฟังไปดูซีีรี่ย์เกาหลี ผมก้มลงไปด้านล่างแล้วเอามือดึงปลั๊กคอมออกยัยนั่นหันมาตะหวาดใส่ผมเสียงแข็งเลย

"นี่!!! นายไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้นะไอ้จากัวร์"

"โห ขึ้นไอ้ขึ้นอี เดี๋ยวฉันจะฟ้องน้าเคท..น้าเคท!!! " ผมกำลังจะตะโกนออกไปแต่ยัยพรีมรีบเอามือปิดปากผมไว้ถึงยัยนี่จะเอาแต่ใจเพราะโดนลุงภัทรตามใจแต่ยัยนี่ก็ยังมีความกลัวน้าเคทอยู่หน่อยนึง

"นายจะตะโกนเรียกแม่ฉันทำไมห๊ะ" ผมยักไหล่ไม่สนใจก่อนจะหยิบหนังสืออีกเล่มขึ้นมาแล้วเปิดเนื้อหาที่จะสอนยัยนี่

"อะดูนี่ เดี๋ยวฉันจะสอนให้เธอลองคำนวน.."

"ไม่ต้องมาสอนฉันไม่อยากเรียนตอนนี้ฉันไม่มีสมาธิเวลานี้มันเป็นเวลาที่ฉันต้องดูโอปป้า"

"โอปป้งโอปป้าบ้าบออะไรของเธอมันช่วยเธอให้สอบผ่านหรือเปล่าห๊ะ"

"อย่ามาเรียกโอปป้าว่ามันนะ!!! "

"ฉันพอใจจะเรียกแบบนี้ฉันก็จะเรียก ส่วนเธอไม่ต้องมาหาเรื่องชวนทะเลาะ เรียนตอนนี้เธอต้องเรียน"

"พรุ่งนี้ค่อยสอนไม่ได้รึไงอ่ะ" เสียงเริ่มอ่อนมาหน่อยนึงละครับ ยัยนี่ต้องให้ขู่ถึงจะหงอ

"พรุ่งนี้ฉันจะกลับแล้วไม่มีเวลามาสอนเธอ"

"อาเสือบอกจะกลับตอนเย็นไม่ใช่หรือไงตอนเช้านายก็ค่อยมาสอนดิ"

"สอนตอนนี้เรียนตอนนี้มันทำไม"

"ก็ฉันไม่ยังไม่อยากเรียนอ่ะ"

"แต่เธอ.."

"งั้นฉันขอดูโอปป้าครึงชั่วโมงได้ป่ะดูจบแล้วฉันจะตั้งใจเรียนเลย นะ นะ น๊าาา จากัวร์^^" ทำหน้าเว้าวอนได้...น่ารักดีเหมือนกันนะยัยนี่ หึ หึ

"แน่ใจว่าครึ่งชั่วโมง" ผมแพ้คนขี้อ้อนครับ

"อื้มมมม"

"โอเคงั้นฉันจะจับเวลา"

ยัยนั่นกระดี๊กระด๊าใหญ่รีบก้มลงเสียบปลั๊กคอมพิวเตอร์แล้วเปิดเครื่อง ยัยพรีมคลิกเข้าเวปดูซีรี่ย์อย่างอารมณ์ดีแต่ไม่รู้ยัยนั่นไปกดพลาดตรงไหนเพราะหนังที่ปรากฏมันไม่ใช่เรื่องที่ยัยนี่ดูค้างไว้มันเป็นหนัง...เอวี

"หนังอะไรอ่ะจากัวร์

"เอ่อออ..หนัง...หนังโป๊" ผมก็กระดากปากที่จะพูดแต่ในเมื่อยัยนี่ถามผมก็ต้องตอบ ถามว่าเคยดูไหมหนังแบบนี้ก็เคยดูแบบผ่านๆ ไม่เคยดูแบบจริงจัง ที่บอกว่าดูแบบผ่านๆ ก็เพราะพวกผู้ชายในห้องมันเคยเปิดตอนคาบที่อาจารย์ไม่เข้าสอนผมก็ตามองแวบๆ เพราะเสียงร้องของคนในคลิปมันโหยหวนชวนให้เหล่ตามอง

" คิมูจิ"

"อ๊ะ อ๊ะ อิไต้ อิไต้"

"0-0" อื้มมมหืมมมเต็มสองตากับหน้าจอ24นิ้วความคมชัดของภาพระดับ4Kชัดแม่งทุกรูขุมขน ผมละสายตาไปไหนไม่ได้เลยตอนนี้

พรีม...

เธอกับคนข้างๆ กำลังอึ้งและตื่นตกใจกับภาพที่ปรากฏอยู่หน้าจอคอม มันคือหนังประเภทนึงที่เธอดันไปเปิดเจอเข้าโดยบังเอิญอย่างไม่ได้ตั้งใจทั้งที่ตอนแรกจะดูซีรี่ย์เกาหลี

"อื้มมหืมมมม นมแม่งโคตรใหญ่ แจ่มว่ะ" คนข้างๆ ก็มีอาการไม่แตกต่างไปจากเธอสักเท่าไหร่เขามองจอตาไม่กะพริบเลย

"ทำไมผู้หญิงต้องเอาอันนั้นเข้าปากด้วยอ่ะนายรู้มั้ยจากัวร์" ตอนนี้เธอกับเขากำลังสนใจภาพที่ปรากฏตรงหน้าอย่างตั้งอกตั้งใจ ผู้หญิงคนนั้นไม่ใส่เสื้อผ้าสักชิ้นก่อนจะเอาไอ้ตัวประหลาดนั้นเข้าปากทั้งที่ปากของผู้หญิงคนนั้นก็เล็กนิดเดียวแต่สามารถเอาไอ้นั่นเข้าไปได้ทั้งอัน สุดยอดจริงๆ เธอมองมันอย่างสนใจและตั้งใจถ้าเธอสนใจเรื่องการเรียนแบบนี้เธอคงจะสอบได้ที่หนึ่ง><

"ฉันถามทำไมไม่ตอบมัวแต่มองนมอยู่นั่น"

"ฉันไม่รู้" ตอบแบบไม่ได้ใส่ใจที่จะตอบเพราะเอาแต่จ้องหน้าจอ

"เอ๊ะ?? ดูนั่นสิจากัวร์ผู้ชายคนนั้นมีน้ำพุ่งออกมาด้วยเหมือนโยเกิร์ตปั่นที่เราชอบกินเลย"

"โหเต็มหน้าเลยว่ะ เจ๋งไปเลย"

"ทำไมผู้หญิงถึงกินน้ำนั่นล่ะ"

"ไม่รู้ดิ อร่อยก็ได้มั้ง"

"อร่อย?? "

"อืมฮึ"

'นายเคยมีโยเกิร์ตปั่นออกมาแบบนั้นมั้ยอ่ะจากัวร์" ถามเพราะอยากรู้ไม่ผิดใช่ไหม

"ผู้ชายคนนั้นมีฉันก็ต้องดิ เพราะฉันก็มีไอ้นั่นเหมือนกัน" อืมนั้นสินะจากัวร์ก็มีไอ้นั่นที่เธอรู้ก็เพราะเธอเคยเห็นยังไงล่ะสมัยเรายังเล็กเรากินนอนอาบน้ำด้วยกันบ่อยเธอเห็นของเขาเขาก็เห็นของเธอเหมือนกันแต่นั่นมันก็ผ่านมาสิบกว่าปีแล้วของจากัวร์คงจะใหญ่ขึ้นเท่าๆ กับคนในคลิป

"เหรอออ"

"ทำไมอยากลองกิน?? "

"ก็อยากรู้ว่ามันจะอร่อยจริงมั้ย" เธอมันเป็นพวกอยากรู้อยากลองมาแต่ไหนแต่ไรอะไรที่โดนพ่อแม่ห้ามเธอแอบไปทำมาหมด ไม่ว่าจะดื่มเหล้าดื่มเบียร์ยกเว้นบุหรี่กับสิ่งเสพติดที่เธอไม่คิดที่จะลอง

"อยากกินป่ะล่ะจะให้กิน"

"..........."

สิบนาทีต่อมา...

เธอมองดูตัวประหลาดที่จากัวร์เอามันออกมาและตอนนี้มันก็กำลังชี้หน้าเธออยู่ขนาดของมันช่างแตกต่างจากที่เธอเคยเห็นของเขาเมื่อสิบปีก่อน

"ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้อ่ะเมื่อก่อนอันเล็กจี๊ดเดียวเอง"เธอถามด้วยความสงสัยแต่เหมือนคนตรงหน้าจะไม่พอใจเท่าไหร่หรือเขาโกรธที่เธอบอกว่าเมื่อก่อนมันอันจี๊ดเดียว แต่มันเล็กจริงๆ นะแต่ดูตอนนี้สิใหญ่กว่าแขนเธออีกแล้วเธอจะเอามันเข้าปากได้ไหม

"ตัวฉันโตขึ้นมันก็ต้องใหญ่ขึ้นตามสิ เอาล่ะ เราไม่มีเวลากันทั้งคืนนะเธอจะทำอะไรก็ทำก่อนที่จะมีใครเข้ามาเจอ"

"งั้นเดี๋ยวฉันจะไปล็อคประตูก่อนดีกว่า" เธอวิ่งไปล็อคกลอนประตูก่อนจะเดินมานั่งตรงทีเดิมเธอตัดสินใจจับเจ้าตัวประหลาดอันใหญ่อีกครั้งที่ดูเหมือนมันจะขยายตัวขึ้นอีก เธอหลับตาพร้อมกับจับมันเข้าสู่โพรงปากเหมือนกับที่ผู้หญิงคนนั่้นทำ ซึ่งมันคับแน่นไปทั้งปากจนเธอหายใจแทบไม่ออก

อ๊อก อ๊อก อ๊อก

"ซี๊ดดด มันแปลกๆ ว่ะพรีม ซี๊ดดด อ่าาส์" เสียงของจากัวร์เปลี่ยนไปเมื่อเธอทำกำลังอมๆ ดูดๆ เจ้าตัวประหลาดอันใหญ่ที่อยู่ในปากตอนนี้

บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ

"โอ๊ยยย มันเสียวหัว อ่าาาส์" เสียงจากัวร์เหมือนคนจะขาดใจตาย เธฮหยุดดีไหมเกิดจากัวร์มาตายในห้องนี้เธอทำไงล่ะเธอยิ่งขี้กลัวผีอยู่ด้วย

ป๊อก!!!

"ซี๊ดดด เอาออกทำไมว่ะ อ่าาาส์คนกำลังเสียว"

"เหมือนนายจะหายใจไม่ออกฉันกลัวนายจะตายฉันเลยรีบเอามันออกมา" เธอดึงมันออกมาจากปากก่อนจะเงยหน้าถามจากัวร์