บทที่ 2 ขอคนซิง

@คาสิโน

"มึงแน่ใจนะว่าไอ้เชี่ยไทป์พาอีเจนมาที่นี่จริงๆ"

'กันต์' หรือเพื่อนเรียกสั้นๆว่า 'กัน' เอ่ยถามขึ้น เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีพกพาความสูงถึง 188 เซ็นติเมตร มีดีกรีเป็นถึงอดีตเดือนมหาวิทยาลัย เขาอยู่ในแกงค์หนุ่มฮอตประจำมหาวิทยาลัย และที่สำคัญผู้ชายแกงค์นี้ปากหมาทุกคนแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เสน่ห์ของพวกเขาลดลงเลย เพราะมีผู้หญิงเข้าหาไม่ขาดสาย ชนิดที่เรียกได้ว่าหล่อเลือกได้กันทุกคนเลยทีเดียว

"เออ! อีเจนมันส่งข้อความมาบอกกูว่าเชี่ยไทป์พามันมาที่นี่"

"กูล่ะปวดหัวกับสองผัวเมียคู่นี้จริงๆ" กันยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่หน้าเค้าท์เตอร์แลกชิป เจนิสกับไทป์เป็นเพื่อนที่แอบแซ่บกัน ไม่รู้ว่าเจนิสไปทำอะไรให้ไทป์โกรธมันถึงลากมาที่นี่ เขากับเรย์จึงตามมาเพราะกลัวว่าไทป์จะทำอะไรแผลงๆกับเจนิส

"นั่นไงไอ้ไทป์!"

ตึก! ตึก!

"มึงพาอีเจนมาทำอะไรที่นี่!" กันถามขึ้นอย่างไม่พอใจ เวลานี่มันควรเป็นเวลานอนปะวะ!

"มาดัดสันดาน"

"แน่ใจหรอว่าทำแบบนี้แล้วมันจะไม่โกรธ" เรย์ถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง

"แล้วใครบอกให้มันไปจูบไอ้เชี่ยนั่น!"

"พวกมึงนี่งอนกันไปงอนกันมา เดี๋ยวแม่งก็ตีกันอีกหรอก"

"เชื่อมือกูเถอะ กูไม่มีทางแพ้" ไทป์กระตุกยิ้มแล้วหันไปแลกชิปกับพนักงงาน

"แลกเท่าไหร่ครับ"

"ผู้หญิงชุดดำที่อยู่ในตู้ แลกได้เท่าไหร่"

"..." พนักงานประเมินเจนิสตั้งแต่หัวจรดเท้า "ห้าแสนครับ"

"ดีล! ผมแลกชิปตาย"

"เฮ้ย! เอาจริงหรอวะ" กันรีบเข้ามาห้าม ไทป์แลกชิปตายถ้าแพ้ไม่สามารถแลกกลับมาเป็นเงินได้

นั่นหมายความว่าถ้าแพ้เจนิสก็จะถูกมาม่าซังส่งไปให้ลูกค้า แบบนี้ก็เท่ากับว่าไทป์กำลังจะทำให้เจนิสขายตัว ซึ่งเพื่อนๆเองก็ไม่เห็นด้วย รู้ว่าโกรธแต่ก็ไม่ควรทำแบบนี้

"เออ! กูจะสั่งสอนมัน"

"กูเตือนมึงแล้วนะไทป์"

"ไม่ต้องห่วง ยังไงคืนนี้กูก็ต้องพามันกลับ"

กันกับเรย์ยกมือลูบหน้าด้วยความชั่งใจกับความคิดพิเรนของเพื่อน แต่ก็พอมีแผนสำรองอยู่บ้าง หากไทป์แพ้พนันกันกับเรย์จะเป็นคนซื้อเจนิสออกมาในราคาห้าแสนบาทแล้วจะไปเรียกเก็บบิลกับไทป์ทีหลัง!

"แม่งเอ้ย ผัวก็ประสาท! เมียก็ประสาท!" กับบ่นพรึมพรำ ในระหว่างนั้นจู่ๆก็มีพนักงานสาวสวยเดินเข้ามาเกาะแขนของกันอย่างถือวิสาสะ

"คุณผู้ชายมาคนเดียวหรอคะ"

"มากับเพื่อนครับ" กันตอบอย่างไม่สบอารมณ์เพราะตอนนี้โมโหเรื่องไทป์กับเจนิสอยู่

"งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ"

"ไม่ครับๆ ผมรอเพื่อนอยู่" กันพยายามแกะมือสาวสวยออก เธอพยายามใช้หน้าอกเบียดต้นแขนกัน "เรย์ช่วยกูสิวะ!"

"เอามันไปเลยครับ ไอ้เนี่ยเงินหนาเปย์หนัก"

"ไอ้เชี่ยเรย์!!"

"มาชมสิ่งที่น่าสนใจซักครู่นะคะ"

"ผมบอกว่าไม่ก็คือไม่ครับ"

"แย่จริง" สาวสวยแกล้งมุ้ยหน้า "อิฉันก็คิดว่าคุณจะเป็นผู้ชายรักสนุกซะอีก"

"ผมเป็นคนแบบนั้นครับ แต่ตอนนี้เพื่อนผมมีปัญหาอยู่"

"อย่าห่วงเพื่อนเลยนะคะ ฉันรู้ว่าคุณเองก็ต้องการ" สาวสวยจีบปากจีบคอยั่วยวนอีกรอบ ก่อนใช้หน้าอกเบียดต้นแขนของกัน เธอปรายตามองอย่างยั่วยุ แต่มันชั่งน่ารำคาญในสายตาของกันเพราะเขาเองมีคู่ควงค่อนข้างเยอะ แต่เพื่อตัดความรำคาญ

"ก็ได้ครับผมจะไปกับคุณ แต่ผมไม่รับปากนะว่าจะใช้บริการ"

"ไม่ซื้อไม่ว่าขอแค่คุณเยี่ยมชมสินค้าก่อน"

เรย์หัวเราะคิกคักเมื่อสาวสวยลากกันไปยังโซนที่มีสาวสวยนั่งหน้าตู้กระจก เบื่องหลังของคาสิโนแห่งนี้คืออะไรใครๆก็ทราบดี มันคือสวรรค์ของเหล่านักท่องราตรี บางคนก็มาเสี่ยงดวง แต่บางคนมาเพื่อปลดปล่อย

กึก!

กันเดินมาหยุดอยู่หน้าตู้กระจกพรางทำหน้าเบื่อหน่าย ไม่เห็นมีใครเข้าตาซักคนเลย

"จะรับคนไหนดีคะ"

"..." กันสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วตอบไป "ไม่รับครับ ไม่ชอบ ไม่มีใครถูกใจ!"

"แต่น้องๆเขาอยากดูแลคุณนะคะ"

โอ้ยย! อิเจ๊นี่ตื้ออยู่ได้ วันนี้ไม่มีอารมณ์ ไม่หิวโว้ยยยยย!!

"งั้นเอาคนที่ซิงมาให้ผมหนึ่งคน" กันตอบไปอย่างส่งๆเพราะมั่นใจว่าผู้หญิงที่ทำงานแบบนี้ร้อยทั้งร้อยผ่านผู้ชายมาแล้วทั้งนั้น!

"คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้ค่ะ" สาวสวยกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนเรียกพนักงานไปพาตัวใครบางคนออกมาจากตู้กระจก

"จะย้อมแมวล่ะสิ"

"ถ้าย้อมแมวปรับได้เลยสิบเท่า"

"ผมจะรู้ดู! ว่าแต่คนที่คุณจะเอามาให้ผมราคาเท่าไหร่"

"หนึ่งล้านค่ะ"

"ฮ้ะ!! อะไรนะ! นั่นคนหรือรถ!" บ้าบอจริงๆ นี่เขาต้องเสียเงินล้านหนึ่งเลยหรอ ปกติสามพันต่อคืนยังดีกว่านี้เลย แต่ในเมื่อตกลงไปแล้วมันก็ถอนคำพูดไม่ได้ปะวะ

"แม่ของเธอขายเธอในราคาหนึ่งล้านบาท ทางเราจำเป็นต้องขายราคานี้ค่ะ"

"เออๆ ไปเอามา แต่ถ้าย้อมแมวล่ะก็..คุณต้องเสียค่าปรับให้ผมสิบเท่า!!"

"ได้เลยค่ะ คุณผู้ชาย ^^"