บทที่ 2

ขางามถูกยกขึ้นมาเผยให้เห็นร่องงามที่แดงก่ำอาบไปด้วยน้ำรักสีขาวขุ่นหยดลงมา ลำท่อนเอ็นขนาดใหญ่เเละยาวปลายหัวโค้งงอนงาม ค่อย ๆ แหวกเข้าไปในรูราวกับมัจฉาแหวกว่ายในน้ำ

มู่หนานหนานรับรู้ได้ถึงความใหญ่เเละยาวเข้ามาในเรือนหายของนาง ดวงตาหงส์คู่นั้นแทบจะถลนออกมา เรียวปากงามอ้าอย่างกว้างขึ้น หงเฟยจับลำเอ็นยักษ์ที่ชุ่มด้วยน้ำเมือก เข้าปากงามทำให้นางได้ลิ้มรสชาติขมฝาดในปาก

อวี้ฉีรับรู้ถึงร่องงามกำลังตอดรัดแน่น ที่ลำดุ้นของเขา กระนั้นอวี้ฉีส่งเสียงครวญครางออกมาดังลั่นตำหนัก

พับ พับ พับ พับ

พับ พับ พับ พับ

เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่น 

คนตรงกลางแทบจะยืนไม่ไหวเเล้ว

นางจะเป็นลม ปากงามอัดกระเเทกไปด้วยลำดุ้น หงเฟยยอมรับว่า การให้หญิงสาวอมดุ้นนั้น ทำให้เขาได้ขึ้นสวรรค์ไปหาเง็กเซียนอย่างรวดเร็ว น้ำขาวขุ่นแตกเข้าไปในปาก มู่หนานหนานจำต้องกลืนมันลงไป หงเฟยไม่มีโอกาสให้นางได้คายลำดุ้น เขากระแทกมันเข้าปากงามครั้งเเล้วครั้งเล่า

อ๊อก อ๊อก อ๊อก

อ๊อก อ๊อก อ๊อก

สรุปแล้วเทพธิดามู่ เป็นเทพธิดาเเห่งการช่วยเหลือ หรือการสนองราคะกันเเน่

อวี้ฉีมีความสุขมากในที่สุดเขาได้อัดฉีดน้ำขาวขุ่นลงในมดลูกของมู่หนานหนานจนสำเร็จ เวลาผ่านไปหนึ่งถ้วยชา สองบุรุษพาร่างงามมาที่แท่นบรรทม

หงเฟยจุมพิตที่เรียวปากงามอย่างเร่าร้อน สองมือขยำทรวงอกที่งดงามเต่งตึง มู่หนานหนานที่เคลิบเคลิ้มไปกับพวกเขาทั้งสองคนเผลอครางออกมา ลิ้นหนาทั้งสองคนแทบจะพันกัน รสชาติการจุมพิตครั้งนี้หวานมาก  อวี้ฉีถ่างขางามออก ร่องงามผลิกลีบเบ่งบานออกมา กลีบนอกสีแดงสดงดงาม อาบไปด้วยน้ำเมือก กลีบข้างในเป็นกลีบสีชมพูชุ่มไปด้วยโลหิตเเละน้ำเมือกที่ผสมกัน 

มือหนาใหญ่พลันเขี่ยเล่นเล็กน้อย ทำให้คนงามถึงกับร้องเสียงหลงเลยทีเดียวล่ะ

"อือ อือ" เสียงครางในลำคอเล็กน้อย

อวี้ฉียิ่งมองความงามในร่องรัก เขายิ่งอยากกลืนกินมันมาก ลิ้นหนาแตะที่น้ำเมือกตรงกลางความสาว รสชาติหวานมาก ชายหนุ่มดูดกินอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ร่างงามพลันชักกระตุกขึ้นมาเล็กน้อย

ร่างกายของเทพธิดามู่ ไม่บริสุทธิ์เเล้ว ชายทั้งสองคนยังคงตักตวงความหอมหวานจากร่างกายของมู่หนานหนาน

น้ำรักสีขาวเป็นสิ่งที่อวี้ฉีดูดกลืนอย่างมีความสุข แม้เขาจะมีสนมนับร้อยคนก็ยังสู้เทพธิดามู่หนานหนานไม่ได้

ปากหนาควานหาความในร่องงามจนหนำใจ จากนั้นให้หงเฟยจับนางพลิกคว่ำโก่งสะโพกขึ้นเล็กน้อย อวี้ฉียังมีท่วงท่าที่พิสดารจะมอบให้มู่หนานหนาน ครบร้อยกระบวนท่า

ลิ้นหนาใหญ่เลียเข้าที่ร่องหลังอย่างช้า ๆ จนทำให้นางเสียวไปถึงทรวงอก

ปากงามของนางคาบเกี่ยวลำดุ้นของหงเฟย ด้านหงเฟยส่งเสียงร้องอย่างมีความสุข

มันทั้งใหญ่เเละยาวคับปากมาก น้ำเมือกค่อย ๆ ไหลออกจากท่อนเอ็นทีละหยดลงในปากงาม 

อวี้ฉียังคงหื่นกระหายกับร่องหลัง ลิ้นหนาเลียผ่านร่องหลังเเละร่องหนาตวัดไปมา มือหนาใหญ่จังก้นอย่างแน่น เเล้วดูร่องทั้งสองไปมาพร้อมกัน เทพธิดามู่อดที่จะฉี่ราดไม่ได้เสียจริง ๆ

นางเผลอฉี่ออกมาใส่ปากอวี้ฉีจนได้ เพราะเจ้าคนชั่วนั้นดูดร่องหน้าเเละหลังของนางจนเสียวไปหมดจะโทษนางได้อย่างไร

อวี้ฉียังเลียกินฉีของนางอย่างไม่รังเกียจ

"รสชาติไม่เลว" อวี้ฉีผู้ราคะเอ่ยหัวเราะ ปากหนาดูดร่องหน้า จนมู่หนานหนานเสียวไปถึงท้องน้อย ทำไมสมองของนางได้เบลอถึงเพียงนี้

ไม่นานนักลำดุ้นรอวี้ฉีขนาดใหญ่แหย่เข้าไปที่ร่องหลังอย่างช้า ๆ มันมุดเข้าไป ความรู้สึกที่มู่หนานหนานได้รับคือความเสียวเเละความเจ็บปวด

พับ พับ พับ พับ

พับ พับ พับ พับ

ร่องหลังของมู่หนานหนานอัดแน่นไปด้วยลำดุ้นใหญ่ ดวงตางามเบิกกว้างขึ้น ปากงามยังคงรองรับดุ้นของหงเฟย

พับ พับ พับ พับ 

พับ พับ พับ พับ

สองบุรุษพลันแข่งกันกระเเทกอย่างแรง คนหนึ่งกระแทกเจ้าที่ปาก ส่วนอีกคนกระแทกเข้าที่ร่องก้น คนตรงการเยี่ยงนาง จะเจ็บปวดก็ไม่เจ็บปวด จะเสียวก็ไม่เสียว

มันเป็นความรู้สึกที่อยากจะอธิบายเสียจริง

"อ่า อ้า"

"อ้า อ่า หงเฟย"

"พ่ะย่ะค่ะ" หงเฟยที่กระแทกท่อนเอ็นใส่ปากงามขานรับ

"เจ้ากับเราผู้ใดจะเสร็จก่อนกัน"

"รับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ"

อวี้ฉีเเละหงเฟยแข่งกันแทกลำดุ้นเข้าไปในเรือนกายของมู่หนานหนานอย่างเเรง พวกเขาสองคนเร่งจังหวะจนคนกลางปากชา ขาชาไปหมดเเล้ว

นางไม่ไหวจริง ๆ

พับ พับ พับ พับ

พับ พับ พับ พับ

ไม่นานนักสองบุรุษพลันครวญครางออกมา อีกทั้งหงเฟยดึงลำดุ้นออกมา น้ำสีขาวขุ่นพุ่งใส่ดวงหน้างาม นางได้รับความคาวเต็มใบหน้า หงเฟยถอนหายใจล้มตัวนอนลง

อวี้ฉีร้องลั่น ในที่สุดเขาก็ถึงที่หมายจนได้ น้ำรักสีขาวไหลออกมาจากร่องหลังอย่างเเรง มู่หนานหนานถึงกับสลบคาเตียงทันที

เช้าวันถัดมามู่หนานหนานพลันรู้สึกตัวขึ้นพบว่านางสวมอาภรณ์เรียบร้อยเเล้ว อีกอย่างห้องนี้เป็นห้องที่เรียบง่ายจัดแต่งอย่างเป็นระเบียบ 

"เทพธิดามู่ตื่นเเล้วหรือเจ้าคะ" สตรีนางหนึ่งสวมชุดนางกำนัลเอ่ยถามมู่หนานหนานอย่างเป็นมิตร

"เจ้าเป็นใคร"

"บ่าว เสี่ยวไหนเจ้า ต่อไปนี้คือข้ารับใช้ของเทพธิดามู่เจ้าค่ะ นี่คือตำหนักเฟยของท่านเจ้าค่ะ" เสี่ยวไหนเอ่ยอย่างเป็นมิตร

มู่หนานหนานพอจะนึกออกเเล้ว หลังจากที่สิ้นสุดสงครามราคะ ฮ่องเต้สมองสุนัขให้คนอาบน้ำเปลี่ยนอาภรณ์นางจากนั้นนำตัวนางมาที่ตำหนักเฟยสินะ