เหมือนจะคออ่อน
“จะพาไปหนาย ฟังก่อน”
เสียงยืดยานของคนเมาถามขึ้น เมื่อรู้สึกว่ากำลังถูกอุ้มไปไหนสักทีโดยที่สติก็ลดน้อยลงทุกที แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคิดได้ว่าตัวเองต้องพูดอะไรสักอย่าง
“ครับ เดี๋ยวฟังต่อบนเตียงนะ”
คนตัวสูงที่อุ้มคนเมาตัวอ่อนปวกเปียกไว้ในอ้อมแขนตอบรับ ทั้งที่ไม่ได้หยุดฝีเท้าลงสักนิด
“ไม่ๆ น้องต้องฟังพี่”
เพียงฟ้ายังคงดึงดันจะพูดแม้เสียงที่ออกมาจะแทบฟังไม่รู้เรื่องเลยก็ตาม มือเล็กกอดคอหนาไว้แน่นเพราะรู้สึกว่าโลกมันโคลงเคลงเหลือเกิน
“ครับ ฟังอยู่”
เสียงทุ้มตอบรับอย่างใจเย็น ไม่ได้ถือสาคนเมาที่มือไม้ซุกซนจับนู่นลูบนี่ไปเรื่อยจนหายใจสะดุดไปหลายครั้ง
“ไม่ น้องไม่ยอมฟังพี่เลย เอาแต่สั่งๆ”
เพียงฟ้าบ่นออกมาด้วยความเคือง หน้าสวยบึ้งตึงจนคนมองหัวเราะเบาๆในความน่ารักนั่น
“แค่อยากให้ผ่อนคลายครับ”
คนตัวโตตอบกลับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ก่อนวางคนเมาลงบนเตียงในห้องที่เคยพาขึ้นมาอาบน้ำก่อนหน้านั้น
“พี่น่ะนะ ไม่ได้ตั้งใจมาเลยจริงๆนะ”
เพียงฟ้าพยายามพยุงตัวขึ้นนั่ง แต่ก็ล้มเหลวทุกรอบจนต้องดึงคอเสื้อคนที่ยืนข้างเตียงมาใกล้ๆแทน เพื่อที่จะบอกเรื่องสำคัญ
“เหรอครับ แต่จ่ายค่าบริการพิเศษแล้วนะ”
คนที่พร้อมให้บริการตอบกลับอย่างไม่อยากจะเชื่อ มือหนาลูบผมนุ่มของคนตัวเล็กที่ดึงตัวเองเข้าไปใกล้จนหน้าแทบจะชิดกันอยู่รอมร่อ
“จริงมากก เชื่อพี่นะ”
เพียงฟ้าลากเสียงยาวอย่างต้องการยืนยันให้มั่นใจ ตาฉ่ำเยิ้มมองตาคมตรงหน้าอย่างยั่วยวนโดยไม่รู้ตัว แถมด้วยรอยยิ้มหวานๆให้คนมองเลียปากอย่างกระหายทันที
“ครับ เชื่อแล้ว”
ร่างสูงตอบกลับด้วยเสียงสั่นพร่า กลิ่นหอมๆจากกายเล็กมันปั่นป่วนให้อารมณ์พุ่งสูงขึ้นจนร้อนรุ่ม
“งั้นก็ปล่อยพี่กลับบ้านซี่”
เพียงฟ้าที่ไม่รับรู้ถึงอันตรายยังคงพูดต่อ มือเล็กเขย่าแขนแกร่งแรงๆให้ปล่อยไปอย่างที่ต้องการ ทั้งที่ความจริงอีกคนก็ไม่ได้กักขังอะไรเธอแต่แรกด้วยซ้ำ เป็นเธอเองที่ไม่ได้พูดให้เด็ดขาดและเมามายจนไร้สติขนาดนี้
“ยังไม่ได้บริการเลยครับ จ่ายเงินแล้วไม่เสียดายเหรอ”
คนตัวสูงก้มลงสูดความหอมที่ซอกคอขาว ชุดคลุมอาบน้ำที่เพียงฟ้าใส่มันเริ่มหลุดลุ่ยจนเห็นไหล่ขาวๆออกมาล่อสายตาคนเด็กกว่าให้อยากสัมผัสจนแทบทนไม่ไหวแล้วตอนนี้
“ไม่ๆ พี่จะยกเลิก”
เพียงฟ้ายังคงดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดอุ่นกับสัมผัสวาบหวามที่ไม่เคยรู้จัก รู้แค่ว่ามันทำให้เธอร้อนวูบวาบและต้องการบางอย่างมากขึ้น
“คงไม่ได้ครับ จองแล้วห้ามยกเลิก”
เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าตามแรงอารมณ์ที่มากขึ้น มือหนาเชยคางคนเมาที่พูดไม่หยุดให้เงยขึ้นรับจูบทันที
“อื้อ”
เพียงฟ้าตาปรือปรอยปล่อยให้คนตัวโตบดเบียดริมฝีปากเข้ามาตามใจ ปากร้อนดูดดึงขบกัดด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในปากเล็กที่เผยอออกรับอย่างลืมตัว สติที่เหลือเพียงน้อยนิดสั่งเพียงฟ้าว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง
แต่ความช่ำชองและลีลาร้อนแรงของคนที่บดจูบกันอยู่ก็ทำให้เธอสมองโล่ง ได้แต่ครางในลำคอด้วยความหวามไหว มือเล็กขยุ้มเสื้อยืดอีกคนจนยับย่น ลมหายใจร้อนปนเปแทบแยกไม่ออกว่าเป็นของใคร และก่อนที่เพียงฟ้าจะขาดอากาศหายใจไปซะก่อน ร่างสูงก็ถอนจูบออกจนเธอหอบหายใจเหนื่อย
และก่อนจะได้พูดอะไรเธอก็โดนบดจูบลงมาอีกครั้งและอีกครั้งจนแทบหมดแรง
เพียงฟ้าที่ถูกดันจนนอนราบลงกับเตียงกว้างยกมือขึ้นดันอกแกร่งที่โถมกายทับเธออยู่อย่างลำบาก
ใบหน้าที่ซุกไซร้คลอเคลียไปตามใบหน้าและลำคอทำเอาเธอสั่นสะท้านไปหมดทั้งกาย
มือหนาลูบไล้ไปตามลำตัวแหวกชุดเธอออกไปพร้อมบราสีสวยที่เธอใส่ไว้จนเหลือเพียงอกอวบล่อสายตา
“เดี๋ยว น้องจะทำอะ อะไร อื้อ”
คนเมาพยายามเปร่งเสียงอ้อแอ้ออกมาถาม เมื่อรู้สึกได้ว่ามือร้อนกำลังกอบกุมหน้าอกเธออยู่ ถึงจะเมาแต่ก็ยังพอรับรู้ได้ว่ากำลังถูกอีกคนทำอะไร
อยู่จนป่านนี้เพียงฟ้าไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องบนเตียงก็จริง แต่จากนิยายที่อ่านทุกวันก็ทำให้เธอพอจะเข้าใจได้ไม่ยาก ผิดอย่างเดียวที่ความรู้สึกจริงๆมันรับมือยากกว่าที่คิด เพราะเพียงฟ้าร้อนรุ่มไปทั้งตัวเลย
“ก็บริการให้คุ้มที่คุณจ่ายไงครับ”