7 - จูบแรก….

ฉันส่งข้อความไปบอกเฮียคานส์ไว้ก่อนว่าจะแวะมาทำแผลให้พี่เลย์ที่คอนโดก่อนจะกลับบ้าน พร้อมกับบอกเหตุผลร่ายยาวเพื่อให้เฮียเข้าใจ ขืนบอกไปสั้นๆ ฉันเจอเฮียดุแน่ๆ

ณ คอนโดพี่เลย์

พอเข้ามาในห้องพี่เลย์ก็ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทางหงุดหงิด ส่วนฉันก็มองหากล่องที่ใส่อุปกรณ์ทำแผล แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ

“กล่องปฐมพยาบาลอยู่ไหนเหรอคะ ?”

พี่เลย์ไม่ตอบอะไรแค่ชี้นิ้วบอก ทำให้ฉันมองเห็นกล่องปฐมพยาบาลที่มองหาอยู่นาน

ฉันรีบเดินไปหยิบกล่องมา ก่อนจะถือมาวางตรงหน้าพี่เลย์แล้วรีบเปิดมันออกควานหาอุปกรณ์ล้างแผล

กริ๊ง~ เสียงโทรศัพท์ของพี่เลย์ดังขึ้น พี่เลย์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดรับสาย

( ว่าไงเฮีย ) ฉันรู้ได้ทันทีว่าคนที่โทรมาหาพี่เลย์ต้องเป็นเฮียคานส์แน่ๆ

( เออเฮียรู้แล้ว ย้ำมากเดี๋ยวก็ทำจริงๆ แม่ง!!) ในขณะที่พูดโต้ตอบพี่เลย์มองใบหน้าของฉันอยู่แทบจะตลอดเวลา

พี่เลย์กดวางสาย ก่อนจะมองฉันสายตาดุดัน

“เฮียว่าไงบ้างคะ”

“ยุ่งฉิบ!! เธอแม่งชอบหาเรื่องให้ฉันตลอดเวลาจริงๆ”

“อะ ไอริสยังไม่ได้หาเรื่องอะไรเลยนะคะ” ฉันเม้มปากแน่น อะไรอีก ทำไมต้องบ่นฉันด้วย

“จะทำแผลก็รีบๆ ทำ”

ฉันลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเทน้ำยาล้างแผลใส่สำลี แล้วค่อยๆ ขยับตัวไปใกล้ๆ กับพี่เลย์

“ก้มหน้าลงมาหน่อยได้ไหมคะ” พี่เลย์ไม่พูดอะไรแต่เขาก็ยอมก้มหน้าลงมาเล็กน้อย

ฉันใช้สำลีแตะลงไปบนรอยแผลที่พี่เลย์โดนขวดฟาดบริเวณหน้าเนินหน้าผาก

“เจ็บไหมคะ” ฉันถามพี่เลย์ เพราะกลัวว่าเขาจะเจ็บ

“ฉันไม่ได้สำออยขนาดนั้น” พี่เลย์ตอบแบบห้วนๆ

“เหมือนจะเข้าลึกนะคะ”

ฉันยื่นหน้าเข้าไปดูรอยแผลใกล้ๆ โดยไม่ทันคิดว่าในตอนนี้ใบหน้าของฉันและใบหน้าของพี่เลย์มันอยู่ใกล้กันมากเกินไปแล้ว

สายตาของพี่เลย์ไม่ได้มองใบหน้าของฉัน แต่เขามองในระดับที่ต่ำลงมาอีกนิด นั่นคือระดับเดียวกับริมฝีปากของฉัน

จู่ๆ พี่เลย์ก็ยกมือขึ้นมา ใช้นิ้วหัวแม่มือแตะลงมาบนริมฝีปากของฉัน การกระทำของพี่เลย์มันทำให้ฉันตัวแข็งทื่อ

“เธอเคยจูบกับใครไหม ?” พี่เลย์ถามขึ้นในขณะที่สายตาคู่นั้นยังคงจ้องมองริมฝีปากของฉันอยู่

“มะ ไม่เคย…” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ

“หึ!! งั้นฉันจะเป็นจูบแรกให้เธอดีไหม”

“อื้อออ~”

ฉันตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อถูกพี่เลย์กดริมฝีปากลงมาปิดปากของฉันเอาไว้ ความรู้สึกปวดหนึบบริเวณริมฝีปากเริ่มทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ

ฉันใช้กำปั้นเล็กๆ ทั้งสองข้างทุบแผงอกแกร่งของพี่เลย์รัวๆ แล้วร้องท้วงในลำคอ

“อื้อ อื้อ~!!”

ถ้าพี่เลย์ยังไม่ผละริมฝีปากออกไปตอนนี้ฉันต้องขาดอากาศหายใจตายแน่ๆ

ฉันทุบแผงอกพี่เลย์อีกครั้งให้แรงขึ้น และมันได้ผล พี่เลย์ผละริมฝีปากออก ทำให้ฉันถึงกับหอบหายใจออกมาหนักๆ

“คนบ้า!! ทำอะไรคะ” ฉันพูดพลางยกมือขึ้นมาเช็ดปากตัวเอง แล้วมองหน้าพี่เลย์อย่างผิดหวัง

“ก็เป็นจูบแรกให้เธอไง” พี่เลย์ยกยิ้มมุมปาก แล้วเอนตัวพิงแผ่นหลังกว้างไปกับโซฟา “อ่า!! ไม่คิดว่าเธอจะจูบไม่ได้เรื่องขนาดนี้”

“……” ฉันเม้มปากแน่น มองพี่เลย์ด้วยความไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าตอนนี้เขาคิดอะไรอยู่กันแน่

“ทีหลังถ้ารู้ว่าเฮียหวง เธอก็ไม่ควรเสนอตัวมาที่ห้องฉันดึกๆ ดื่นๆ จำไว้!!”