วิศวะอาคม NC25+

ความรู้สึกแปลกประหลาดถาโถมวูบวาบ

ราวกับความฝัน...

เสียงหอบหายใจสั่นพร่าดังก้องประสานกับเสียงหัวใจเต้นระรัวเป็นจังหวะแรง ๆ ฝ่ามือใหญ่ของบุรุษบีบเคล้นทรวงอก ริมฝีปากเจนจัดจูบตรงไหนของร่างกายเปลือยเปล่าไปบ้าง เธอไม่อาจรู้เลย

เหงื่อกาฬชุ่มฉ่ำราวกับนอนอยู่กลางสายฝน ทั้งที่ใต้ร่างแนบอยู่กับฟูกนอนนุ่ม ๆ ภาพตรงหน้าพร่าไปหมด เหมือนมีดวงไฟวูบวาบ ส่ายไป ส่ายมา

เสื้อผ้าหายไปไหน...

ผู้ชายคนนี้เป็นใคร...

‘สิริมนต์’ ตั้งคำถามอยู่ในห้วงอารมณ์ที่สับสน เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เหมือนโดนจับเขย่าจนหัวสั่นหัวคลอน แสบหว่างขา... แล้วก็แฉะอย่างกับถูกทาความสาวพรหมจรรย์ไว้ด้วยน้ำเชื่อมเหนียว ๆ

น้ำนั่นรินไปตามหว่างขา และเรียวขาเปลือย... ทำไมเธอถึงไม่ได้สวมชุดนักศึกษาที่สวมออกมาจากบ้านล่ะ?

แล้วกางเกงในอยู่ที่ไหนกันแน่...

ฝ่ามือเล็กลูบคลำไปทั่ว เธอเจอกำแพงหนาที่เหมือนหุ้มด้วยเนื้อ แต่ก็เหมือนจะไล้ไปเจอผ้าแข็ง ๆ ด้วย... ลูบไปเรื่อย ๆ ก็พบกับก้อนขนมปังที่แข็งอย่างกับหิน เมื่อลูบลงไปอีก... ก็เจอผืนหญ้านุ่มนิ่ม

และด้านล่างของหญ้ายุ่งเหยิงนั้นมี...

“ว้าย! งู!”

หญิงสาวร้องลั่น สะบัดมือหนีงูยักษ์ที่กระดกหัวอยู่ในกำมือเธอเมื่อกี้นี้ ภาพตรงหน้าเริ่มชัดเจน ไม่แกว่งไกว นักศึกษาสาวพบว่าเธอนอนอยู่ในห้องมืด ๆ แทบจะไม่มีแสงสว่างลอดเข้ามา และมีคนตัวใหญ่คร่อมร่างเธอไว้ แต่เธอไม่เห็นหน้าเขาเพราะมันมืดมาก แสงเดียวที่มีคือแสงจากไฟผนังห้องสีส้มสี่ดวง ซึ่งแทบจะไม่มีแสงสว่างเลย

หัวใจเธอเต้นเร่าด้วยความตกใจกลัว

ใครน่ะ... แล้วก็ไม่ใช่แค่คนด้วย

ในนี้มีงู!

“อ๊ะ!”

หญิงสาวหรี่ตาหันหน้าหนี เมื่อจังหวะหนึ่งที่เขาขยับตัว เหมือนแสงไฟผนังด้านหลังเธอจะกระทบกับจี้ทรงกลมขอบหยักที่เขาสวมติดกับสร้อยคอเชือกสีดำ สะท้อนวูบวาบเข้าตาเธอจนสิริมนต์ตาพร่า

ระหว่างที่หรี่ตาลง เธอกลับเหมือนเห็นเสือร้ายกำลังเยื้องย่างเข้ามาใกล้ ราวกับเป็นภาพลวงตา หาใช่ความเป็นจริง แต่ก็น่ากลัวเหลือเกิน...

หัวใจของเธอเต้นระรัวเหมือนจะทะลุออกนอกทรวงอกที่กำลังถูกเขาคลึงเคล้าเร่าร้อน จนหญิงสาวหลับตาลงอีกครั้งพลางครวญคราง