ตอนที่ 13 รับเธอกลับมา

ตอนที่ 13 รับเธอกลับมา

ปยุตพูด “วราลีคุณพูดอะไรเหลวไหล วัจสาหลานของเรานะ พูดอะไรให้มันดีดีหน่อย ”

“ ปยุต เรื่องเมื่อกี้คุณยังพูดไม่ชัดเจนเลย คุณอย่ามายุ่งเรื่องนี้ ” เขาตวาดปยุตและเริ่มอารมณ์เสีย

“ ตอนนี้ผมไม่มีเวลามายุ่งกับคุณ ” ประยุทธพูดเสียงเรียบแล้วหันมาหาวัจสา “ บอกลุงมาว่าเกิดอะไรขึ้นว่าใครรังแกเธอ”ลุงจะจัดการให้

วัจสายิ้มเล็กน้อยแต่ข้างในหัวเราะไม่ออก ลุงจะจัดการให้เธอจริงหรอ เธอไม่อยากกลับไปบ้านหลังนั้นแล้ว ธัชชัยทำเรื่องแบบนี้กับเธอ แต่เธอจะพูดเรื่องนี้กับคนอื่นได้ยังไง ในใจของวัจสาที่บ้านหลังนี้บ้านเดิมขุนทด ก็ไม่ใช่คนในครอบครัวของเธออีกต่อไป

เธอส่ายหัว “ หนูไม่เป็นไรค่ะแค่กลับมาดูคุณลุง ตอนนี้เหนื่อยมากอยากขึ้นไปพักผ่อน ฝันดีค่ะคุณลุงคุณป้า ” พูดจบก็รีบเดินขึ้นไป

มองดูวัจสาเดินขึ้นไปอย่างคนหมดแรง ปยุตอดคิดไม่ได้ “ วัจาสาเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นกับเงินก่อนหน้านี้ ”

ยังไงเธอก็เป็นลูกของพี่สาวของฉัน ก่อนหน้าที่เธอจะแต่งงานมันรู้สึกไม่ดี เห็นเธอเป็นแบบนี้แล้วรู้สึกปวดใจ

เพราะก่อนหน้านี้ ครอบครัวศรีทองได้ให้เงินเป็นของขวัญจำนวนคือเงินสามสิบล้าน

วราลีจ้องที่ปยุต “ อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนี้ ตอนนั้นฉันไปทำงานข้างนอก เงินนั้นไม่ใช่ของฉัน เงินทั้งหมดให้ลูกทั้งสามคนไปแล้ว” นี้คือจุดเริ่มต้นของเรื่อง เธอมาขอเงินฉัน เรื่องก็เป็นแบบนั้น

วราลีจงใจปิดบังเงินนั้นที่ว่าจะนำไปบริจาคให้เด็กที่เป็นลูคีเมีย

พอเหมาะกับที่รสรินถือโยเกริตออกมาจากห้องครัว “ ฉันคิดว่าวัจสาไม่สามารถทนทรมานที่บ้านนั้นได้เลยกลับมา ”

พ่อแม่เห็นสายตาเธอที่แดงก่ำและร่างกายของเธอที่สกปรกไหม

คนที่พูดไม่คิด อยากจะพูดอะไรก็พูด แต่คนฟังต้องเก็บเอาไปคิด วรพลกลายเป็นคนที่เสียโฉม ผู้ชายคนนั้นกลายเป็นคนจิตเภทไปแล้วหรอ?

รอถามวัจสาดีกว่า หากเป็นแบบนั้นเขาไม่ยอมปล่อยไปแน่

“ ไม่สายเกินไปหรอก ไม่สนว่าวัจสาเป็นอย่างไร แค่เธออยากอยู่ที่นี้ ที่นี่ก็เป็นเธอ พวกเธออย่าคิดที่จะทำอะไรไม่ดีกับเธอ ”ปยุตพูดออกมา

“ถ้างั้นคุณช่วยอธิบายเกี่ยวกับเส้นผมเส้นนั้นให้ฉันฟัง และฉันสัญญาว่าเรื่องวัจสาก็จะไม่เป็นปัญหา” วราลียังคงพูดเรื่องราวนี้ต่อไป

ปยุตถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และเดินออกไปช้าๆ

ชั้นสามในห้องอาบน้ำฝักบัวถูกเปิดขั้นแรงสุดและมีเสียงกรีดร้องออกมา

วัจสาที่อยู่ในสภาพเปลือยกายค่อยๆไถลลงมาตรงอ่างอาบน้ำใบหน้านั้นเต็มไปด้วยน้ำตา ไม่มีใครได้เห็นมันและไม่มีใครรู้เลย

เธอถูกนำไปเป็นของขวัญให้แก่วรพล มันเป็นความพังพินาศที่เหมือนจะมีความสุข เธอคิดว่าการเป็นภรรยาเขาก็อาจจะทำให้ชีวิตของเธอดีขึ้น

แต่ฉันได้พบกับขยะอย่างธัชชัย ถึงแม้เขาจะทำสิ่งที่เลวร้ายทำให้เธอขายหน้า แต่เธอทำอะไรผิด

เรื่องทั้งหมดนี้มนไม่ใช่เรื่องที่โชคดีเลย

แค่คิดถึงเรื่องบนเตียงวันนั้น วัจสาก็รู้สึกสกปรก

วัจสาลุกขึ้นมาเปิดฝักบัวร้อนที่สุดและยืนอาบน้ำร้อนจนร่างกายของเธอแดงและบวมแต่เธอก็เต็มใจทำมัน

เธอร้องไห้ออกมาแต่ก็ไร้ประโยชน์

ลมหายใจของชายคนนั้นเหมือนกำลังพันร่างกายของเธอแน่น

วัจสาสวมเสื้อผ้า นอนอิดโรยอยู่บนเตียงและคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำ ด้านนอกนั้นมีคนมาเคาะประตู

เธอหลับตาลงแล้วเช็ดน้ำตา “ เข้ามา ”

นั้นคือ ปยุต

เขามีโยเกริตและเค้กอยู่ในมือ “ วัจสา หนูยังไม่ได้กินอะไรเลย ลุงเอามาให้ ลุงไปทำงานแล้วซื้อกลับมา มันอร่อยมาก ”

วัจสายิ้มให้ลุงของเขา ในใจของเธอที่อยากขอบคุณลุงนั้นไม่มีแล้ว เขายังทำตัวเหมือนเดิมทุกอย่างทำเพื่อตัวของเขาเอง วัจสานั้นไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป

“ ขอบคุณค่ะคุณลุง แต่วางไว้ตรงนี้ก่อน ”

ได้ยินน้ำเสียงที่เย็นชาของวัจสา ปยุตก็ค่อยๆวางถาดลงที่บนโต๊ะ

เขาลังเลอยู่ครู่นึงและมานั่งเก้าอี้ข้างๆตรงเตียงวัจสา มือของเขาจับมือของเธอ เธอรู้ถึงความประหม่าของเขา

“ วัจสาลุงไม่ดีเอง ตอนนั้นลุงมีความจำเป็นที่เร่งด่วน เลยให้เธอไปแต่งงานกับบ้านหลังนั้นตระกูลศีทอง ” ปยุตละอายใจที่พูดมันออกมา

วัจสารู้สึกว่ามันไม่ช่วยอะไร เหมือนคุณเอามีดมาให้ฉัน และคุณก็มาห้ามเลือดให้ฉัน มันไม่มีประโยชน์อะไร

เมื่อเห็นวัจสาไม่พูดอะไร เขาคิดว่าคำสารภาพของเขานั้นมีประโยชน์ เขาพูดต่อว่า “ วรพลนั้นเขากลายเป็นคนจิตเภทแล้วใช่ไหม”

วัจสาส่ายหัว “ ไม่ใช่ วรพลดีกับฉันมาก คุณลุงไม่ต้องกังวล ดึกแล้วคุณลุงกลับไปเถอะ ไม่เช่นนั้นคุณป้าจะมาต่อว่าคุณลุงได้ ”

วัจสารีบไปเปิดประตู คุณลุงอายเกินกว่าที่จะอยู่ต่อ เขาเดินไปที่ประตูแล้วหยุด “ อยู่ที่นี้อย่างสบายใจเถอะ ตราบใดที่ลุงอยู่ที่นี้ พวกเขาจะไม่ทำให้เธอลำบากใจ ”

วัจสาไม่รู้ว่าที่คุณลุงพูดนั้นหมายถึงครอบครัวศรีทองหรือคุณป้า แต่ที่รู้เธอจะไม่ใครมาทำร้ายเธออีกต่อไป

ครอบครัวศรีทอง

ธัชชัยมีการต่อต้านที่สูงมากดังนั้นในบ่ายวันที่สอง วรพลจึงรู้ว่าวัจสาถูกธัชชัยรังแก

เขาถูกเรียกให้กลับมาจากบริษัท

เขายืนอยู่ในห้องพักฟื้น เขาไม่ได้มองพี่ชายเขาที่อยู่บนเตียง บรรยากาศในห้องดูเยือกเย็น

เขาโกรธมาก

พ่อบ้านไม่สามารถยืนอยู่ตรงนี้ได้กลัวสายตาอำมหิตจากธัชชัย

“ ครั้งนี้แกทำอะไรกันแน่ ทำไมวัจสาถึงได้กลับบ้านของเธอ ”

แต่ธัชชัยทำเป็นไร้เดียงสาและพูดว่า“ ฉันจะไปรู้ได้ออย่างไรบางทีเธอคิดว่าคนอย่างฉันน่าเบื่อ เลยวิ่งกลับบ้านเธอหาความสนุก็ได้ ”

ในใจของวรพลไม่มีใครเหมาะสมไปกว่าวัจสา ที่จะให้มาเป็นภรรยาของเขา เธอเป็นคนจิตใจอ่อนโยนจิตใจดี เป็นคนที่สามารถดูแลธัชชัย และให้เขาปล่อยวางความเกลียดชังในใจ ไม่รู้ว่าทำไมวรพลตัดสินใจแบบนี้ เขาเห็นเธอครั้งแรกก็รู้สึกได้

“ พี่ใหญ่อย่าโกรธเลย บางทีเขาอาจจะไม่อยากกลับมา ทำไมต้องไปทำอะไรยุ่งยากแบบนั้น ” ธัชชัยดูปฏิกริยาของพี่ชายกลัวอาการป่วยของเขาจะยิ่งแย่

“ ดี! ”

วรพลพูดประโยคหนึ่งขึ้นมาทำให้ธัชชัยตกใจมาก ทำไมพี่ต้องโกรธมากขนาดนี้ ผู้หญิงคนนั้นเอาอะไรให้พี่เขากิน ทำไมถึงต้องปกป้องเธอแบบนี้

วรพลใช้มือของเขาดึงเข็มออกมาจากแขน “ พี่! กำลังจะทำอะไร ”

วรพลกำลังอ้าปากพูดแม้จะไม่ค่อยมีเสียงก็ตาม “ แกไม่ไป ฉันก็จะไปเองไปด้วยตัวของฉันเอง ”

ในระหว่างยื้อแย่ง เครื่องช่วยหายใจของวรพลนั้นตกลงมา ทำให้เขาไม่สามารถที่จะหายใจได้ พ่อบ้านรีบนำร่างของวรพลขึ้นบนเตียงอย่างรวดเร็วและสวมเครื่องหายใจให้เขา

ในตาของธัชชัยนั้นร้อนผ่าว ไม่คิดว่าอาการของพี่ใหญ่จะแย่ถึงจุดนี้ “ เรียนหมอ เข้ามา ”

หมอภาคินรีบเข้ามา เห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นงุนงงเล็กน้อย “ เกิดอะไรขึ้น ” มันต้องเป็นเรื่องพิพาทของสองพี่น้อง

“ ช่วยพี่ผมทีเป็นอย่างไรบ้าง ” เครื่องช่วยหายใจหลุดออกมา ธัชชัยไม่คิดว่าอาการของพี่นั้นขนาดถึงต้องพึ่งเครื่องช่วยหายใจ ดูเหมือนว่าน้องชายจะแพ้แล้ว

“ พี่ ผมขอโทษ ผมจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้ อย่าโกรธเลย ” ธัชชัยเดินมาจับมือของวรพลแล้วออกไป

หลังจากพักฟื้นซักพักหนึ่ง อาการของวรพลดีขึ้นมานิดหน่อย สามารถพูดคุยได้

“ ธัชชัยไปบ้านเดิมขุนทดรึยัง ”

ภาคินหงกหัว “ ไปแล้ว ตอนคุณหมดสติไปซักพัก เขาก็ไปแล้ว เขายังพูดอีกประโยคหนึ่งว่า เขาขอโทษ ”

วรพลหายใจอย่างแผ่วเบา สายตาของเขามองไปที่ภาพถ่าย กนิษฐา แบบนี้ผมจะไปหาคุณได้อย่างไร ไม่รู้ว่าจะสามารถทำให้พวกเขารักกันได้ไหม

ผู้หญิงในภาพยิ้มราวกับพูดว่า คุณทำได้แน่นอนวรพล

ใช่แล้วเขาต้องทำได้ อย่างน้อยก็ช่วยพวกเขาจนถึงเวลานั้น แบบนี้ถึงจะตายตาหลับ

เขาไม่รู้ว่าครั้งนี้ธัชชัยทำอะไรกับวัจสา ทำให้เธอกลับไปบ้านของเธอ ด้วยความที่เธอมีนิสัยอ่อนโยน ดังนั้นไม่ใช่เรื่องธรรมดาที่จะทำให้เธอโกรธแบบนี้ หากเธอปฏิเสธที่จะกลับมาไม่ให้อภัยธัชชัย มันจะเป็นยังไง

“ ภาคิน เธอพูดว่าฉันบังคับให้พวกเขาอยู่ด้วยกันมันเป็นสิ่งที่ดีหรือไม่ดี เดิมทีฉันไม่อยากให้ธัชชัยติดอยู่ในความเกลียดชังอีกต่อไป ใครจะรู้ว่ามันไม่สามารถเปลี่ยนน้องชายของฉันได้ แถมยังทำให้เธอได้รับบาดเจ็บ ทำร้ายผู้หญิงแบบนี้ฉันรับไม่ได้ ฉันรู้สึกผิดจริงๆ ”เสียงของวรพลแหบแห้งเหมือนเผาไฟ

“ ไม่มีหัวใจสองดวงที่อยู่ด้วยกันปราศจากความทุกข์ทรมาน คุณต้องให้เวลาเขาอยู่ด้วยกัน อย่างกังวลไปเลย ดูแลตัวเองก่อน คุณโกรธขนาดนี้ร่างกายคุณจะแย่ลง คุณทำให้ผมท้าทายความสามารถตัวเองได้ยังไงกัน ” หมอภาคินถอดแว่นออกมา ตอนนี้ร่างกายคุณแย่ลงเรื่อยๆ เขาไม่รู้ว่าความสามารถของเขาจะสามารถรักษาชีวิตของวรพลได้หรือไม่

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อคืนธัชชัยบอกอย่างเห็นได้ชัดว่าไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ไปตามหาวัจสา แต่ในที่สุดเขาก็ออกไปตามหาและยังช่วยเหลือเธอจากอันธพาล พ่อบ้านที่ตามออกไปเห็นและเชื่อว่าคุณชายจะรู้ว่าวัจสานั้นเป็นคนดี

วรพลมองไปที่เพดาน และพยักหน้า “ ฉันหวังว่าพวกเขาจะตกหลุมรักกันโดยเร็ว ”