4/2 เมื่อคนเก่าอยากมีบทบาท

ทุกครั้งที่รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ หรือโมโหอะไรมา การเขียนนิยายจะช่วยให้หนูนารู้สึกสบายใจและใจเย็นลง

“มีอะไรหรือเปล่าภู แม่ว่าหนูนาเขาดูไม่เหมือนตอนออกไปจากบ้านเมื่อเช้านะ”

คนเป็นผู้ใหญ่ ย่อมสังเกตได้ เพราะไม่ใช่แค่หนูนาที่แปลกลูกชายของเขาก็ดูแปลกเหมือนกัน

“เมื่อตอนอยู่ที่บ้านนู้นเมย์โทรมา แล้วหนูนาก็คงสงสัยครับแม่”

เมื่อไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร การบอกมารดาอาจจะทำให้แม่ของเขาช่วยแก้ปัญหาได้

“เมย์เขายังไม่รู้ตัวอีกเหรอ ว่าเขาต้องยุติความสัมพันธ์กับลูก เพราะตอนนี้ลูกแต่งงานแล้ว”

“ผมว่าเมย์เขาคงมีธุระอะไรมากกว่าถึงได้โทรมา เพราะปกติตั้งแต่คบกันมาน้อยครั้งมากที่เขาจะเป็นฝ่ายโทรหาผม”

เมย์กับภูษิตคบกันมานาน นานจนทุกคนต่างก็คิดว่าทั้งคู่จะได้แต่งงานกัน แต่คนที่ไม่ยอมแต่งคือเมย์ เพราะเธอนอกใจภูอยู่เสมอๆ เวลาเจอผู้ชายที่ดีกว่า พอผิดหวังก็กลับมา เพียงแต่คนที่ไม่สนิทจะไม่รู้เรื่องราวเหล่านี้ จึงคิดแค่เพียงว่าทั้งคู่รักกันและน่าจะได้แต่งงานกัน

“ที่โทรมา ก็คงมีธุระ และธุระก็คือต้องการเอาลูกคืนมากกว่าแม่ว่า”

ภาวิณีเคยรู้สึกดีกับแฟนเก่าลูกชายมาก่อน แต่ความรู้สึกดี ๆมาจบลง วันที่ภูษิตป่วยหนักเข้าโรงพยายบาล แต่พ่อเลี้ยงชนินทร์กลับไปเจอเธอมากับลูกชายนักธุรกิจนำเข้ารถหรู และทำท่าทางสนิทสนมไม่สนใจสายตาของพ่อเลี้ยงชนินทร์ที่เป็นพ่อของคนรักเธอเลย

“แม่อย่ามองเมย์เขาในแง่ร้ายแบบนั้นสิครับ” ภูษิตยังคงมองอดีตแฟนสาวในแง่ดี

“ก่อนที่จะมองในแง่ร้าย แม่ก็เคยมองแต่แง่ดีมาก่อน แม่หวังว่าวิชาเกษตรที่ลูกไปเรียน มันจะทำให้ลูกฉลาดขึ้น และรู้ว่าอะไรคือหญ้า อะไรคือข้าว ถ้ายังจะหันหลังกลับไปกินหญ้าแม่ก็คงไม่ยุ่งกับชีวิตลูกอีกแล้ว”

ภูษิตมองตามหลังมารดาที่ลุกไปด้วยความโมโห ครั้งนี้แม่ของเขาด่าได้เจ็บลึกจริง ๆ แต่ภูษิตเองเขาก็รู้ตัวว่าเขาเลือกกินข้าวอยู่แล้ว หนูนาเป็นภรรยาเขา เขาได้เป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตเธอ แต่สำหรับเมย์ ภูษิตไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นลำดับที่เท่าไหร่แล้ว

ความเป็นแฟนจบลงแล้ว แต่ความเป็นเพื่อนยังคงตัดกันไม่ขาด ชายหนุ่มจึงเดินออกไปโทรศัพท์หาอดีตแฟนเก่าที่สวนข้างบ้าน โดยที่ลืมไป ว่าด้านบนมันคือห้องนอนของเขา ที่ตอนนี้หนูนากำลังนั่งเขียนนิยายอยู่

“เมย์คุณโทรมามีอะไร”

ภูษิตพยายารักษาความห่างไม่ใช้คำพูดแสดงความใกล้ชิดเหมือนก่อนหน้านี้

“ทำไมภูพูดเหมือน เมย์เป็นคนอื่นเลยคะ” ปลายสายออดอ้อน

“เมย์ยังเป็นเพื่อนผมเสมอ ว่าแต่ที่โทรมามีเรื่องอะไร”

ภาษิตย้ำคำว่าเพื่อน เพราะอยากให้หญิงสาวในสาย รู้ว่าเขากับเธอตอนนี้อยู่ในสถานะไหน จะได้ไม่มีการล้ำเส้นเกิดขึ้น

“ไม่ต้องย้ำหรอกค่ะ เมย์รู้ว่าตอนนี้เมย์เป็นได้แค่ไหน และที่เมย์โทรหาคุณ ก็เพราะว่าเมย์ไม่สบาย นอนอยู่โรงพยาบาลเลยอยากให้ภูมาเยี่ยมเมย์บ้าง”

“ได้ครับ ไว้ผมจะชวนภรรยาไปเยี่ยมนะ ถ้าอย่างนั้นแค่นี้ก่อน ภรรยาผมคงรู้สึกไม่สบายใจถ้าผมมาคุยโทรศัพท์นาน ๆแบบนี้”

ภูษิตยิ่งได้ฟังสิ่งที่อดีตคนรักพูด เธอยังสำนึกไม่ได้อีกเหรอ ว่าสาเหตุที่ทำให้เขากับเธอต้องเลิกกัน เพราะเธอทิ้งให้เขาต้องนอนป่วยอยู่โรงพยายาบาล ส่วนตัวเธอยังมีหน้าไปกับผู้ชายคนอื่น โดยที่ไม่สนใจเลยด้วยว่าพ่อของเขาก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย และวันนี้ยังมาขอร้องให้เขาไปเยี่ยมอีก

เมย์เธอเป็นสาวสวยลูกสาวท่านทูต แต่พอพ่อของเธอเสียชีวิตลงการเงินทางบ้านก็ไม่ดีเหมือนแต่ก่อน แต่ก็ไม่ได้ถือว่าลำบากอะไร แต่ด้วยความหัวสูง ใช้เงินฟุ่มเฟือยและภูษิตก็ไม่สามารถให้เธอได้ทุกอย่าง เพราะพ่อเลี้ยงชนินทร์ไม่ใช่คนตามใจลูก เธอจึงต้องหันไปหาชายอื่นอยู่บ่อยครั้ง จนครั้งสุดท้ายเป็นลูกชายของเพื่อนพ่อเลี้ยง ภูษิตจึงโดนคำสั่งให้เลิกและแต่งงานกับคนที่บิดาหาให้คือหนูนาทันที

ภูษิตนั่งลงที่เก้าอี้กลางสวนดอกไม้ข้างบ้าน เขาหลับตาลงเพื่อคิดทบทวนทุกอย่าง เขาไม่แน่ใจว่าการที่เขาแต่งงานกับหนูนามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องไหม และหนูนาเองจะมีโอกาสที่จะรักเขาเหมือนที่เขารักเธอไหม เพราะสำรับภูษิตแล้วเขาจริงจังกับการมีครอบครัว เขาต้องการแต่งงานเพียงแค่ครั้งเดียวและหวังจะสร้างครอบครัวให้มีความสุขที่สุด

เรือนหอที่สร้างใหม่หนูนาร่วมออกแบบด้วย แต่ชายหนุ่มไม่ยอมบอกเธอว่าอยู่ที่ไหน เพราะกลัวว่าความกันดารจะทำให้เธอไม่ยอมไปอยู่กับเขา