Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
14 ไปคลายเครียดกันไหม
“มัดหมี่ไม่เชื่อเลยค่ะว่าคุณว่านเธอจะทำแบบนั้น ถ้าคลิปหลุดออกไปคนที่เสียหายก็ไม่น่าจะใช่บอสคนเดียว”
“ผมว่าเธอคิดน้อยไปหน่อย”
“แต่ก็น่าสงสารนะคะที่เธอทำไม่ใช่เพราะเธอเป็นคนคิดเองพี่เอ้อะไรนั่นเป็นคนบอกให้เธอ”
“ทำผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าเธอทำเองหรือทำเพราะมีคนยุแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรทำเธอโตแล้วนะ น่าจะคิดเองได้ว่าอะไรควรทำหรือไม่ควรทำ”
“แล้วทีนี้บอสจะเอายังไงต่อคะจะเลิกกับเธอจริงๆ เหรอคะ”
“ถ้าเป็นคุณล่ะมัดหมี่จะเลิกไหม”
“ถ้าเจอขนาดนี้มัดหมี่ก็คงเลิก และไม่อยากมองหน้าเลยค่ะ แต่บอสแน่ใจนะคะว่าที่ผ่านมาคุณว่านไม่เคยถ่ายคลิปมาก่อน”
คำพูดของพลอยลลินณ์ทำให้ภาคินมีสีหน้าเครียดที่ผ่านมาเขาไม่รู้ว่าวริสาแอบทำเหมือนที่พลอยนรินทร์พูดหรือเปล่า
“บอสคะมัดหมี่ขอโทษนะคะ”
“จะขอโทษทำไม”
“ก็ขอโทษที่ทำให้บอสคิดหนัก มันคงไม่ใช่แบบที่มัดหมี่คิดหรอกค่ะ”
“ผมก้หวังว่าเธอไม่ทำลายอนาคตตัวเองแบบนั้นนนะ ผมเป็นผู้ชายคงไม่เสียหายเท่าผู้หญิงหรอก”
“แต่บอสเป็นคนมีชื่อเสียง”
“ผมถามว่านแล้วเธอบอกว่าไม่มีนะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอพูดจริงหรือเปล่า” เขาถอนหายใจเพราะไม่คิดมาก่อนว่าวาริสาจะพาเรื่องปวดหัวมาให้ตนเองแบบนี้
“อย่าเครียดไปเลยค่ะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด”
“คุณบอกไม่ให้ผมเครียดแต่หน้าคุณเครียดกว่าผมอีกนะ”
“ก็คุณภาคินเป็นเจ้านายของมัดหมี่นี่คะ”
“ที่ผมเล่าให้ฟังไม่ใช่จะให้คุณมาเครียดตามหรอกนะ ผมแค่อยากระบายให้ใครสักคนฟัง”
“มันห้ามยากนี่คะ” ทุกครั้งที่เห็นเจ้านายเครียดหรือมีปัญญาพลอยลลินณ์ก็จะเครียมตามเขาไปทุกที
“ไปเดินเล่นคลายเครียดกันหน่อยไหม”
“เดินเล่นเหรอคะบอส”
“ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น”
“ก็มัดหมี่ทำงานกับบอสมาสามปี ไม่เคยเห็นบอสไปเดินเล่นเลยสักครั้ง”
“ผมก็อยากทำอะไรที่เคยทำบ้าง”
“ก็ได้ค่ะ” เพราะเห็นว่าเขากำลังเครียดพลอยลลินณ์เลยยอมตามใจเขา
ภาคินพาพลอยลลินณ์มายังศูนย์การค้าขนาดใหญ่ซึ่งวันนี้มีการมีการเปิดตัวคอนโดมิเนียมแห่งหนึ่ง
“น่าสนใจดีนะเราไปดูกันไหม” ภาคินหันมาถาม
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ มัดหมี่ได้ยินว่าโครงการคอนโดที่เราเห็นอยู่เป็นโครงการที่ทำขึ้นเพื่อคนพนักงานออฟฟิศทั่วไปที่มีกำลังทรัพย์ไม่มากราคาแต่ละยูนิตก็ไม่เท่าไหร่ อยู่ที่ประมาณสองล้านปลายๆ ไปจนถึงหกล้าน”
“คุณนี่รู้เยอะกว่าผมอีกนะ”
“ก็แน่สิคะ มัดหมี่เป็นเลขาก็ต้องรู้ให้มากกว่าเจ้านายเวลาคุณถามอะไรมัดหมี่จะได้ตอบได้”
“คุณเพิ่งทำงานกับผมสามปีแต่รู้สึกว่าประสบการณ์จะมากเหลือเกินนะ”
“ก็เพราะมัดหมี่ทำงานกับคนเก่งเก่งอย่างคุณไงคะ คุณทำให้มัดหมี่ต้องกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ถ้าไม่อย่างนั้นก็คงตามบอสเก่งๆ อย่างคุณไม่ทันหรอกค่ะ”
“นี่เราสองคนผัดกันชมตัวเองกันอยู่ใช่ไหม”
“ก็ถ้าเราสองคนไม่ชมจะมีใครชมเราเหรอคะ ไปดูกันเถอะค่ะ คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่”
“คุณว่าจะมีคนจำผมได้ไหม แล้วเขาจะคิดไหมว่าที่ผมแอบมาสืบข้อมูลหรือเปล่า”
“ไม่น่าจะจำได้นะคะ เพราะปกติบอสไม่ค่อยออกสื่อเท่าไหร่ แต่ถึงเขาจะจำได้ก็ไม่เป็นไรหรอกนะคะเพราะกลุ่มลูกค้าของเราต่างกัน”
“แต่ทำไมผมรู้สึกว่ามีสายตาหลายคู่มองผมอยู่นะ” ภาคินมองไปรอบๆ อย่างระแวง
“เขาอาจจะสะดุดความหล่อของบอสก็ได้ค่ะอย่าคิดมากนะคะ เขากำลังให้สัมภาษณ์อยู่เลยค่ะ”
ทั้งสองคนไม่ได้ขาไปใกล้มากเท่าไหรแต่ก็พอได้ยินเสียงนักข่าวกำลังสัมภาษณ์เจ้าของโครงการ
ชายหนุ่มเดินดูโมเดลของคอนโดมิเนียมไปเรื่อยๆ เลยไม่ทันได้ฟังว่าการให้สัมภาษณ์นั้นจบลงไปตอนไหน แต่แล้วจู่ๆ แสงแฟลชและเสียงกดชัตเตอร์ก็ดังรัวๆ พอเขาเงยหน้าขึ้นก็ต้องรีบหลับตาเพราะสู้กับแสงเหล่านั้นไม่ไหว
“คุณภาคินใช่ไหม”
“คุณภาคินใช่ไหมคะ”
เสียงถามจากนักข่าวที่เพิ่งสัมภาษณ์เจ้าของโครงการเสร็จ
“ใช่ครับ มีอะไรหรือเปล่า” ภาคินถามกลับ
“พวกเราเห็นคลิปนั้นแล้วคนที่อยู่ในคลิปใช้ผู้หญิงที่มากับคุณหรือเปล่าคะ”
“คลิปอะไรครับ” ชายหนุ่มมีสีหน้าถูกใจเขาหันมามองหน้าพลอยลลินณ์ซึ่งหญิงสาวเองก็ตกใจไม่ต่างกัน
“บอสบอกว่าคุณว่านไม่มีคลิปอื่นแล้ว” หญิงสาวกระซิบ
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ” เขากระซิบกลับ
“ตกลงมันยังไงกันคะ ผู้หญิงในคลิปที่เราเห็นคือคนที่มากับคุณวันนี้ใช่ไหมคะ”
“ขอไม่ตอบคำถามเรื่องนี้ได้ไหมครับ”
“ตอบหน่อยก็ดีนะคะเพราะตอนนี้หลายคนก็อยากจะรู้ว่าผู้หญิงที่อยู่บนเตียงกับนักธุรกิจอสังหารายใหญ่อย่างคุณภาคินคือใครใช่คนที่เธอยืนอยู่ข้างๆ หรือเปล่า”
“บอสคะ เอายังไงดีถ้าเราจะวิ่งหนีออกไปได้ไหม”
“ถ้าวิ่งหนีผมว่าเขาก็คงวิ่งตาม”
“ผมขอดูคลิปก่อนได้ไหมครับ บางทีอาจจะเป็นหารเข้าใจผิดกันก็ได้นะครับ”
“ได้สิคะ นี่ค่ะคลิปที่กำลังมีคนพูดถึง” นักข่าวคนหนึ่งส่งโทรศัพท์ของตนให้กับภาคิน
คลิปที่ปรากฏนั้นเป็นคลิปสั้นสั้นประมาณ 15 วินาที เป็นภาพที่ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังคร่อมอยู่ในร่าง ภาคินพอจะนึกออกว่าผู้หญิงคนที่อยู่ในคลิปคือวาริสาแต่เหตุการณ์ที่อยู่ในคลิปนั้นมันเกิดขึ้นมานานมากแล้ว
เขารู้สึกโมโหเป็นอย่างมากและไม่คิดว่าหญิงสาวที่เขานอนด้วยมาหลายเดือนจะคิดหักหลังเขาตลอดเวลาที่
“ขอโทษนะครับคุณใช่ผู้ชายในภาพจริงๆ ใช่ไหมครับ”
“แต่ฉันว่ามองยังไงก็คือคุณนะคะ แต่หน้าผู้หญิงเราเห็นไม่ชัดเลย”
“ฉันดูแล้วยังไงก็ใช่ค่ะ แล้วผู้หญิงล่ะคะใช่คนที่อยู่ข้างๆ หรือเปล่า” นักข่าวพยายามที่ถามซ้ำ
ภาคินมองพลอยลลินณ์ที่ยืนตัวแข็งทื่อใบหน้าเธอซีดและตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่น้อย เขาจับมือของเธอจากนั้นก็กระซิบข้างหู
“ไม่เป็นไรนะมัดหมี่ผมอยู่ตรงนี้”
“ใช่ไหมคะ ใช่ผู้หญิงคนนี้ไหมคะ” นักข่าวยังคงถามคำถามเดิมและเมื่อภาคินไม่ตอบพวกเขาก็หันมาทางพลอยลลินณ์
“คุณผู้หญิงคะคุณใช่คนที่อยู่ในคลิปค่ะ”
“เอ่อคือ...”
“เอาอย่างนี้นะครับเรื่องนี้เดี๋ยวผมจะแถลงข่าวให้ทุกคนทราบอีกครั้งดีไหมครับ” ภาคินพยายามดึงเกมเพื่อให้ตนเองได้ใช้ความคิดมากขึ้น
“แต่วันนี้เราก็เจอคุณแล้วบอกตรงนี้เลยก็ได้ค่ะว่าผู้หญิงคนนั้นใช่คนที่ยืนอยู่ข้างคุณไหม แล้วทั้งคู่จะมีข่าวดีเมื่อไหร่ วางแผนแต่งงานกันหรือยัง ผู้หญิงคนนี้เธอเป็นใครทำงานอะไรคะ” คำถามรัวมาเป็นชุดและถ้าไม่ได้คำตอบวันนี้เห็นทีภาคินจะกลับออกไปไม่ได้แน่ๆ วันนี้เขากับพลอยลลินณ์ออกมาเดินเล่นแก้เครียดแท้ๆ แต่กลับมาเจอเรื่องที่เครียดกว่าเดิม
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
