-06- เวนิส

"เมื่อไหร่จะออกไปจากความคิดฉันซักที!!!" ราวกับคนเสียสติที่ต้องมานั่งทะเลาะกับตัวเองไม่รู้จักจบจักสิ้น โรมันต้องพึ่งพายานอนหลับแทบทุกคืนเขาเคยไปพบจิตแพทย์เพื่อรักษาอาการนอนไม่หลับแต่ไร้ประโยชน์เพราะหมอเจ้าของไข้พูดจาไร้สาระ หาว่าเขายึดติดกับบางสิ่งบางอย่างจนเกิดความเครียด โรมันเถียงหัวชนฝาทุกวันนี้เขามีความสุขดีไม่เคยยึดติดกับอะไรและที่สำคัญเขาอยู่กับปัจจุบันไม่เคยคิดถึงอดีตให้รกสมองจริงๆ

________________________

-06- เวนิส

อังศุมาลินมองภาพพ่อแม่ลูกที่หยอกล้อกันระหว่างทางแล้วได้แต่รู้สึกหดหู่ในใจ ในแต่ละเดือนที่คุณหมอนัดตรวจครรภ์เธอต้องฝากร้านไว้กับลูกน้องแล้วเดินทางมาตรวจดูพัฒนาการของลูกน้อยเพียงลำพัง ทุกจังหวะการเครื่องไหว การเจริญเติบโตของเขาทำให้คนเป็นแม่สุขใจไม่น้อย นับถอยหลังเพียงไม่กี่อึดใจเธอก็คงไม่ต้องโดดเดี่ยวเหมือนที่ผ่านมาแล้วเพราะถึงวันนั้น เวนิส ลูกชายตัวน้อยคงออกมาป่วนเป็นเพื่อนยามเหงาให้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างเธอ

"คุณอัง ...คุณอังครับ!"

"คะ ...คะ? อ้าว คุณพุฒิ"

"หมอนัดหรอครับ" พุฒิภัทรถามขึ้นยิ้มๆ

"ค่ะ ช่วงนี้คุณหมอนัดถี่ เพราะใกล้ครบกำหนดคลอดแล้ว ว่าแต่คุณพุฒิมา..." อังศุมาลินตอบพลางลูบหน้าท้องนูนอย่างแผ่วเบา

"ผมมาเยี่ยมคนป่วยนะ"

"อ่อค่ะ งั้นฉันขอตัวไปรับยาก่อนดีกว่าคงใกล้ถึงคิวแล้ว ไว้เจอกันนะคะ" อังศุมาลินบอกลาพุฒิภัทรแล้วพยุงร่างอุ้ยอ้ายไปรับยาบำรุงครรภ์ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เธอแสดงออกให้ทุกคนเห็นว่าคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างเธอสามารถดูแลลูกด้วยตัวเองได้ ...แต่หากมีพ่อของลูกอยู่ด้วยมันคงจะสุขใจกว่านี้

"ดูเหมือนคุณจะอารมณ์ไม่ดีนะคะ"

"ฉันจะยิ่งอารมณ์เสียเพราะเสียงแหลมๆของเธอนี่แหละจันทร์เจ้า" โรมันตอบพลางปลายตามองหญิงสาวเจ้าของเสียงน่ารำคาญเล็กน้อย

"โถๆ งั้นเราไปหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่าค่ะคุณโรมัน" จันทร์เจ้ากระตุกยิ้มมุมปากพอใจที่เห็นชายหนุ่มลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงาน

"เอาสิ กำลังอยากออกแรงอยู่พอดี" ต่อภพมองเจ้านายกับดาราสาวที่พากันออกไปทำกิจกรรมคลายเครียดแล้วได้แต่ทอดถอนใจ ...คุณจันทร์เจ้านี่แก้ปัญหาไม่ตรงจุดเสียจริง

"เสียเหงื่ออีกจนได้" เสียงทุ้มของโรมันบ่นอย่างไม่จริงจังนักหลังได้ระบายอารมณ์เคร่งเครียดที่สะสมมาหลายวัน

"แต่มันทำให้คุณรู้สึกดีไม่ใช่หรอ" จันทร์เจ้าถามเย้าเหย่ก่อนส่งเครื่องดื่มให้ชายหนุ่มแก้กระหาย

"ไม่มีการมีงานทำรึไง รู้สึกเธอจะมาป้วนเปี้ยนฉันบ่อยนะช่วงนี้"

"เพิ่งปิดกล้องละครเรื่องล่าสุดไป ตอนนี้ว่างยาวค่ะ"

"อืม ว่าแต่ไอ้ตะวันละ"

"ช่วงนี้พี่ตะวันกำลังตามง้อแฟนอยู่ค่ะ"

"เฮอะ! พี่ชายเธอนี่มันเห็นผู้หญิงสำคัญกว่าเพื่อนเสมอ" จันทร์เจ้าหัวเราะคิกคักชอบใจเพราะเหนือตะวันพี่ชายของเธอกำลังตามง้อแฟนสาวและดูเหมือนเธอกำลังจะได้พี่สะใภ้ในไม่ช้านี้ โดยไม่รู้เลยว่าภาพความสนิทสนมของคนทั้งคู่ถูกบันทึกไว้ด้วยฝีมือปาปารัสซี่เพื่อนำไปพาดหน้าหนึ่งข่าวบันเทิงในวันรุ่งขึ้น

'นักธุรกิจ ร. เจ้าของบริษัท ฮ. ควงคู่กระหนุงกระหนิงกับดาราดาวร้ายชื่อดัง งานนี้สาวน้อยสาวใหญ่คงจะอกหักกันไปตามระเบียบเจ้าค้าาา'

"พี่อัง พี่อัง!"

"หืม ว่าไงจ๊ะ"

"หนูเรียกพี่ตั้งนานแหนะ ไม่ยักรู้ว่าพี่อังสนใจข่าวบันเทิงพวกนี้ด้วย โอ๊ยย! พี่จันทร์เจ้าเนี่ยนักตบในดวงใจหนูเลยแหละพี่ แฟนก็หล๊อหล่อ อิจฉามาก" ใบเฟิร์นหนึ่งในพนักงานของร้านพูดพลางบิดตัวไปมา อังศุมาลินได้แต่ส่งยิ้มแทนคำตอบแม้ในใจจะเจ็บจนแทบกลัดหนองแล้วก็ตาม

"...อุ๊ย!"

"ว๊ายย พี่อังเป็นอะไรคะ?" ใบเฟิร์นกระวีกระวาดมาพยุงเจ้านายสาวเอาไว้อย่างลนลาน

"พี่มะ...ไม่เป็นไร ใบเฟิร์นช่วยพาพี่ไปนั่งหน่อยได้ไหมเจ้าตัวแสบคงประท้วงแล้วละ"

"...ซี๊ดดด ทำไมวันนี้ดิ้นแรงจังเลยหืม ...นะ...น้ำคร่ำแตก!" อังศุมาลินลูบหน้าท้องด้วยใบหน้าเหยเก วันนี้ลูกชายตัวน้อยคึกคักเป็นพิเศษจนเธอเริ่มจุกหน่วงแทบเดินไม่ไหว แล้วต้องตกใจอีกครั้งเมื่อเห็นน้ำใสๆไหลเปรอะเปื้อนชุดคลุมท้องสีหวาน

"หรือว่าจะคลอดคะพี่อัง ตายแล้วๆ หนูโทรตามคุณพุฒิให้นะคะ" ใบเฟิร์นรีบกุลีกุจอโทรหาพุฒิภัทรตามที่อีกฝ่ายเคยให้นามบัตรไว้ไม่นานคนที่ถูกโทรตามก็มาถึงที่ร้านไวปานความเร็วแสง

"คุณอังลุกไหวไหม ผมขออุ้มไปที่รถนะครับ" พุฒิภัทรหันไปขออนุญาตคนท้องก่อนช้อนตัวร่างอวบอิ่มของอังศุมาลินขึ้นมาแนบอกมุ่งหน้าไปยังรถยนต์คันหรูทันที

พุฒิภัทรพาอังศุมาลินมาถึงโรงพยาบาลก่อนจะเซ็นเอกสารอนุญาตให้ผ่าคลอดเนื่องจากทารกในครรภ์มีขนาดตัวที่ค่อนข้างใหญ่ทางแพทย์ลงความเห็นว่าให้ใช้วิธีการผ่าตัดเพื่อความปลอดภัยทั้งแม่และเด็ก

เกือบสองชั่วโมงที่อังศุมาลินเข้าไปในห้องผ่าตัดโดยมีพุฒิภัทรนั่งคอยอย่างใจจดใจจ่อ ไม่นานคุณหมอคนเดิมออกแจ้งความคืบหน้าเกี่ยวกับอังศุมาลินและชีวิตน้อยๆที่เพิ่งถือกำเนิดให้ทราบ

'ภรรยากับลูกชายของคุณปลอดภัยแล้วครับ หมอกำลังย้ายไปที่ห้องพักฟื้น' พุฒิภัทรส่งยิ้มเจื่อนๆให้กับความเข้าใจผิดของคุณหมอแต่ก็ไม่ได้โต้แย้งอะไรออกไป หากอังศุมาลินอยากให้เขาเป็นพ่อของเด็กน้อยเขาก็เต็มใจเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายได้หย่าร้างกับสามีตั้งแต่เพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ

"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัง ค่อยๆครับผมช่วย" พุฒิภัทรช่วยประคองคุณแม่หมาดๆที่ฟื้นจากฤทธิ์ยาสลบอย่างถนุถนอม

"ขอบคุณค่ะคุณพุฒิ ลูกฉันละคะ"

"เดี๋ยวผมกดเรียกพยาบาลให้ดีกว่า" อังศุมาลินส่งยิ้มแทนคำขอบคุณไม่นานพยาบาลห้องเด็กอ่อนเข็นกระบะที่บรรจุร่างเด็กน้อยเข้ามาให้เธอได้สัมผัสเป็นครั้งแรก

"...เวนิสลูกรัก" อังศุมาลินเรียกชื่อลูกชายเสียงแผ่วเบา เวนิส จะเป็นตัวแทนของ โรม ต่อจากนี้เธอจะมีหัวใจไว้รักเด็กชายเวนิส เดชาพิมุกต์ แค่เพียงเท่านั้น

@หลายวันต่อมา

หลังจากคุณหมออนุญาตให้อังศุมาลินและเด็กชายเวนิสออกจากโรงพยาบาลก็มีทั้งครอบครัวของราชิตและพุฒิภัทรที่คอยให้ความช่วยเหลือ อังศุมาลินซาบซึ้งในความมีน้ำใจของพุฒิภัทรมาก และเธอเองก็เพิ่งรู้ว่าแท้จริงแล้วพุฒิภัทรเป็นรุ่นน้องคนสนิทของราชิตผู้เป็นอาที่ฝากฝังให้มาดูแลเธอระหว่างอยู่ที่นี่ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงให้ความช่วยเหลือเธอได้ทันท่วงทีเสมอ

"ฉันขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะคุณพุฒิ"

"ไม่เป็นไรครับ ถ้าไม่รังเกียจเรียก 'พี่พุฒิ' ก็ได้นะ"

"จะรังเกียจผู้มีพระคุณได้ยังไงกันละคะ วันนั้นถ้าไม่ได้พี่พุฒิมาช่วยอังกับน้องเวนิสคงจะแย่"

"ฮ่าๆ ด้วยความยินดีครับ ต่อไปถ้ามีอะไรให้ช่วยเหลือบอกพี่ได้เลย คนกันเองไม่ต้องเกรงใจ" อังศุมาลินยิ้มรับความปรารถนาดีก่อนจะขอตัวไปดูแลลูกน้อยที่ส่งเสียงร้องอ้อแอ้ในเวลาต่อมา

_________________________