-04- อิสรภาพ
'แต่งงานกับอังศุมาลินเพื่อพี่ได้ไหม ถือว่าพี่ขอร้อง'
แน่นอนว่าเอริมาคือครอบครัวคนสุดท้ายของเขา โรมันจึงตอบตกลงเพื่อให้อีกฝ่ายสบายใจ เขาและอังศุมาลินแต่งงานกันเพียงไม่ถึงสองเดือนเอริมาก็จากไปด้วยอาการตรอมใจอย่างไม่มีวันกลับตลอดกาล
________________________
-04- อิสรภาพ
"คิดดีแล้วหรอ อาว่าอังไม่จำเป็นต้องหนีทุกอย่างแบบนี้นะ ถ้าหย่ากันแล้วทุกอย่างก็เป็นสิทธิ์ขาดของอังอยู่วันยังค่ำ" ราชิตเอ่ยขึ้นอีกครั้งเพื่อเตือนสติหลานสาว
"อังอยากไปเริ่มต้นใหม่ค่ะ อย่างน้อยๆเจ้าตัวเล็กก็จะได้เติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่ดีกว่านี้" มือบางลูบหน้าท้องราบราวกับสื่อสารถึงคนข้างในอย่างแผ่วเบา ราชิตได้แต่ถอนใจเมื่อไม่สามารถทัดทานความต้องการของหลานสาวได้
"ถึงที่โน้นแล้วติดต่ออามาได้ตลอดนะ"
"ขอบคุณอาชิตนะคะที่ไม่ทอดทิ้งอัง ฝากบริษัทด้วยนะคะ" อังศุมาลินกอดลาญาติผู้ใหญ่ที่ตนนับถือแล้วเดินเข้าเกตผู้โดยสารพร้อมกับการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
แฮร์ริสันร้อนเป็นไฟจนไม่มีใครกล้าพูดคุยกับท่านประธานหนุ่มสักราย แม้แต่ต่อภพที่เป็นเลขาคนสนิทของโรมันเองก็ทำตัวแทบไม่ถูก สาเหตุมาจากการหย่าขาดกับภรรยาสาวทายาทคนสุดท้ายของเดชาพิมุกต์ ต่อภพรู้ต่อภพเห็นทุกการกระทำของเจ้านาย หากวันนั้นโรมันยอมลดทิฐิและเข้าไปเจรจากับอังศุมาลินด้วยความประนีประนอมร้อยทั้งร้อยเชื่อเถอะว่าต้องอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟเพราะสายตาที่อังศุมาลินมีให้โรมันฉายชัดว่า'รัก'อีกฝ่ายสุดหัวใจ แต่นี่โรมันกลับแบกศักดิ์ศรีและความใจร้อนเข้าใส่อังศุมาลินเองก็ไม่ยอมแพ้งัดสารพัดหลักฐานที่ทำให้สังคมรุมประนามสามีไม่เอาไหนออกมาสู้ สุดท้ายคนที่ถือตัวเองเป็นที่ตั้งอย่างโรมันต้องยอมจรดปลายปากกาเซ็นใบสำคัญการหย่าแต่โดยดี ซ้ำร้ายก่อนจากกันอดีตภรรยายังคืนแหวนแต่งงานที่ใส่ติดตัวมาตลอดให้โดยไม่ใยดี คนปากแข็งจึงได้แต่โทษลม โทษฟ้า โทษอากาศ จนไม่มีใครกล้าเฉียดกายเข้าใกล้ในระยะห้าสิบเมตรจนกว่าคลื่นลมพายุจะสงบ แต่ดูเหมือนว่าฟ้าจะถล่มในอีกไม่ช้าเพราะ จันทร์เจ้า ดาราดาวร้ายชื่อดังหนึ่งในบรรดาคู่ควงคนโปรดที่ถูกเรียกใช้บริการบ่อยที่สุดเดินเฉิดฉายมาถึงหน้าห้องทำงานท่านประธานเป็นที่เรียบร้อย
"ผมว่าวันนี้คุณจันทร์เจ้ากลับไปก่อนดีกว่านะครับ" ต่อภพเอ่ยเตือนด้วยความปรารถนาดี
"ทำไม? คุณโรมันไม่อยู่หรอ" หญิงสาวเจ้าของฉายานางฟ้าซาตานแห่งจอแก้วถามขึ้นตามสไตล์
"อยู่ครับ แต่ ...." ไม่ฟังคำทัดทานของเลขาผู้หวังดีจันทร์เจ้าเปิดประตูห้องทำงานหรูเข้าไปหวังทักทายเจ้าของห้องอย่างที่เคยทำ
"ไฮ!!! ว๊ายยย! ทำไมคุณ....?" จันทร์เจ้าอ้าปากค้างพูดไม่ออก ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาเห็นใบหน้าหล่อเหลาราวฟ้าประทานของโรมันอยู่ในสภาพซอมบี้ในชุดสูทแบบนี้
"มาทำไม?" เสียงทุ้มของเจ้าของห้องถามขึ้นนิ่งๆ
"จะ...จันทร์มาถ่ายละครแถวนี้เลยแวะมาชวนคุณไปทานข้าว แต่ เอ่อ ไว้โอกาสหน้าดีกว่าค่ะ" ดาราสาวพูดพลางส่งยิ้มเจื่อนๆ
"...อืม" มีเพียงคำพูดสั้นๆออกจากปากชายหนุ่มก่อนดวงตาสีน้ำตาลคาราเมลจะปิดลงเพื่อคิดทบทวนเรื่องราวที่มากวนใจซ้ำๆ ....นี่เขากำลังเป็นอะไร?
'...หรือกำลังดีใจที่ได้อิสรภาพคืนมา?'
_________________________
