ตอนที่4(ทริปทะเล1.1)

ตอนเช้า ณ บ้านอัดสิลาเลิศ

06:30น.

ห้องนอนราม

ฮันนี่ เอริยา...

"เห้ย!!!อะไรว่ะเนี่ย นี่เธอตื่นๆๆเลย!"ใครเสียงดังแต่เช้าล่ะเนี่ยแต่ เอ๋?ทำไมเสียงเป็นเสียงผู้ชายนะแต่ไม่ใช่หรอกหมอนข้างมากกว่ามั้ง สงสัยหูฉันจะแว่ว

"เงียบๆหน่อยได้ไหมคะ คนจะนอน!"ฉันเอ่ยขึ้นพลางโอบกอดหมอนแขน หมอนข้างหนิพูดได้ด้วย ฉันเลยจูบหมอนข้างไปที่หนึ่ง ว่าแต่ทำไมลักษณะมันคล้ายๆคุ้นๆเหมือนริมฝีปากของมนุษย์เลยล่ะ? เห้ย!!!จริงสิเมื่อคืนฉันมาขอนอนกับพี่รามนี้ โอ้ย!เรื่องสำคัญขนาดนี้ฉันลืมได้ยังไงกัน!!

"ออกไปจากห้องฉันได้แหละ!" เสียงเรียบเฉยของพี่รามเอ่ยขึ้นใกล้ๆหูฉัน เขาออกแรงดันร่างของฉันให้ออกไปจากตัวเขา ไม่ต้องสงสัยหรอกค่ะว่าพี่รามมานอนบนเตียงเดียวกับฉันได้ยังไง เอาเป็นว่าฉันจะเล่าให้ฟังคืองี้นะเมื่อคืนน่ะพี่รามเขาจะไปนอนตรงหน้าโทรทัศน์ตรงนั้นมีโซฟาตัวใหญ่อยู่แต่ฉันบอกเขาว่าถ้าพี่ไปนอนตรงนั้นฉันจะแก้ผ้านอนโชว์เขาเลยอ่ะ เขาเลยจำใจต้องมานอนบนเตียงกับฉัน พี่รามเอาทั้งหมอนข้างผ้านวมมา คั่นตรงกลางระหว่างฉันกับเขา ฉันรอจนกว่าพี่รามหลับพอพี่รามหลับ ฉันก็รีบเอาผ้านวมกับหมอนข้างออกทันทีและรีบไปนอนกอดเขา พี่รามกอดตอบฉันเขาทั้งกอดทั้งหอมทั้งจูบตอนแรกฉันนึกว่าเขาตื่นที่ไหนได้ล่ะเขาละเมอจร้าเล่นซะฉันเคลิ้มตามเลยฮ่าๆๆ

"ก็ได้ๆๆๆค่ะ"ว่าแต่พี่รามไม่ใส่เสื้อนอนเหรอไม่หนิตอนเขานอนฉันยังเห็นเขาใส่อยู่เลยนะว่าแต่ถอดไปตอนไหนเนี่ยที่คอของพี่รามเขาใส่สร้อยด้วยเหรอ สร้อยเส้นนั้นมีแหวนคล้องอยู่สองวงว่าแต่แหวนอะไรกันฉันไม่เคยเห็นเลย พี่รามคงยังไม่มีแฟนใช่ไหมคะ?

"แต่ก่อนที่ฮันนี่จะไป ขอยืมโทรศัพท์พี่รามหน่อยได้ไหมคะ"พี่รามเหลือบมองฉันด้วยหางตาย้ำนะคะว่าแค่หางตา!เย็นชาเยือกเย็นจริงๆ

"ก็ได้ค่ะ ถ้าพี่ไม่ให้ ฮันนี่ก็ไม่ไป"ฉันไม่พูดเปล่าล้มตัวลงนอนบนเตียงเขาตามเดิมทันที

พรึบ

แหม่เหมือนเต็มใจ ถ้าไม่ติดว่ารักมากไม่ตามตื้อขนาดนี้หรอกนะคะผู้ชายอะไรหยิ่งๆๆๆพี่รามโยนโทรศัพท์ของเขามาตรงหน้าฉัน ฉันรีบหยิบโทรศัพท์เขาโทรเข้าหาโทรศัพท์ฉันทันทีก่อนจะเมมเบอร์ของฉันในเครื่องพี่รามว่า "My girl "ส่วนของฉัน ฉันจะเมมว่า"My Boy"

"ขอบคุณนะคะพี่ราม"ฉันส่งโทรศัพท์คืนให้พี่ราม พร้อมกับโน้มคอเขาให้ลงมาก่อนที่ฉันจะประกบปากจูบพี่รามอย่างดูดดื่มเขาไม่ได้จูบตอบฉัน ฉันเลยตัดสินใจดันพี่รามออกเขาไม่ได้มีสีหน้าอะไรนอกจากเพียงทำหน้าเรียบๆๆนิ่งๆสไตล์เขา

"ฮันนี่ไปก่อนนะคะพี่ราม บ๊ายย"ฉันยกมือบ๊ายบายพี่รามก่อนจะรีบเดินออกมาจากห้องเขาและรีบเดินไปตรงประตูเชื่อมบ้านฉันกับบ้านเขาทันที ดีนะพี่เฮลยังไม่กลับมาอ่ะ ไม่งั้นฉันตายแน่

วันต่อมา(ณ บ้านรัตนบูรภาพิทักษ์)

"พี่เฮลคะ"เมื่อฉันเดินลงบันไดมาก็เห็นพี่ชายสุดที่รักกำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ในมือของเขาถือสมาร์ตโฟนเครื่องหรูอยู่สงสัยจะดูหุ้นอยู่แน่เลยทำหน้าเครียดเชียวพี่ชายฉัน เมื่อพี่เฮลได้ยินเสียงฉันเรียกก็รีบวางโทรศัพท์ทันทีก่อนจะมองมาที่ฉัน

"คร๊าบ ฮันนี่"ฉันเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆพี่เฮล

"ฮันนี่อยากไปเที่ยวทะเลนะคะ 10ปีแล้วที่ไม่ได้ไป อาทิตย์หน้าฮันนี่ก็ต้องเข้าบริษัทแล้ว"มันจะถึงกำหนดวันที่ฉันขอแด๊ดพักผ่อนแล้วหนิมันจะหมดแล้ว

"อยากไปมากเลยหรอครับ"พี่เฮลเอามือมาลูบหัวฉันด้วยความเอ็นดูฝามือของพี่เฮสยังคบอบอุ่นเสมอ

"นะคะนะนะๆๆๆคะๆๆ"ถ้าพี่เฮลไม่ไปแผนที่ฉันวางไว้ก็พังหมดน่ะสิโอ้ย เพื่อพี่รามฮันนี่จะอ้อนพี่เฮลสุดๆๆ

"อ่ะๆๆๆไปก็ไป ไปวันไหนล่ะ"เย้ พี่เฮลน่ะแพ้ลูกอ้อนฉันตลอด

"วันมะรืนค่ะ"

"ไปกี่คนเหรอคะฮันนี่"พี่เฮลถาม

"ไม่เกิน10คนได้ไหมคะ?"พี่เฮลทำหน้าคิดตามที่ฉันบอกก่อนจะพูดออกมาเสียงดัง

"เห้ย!!!ไม่ได้ๆๆฮันนี่ พวกเพื่อนๆๆพี่ก็4คนแล้วรวมพี่เป็น5แล้วไหนจะเด็กๆพวกมันอีก"พี่เฮลรีบพูดอย่างร้อนรน

"แหนะ ฮันนี่ว่าแล้ว พี่เฮลนะขาดผู้หญิงไม่ได้"พี่เฮลทำสีหน้าตกใจก่อนจะหันมาอ้อนฉัน

"ไม่ใช่พี่นะฮันนี่พวกเพื่อนๆพี่ตั้งหากที่ขาดผู้หญิงไม่ได้ พวกมันตี๋หิดอ่ะ"พี่เฮลโบกไม้โบกมือปฎิเสธว่าไม่ใช่เขาฉันล่ะไม่อยากจะเชื่อพี่เฮลเลย

"อ้อออ เหรอค่ะ"

"ค่ะ จริงๆๆนะคะฮันนี่"พี่เฮลรีบตอบฉันทันที

"พวกเพื่อนๆพี่ตี๋หิด รวมถึงพี่รามด้วยรึป่าวคะ"ฉันถามพี่เฮล

"โอ้ย ไอ้รามน่ะเหรอมันเป็นเสือจำศีลมันไม่ออกจากศีลหรอก ยั่วให้ตายยังไงตะบะมันก็ไม่แตกหรอกฮ่าๆผู้หญิงเข้าหามันเยอะจะตายยั่วมันทุกวัน มันก็บอกทุเรศฮ่าๆ"พี่เฮลบอกฉัน พี่รามนะเหรอเป็นเสือจำศีลฉันพอจะรู้เรื่องพวกตี๋หิดคืออะไรเสือจำศีลคืออะไรฉันไปศึกษามาหมดแล้วเพื่อจะได้ไม่อ่อนต่อโลกไงล่ะ แต่คำว่าทุเรศนี้ใช้กับคนอื่นได้น่ะว่าที่สามีแต่ห้ามใช้กับฮันนี่นะคะ

"อ้ออออเหรอคะ"

"จ๊ะ ว่าแต่ฮันนี่ถามทำไมชอบไอรามหรอ"พี่เฮลเอยถามฉัน ไม่ใช่แค่ชอบหรอกค่ะรักเลยล่ะ ฉันไม่ได้พูดออกไปมีหวังถ้าพูดออกไปพี่เฮลไม่มีทางให้ฉันเจอพี่รามแน่นอน

"ป่าวหนิคะ ฮันนี่แค่ถามดูเฉยๆ"ฉันพูดพลางทำหน้าตาใส่ซื่อ

"อืมมก็แล้วไป"พี่เฮลบอกอย่างโล่งอก

"ฮันนี่ให้พี่เฮลพาเพื่อนๆกับบรรดาหญิงของเขาไปเกิน10คนก็ได้คะแต่ฮันนี่เอาเพื่อนฮันนี่ไปคนหนึ่งนะคะ เจอกันวันมะรืน10โมงตรงที่บ้านของเรา ทริป3วัน2คืน ตรีมงานบิกีนี่ ชุดว่ายน้ำ ห้าม!พี่เฮลห้ามฮันนี่ใส่ถ้าพี่เฮลไม่ให้ฮันนี่ใส่ฮันนี่จะไม่ให้พวกเด็กๆของพี่ไปด้วย"ฉันพูดกับพี่เฮลด้วยนำ้เสียงจริงจังแผนที่ฉันวางไว้จะพลาดไม่ได้

"แต่ว่ามันจะดีหรือคะฮันนี่ พี่ไม่เอาพวกเด็กๆไปก็ได้"โอ้ยยพี่เฮลจะหวงอะไรหนักหนาค่ะเนี่ยนี้แค่น้องน่ะแล้วถ้าเป็นเมียเขาล่ะจะขนาดไหน

"ถ้าพี่เฮลไม่ให้ฮันนี่ใส่ ฮันนี่จะชวนพวกผู้ชายของฮันนี่ไปด้วยเลือกเอาค่ะ"พี่เฮลทำท่าคิดหนัก ขอร้องเถอะนะคะพี่เฮลอย่าทำให้แผนของฮันนี่พังเลย

"ก็ได้ๆๆๆพี่ยอมก็ได้ ตรีมนี้ก็ตรีมนี้"เมื่อพี่เฮลยอมฉันจึงหอมเเก้มเขาไปทีหนึ่งแทนคำขอบคุณ

"จองบ้านพักติดทะเล ติดร้านอาหารทะเลมีสระว่ายนำ้ในตัวบ้านด้วยนะคะฮันนี่จะเอาไว้จัดปาตี้"ฉันสั่งพี่เฮลให้จองที่พักให้

"อ๋อ แล้วก็ขอแบบสงบๆๆด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ"ฉันบอกพี่เฮลไป

"เห้อ ครับยิ่งโตยิ่งเหมือนมี๊นะเราอ่ะ"พี่เฮลพูดพร้อมกับเอามือมาขยี้ผมฉันอย่างเอ็นดู พี่ชายฉันนี่ถึงรอยสักจะเยอะมองโหดๆแต่กับฉันพี่เฮลเป็นผู้ชายที่แสนดีอบอุ่นเสมอมา

"ผมยุ่งหมดแล้ว"ฉันพูดเสร็จก็สวบกอดพี่เฮลอีกครั้งก่อนจะเตรียมตัวไปหาบิกีนีเพื่อเอาไปอ่อยพี่รามยังไงล่ะ ตะบะแตกกันมั่งแหละงานนี้พี่รามสุดที่รักของฮันนี่