บทที่ 1

ฉันในฐานะ Alpha เพศหญิง ฉันสามารถที่จะเลือกเพศชายที่เป็น Omega คนไหนก็ได้

ซึ่งนี่ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่รักเดียวใจเดียว แต่เพราะฉันไม่สามารถควบคุมฟีโรโมนในตัวได้ ทั้งไม่สามารถกินยาเพื่อระงับได้อีกด้วย วิธีแก้ไขเพียงอย่างเดียวคือต้องร่วมรักกับผู้ชายเท่านั้น

แน่นอนว่าเหมือนเป็นโชคเสี่ยงทาย ฟีโรโมนของฉันนั้นจะกระจายออกมาแบบสุ่มสี่สุ่มห้า เดินไปที่ไหนก็จะมีผู้ชายตามมาเป็นหางว่าว

และเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงปัญหา ฉันได้สานสัมพันธ์กับพี่ชายที่รู้จักกันตั้งแต่เด็กและชอบฉันแล้วตั้งแต่เนิ่นๆ อีกทั้งเราได้สัญญากันว่าหลังจากที่ฉันโตแล้วจะตีตราตัวเขา

ใครจะคิดว่าเขาจะหักหลังฉันได้!

แต่เพื่อนทั้งสามคนของเขา กลับเหมือนว่าจะเล็งตัวฉันเอาไว้นานแล้ว?

......

วันนี้คือวันที่จะเข้าพิธีงานหมั้นกับเรน

หลังจากเลิกงาน ฉันสวมใส่แหวนหมั้น แล้วรีบไปยังสถานที่จัดเลี้ยงของโรงแรม

พอมาถึงประตูหน้าห้องเลานจ์ ทันทีที่เตรียมจะเคาะประตู ก็ได้ยินเสียงเรนดังมาจากด้านใน :

“ฉันไม่อยากแต่งงานกับฮารุแล้ว”

จู่ๆ ร่างกายก็แข็งทื่อ มือที่กำลังจะเคาะประตูของฉันหยุดชะงักกลางอากาศทันที

“ฉันล่ะเบื่อเธอแล้วจริงๆ ”

นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินน้ำเสียงเย็นชาจากเรน

“เบื่อแล้วหรือชอบคนอื่นไปแล้วกันแน่？”

เจฟฟ์ที่เป็นเพื่อนอัยการเช่นเดียวกับเรนพูดด้วยความยิ้มเยาะ

“ฉันได้ยินมาว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน บอสคนสวยให้คีย์การ์ดโรงแรมกับนาย นายไปแล้วรึ？”

เรนตอบ “อืม” อย่างหนักแน่น ก่อนที่จะถามกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบายใจ :

“อาจารย์เดรคกับไคต่างก็คิดว่าฉันควรจะเลือกบอสดีกว่า นายคิดว่ายังไง ？”

จู่ๆ บรรยากาศก็เงียบลงไปหลายวินาที

จากนั้นเจฟฟ์ก็หัวเราะและตอบกลับอย่างเบิกบานใจ ：

“ฮารุจะเอาที่ไหนเทียบกับหล่อนได้！”

“ทั้งชาติตระกูลทั้งรูปร่างหน้าตาก็สู้ไม่ได้สักอย่าง เป็นฉันก็เลิก ！”

เรนปล่อยให้เจฟฟ์ ดูถูกฉันโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ขณะที่ฉันได้แต่กำกล่องแหวนหมั้นในมือจนเจ็บ ภายในใจของฉันก็มีความเจ็บปวดทิ่มแทงขึ้นมา

ฉันกับเรนเป็นคู่รักที่รู้จักกันมาตั้งแต่ยังเด็ก

ฉันเชื่อมาตลอดว่าเขาจะเป็นคู่ชีวิต

คิดไม่ถึงเลยว่าขนาดยังไม่ทันได้หมั้นกันเขาก็หักหลังฉันซะแล้ว ！