6 สุดวิตถาร

“มาเร็วๆ สิ”

ไอ้หื่นมันเร่งสุดฤทธิ์ เพื่อจัดการกับนักร้องสาว ขณะนี้อยู่ในอาการกลัวเพราะจำได้ว่าสถานที่แห่งนี้เคยมีผู้หญิงถูกฉุดมาข่มขืนอย่างสุดวิตถาร

“ไม่เอา ที่นี่มันน่ากลัว มีแต่ป่า จะนอนกันได้ไง แล้วพี่ยังไม่ให้ค่าตัวน้องเลย”

“เงินมี จะเอาเท่าไหร่ก็ได้ อยู่หน้าเก๊ะในรถโน่น แต่ตอนนี้เรามาสนุกกันดีกว่านะ เร็ว”

ร่างอวบถูกกระชากสุดแรง จนล้มเข่ากระแทกกับพื้นที่เต็มไปด้วยกรวดหินแหลมคม เธอสะดุ้ง เจ็บจี๊ด และร้องออกมา

“ว้าย เจ็บนะ เบาๆ สิ”

“ไม่ต้องเบาแล้ว มันอยากมาก เร็วเข้า”

“ถ้าจะไปทำในป่า ในรถไม่ดีกว่าหรือ”

หญิงสาวต่อรองเพราะกลัวผิวจะถูกใบหญ้าคมๆ บาด หรือไม่ก็เจอสัตว์มีพิษทำร้าย อาจจะได้รับอันตรายจนถึงตายได้

“กลัวอะไร เปลี่ยนสถานที่สนุกออก ลุกขึ้น ช้านักต้องอย่างนี้”

“ว้าย ปล่อย ฉันเดินเองได้”

เธอสะดุ้ง อุทานเสียงดัง เมื่อถูกอุ้มขึ้นบ่า แล้วแบกเทิ่งๆ เข้าไปในป่าหญ้า เธอทุบหลังที่เต็มไปด้วยเนื้อแน่นๆ ไปมา

“ปล่อยๆ ให้ฉันลงไปเดี๋ยวนี้นะ”

นอกจากมันจะไม่ยอมปล่อยแล้ว เมื่อเข้ามาถึงตรงที่เคยข่มขืนดาวเด่น มันโยนร่างเธอโครมลงไป

“ว้าย เจ็บนะโว้ย”

“นั่นแหละดี ขอถามหน่อย มึงร่านใช่ไหม”

“หา พูดอะไรนะ”

เธอเริ่มกลัว เมื่อเห็นน้ำเสียง และท่าทีของสิงห์รถบรรทุกหนุ่มเปลี่ยนไป โดยเฉพาะดวงตาวาวโรจน์ครู่นั้น แม้ว่าดวงจันทร์สาดแสงไม่เต็มที่ แต่ก็เห็นว่าเป็นดวงตาที่น่ากลัวมาก

“กูถามมึง ว่าร่านใช่ไหม”

“ไอ้บ้า มึงถามอะไรอย่างนี้ ไอ้โรคจิต”

จากที่เธอเคยชื่นชม อยากมีความสัมพันธ์ด้วย เปลี่ยนมาเป็นโมโห ด่าเสียงดัง เท่ากับว่าเป็นการกระตุ้นให้มันโกรธยิ่งขึ้น

“อีนรก กล้าด่ากูหรือ”

“แล้วมึงถามกูอย่างนี้ทำไม ไอ้โรคจิต”

“มึงมันร่านไง เห็นผู้ชายแล้วระริกระรี้ กูก็จะสนองตัณหามึงให้เต็มที่”

“อย่ามายุ่งกับกูออกไป โอ๊ย!”

เธอสะดุ้งสุดตัวเมื่อไอ้โรคจิตกระแทกนิ้วทั้งสี่เข้ามาในปาก และอัดแน่นอยู่ข้างใน เธอถึงกับตาเหลือกถลน ทำเสียงอึกอักในลำคอ

สมองสั่งการกัดนิ้วมันให้จมเขี้ยวไปเลย ทว่า....

“อย่า แม้แต่จะคิดกัดนิ้วกูเชียวนะ ไม่อย่างนั้นตาย”

มันขู่เสียงดังน่ากลัว แล้วสำรวจเรือนร่างเธอตั้งแต่ใบหน้า เรื่อยลงมาที่คอ หน้าอกอวบที่เกือบจะหลุดออกมาทั้งเต้า ต่ำลงไปที่เอว หว่างขา และปลายเท้า

มันอ้าปากจนน้ำลายหยดออกมา เธอหลับตาปี๋ด้วยความขยะแขยง

“หันหน้าหนีอย่างนี้เขาเรียกว่าไม่มีมารยาท มองกู แล้วเลียนิ้วให้ดีๆ ไม่อย่างนั้นตาย”

มันขู่เสียงเหี้ยม แล้วโน้มตัวลงมา ดันร่างอวบให้นอนลงบนพื้นหญ้า ปลายนิ้วหยาบแข็งอีกข้างของมันสอดเข้าไปภายในเดรสสั้น ล้วงลูบอยู่ที่เนินอูมเบาๆ เสียงลมหายใจถี่กระชั้น เธออยากจะกรี๊ดออกมา เมื่อมันดึงนิ้วออกจากปากเธอ และก้มใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดลงที่ซอกคอ ซุกไซ้อย่างรุนแรง

เธอเกร็งไปทั้งตัว เปล่า...ไม่ใช่สยิวไปกับคมหนวด แต่ขยะแขยงต่อความดิบเถื่อนของมัน

“กรี๊ด อย่า”

นักร้องสาวร้องลั่นเมื่อเดรสตัวโปรดถูกดึงทึ้งจนฉีกขาด พร้อมๆ กับชุดชั้นในก็ไม่เหลือความอวบอิ่มของหน้าอก และเนินเนื้อ ที่ท้าทายดวงตาวาวที่เต็มไปด้วยความหื่นของไอ้สิงห์รถบรรทุก

“ถ้ามึงร้องอีก กูจะเอาหินทุบหน้าให้เละเลย”

มันเงื้อก้อนหินขนาดเหมาะมือขึ้นมาขู่ เธอมองด้วยความกลัว ดวงตาเบิกกว้าง ริมฝีปากสั่นระริก

“อย่า ฉันกลัวแล้ว”

เธอพูดเสียงสั่น ตัวสั่น ยกมือขึ้นไหว้ ไอ้คนชั่วระเบิดเสียงหัวเราะชอบใจ พร้อมกับก้มหน้าลงไปที่หน้าอกอวบ อ้าปากกัดที่หัวนมเต็มที่

“ว้าย เจ็บ”

หญิงสาวกรีดร้องเสียงดังโหยหวนกับความเจ็บปวดที่ถูกกระทำจากไอ้สัตว์นรก ที่ยังคงสนุกกับการขบกัดหัวนม ทั้งข้างซ้ายและขวา

“ร้องใช่ไหม ไม่หยุดใช่ไหม”

หญิงสาวนอนตัวสั่นระริก มองดูความดิบเถื่อนของมันที่ฝังคมฟันลงบนผิวเนื้ออ่อนๆ แล้วไล่ลงมาจากหน้าอก ชายโครง หน้าท้องซึ่งถูกงับอย่างเต็มปากเต็มคำ

“ได้โปรด อย่าทำฉันเลย จะเอาก็เอาเถอะ ฉันไม่คิดเงินหรอก”

เธอยกมือไหว้ วิงวอนขอร้องให้มันหยุดการกระทำอันป่าเถื่อน ยอมให้มันหลับนอนฟรีๆ เพราะรู้ว่าอย่างไรก็คงไม่รอดพ้นเงื้อมมืออยู่แล้ว