บท
ตั้งค่า

3 ไอ้หื่นรถบรรทุก 2

มันดึงแก่นกายออกไป แล้วมองกางเกงขาสั้นแบบผ้ายืดด้วยดวงตาเป็นประกาย และกระชากพรวดออกไป ตามติดด้วยกางเกงในตัวจิ๋วปลิวติดมือเป็นรอบที่สอง

‘สวรรค์ได้โปรด ใครก็ได้ช่วยลูกที’

หญิงสาวได้แต่ร่ำร้อง ขอให้มีคนผ่านมาช่วยให้รอดพันจากไอ้สัตว์นรกตัวนี้

แต่...สวรรค์คงไม่ได้ยินเสียงอ้อนวอนจากเธอ เมื่อไอ้โฉดสุดชั่วจับขาทั้งสองขาของเธอฉีกอ้าออกจากกันจนสุดแรง

“อ๊าก”

หญิงสาวสะดุ้ง ส่งเสียงร้องโหยหวน เจ็บปวดสุดขีด เหมือนขาทั้งสองข้างถูกฉีกออก เธอเกร็งกระตุกเป็นระยะ

มือทั้งสองข้างหงิกงอ จิกลงกับพื้น เมื่อส่วนสำคัญของร่างกายกำลังถูกรุกรานด้วยความรุนแรง

เธอร้องไม่ออก นอกจากน้ำตาไหล มือจับต้นหญ้าเอาไว้ หลังจากไอ้สัตว์นรกในร่างมนุษย์ขยับแก่นกายเขา อย่างไม่บันยะบันยัง

ทางเข้าที่คับแคบ ฉีกขาดยับเยิน เธอเจ็บปวดแทบขาดใจ เหมือนถูกมีดคมๆ ปาดตรงนั้น ทุกครั้งที่มันเคลื่อนไหวร่าง เธอเกร็ง และสั่นไปทั้งตัว

“โชคดีฉิบ...นานๆ เจอของดีอย่างนี้ ขอบใจนะที่รัก”

มันจับปลายคางเธอบีบแรงๆ แล้วก้มลงมางับด้วยปาก สลับกับลิ้นเปียกชื้นด้วยน้ำลายเหนียวๆ เลียลงมาด้วยความหื่น และดิบเถื่อนในสันดานชั่วโฉด

เธออยากจะกลั้นใจตายให้รู้แล้วรู้รอด จะได้หลุดพ้นจากการถูกทรมาน ที่เพิ่มความหนักหน่วงทุกที

ร่างหญิงสาวขยับ สั่นไหว ตามแรงที่มันโหมเข้าใส่ ไม่มีหยุดพัก

“โอย อย่า ฉันเจ็บ”

เมื่อความจุกเสียดคลาย เธอร้องออกมา พร้อมๆ กับไอ้ชิงนรกมาเกิดออกแรงขยับแรงจนแก้วหูเธอลั่น มันร้องครางดังๆ แล้วดึงแก่นกายออกมา ปลดปล่อยความหนืดลงที่หน้าอกอวบขาว

“อา....”

เสียงมันร้องเหมือนสัตว์นรกกับความสุขที่ได้รับ ขณะที่ดาวเด่นมองอย่างสิ้นแรง และกรีดร้องสุดเสียงเมื่อมันทุบกำปั้นที่ปลายคางเธอเต็มแรง

“นี่แน่ะ”

“โอ๊ย!”

หญิงสาวผวาสุดตัว คอเอียงไปข้าง ร่างสงบนิ่งไม่ไหวติง ไอ้หื่นลุกขึ้นยืนจังก้าหัวเราะชอบใจ มองดูผลงานด้วยสายตาวาววับ ก่อนที่จะสวมใส่เสื้อผ้า มันเปิดกระเป๋าถือเธอ ดึงรูปถ่ายออกมาแล้วยัดลงในกระเป๋าเสื้อของมัน ออกเดินจากไป ไม่แม้แต่จะหันมามองเหยื่อที่ถูกชำเราอย่างป่าเถื่อนที่สุด

เรนเดียร์กำมือทั้งสองข้างเอาไว้แน่น หลังจากเพื่อนบ้านที่ช่วยกันออกตามหาดาวเด่น แล้วพบร่างเปลือยนอนไม่ได้สติอยู่ในป่าข้างทาง

หญิงสาวถูกข่มขืนจนยับ จากบาดแผล และร่องรอยฟกช้ำ รู้ว่าไอ้คนที่ทำเป็นพวกเซ็กซ์วิปริต จิตไม่ปกติ

“โธ่เอ๊ย ลูกพ่อ ไม่น่าเป็นอย่างนี้เลย”

ดอนชายสูงวัยซึ่งเป็นลุงแท้ๆ ของเรนเดียร์รำพันถึงความโชคร้ายของลูกสาว ถูกคนชั่วข่มขืนในป่าข้างทาง

“มันเป็นสัตว์นรก ชิงหมามาเกิดแท้ๆ”

ป้าจันทร์ก่นด่าไอ้คนชั่วด้วยความเคียดแค้น เรนเดียร์จับมือลุงกับป้าเอาไว้แน่น

“เรนเดียร์เกลียดมันค่ะ”

“เรนเดียร์ เราทำอะไรมันไม่ได้หรอก ทางที่ดีหนูอย่าไปไหนคนเดียวตอนกลางคืน เดี๋ยวจะเจอไอ้จิตวิปริต มันไม่เพียงแค่ข่มขืนเท่านั้น อาจจะฆ่าหนูก็ได้นะลูก”

ป้าสะใภ้เตือนด้วยความเป็นห่วง และยกมือลูบใบหน้าเรียวสวยของเธอเบาๆ

“ป้า ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ”

‘ เรนเดียร์จะไม่ให้มันล่าหรอก แต่จะเป็นคนล่ามันเอง’

ท้ายประโยคหลังเธอคำรามในใจ และหาทางที่จะแกะรอย ล่าไอ้บ้ากาม คิดว่ามันคงย่ามใจ พาเหยื่อเคราะห์ร้ายมาข่มขืนแถวนี้อีกเพราะเธอเห็นหลักฐานอะไรบางอย่าง

กางเกงในผู้หญิงซุกอยู่ในกอหญ้า ห่างจากตรงที่ดาวเด่นถูกกระทำชำเรา เรนเดียร์จำได้ว่าไม่ใช่กางเกงในของพี่สาว

“ผมต้องขอสอบปากคำทุกท่าน เพื่อเป็นประโยชน์ต่อรูปคดีด้วยครับ”

รตอ. แทน ซึ่งเป็นเจ้าของคดีได้เข้ามาบอกกทุกคน และสายตาผู้กองหนุ่มมองมาที่เรนเดียร์นิ่งๆ รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวย ผิวขาวเนียนละเอียด และที่สำคัญรูปร่างดีมาก

“ค่ะ เราจะให้ความร่วมมือเต็มที่ ขอให้จับไอ้ระยำนั่นมาลงโทษให้ได้ก็พอ”

จันทร์เคียดแค้นผู้กระทำบุตรสาว ต้องการให้มันได้รับโทษเร็วๆ

“ไม่ ว้าย ช่วยฉันด้วย”

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel