พร้อมจัดหนัก

อาร์ต....

อ๊อก อ๊อก อ๊อก บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ

"ซี๊ดดด อ่าาาแบบนั้น จีจี้ ซี๊ดดดดด อื่มมมดีมาก" ผมครางต่ำเมื่อจีจี้ทำออรัลเซ็กส์ให้อย่างถึงอกถึงใจ จีจี้คือหนึ่งในจำนวนหญิงสาวที่ผมรับเลี้ยงดู จีจี้เป็นนักศึกษามหาลัยแห่งหนึ่งที่ผมมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วย ผมเลี้ยงดูเธอเอาไว้เพื่อตอบสนองเรื่องอย่างว่าและให้เงินใช้อย่างไม่ขาดมือแลกกับความสุขทางกายเพราะผมไม่นิยมกินมั่วกินไปเรื่อยซึ่งผมก็ไม่ได้มีแค่จีจี้คนเดียวผมเลี้ยงดูผู้หญิงเอาไว้อีกหลายคน ถามว่าผู้หญฺิงที่ผมเลี้ยงดูเคยมีปัญหาทะเลาะกันบ้างไหมมันก็มีอยู่แล้วแล่ะแต่ผมก็มีกฎมีข้อห้ามว่าถ้าผมรู้ว่ามีเรื่องทะเลาะตบตีกันไม่ว่าใครจะเป็นคนเริ่มก่อนก็ตามผมจะเลิกยุ่งเลิกให้ความช่วยเหลือทันทีไม่มีข้อยกเว้นเพราะถ้าผมไม่ตั้งกฎแบบนี้ผมคงต้องปวดหัวแน่ๆ

แผล่บ แผล่บ บ๊วบ บ๊วบ

"อ่าาเร็วกว่านี้จีจี้พี่จะแตกแล้ว ซี๊ดดดดดด อื้มมมมมมมม"

อ๊อก อ๊อก อ๊อก บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ

จีจี้เร่งความเร็วจนกระทั่งผมปลดปล่อยความต้องการออกมาจีจี้กลืนน้ำของผมลงคอไปจนหมด

"น้ำพี่อาร์ตอร่อยที่สุดเลยค่ะจีจี้อยากกินอีกจังค่ะ" น้ำเสียงออดอ้อนของจีจี้ทำให้ผมอยากจะทำต่อแต่ถุงยางเสือกหมดตอนนี้ก็รอไอ้นัตไปซื้อให้อยู่ ผมต้องรีบทำเวลาเพราะนัดชมจันทร์ให้มารับตอนตีสอง

"พี่อาร์ตขา จีจี้คิดถึงพี่อาร์ตที่สุดเลย"

จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ จีจี้ซุกไซร้พร้อมกับดูดคอผมตอนแรกผมจะห้ามเพราะกลัวชมจันทร์จะเห็นตอนมารับแต่ด้วยอารมณ์ที่มันคั่งค้างก็เลยปล่อยเลยตามเลย เดี๋ยวค่อยหาวิธีเอาละกันวะบนรถมันมืดคงไม่เห็นหรอก

ปั้ง!!!! ปั้ง!!!!! ปั้ง!!!!!! ขณะที่ผมกำลังเคลิ้มๆ จู่ๆ ก็มีคนมาทุบประตูห้องทำงานผมผมก็เลยตะโกนออกไปอย่างหัวเสีย

"ใครวะ!!!"

ปั้ง!!!!!!! ปั้ง!!!!!!!!!! ปั้ง!!!!!!!!!!! ผมถามแต่ก็ไม่มีคนตอบซ้ำยังทุบซ้ำอีกจนผมโมโห

"กูถามว่าใครทำไมไม่ตอบอยากโดนตีนหรือไงวะห๊ะ"

ปั้ง!!!!!!!!! ปั้ง!!!!!!!!! ปั้ง!!!!!!!!!!!!

"กูถามว่าใครเสือกไม่ตอบกูออกไปมึงเจอตีนกูแน่" ผมตะโกนออกไปอย่างเหลืออด

"ก็ออกมาสิอยากเจอเหมือนกันแล่ะ" เสียงผู้หญิงเสียงคุ้นๆ ใครวะ ผมไม่รอให้ตัวเองสงสัยนานผมผลักจีจี้ออกแล้วลุกไปเปิดประตูโดยที่ไม่ลืมรูดซิบกางเกงซึ่งพอผมเปิดประตูออกไปผมก็เจอกับใครคนหนึ่งที่กำลังยื่นทำหน้ายักษ์ใส่อยู่

"เห้ยชม!!! เธอมาได้ไงเนี่ย" ผมตกใจสุดขีดเมื่อเปิดประตูออกมาแล้วเจอชมจันทร์ยืนอยู่ เธอขึ้นมาได้ไงวะใครพาขึ้นมาบนนี้ถ้าผมไม่อนุญาตก็ไม่มีใครกล้าขึ้นมาได้ แล้วผมบอกให้เธอมารับผมตีสองไม่ใช่หรือไงแต่นี่มันเพิ่งเที่ยงคืนกว่าๆ เอง

"ก็ขับรถนายมาไงถามไม่คิด" ชมจันทร์ตอบผมพร้อมกับใช้สายตาสำรวจร่างกายของผม

"หึ รอยดูดเต็มคอเลยนะ สงสัยมือจะหายเจ็บละมั้ง" ผมรีบเอามือปิดคอตัวเองสะเปะสะปะเพราะไม่รู้ว่ามันมีรอยตรงไหนบ้าง

"ใครหน้าไหนกล้ามารบกวนความสุขของเราคะพี่อาร์ต" ผมกำลังจะหันไปสั่งจีจี้ให้กลับเข้าไปในห้องแต่ไม่ทัน

"เธอนี่ฉันจำได้แล้ว" ชมจันทร์ชี้หน้าจีจี้อย่างเอาเรื่องเหมือนเคยมีเรื่องกันมาก่อน

"จำได้แล้วไงแล้วเธอมาที่นี่ทำไมห๊ะฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามมายุ่งกับพี่อาร์ตอีก"

"ก่อนที่เธอจะว่าฉันยุ่งกับผู้ชายของเธอเธอถามผู้ชายของเธอก่อนไหมว่าใครยุ่งใครกันแน่"

"เธอจะบอกว่าพี่อาร์ตตามตอแยตามยุ่งเธองั้นเหรอห๊ะ"

"มีปากก็ถามผู้ชายของเธอดูสิ"

"แก่ๆ อย่างเธอสู้เด็กมหาลัยอย่างฉันไม่ได้หรอกจะบอกให้"

"ถ้าคิดว่าฉันสู้ไม่ได้แล้วเธอไปตามรังควานฉันถึงโรงพยาบาลทำไมมิทราบ" ชมจันทร์ยืนกอดอกทะเลาะกับจีจี้อย่างไม่ลดละ ถ้าชมจันทร์เป็นเมียผมตอนนี้สภาพของผมคงไม่ต่างจากมีกิ๊กแล้วเมียจับได้

"แก!!!"

"จีจี้ตกลงเป็นเธอที่ตามไปหาเรื่องชมเขาถึงโรงพยาบาลใช่ไหม" ผมให้คนตามสืบอยู่ว่าผู้หญฺิงของผมคนไหนที่ไปหาเรื่องชมจันทร์ถึงโรงพยาบาลตอนนี้ผมก็ได้รู้แล้วว่าใคร

"เอ่อคือว่า คือจีจี้ คือ"

"พี่เคยบอกว่าไงเรื่องกฏ"

"ห้ามยุ่งหรือไปหาเรื่องผู้หญฺิงคนอื่นๆ ของพี่อาร์ตค่ะ"

"แต่เธอก็ยังทำเพราะฉะนั้นฉันให้เวลาเธอเก็บข้าวของๆ เธอออกจากคอนโดของฉันให้หมดภายในสามวันส่วนเงินเดือนฉันจะโอนให้เป็นงวดสุดท้ายแล้วหลังจากนี้ฉันกับเธอเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก"

"ไม่เอาค่ะพี่อาร์ตจีจี้ผิดไปแล้วอย่าทำแบบนี้กับจีจี้เลยนะคะ ฮืออ ฮือออ" จีจี้กอดขาผมแน่น

"เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบคนที่ฝ่าฝืนคำสั่งแต่เธอก็ยังทำ ออกไปได้ละ"

"ไม่เอาค่ะไม่ออก"

"ได้งั้นฉันจะเรียกการ์ดให้ขึ้นมา"

"ก็ได้ค่ะจีจี้ไปก็ได้ ฮือออ ฮือออ" สุดท้ายจีจี้ก็ยอมออกไปจากห้องทั้งน้ำตา จะหาว่าผมใจร้ายไม่ได้นะในเมื่อจีจี้แหกกฏที่ผมสร้างไว้แต่ก่อนออกไปก็ยังไม่วายหันมาทำหน้าอาฆาตแค้นใส่ชมจันทร์อีก หลังจากที่จีจี้เดินลงไปแล้วชมจันทร์ก็ยื่นกุญแจรถให้ผม

"อะไร"

"กุญแจรถนายไง"

"รู้ว่ากุญแจรถเธอจะเอามาให้ฉันทำไมในเมื่อเดี๋ยวเธอก็ต้องขับกลับ"

"กลับเองฉันไม่ใช่คนขับรถของนาย ถ้านายขับกลับไม่ไหวก็เรียกผู้หญฺิงของนายมาแล้วให้เธอพากลับเอง"

"ฉันจ้างเธอแล้วนะ"

"นายพูดเองเออเองฉันยังไม่ได้ตกลง"

"ไม่รู้ล่ะฉันถือว่าฉันจ้างเธอแล้ว" ผมทำเป็นไม่สนใจไม่ยื่นมือออกไปรับกุญแจที่ชมจันทร์ยื่นมาให้ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้องทำงานโดยมีชมจันทร์เดินตามเข้ามาเธอวางกุญแจรถลงบนโต๊ะทำงานของผมแล้วกำลังจะหันหลังกลับออกไปแต่ผมมือไวกว่าคว้าเอวเธอเอาไว้

"ปล่อยนะฉันจะกลับบ้าน" ชมจันทร์โวยวายเมื่อถูกผมเอามือรัดเอวไว้แน่น นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสได้ใกล้ชิดชมจันทร์ขนาดนี้กลิ่นตัวของเธอโคตรหอมเลยหอมจนผมอยากดมอีกแต่ก็กลัวจะโดนหาว่าเป็นโรคจิต

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะอาร์ตฉันจะกลับแล้ว"

"ก็รอไปส่งฉันก่อนดิอีกสองชั่วโมงเอง"

"ฉันง่วงฉันเพลียฉันอยากพักผ่อนเข้าใจไหม"

"ถ้าง่วงก็นอนนี่ก่อน ห้องนอนมีด้านหลังห้องทำงานไปนอนรอก่อน"

"ไม่อ่ะเกิดฉันหลับไปแล้วนายลักหลับฉันฉันจะทำไง"

"ถึงฉันจะชอบเรื่องบนเตียงแต่ฉันก็ไม่ชอบฝืนใจใครถ้าไม่เต็มใจฉันไม่ทำเพราะฉะนั้นเธอวางใจได้ว่าฉันจะไม่ทำอะไรเธอทั้งนั้นถ้าเธอไม่ยินยอม แต่ถ้าเธอยอมฉันพร้อมจัดหนัก^^"

"ฝันไปเหอะ"

อาร์ต....

อ๊อก อ๊อก อ๊อก บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ

"ซี๊ดดด อ่าาาแบบนั้น จีจี้ ซี๊ดดดดด อื่มมมดีมาก" ผมครางต่ำเมื่อจีจี้ทำออรัลเซ็กส์ให้อย่างถึงอกถึงใจ จีจี้คือหนึ่งในจำนวนหญิงสาวที่ผมรับเลี้ยงดู จีจี้เป็นนักศึกษามหาลัยแห่งหนึ่งที่ผมมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วย ผมเลี้ยงดูเธอเอาไว้เพื่อตอบสนองเรื่องอย่างว่าและให้เงินใช้อย่างไม่ขาดมือแลกกับความสุขทางกายเพราะผมไม่นิยมกินมั่วกินไปเรื่อยซึ่งผมก็ไม่ได้มีแค่จีจี้คนเดียวผมเลี้ยงดูผู้หญิงเอาไว้อีกหลายคน ถามว่าผู้หญฺิงที่ผมเลี้ยงดูเคยมีปัญหาทะเลาะกันบ้างไหมมันก็มีอยู่แล้วแล่ะแต่ผมก็มีกฎมีข้อห้ามว่าถ้าผมรู้ว่ามีเรื่องทะเลาะตบตีกันไม่ว่าใครจะเป็นคนเริ่มก่อนก็ตามผมจะเลิกยุ่งเลิกให้ความช่วยเหลือทันทีไม่มีข้อยกเว้นเพราะถ้าผมไม่ตั้งกฎแบบนี้ผมคงต้องปวดหัวแน่ๆ

แผล่บ แผล่บ บ๊วบ บ๊วบ

"อ่าาเร็วกว่านี้จีจี้พี่จะแตกแล้ว ซี๊ดดดดดด อื้มมมมมมมม"

อ๊อก อ๊อก อ๊อก บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ

จีจี้เร่งความเร็วจนกระทั่งผมปลดปล่อยความต้องการออกมาจีจี้กลืนน้ำของผมลงคอไปจนหมด

"น้ำพี่อาร์ตอร่อยที่สุดเลยค่ะจีจี้อยากกินอีกจังค่ะ" น้ำเสียงออดอ้อนของจีจี้ทำให้ผมอยากจะทำต่อแต่ถุงยางเสือกหมดตอนนี้ก็รอไอ้นัตไปซื้อให้อยู่ ผมต้องรีบทำเวลาเพราะนัดชมจันทร์ให้มารับตอนตีสอง

"พี่อาร์ตขา จีจี้คิดถึงพี่อาร์ตที่สุดเลย"

จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ จีจี้ซุกไซร้พร้อมกับดูดคอผมตอนแรกผมจะห้ามเพราะกลัวชมจันทร์จะเห็นตอนมารับแต่ด้วยอารมณ์ที่มันคั่งค้างก็เลยปล่อยเลยตามเลย เดี๋ยวค่อยหาวิธีเอาละกันวะบนรถมันมืดคงไม่เห็นหรอก

ปั้ง!!!! ปั้ง!!!!! ปั้ง!!!!!! ขณะที่ผมกำลังเคลิ้มๆ จู่ๆ ก็มีคนมาทุบประตูห้องทำงานผมผมก็เลยตะโกนออกไปอย่างหัวเสีย

"ใครวะ!!!"

ปั้ง!!!!!!! ปั้ง!!!!!!!!!! ปั้ง!!!!!!!!!!! ผมถามแต่ก็ไม่มีคนตอบซ้ำยังทุบซ้ำอีกจนผมโมโห

"กูถามว่าใครทำไมไม่ตอบอยากโดนตีนหรือไงวะห๊ะ"

ปั้ง!!!!!!!!! ปั้ง!!!!!!!!! ปั้ง!!!!!!!!!!!!

"กูถามว่าใครเสือกไม่ตอบกูออกไปมึงเจอตีนกูแน่" ผมตะโกนออกไปอย่างเหลืออด

"ก็ออกมาสิอยากเจอเหมือนกันแล่ะ" เสียงผู้หญิงเสียงคุ้นๆ ใครวะ ผมไม่รอให้ตัวเองสงสัยนานผมผลักจีจี้ออกแล้วลุกไปเปิดประตูโดยที่ไม่ลืมรูดซิบกางเกงซึ่งพอผมเปิดประตูออกไปผมก็เจอกับใครคนหนึ่งที่กำลังยื่นทำหน้ายักษ์ใส่อยู่

"เห้ยชม!!! เธอมาได้ไงเนี่ย" ผมตกใจสุดขีดเมื่อเปิดประตูออกมาแล้วเจอชมจันทร์ยืนอยู่ เธอขึ้นมาได้ไงวะใครพาขึ้นมาบนนี้ถ้าผมไม่อนุญาตก็ไม่มีใครกล้าขึ้นมาได้ แล้วผมบอกให้เธอมารับผมตีสองไม่ใช่หรือไงแต่นี่มันเพิ่งเที่ยงคืนกว่าๆ เอง

"ก็ขับรถนายมาไงถามไม่คิด" ชมจันทร์ตอบผมพร้อมกับใช้สายตาสำรวจร่างกายของผม

"หึ รอยดูดเต็มคอเลยนะ สงสัยมือจะหายเจ็บละมั้ง" ผมรีบเอามือปิดคอตัวเองสะเปะสะปะเพราะไม่รู้ว่ามันมีรอยตรงไหนบ้าง

"ใครหน้าไหนกล้ามารบกวนความสุขของเราคะพี่อาร์ต" ผมกำลังจะหันไปสั่งจีจี้ให้กลับเข้าไปในห้องแต่ไม่ทัน

"เธอนี่ฉันจำได้แล้ว" ชมจันทร์ชี้หน้าจีจี้อย่างเอาเรื่องเหมือนเคยมีเรื่องกันมาก่อน

"จำได้แล้วไงแล้วเธอมาที่นี่ทำไมห๊ะฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามมายุ่งกับพี่อาร์ตอีก"

"ก่อนที่เธอจะว่าฉันยุ่งกับผู้ชายของเธอเธอถามผู้ชายของเธอก่อนไหมว่าใครยุ่งใครกันแน่"

"เธอจะบอกว่าพี่อาร์ตตามตอแยตามยุ่งเธองั้นเหรอห๊ะ"

"มีปากก็ถามผู้ชายของเธอดูสิ"

"แก่ๆ อย่างเธอสู้เด็กมหาลัยอย่างฉันไม่ได้หรอกจะบอกให้"

"ถ้าคิดว่าฉันสู้ไม่ได้แล้วเธอไปตามรังควานฉันถึงโรงพยาบาลทำไมมิทราบ" ชมจันทร์ยืนกอดอกทะเลาะกับจีจี้อย่างไม่ลดละ ถ้าชมจันทร์เป็นเมียผมตอนนี้สภาพของผมคงไม่ต่างจากมีกิ๊กแล้วเมียจับได้

"แก!!!"

"จีจี้ตกลงเป็นเธอที่ตามไปหาเรื่องชมเขาถึงโรงพยาบาลใช่ไหม" ผมให้คนตามสืบอยู่ว่าผู้หญฺิงของผมคนไหนที่ไปหาเรื่องชมจันทร์ถึงโรงพยาบาลตอนนี้ผมก็ได้รู้แล้วว่าใคร

"เอ่อคือว่า คือจีจี้ คือ"

"พี่เคยบอกว่าไงเรื่องกฏ"

"ห้ามยุ่งหรือไปหาเรื่องผู้หญฺิงคนอื่นๆ ของพี่อาร์ตค่ะ"

"แต่เธอก็ยังทำเพราะฉะนั้นฉันให้เวลาเธอเก็บข้าวของๆ เธอออกจากคอนโดของฉันให้หมดภายในสามวันส่วนเงินเดือนฉันจะโอนให้เป็นงวดสุดท้ายแล้วหลังจากนี้ฉันกับเธอเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก"

"ไม่เอาค่ะพี่อาร์ตจีจี้ผิดไปแล้วอย่าทำแบบนี้กับจีจี้เลยนะคะ ฮืออ ฮือออ" จีจี้กอดขาผมแน่น

"เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบคนที่ฝ่าฝืนคำสั่งแต่เธอก็ยังทำ ออกไปได้ละ"

"ไม่เอาค่ะไม่ออก"

"ได้งั้นฉันจะเรียกการ์ดให้ขึ้นมา"

"ก็ได้ค่ะจีจี้ไปก็ได้ ฮือออ ฮือออ" สุดท้ายจีจี้ก็ยอมออกไปจากห้องทั้งน้ำตา จะหาว่าผมใจร้ายไม่ได้นะในเมื่อจีจี้แหกกฏที่ผมสร้างไว้แต่ก่อนออกไปก็ยังไม่วายหันมาทำหน้าอาฆาตแค้นใส่ชมจันทร์อีก หลังจากที่จีจี้เดินลงไปแล้วชมจันทร์ก็ยื่นกุญแจรถให้ผม

"อะไร"

"กุญแจรถนายไง"

"รู้ว่ากุญแจรถเธอจะเอามาให้ฉันทำไมในเมื่อเดี๋ยวเธอก็ต้องขับกลับ"

"กลับเองฉันไม่ใช่คนขับรถของนาย ถ้านายขับกลับไม่ไหวก็เรียกผู้หญฺิงของนายมาแล้วให้เธอพากลับเอง"

"ฉันจ้างเธอแล้วนะ"

"นายพูดเองเออเองฉันยังไม่ได้ตกลง"

"ไม่รู้ล่ะฉันถือว่าฉันจ้างเธอแล้ว" ผมทำเป็นไม่สนใจไม่ยื่นมือออกไปรับกุญแจที่ชมจันทร์ยื่นมาให้ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้องทำงานโดยมีชมจันทร์เดินตามเข้ามาเธอวางกุญแจรถลงบนโต๊ะทำงานของผมแล้วกำลังจะหันหลังกลับออกไปแต่ผมมือไวกว่าคว้าเอวเธอเอาไว้

"ปล่อยนะฉันจะกลับบ้าน" ชมจันทร์โวยวายเมื่อถูกผมเอามือรัดเอวไว้แน่น นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสได้ใกล้ชิดชมจันทร์ขนาดนี้กลิ่นตัวของเธอโคตรหอมเลยหอมจนผมอยากดมอีกแต่ก็กลัวจะโดนหาว่าเป็นโรคจิต

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะอาร์ตฉันจะกลับแล้ว"

"ก็รอไปส่งฉันก่อนดิอีกสองชั่วโมงเอง"

"ฉันง่วงฉันเพลียฉันอยากพักผ่อนเข้าใจไหม"

"ถ้าง่วงก็นอนนี่ก่อน ห้องนอนมีด้านหลังห้องทำงานไปนอนรอก่อน"

"ไม่อ่ะเกิดฉันหลับไปแล้วนายลักหลับฉันฉันจะทำไง"

"ถึงฉันจะชอบเรื่องบนเตียงแต่ฉันก็ไม่ชอบฝืนใจใครถ้าไม่เต็มใจฉันไม่ทำเพราะฉะนั้นเธอวางใจได้ว่าฉันจะไม่ทำอะไรเธอทั้งนั้นถ้าเธอไม่ยินยอม แต่ถ้าเธอยอมฉันพร้อมจัดหนัก^^"

"ฝันไปเหอะ"