♀️ลูกสาวมาดาม : Ep.4!

EP 4

ทางด้านพงษ์พัฒน์ที่ได้กลับมาเจอกับณิรินอีกครั้ง แต่สถานะของพงษ์พัฒน์นั้นไม่ได้อยู่เหมือนเดิมแล้วพงษ์พัฒน์มีภรรยาและลูกสาววัย 3 ขวบอีก 1 คนทางครอบครัวของพงษ์พัฒน์เป็นคนค่อนข้างมีเงินทำธุรกิจส่วนตัวแต่ถ้าเทียบกับมาดามแม่ของณิรินซึ่งต่างกันมากเพราะว่ามาดามมีเงินจนล้นฟ้าแถมยังมีอำนาจอีกมากมายส่วนภรรยาของพงษ์พัฒน์ ชื่อว่าเนตรนภาหญิงสาวที่มีครอบครัวมั่นคงพร้อมกับมีธุรกิจส่วนตัวคือเปิดร้านชุดแต่งงานจนทั้งสองคนคบหากันพ่อและแม่ของทั้งคู่รู้จักกันด้วยจึงทำให้ทั้งคู่ได้แต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน และลูกสาวอายุ 3 ขวบ 1 คนเนตรนภาเธอเป็นคนขยันแล้วก็เก่งส่วนพงษ์พัฒน์ ทำงานอยู่ที่ร้านของเนตรนภาไม่ได้มีธุรกิจส่วนตัวอะไรเขาเป็นผู้ชายที่สะอาดแต่งตัวดูดีอยู่ตลอดเวลา

อดีตแฟนเก่าที่เคยทิ้งมาหรือว่าพ่อกับแม่พามาอยู่ที่อื่นเขาก็ไม่ได้ติดต่อณิรินอีกเลยและเขาก็เชื่อพ่อกับแม่ของเขาว่าณิรินเป็นคนจนและไม่สามารถสร้างอนาคตได้ พงษ์พัฒน์เลยตัดสินใจทิ้ง ณิรินง่ายๆโดยที่ไม่ติดต่อกลับแต่พอมาเจอกันอีกครั้งก่อนที่จะพงษ์พัฒน์จะรู้ประวัติของณิรินว่าณิรินคือลูกสาวมาดาม มาดามที่มีอำนาจที่สุดในประเทศแถมยังรวยล้นฟ้าทำให้พงษ์พัฒน์อยากกลับไปหาณิรินและพงษ์พัฒน์ก็มั่นใจว่าณิรินจะต้อง กลับมาคบกับตนเองเพราะว่าเมื่อก่อนนี้ณิรินรักพงษ์พัฒน์มากความคิดของพงษ์พัฒน์ตอนนี้กำลังหาทางเลิกกับเนตรนภาภรรยาของตัวเองอยู่

“เหอะ"พงษ์พัฒน์ถอนหายใจออกมาก่อนที่จะมานั่งที่โซฟาพร้อมกับเงยหน้ามองเพดาน ในบ้านของตนเองลูกสาววัย 3 ขวบรีบวิ่งมาหาพ่อของเธอพร้อมกับนั่งข้างๆ

“คุณพ่อคะเหนื่อยหรอจ๊ะน้องเฟิร์นนวดขาให้จะ”แล้วมือน้อยๆทั้งสองข้างของลูกสาวพงษ์พัฒน์ก็จับไปที่ขาของพงษ์พัฒน์พร้อมกับนวดเบาๆด้วยความที่เขาเป็นเด็กอายุเพียง 3 ขวบความกระทำของเขาน่ารักและน่าเอ็นดูยิ่งนักเนตรนภาเดินออกมาจากในครัวและแก้วน้ำเย็นมายื่นให้กับสามี

“คุณไปไหนมาหรอคะทำไมดูเหนื่อยจังน้ำค่ะ”เธอยื่นแก้วน้ำให้กับพงษ์พัฒน์แต่พงษ์พัฒน์ไม่ได้รับเธอเลยวางไว้ที่โต๊ะ ด้านหน้าของพงษ์พัฒน์

“เอาวางไว้ตรงนั้นแหละอย่าเพิ่งมายุ่งกับผมพาลูกไปนอนไปร้อน ”

“คุณพ่อค่ะกินน้ำ”ไม่เพียงแต่พูดแต่น้องเฟิร์นยังหยิบแก้วน้ำที่แม่ของตนเองวางไว้ที่โต๊ะยื่นให้กับผู้เป็นพ่อ

เพล๊ง เป็นเสียงแก้วที่ถูกพงษ์พัฒน์ปัดลงพื้นจนแตกกระจายทำให้น้องเฟิร์นสะดุ้งและร้องไห้ เนตรนภาเธอตกใจแต่เธอก็มีสติพอที่จะเดินมาหาลูกสาวพร้อมกับกอดและลูบหัวลูกสาวเบาๆ

“ฮื่อๆ”น้องเฟิร์นร้องไห้ออกมาเสียงดังเพราะว่าเธอตกใจ แต่ไม่ได้ทำให้พงษ์พัฒน์รู้สึกผิดหรือว่ามากอดลูกสาวเลยด้วยซ้ำก่อนที่ตนเองจะลุกจากโซฟาและกำลังจะเดินขึ้นไปบนห้อง

“คุณเป็นอะไรคุณพงษ์พัฒน์”เนตรนภาพูดขึ้นและจ้องมองสามีตนเองทำให้พงษ์พัฒน์หันหน้ามาหาเนตรนภาสีหน้าที่ดูโกรธ

“รำคาญโว้ย”

“ฮื่อๆคุณพ่อ”

“ฮึ้กคุณเป็นอะไรของคุณหลายวันมานี่คุณเปลี่ยนไปมากนะแต่วันนี้คุณทำแรงลูกสาวที่คุณเคยรักทำไมคุณถึงทำกับเขาแบบนี้มีอะไรก็บอกกันตรงๆสิ”

“อย่ามาบีบน้ำตาทั้งแม่และลูกสอนลูกให้ได้ดีสิสอนลูกให้เข้มแข็งไม่ใช่มานั่งร้องไห้แบบนี้ผมไม่เคยเปลี่ยนไปแค่ผมเบื่อกับชีวิตเดิมๆ”หลังจากพูดจบพงษ์พัฒน์รีบเดินขึ้นมาบนห้องก่อนที่จะอาบน้ำส่วนเนตรนภาก็ปลอบใจลูกเช็ดน้ำตาให้กับลูกสาววัย 3 ขวบและบอกกับลูกว่าพ่อเหนื่อยงานมาทั้งๆที่เนตรนภาก็รู้ว่าพงษ์พัฒน์ไม่ได้ทำงานอะไรและวันนี้ทางร้านชุดของเธอปิดแต่เนตรนภาไม่รู้ว่า พงษ์พัฒน์ไปไหนมา ตลอดระยะเวลาที่ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันไม่มีเรื่องชู้สาวหรือว่าพงษ์พัฒน์นอกใจเนตรนภาสักครั้ง จึงไม่ทำให้เนตรนภาระเเวง

“ไม่ร้องไห้นะคะเด็กดีของแม่เดี๋ยวแม่พาไปทานไอศกรีมนะวันพรุ่งนี้”สองมือของเนตรนภาเช็ดน้ำตาบนแก้มของลูกสาว พูดปลอบใจทำให้น้องเฟิร์นพยักหน้าแล้วก็ยิ้มให้กับผู้เป็นแม่ก่อนที่จะกอดกัน แล้วก็อุ้มลูกขึ้นไปบนห้องนอนพอเปิดประตูห้องเห็นสามีของตัวเองนอนหันหลังให้แล้ว

“คุณแม่ขาคุณพ่อหลับ”น้องเฟิร์นที่อยู่ในอ้อมกอด ของแม่เธอได้หันมองหน้าแม่บอกว่าพ่อหลับด้วยรอยยิ้มอันบริสุทธิ์ที่เขาไม่รู้เลยว่าเขากำลังจะเสียพ่อของเขาไป

“ใช่ค่ะคุณพ่อเหนื่อยอย่ากวนคุณพ่อนะคะเราต้องเงียบๆโอเคไหม”

“แต่น้องเฟิร์นอยากนอนกอดคุณพ่อเหมือนทุกคืน”

“ก็นอนได้ค่ะขยับเข้าไปใกล้ๆคุณพ่อนะ”เนตรนภาวางลูกลงที่เตียงและเอาหมอนให้เขาน้องเฟิร์นยังคงนอนกับพ่อและแม่ตรงกลางทุกคืนเขาติดพงษ์พัฒน์มาก และนอนกอดพงษ์พัฒน์ทุกคืน น้องเฟิร์นเอามือไปจับแขนของพ่อเพื่อที่จะมากอด

“เฟิร์น พ่อบอกว่าพ่อเหนื่อยไงต่างคนต่างนอน”ไม่เพียงแต่พูดพงษ์พัฒน์ยังสะบัดแขนของตัวเองออกจากลูกสาว

“ฮึ้ก”

“คุณพงษ์พัฒน์คะ คุณไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะนี่ลูกสาวของคุณกำลังจะหลับแค่คุณให้เขาจับเขาก็หลับแล้วหวงอะไรนักหนาแค่แขน ”เนตรนภาพูดเสียงแข็งจ้องมองพงษ์พัฒน์ก่อนที่พงษ์พัฒน์จะถอนหายใจและหันมากอดน้องเฟิร์น

“โอ๋ๆนอนนะคะเด็กดีพ่อขอโทษพ่อเหนื่อยมา”

“จ๊ะ”เด็กน้อยเขาได้อยู่ในอ้อมกอดของพ่อเขามุดหน้าอกพ่อตนเองและหลับตาลง พงษ์พัฒน์ก็นอนหลับกับลูกเช่นกัน ภรรยากำลังจ้องมองสามีของตนเองที่กำลังเปลี่ยนไปในใจของเขาตอนนี้เริ่มไม่เป็นสุขและร้อนรุ่มกำลังคิดว่าสามีของตัวเองนั้นเป็นอะไร เขาถอนหายใจออกมาก่อนที่จะสะบัดความคิดที่เขาคิดอยู่แล้วนอนลงที่เตียงก่อนที่จะหันไปกอดลูกสาว แต่พอเนตรนภาหันไปกอดลูกและมือไปโดนสามี ทำให้พงษ์พัฒน์รู้สึกตัวและดึงมือออกก่อนที่จะหันหลังให้ทั้งแม่และลูก เนตรนภาคิดว่าพงษ์พัฒน์คงเหนื่อยมากจริงๆแต่เขาไม่รู้เลยว่าพงษ์พัฒน์ไปทำอะไรมาก่อนที่จะหลับตาลงไป

ในยามเช้าเนตรนภาเธอเป็นแม่ที่ดีและภรรยาที่ดีเขารีบตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะมาทำอาหารรอสามีและลูกสาววันนี้เป็นวันอาทิตย์ซึ่งน้องเฟิร์นไม่ได้ไปเรียน เมื่อเวลาผ่านไปหลังจากที่เนตรนภาทำกับข้าวเสร็จ กับขึ้นไปด้านบนเพื่อปลุกพ่อกับลูก อาบน้ำพากันลงมากินข้าว พงษ์พัฒน์ทำตัวห่างกับน้องเฟิร์นมากปกติจะอุ้มน้องเฟิร์นลงมาจากบนห้องแต่ครั้งนี้เขาเดินลงมาคนเดียวเหมือนสติของเขาไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวลูกถามอะไรเขาก็ไม่ค่อยตอบ

“คุณพ่อ ”

“คุณพ่อจ๋า ”

“พ่อคะ ”

“คุณพงษ์พัฒน์คะ”น้องเฟิร์นเรียกพ่อ 3-4 ครั้งแต่พงษ์พัฒน์ไม่ได้ยินในสิ่งที่ลูกเรียกเพราะว่ากำลังเหม่อทำให้เนตรนภาพูดขึ้นเสียงดังและพงษ์พัฒน์สะดุ้งก่อนที่จะหันมองหน้าภรรยาและลูกสาว

“คุณจะตะคอกทำไมเนตรนภา”

“เนตรไม่ได้ตะคอกนะคะแต่ลูกเรียกคุณหลายครั้งแล้วคุณเป็นอะไร”

“เหอะเบื่อคุณก็จ้องจับผิดอะไรผมนักหนา ผมเบื่อแย่แล้วนะผมเป็นสามีคุณนะ”

“เนตรนภาไม่ได้จ้องจับผิดอะไรคุณเลยและเนตรก็รู้ว่าคุณเป็นสามี เนตรให้เกียรติคุณมาตลอดแค่เนตรเรียกคุณทำให้คุณโมโหขนาดนี้เลยหรอคะ”

“นี่ก็หาเรื่องไม่กินและ”ไม่เพียงแต่พูดเสียงดังพงษ์พัฒน์ยังรีบลุกจากโต๊ะทานข้าวและขว้าแจรถและเดินออกไปด้านนอกก่อนที่จะขับรถออกจากบ้านด้วยความเร็วบ้านหลังนี้ก็เป็นบ้านของเนตรนภา

“คุณพ่อไม่กินข้าวหรอคะ”แววตาเล็กๆมองพ่อและแม่ที่กำลังเถียงกันและพ่อของเขาเดินออกไปน้องเฟิร์นเอ่ยถามแม่ เนตรนภายิ้มให้กับน้องเฟิร์นเพื่อที่จะไม่ให้น้องเฟิร์นเข้าใจพ่อเขาผิดและไม่ให้ลูกสาวคิดมาก

“คุณพ่อรีบไปเปิดร้านค่ะเพราะว่าลูกค้ามาด่วนน้องเฟิร์นทานข้าวก่อนนะคะเดี๋ยววันนี้คุณแม่พาไปทานไอศครีม”

“เย้โอเคค่ะ”