ตอนที่ 2

“ทำงานให้มันขยันขันแข็งสมกับที่ผัวฉันจ้างเอาไว้ก็แล้วกัน”

ฉันกล่าวอย่างไว้ท่าที ก่อนจะเดินเข้าบ้าน

ครั้นพอเหลียวกลับไปมองข้างหลัง ก็เห็นพี่ชัยกำลังยืนคุยกับไอ้สองคนนั่น ท่าทางเหมือนกำลังสั่งงาน ทว่าฉันเดินออกมาไกลเกินกว่าจะได้ยินว่ากำลังคุยกันเรื่องอะไร

ในเวลาต่อมา

ตอนใกล้ค่ำ ฉันเดินออกมาที่เทอเรสหน้าบ้านในชุดเสื้อกล้ามแขนกุดสีขาว กางเกงผ้ายืดขาสามส่วนรัดรูป อวดเรือนร่างอวบอัดรัดรึง ในมือถือรองเท้าผ้าใบติดมาด้วย

“คุณลิลล์จะไปไหนครับ”

ไอ้ดินถาม

“ไปออกกำลังกาย”

ฉันตอบขณะกำลังก้มลงผูกเชือกรองเท้า ก่อนจะเหลือบตาขึ้นมองคนถาม จึงได้เห็นว่าไอ้ดินกำลังจ้องมองนมของฉัน

ด้วยในท่าที่ต้องโน้มกายลง ทำให้เต้านมคัพดีของฉันเบียดชิดกันแน่น ดันนูนจนทะลักล้นออกมาตามแรงดึงดูดของโลก ส่วนไอ้เมฆที่ยืนอยู่ข้างหลังก็แอบมองสะโพกของฉันด้วยสายตากลัดมัน

กางเกงผ้ายืดขาสวมส่วนรัดรูปทำให้เป็นพูทุเรียนของฉันโค้งนูนขึ้นมาเป็นร่อง เบียดกันแน่นอยู่ระหว่างกลีบก้นกลมกลึงทางด้านหลัง เพราะความตึงของเนื้อผ้ายืด ช่วยแนบเน้นสรีระสาว

“นั่งรถไปกับพวกผมไหมครับ… ผมกำลังจะไปทางนั้นพอดี”

ไอ้เมฆรีบชวน เรือนพักคนงานอยู่ท้ายสวนที่ฉันกำลังจะไปวิ่งออกกำลังกาย

“ก็ดีเหมือนกัน”

ฉันตอบพลางเดินตามร่างสูงใหญ่ของคนงานมาที่รถกระบะคันเก่า เป็นรถที่พี่ชัยสามีของฉันเอาไว้ให้คนงานขับในไร่ และใช้บรรทุกของไปส่งขายที่ตลาดไทย

รถจอดเมื่อแล่นมาถึงที่ ฉันเปิดประตู ก้าวลงจากรถ วิ่งเหยาะๆ ไปตามทางดินทอดยาวไปสู่ท้ายสวน ท่ามกลางต้นชมพู่และลิ้นจี่

ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่าๆ

หลังจากฉันวิ่งออกกำลังกายจนเหนื่อย จึงกลับมายังเรือนพักคนงาน เห็นไอ้เมฆกับไอ้ดินกำลังนั่งดื่มเหล้ากันอยู่ที่ม้าหินอ่อนใต้ต้นมะม่วง

“ออกกำลังกายเสร็จแล้วหรือครับคุณลิลล์”

ไอ้เมฆร้องทัก สายตาแทบไม่ละจากเรือนร่างเย้ายวนของฉัน

ก็แน่ละสิ ที่มันมองจนตาไม่กะพริบก็เพราะว่าเสื้อผ้าชุ่มเหงื่อของฉันในตอนนี้ยิ่งแนบเน้นสรีระสุดเย้ายวน ฉันเป็นผู้หญิงนมใหญ่ เอวคอดทำให้สะโพกสะบึม เข้าตำราหน้าอกภูเขาไฟบั้นท้ายดินระเบิดอะไรทำนองนั้น

“ใช่… ฉันออกกำลังกายเสร็จแล้ว พวกแกล่ะ… อากาศเย็นๆ แบบนี้อดตั้งวงเหล้าไม่ได้สินะ”

เรื่องเหล้าเบียร์สามีฉันอนุญาต ที่ห้ามเด็ดขาดคือยาเสพติด

“ครับ… วันนี้อากาศเริ่มเย็น คุณลิลล์จะดื่มเบียร์ดับหนาวสักกระป๋องไหมครับ”

ไอ้ดินถามพลางคว้าเบียร์ที่แช่เอาไว้ในกระติกน้ำแข็งมายื่นให้ฉัน

และไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ฉันเอื้อมมือรับ ทั้งที่การปฏิเสธแล้วเดินออกมาเป็นสิ่งที่สมควรทำมากกว่า

“ขอบใจจ้ะ… ดีเหมือนกัน”

ฉันรับเบียร์เอามาเปิด และตอนที่ดังฝาออกมา ฉันก็มีอันต้องอุทานลั่น

“ว้าย… ”

เบียร์ในกระป๋องพวยพุ่งออกมาเต็มอกฉัน

“ให้ตายเถอะ… ”

ฉันรีบดึงชายเสื้อสลัดคราบเบียร์ และตอนที่ดึงเสื้อกล้ามยิ่งทำให้เต้านมแนบเน้นกับผ้าชื้นน้ำเบียร์ เห็นเต้านมเป็นรูปเป็นร่าง ร่องอกอวบคัดเบียดกันอย่างน่าอึดอัดอยู่ในเสื้อกล้าม ทำเอาไอ้เมฆจ้องมองเต้านมของฉันตาแล้วแอบกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อก

“ฉันจะล้างเบียร์… ขอเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนะ”

ฉันบอก

“ครับ… นี่ผ้าขาวม้าไว้เช็ดตัวนะครับ ถ้าคุณลิลล์ไม่รังเกียจกลิ่นเหงื่อไคลกรรมกรอย่างพวกผม”

ไอ้ดินคว้าผ้าขาวม้าที่พาดไว้ข้างประตูห้องยื่นมาให้ ฉันเอื้อมมือรับแล้วเดินอ้อมมาทางหลังห้องพักเพื่อมาล้างตัวในห้องน้ำที่อยู่หลังบ้าน

เบื้องหลังประตูที่ปิดลง จู่ๆ ฉันก็นึกอยากอาบน้ำ จึงรีบแก้ผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน

ฉันคว้าขันนี้พลาสติกตักน้ำในโอ่งราดรดเรือนร่างเปล่าเปลือยด้วยความตื่นเต้นอันประหลาด จากนั้นก็เอื้อมคว้าก้อนสบู่เอามาลูบไล้ร่างกาย อาบน้ำจนเพลิน ก่อนจะตกใจแทบช็อก เมื่อมีเสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตูห้องน้ำ

“ใคร… ”

ฉันร้องถาม

“ผม… ไอ้เมฆครับ ผมเอาสบู่ก้อนใหม่มาให้ครับ เผื่อว่าคุณลิลล์อยากจะอาบน้ำ”

ฉันรีบคว้าเสื้อผ้ากลับมาสวมใส่ดังเดิม คว้าผ้าขาวม้ามากระโจมอกทับอีกที ก่อนเปิดประตูออกมา