จ้างรักเจ้าสาวตัวปลอม บทที่1.นางสาวสิตา 2/2

“ฉันไม่ใส่ชุดพวกนั้นหรอก!” กันจิราส่ายหน้าเดี้ยะ! เมื่อเห็นชุดสวยที่สิตาขนมาให้

“แกต้องใส่ แกเป็นฉัน จะให้แต่งตัวโทรมๆ แบบแกได้ยังไง ถ้าแกทะลึ่งแต่งตัวแบบนี้ไป หมอนั่นคงจับได้ตั้งแต่วันแรก” สาวไฮโซชี้นิ้วมาที่ตัวของเธอ สิตาชี้ให้เห็นว่า การแต่งกายของเธอคือพิรุธอย่างแรกที่คนๆ นั้นจะจับได้

“ก็ดีไม่ใช่เหรอ? แกต้องการให้เขาเฉดหัวแกกลับนี่สิตา” กันจิราแย้ง

“มันเร็วไป...และหากเรื่องถึงหูพ่อฉัน จบ!” บุตรสาวคนเดียวของเศรษฐีใหญ่บ่นขรม

“แกจะให้ฉันแต่งตัวด้วยชุดนั่นจริงๆ เหรอ?” หญิงสาวถามกลับ ยิ้มแหยๆ เมื่อเผลอมโนสภาพตนเองตอนสวนชุดกรุยกรายของสิตา

“ใช่” สาวไฮโซยิ้มกว้าง เธอเดินเอาชุดในมือมาทาบบนตัวเพื่อน “แกใส่แบบนี้ แกสวยแน่กระรอก” พร้อมกับชมไม่ขาดปาก กันจิราไม่ได้ขี้เหร่จนผู้ชายเมิน เพื่อนของเธอสวยไม่แพ้ใคร เพียงแต่กันจิราไม่แต่งตัว เธอบอกว่ามันคือความสิ้นเปลือง

“โธ่!” สิตาตัวปลอมครางเสียงแห้งๆ

“ไปลองเลย...ฉันรับประกันนะกระรอก ยัยฟีฟ่ายังสู้แกไม่ได้เลย” สิตาพูดสนับสนุน ฟ้าลดาหรือฟีฟ่า คู่ปรับตลอดปีการศึกษาที่ริษยากันจิรามาตลอด เพียงเพราะเพื่อนของเธอเรียนดี เรียนเด่น แต่ไม่ชอบทำกิจกรรม เมื่อกันจิราใช้เวลาว่างสำหรับการทำงานพิเศษ

กันจิราขัดเพื่อนไม่ได้ เธอจำใจต้องรับชุดสวยจากมือเพื่อนไปทดลองสวม

ภาพสะท้อนที่มองเห็นผ่านกระจกเงาบานใหญ่ เธอยอมรับว่าชุดสวยๆ นี่ทำให้ตนเองดูดีขึ้น...แต่มันไม่ใช่เธอ เมื่ออยู่ในคราบของคนอื่น

“ฉันคิดไว้ไม่มีผิด แกนี่สวยซ่อนรูปน่าดู”

สาวไฮโซจิปากครางเบาๆ เอียงคอมองเพื่อนสนิททั้งซ้ายและขวา ก่อนจะฟันธง “หมอนั่นไม่มีทางจับได้แน่...ว่าแกไม่ใช่ฉัน!!”

หญิงสาวยิ้มแหยๆ หากไม่เห็นแก่เงิน...กันจิราไม่มีทางทำเช่นนี้แน่

“ฉันต้องทำยังไงบ้าง กว่างานจะจบ”

“ทำยังไงก็ได้...ให้หมอนั่น ยกเลิกการหมั้นหมายของฉันกับเขา”

ในเมื่อขัดบิดาไม่ได้ เธอก็ต้องหาทางเอาเอง...เศรษฐีบ้านนอกไม่ใช่เป้าหมาย เมื่อมีหนุ่มไฮโซที่คุ้นหน้ามาติดพัน

“ลองเดินสิกระรอก” สิตาเอียงคอมอง ก่อนจะบอกเพื่อน

กันจิราลองเดินตามที่เพื่อนต้องการ “ฉันว่าแหละมันขัดตา รองเท้าแกน่ะ เปลี่ยนด้วยนะ แกจะใส่เดรสสวมผ้าใบไม่ได้” ในที่สุดสิตาก็รู้ สิ่งที่ขัดนัยน์ตาเธอ คือรองเท้าผ้าใบเก่าๆ สีซีดที่เพื่อนสาวสวมใส่เป็นประจำ

“ฉันอยากบ้า!!” กันจิราโวย เธอเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เพื่องานนี้โดยเฉพาะ

หลังซักซ้อมจนสิตาแน่ใจว่ากันจิราไม่มีทางหลุดพิรุธจนฝ่ายนั้นจับได้ก่อนเวลาที่เหมาะสม เธอกับเพื่อนเลยมานั่งพักที่ระเบียงบ้าน มีร่มมะม่วงเป็นตัวกรองแสงอย่างดี

“แกอาจจะชอบเขาก็ได้นะ” สิตาเปรย เมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้

เพื่อนสนิทที่ยอมลงทุนปลอมตัวส่ายหน้าเดี้ยะ “ไม่มีทาง!”

“ฉันว่า...หมอนั่นน่ะ รสนิยมแกเลยล่ะกระรอก” สิตากล่าวพร้อมกับยิ้มกว้าง เธอกับกันจิราสนิทกันจนรู้ไส้รู้พุงทุกขด เพื่อนของเธอชอบคนเก่ง และปัทม์ มีความสามารถที่กันจิราชื่นชม เขาเป็นลูกคนมั่งมีก็จริง แต่ทำตัวติดดิน มีทั้งความขยันและมานะ

“ฉันไม่คิดเรื่องพรรณนั้นหรอก” หญิงสาวถอนใจแรงๆ ก่อนตอบ เธอกลัวการสูญเสีย เมื่อคนที่รักทยอยจากไปจนหมด

“มันก็ไม่แน่...บางทีฉันอาจจะเป็นกามเทพทำให้แกเจอกับคนที่รักแก” สิตาไม่ได้พูดเกินจริง กันจิราเก็บตัวและปิดกั้น เพื่อนของเธออยู่ในโลกที่สร้างไว้ปกป้องตัวเอง บางทีครั้งนี้จะเป็นการเปิดประตูไปพบกับคนที่เพื่อนของเธอรอคอยมาทั้งชีวิตก็ได้

“ไม่!” หญิงสาวยังยืนยัน

สิตาไม่ได้ทักท้วงอะไรเธอฉวยแก้วน้ำหวานขึ้นมาจิบแก้กระหาย ก่อนจะนึกถึงอิสระของตัวเอง ในอนาคต...หากครั้งนี้บิดาผิดหวัง ท่านอาจจะเบื่อที่จะหาคู่ให้เธอก็ได้ และอีกนัยหนึ่ง ทศชาติ คนที่เธอกำลังคั่ว อาจจะตกหลุมรักเธอ และขอแต่งงานที่ปารีสก็ได้...ใครจะรู้