ตอนที่ 5 คืนร้อน (NC)
คณาธิปรีบลุกไปคว้าเครื่องป้องกันที่อยู่หัวเตียงขึ้นมาสวมทันที เขากลับมาใช้มือและลิ้นเล้าโลมอีกฝ่ายอีกครั้งจนเธอเริ่มคล้อยตาม
“อ๊าา ร้อน ช่วยด้วย”
"รออีกนิดเดียว…. อาา แน่นฉิบ…อย่าพึ่งดิ้นสิ"
“โอ๊ย!! เจ็บ มัน…แน่น อ๊าา เจ็บ!!”
“ไม่เป็นไร เราจะผ่านมันไปให้ได้นะ…เอ่อ…”
“หมอคินน์ช่วยด้วย ช่วยจิลด้วยไอ้บ้านี่มันทำร้ายจิล”
“อะไรนะ! อาา…ไม่เอาน่า นี่เธอเรียกให้ฉันมาช่วยตัวเองที่กำลังเอาเธออยู่เหรอ…จิล อาา เสียว”
เขาไม่เคยรู้สึกถึงความบีบรัดจนแทบจะควบคุมไม่ได้แบบนี้มาก่อน ความรู้สึกที่เหมือนกับถูกดูดหายไปข้างใน และเสียงที่เกือบทำให้อารมณ์ของเขาระเบิดออกเหมือนกับคนบ้า หากไม่ใช่เธอคงทำไม่ได้ขนาดนี้
“อาา จิลหายเจ็บหรือยังผมจะค่อย ๆ ทำนะตกลงไหม ถ้ายังเจ็บก็บอกผมนะครับ”
“อืม.. หมอคินน์ช่วยด้วย จิล…อ๊าา ช่วยด้วยอย่าทำฉัน อ๊าา ฉันอยากทำกับหมอคินน์”
“ก็ผมนี่ยังไงล่ะหมอคินน์!! ลืมตาขึ้นมาดูสิจิล!!”
“อ๊าา อื้อ…อื้อ”
เขาอดไม่ได้ที่จะประกบปากไปจูบเธอเพื่อดูดกลืนทั้งชีวิตและวิญญาณของเธอเพื่อให้ลืมไปเสียว่าเขาเป็นคนอื่น ในเวลานี้เป็นเวลาเดียวที่เขาอยากให้เธอจดจำเขาได้โดยไม่คิดว่าเขาเป็นผู้ชายคนอื่น
“จิล เสียวมากเลย”
“อ๊าา หมอคะจิลร้อน”
“เรียกผมสิ”
“คุณ…”
“คินน์!!”
“อ๊าาา หมอคินน์ อ๊าา ช่วยจิลด้วยค่ะหมอ อ๊าา”
เขารู้ว่าเธอใกล้จะเสร็จเต็มที่แล้วซึ่งเขาเองก็เช่นกัน และคิดว่าไม่อาจจะทนได้อีกนานจึงได้เร่งอัดเข้าไปเต็มที่ นานแล้วที่ไม่ได้มีความรู้สึกเต็มอิ่มกับเซ็กส์แบบนี้มาก่อน อีกทั้งมังกรยักษ์ของเขาก็ยังแข็งแกร่งจนแม้แต่เขาเองก็ตื่นเต้นไปด้วย
“อาา…”
“อ๊าาา”
สงครามครั้งแรกจบลงไป จิลที่สะลึมสะลือหันมามองเขาอีกครั้งแต่ว่าหมอคินน์ที่กำลังดึงอุปกรณ์ป้องกันออกไปทิ้งกำลังเริ่มต้นเท่านั้น
“หมอคะ”
“อีกรอบนะจิล ผมขออีกรอบหนึ่งได้ไหม”
“อือ…แต่ว่ามันจะเจ็บอีกไหม”
“ผมจะอ่อนโยน”
เสียงฉีกเครื่องป้องกันทำเอาชมชนกสร่างเมาทันที เธอเริ่มมองหน้าเขาให้ชัด ๆ อีกครั้ง จิลไม่เคยเห็นหมอคินน์ที่เซ็กซี่แบบนี้มาก่อน ครั้งแรกของเธอเป็นเขาก็นับว่าไม่เลวเท่าไหร่ เพราะถึงยังไงเธอก็แอบชอบเขามานานแล้ว
“อ๊ะ!”
“กอดผมแน่น ๆ นะจิลผมจะค่อย ๆ เข้าไป”
“อ๊ะ! มันใหญ่มาก มันแน่น อ๊าา หมอคะ!!”
จิลแหงนหน้าขึ้นเมื่อหมอคินน์ค่อย ๆ สอดใส่เข้าไปอีกครั้ง คำว่า “มันใหญ่มาก” ทำเอาหัวใจหมอหนุ่มเต้นแรงและรู้สึกภูมิใจมาก ซึ่งมันแทบจะไม่เคยตื่นแบบเต็มที่แบบนี้มานานมาก ๆ แล้ว
“อ๊าา หมอคะ จิล…”
“ผมมาแล้ว ไม่ต้องกลัว”
เพียงแค่คำนั้นของเขาก็ทำให้เธอลืมหมดทุกอย่าง รวมถึงคำว่า “ผมจะอ่อนโยน” ที่เขาพูดด้วย เพราะว่าหมอคินน์ไม่ได้อ่อนโยนเลยเมื่อเธอเครื่องร้อนและครางรับทุกจังหวะเขาก็เริ่มได้ใจ
ถุงยางอันแล้วอันเล่าถูกเปลี่ยน ท่าทางที่เธอเคยเห็นในคลิปเขาก็พาเธอทำทุกท่าจนเธอเผลอตัวตอบรับจนหมดแรง
“อ๊าา หมอคะ จิลเมื่อย”
“งั้นนอนตะแคงนะ ผมขอเสร็จท่านี้ได้ไหม”
“อื้อ ยังไงก็ได้แต่ไม่ทำท่าหันหลังแล้ว เมื่อย อ๊าา เสียว อ๊าา”
เสียงของจิลทำให้คณาธิปทนไม่ไหว เขาไม่เคยแตกวันละสามน้ำแบบนี้มาก่อน อีกอย่างเมื่อเสร็จแล้วเจ้าลำเอ็นของเขายังไม่มีทีท่าว่าจะอ่อนตัวลงเลยจนเขาต้องหนีเข้าไปอาบน้ำเพื่อให้มันยอมลงอยู่นาน
“อะไรวะ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีอารมณ์กับเด็กมหาลัยแบบนี้ให้ตายเถอะไอ้คินน์”
คณาธิปใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงในการอาบน้ำเพื่อชำระล้างตัวก่อนจะเดินออกมาและพบกับเตียงที่ว่างเปล่า เหลือแค่ชุดของเขาที่กระจัดกระจายไปทั่วห้องพร้อมกับอุปกรณ์ที่เขาทิ้งสะเปะสะปะ และที่นอนที่เกือบจะนอนไม่ได้
“หนีไปแล้วงั้นเหรอ อะไรของเธอล่ะเนี่ยจิล”
คอนโดจิล
ชมชนกแทบจะจำอะไรไม่ได้เลยว่านั่งรถกลับมาได้ยังไง แต่เมื่อเข้ามาถึงห้องเธอก็ล้มตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรงและหลับไปเหมือนกับถูกซ้อมจนน่วมทั้งตัว โชคดีที่พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ซึ่งเธอหยุดจึงไม่ต้องรีบตื่น เพราะกว่าที่เธอจะรู้สึกตัวก็เกือบบ่ายสองแล้วเมื่อมิ้นท์โทรมาหาเธอ
“อืม มิ้นท์”
“นี่แกอยู่ไหน”
“อยู่ที่ห้อง”
“ออกมาเจอกันหน่อยสิ หรือให้ฉันไปหาแก”
“ฉันออกไปไม่ไหว แกเข้ามาก็ซื้อข้าวมาให้ฉันด้วยนะ”
เธอกดวางสายไปทันทีและค่อย ๆ ลุกจากเตียงเพื่อจะอาบน้ำ แต่เมื่อลุกขึ้นก็เกือบจะล้ม โชคดีที่หันไปคว้าประตูตู้เสื้อผ้าเอาไว้ได้ทัน ขายังสั่นนับตั้งแต่เดินออกมาจากห้องหรูในโรงแรมห้าดาวแถวย่านกลางกรุง
“แย่แล้ว ๆ จิล…ทำไมถึงกับหมดแรงแบบนี้ล่ะ”
เธอพยายามเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อสำรวจร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยจูบในทุกที่ไม่เว้นแม้แต่ข้อเท้าเล็ก ๆ ของเธอ จำได้ว่าหมอคินน์ดึงไปเลียและจูบแรง ๆ ตอนสุดท้ายก่อนที่เขาจะครางเสียงต่ำออกมายาว ๆ และเข้าห้องน้ำไป
“นี่ฉันพลาดอะไรไป ทำไมปล่อยตัวขนาดนี้แต่ว่า…”
มือเธอค่อย ๆ เลื่อนลงไปจับส่วนล่างที่เริ่มบวมช้ำเพราะเขา ทั้งนิ้ว ลิ้นและอาวุธประจำตัวของคุณหมอที่กระหน่ำเข้ามา ทำเอาหัวใจของเธอวาบหวิวอีกครั้งจนต้องรีบใช้น้ำเย็น ๆ รดทั้งตัวเพื่อเรียกสติ
“พอได้แล้วเลิกเพ้อเจ้อเสียที เคยเห็นเขาควงใครเกินสองอาทิตย์บ้างไม่ต้องหวังมากกว่านี้แล้ว เธอทำสำเร็จแล้วก็ควรจะหยุดแค่นี้พอ จากนี้ฉันจะต้องตั้งใจฝึกงานให้จบหลักสูตรแล้วก็… ต่างคนต่างไป”
เมื่อเธออาบน้ำจนเสร็จและแต่งตัว ไม่นานเพื่อนสาวของเธอก็เดินเข้ามาพร้อมกับข้าวและอาหารหลายอย่าง เมื่อเห็นหน้าจิลมิ้นท์จึงได้รีบถามถึงเรื่องเมื่อคืนนี้ที่เธอถูกการ์ดของผับพาขึ้นไปห้องด้านบน
“แล้วเมื่อคืนนี้แกกลับยังไง”
“คือว่า…”
“ฉันโทรไปพอรู้ว่าแกปลอดภัยก็โล่งใจแต่แกรีบวางสายเลยไม่ทันได้ถาม อีกอย่างเจ้าของผับก็เดินมาและเคลียร์พื้นที่ให้ อีกคนน่าจะเป็นคนคุมการ์ดที่ชื่อ "ศิลา" ที่เข้ามาคุมสถานการณ์ได้ทัน เขาบอกว่าครั้งนี้ไม่ต้องรับผิดชอบเพราะมีคนเคลียร์ให้แกแล้ว ใครกันเหรอ"
“หมอคณาธิปน่ะ”
“อะไรนะ!”
หลังจากนั้นเธอจึงเริ่มเล่าทุกอย่างให้มิ้นท์ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทฟังโดยละเอียด ตั้งแต่ที่ถูกโดนพาขึ้นไปที่ห้องด้านบนจนพบกับหมอคินน์ และถูกเขาพาไปที่โรงแรมจนกระทั่งผ่านค่ำคืนแรกมาพร้อมกับเขา
“อะไรนะ นี่แกกับหมอ… ไหนแกบอกว่าจะหยุดแล้วไงล่ะ”
“ฉันก็ไม่ได้คิดจะสานต่อกับเขานะแต่ว่าเมื่อคืนนี้มัน….”
“แล้วแกจะเอายังไง แต่ถึงยังไงก็คงต้องกินยาคุมฉุกเฉินป้องกันเอาไว้ก่อน เดี๋ยวฉันไปซื้อมาให้”
“แต่เขาเองก็ป้องกันนะ”
“ยังไงก็ต้องป้องกันเอาไว้ อีกอย่างฉันว่าแกไปให้หมอตรวจภายในดูสักหน่อยจะดีกว่านะ”
“ฉันไม่กล้า”
“จิล เรื่องแบบนี้แกจะล้อเล่นไม่ได้นะ ที่จริงการที่เขาทำกับแกเมื่อคืนนี้ถือเป็นการข่มขืนได้เลย ดังนั้นฉันว่าต้องไปตรวจร่างกายเก็บข้อมูลเอาไว้หน่อย”
“ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะลองไปตรวจที่คลินิกใกล้ ๆ นี้ก่อน”
มิ้นท์พาจิลไปที่คลินิกใกล้ ๆ กับคอนโดที่เธออยู่ซึ่งเป็นคลินิกสูติและเวชกรรมคลินิกซึ่งมีหมอมาประจำอยู่ เมื่อถึงคิวของจิลก็ได้เดินเข้าไปในห้องตรวจ
“คนไข้มาตรวจภายในใช่ไหมคะ เชิญขึ้นเตียงเลยค่ะ คุณหมอกำลังจะเข้ามาค่ะ”
เธอทำตามขั้นตอนที่พยาบาลสั่งก่อนที่ประตูอีกด้านซึ่งจะเป็นคุณหมอที่เข้ามาเปิดออก และแม้ว่าเขาจะมีผ้าปิดปากปิดอยู่และกำลังสวมถุงมือยางเธอก็จำได้ไม่มีทางลืม
เขาเองก็ไม่ลืมเช่นกัน เมื่อเห็นว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงเป็นใครเขาก็รู้ทันทีว่าเธอมาที่นี่ทำไม
“ฉะ ฉัน…ฉันไม่ตรวจแล้วค่ะ”
“ไม่ได้! ในเมื่อมาถึงที่นี่ก็ดีแล้วฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับเธอเลยที่แอบหนีออกมา อยู่เฉย ๆ ให้ตรวจนิ่ง ๆ แล้วจะไม่เจ็บตัว…ชมชนก”