บทที่ 10 หลงกล

“งั้นให้เกียรติดื่มกับผมแค่แก้วเดียวนะครับ” นิโคลัสมองหญิงสาวที่อ้างว่ามีลูกแล้วเพื่อนของเขาก็บอกว่าเธอมีลูกจริงแต่ไม่มีสามีทำให้เขาอยากลิ้มลองรสรักแม่ม่ายคนสวยจึงงัดเล่ห์กลออกมาใช้เพื่อให้ม่ายสาวหลงเสน่ห์ตัวเอง

“คือว่า..”

“นะครับ พลีสส..”

“ก็ได้ค่ะ” อรินดาหยิบแก้วไวน์ที่พนักงานนำมาเสิร์ฟมาถือไว้

“ขอบคุณครับ” นิโคลัสยกแก้วของตัวเองชนกับหญิงสาว

“เซียสส..”

อรินดายกแก้วไวน์ขึ้นจิบเล็กน้อยตามมารยาทก่อนจะถือไว้เพราะยังต้องดูแลแขกของเจ้านายที่เมาแล้วให้พนักงานพาไปส่งที่ห้องพักซึ่งก็มีหลายคนแล้วทั้งเพื่อนชาวไทยและชาวต่างชาติ

“ไปเต้นรำกันนะครับ”

“ไม่ได้จริงๆค่ะ เชิญคุณนิโคลัสตามสบายนะคะ” อรินดาปฏิเสธอีกครั้งและสายตาของเขาดูน่ากลัวไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด

“ถ้านิกกี้ว่าผมยินดีรับผิดชอบครับ นะครับ พลีสส..”

“ไม่ได้จริงๆค่ะ ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ “อรินดาพูดจบก็เดินหนีไปห้องน้ำทันทีเพราะไม่อยากมีปัญหากับแขกในงานของเจ้านายสาวเพราะแต่ละคนก็หวังเคลมเธอกันทั้งนั้น

“เล่นตัวชะมัด เห็นว่าสวยหรอกนะ” นิโคลัสมองตามหลังสาวสวยไปอย่างเสียดายที่เสน่ห์ของเขาใช้ไม่ได้ผลแต่อย่างน้อยเธอก็ดื่มกับเขาและยังไม่ยอมแพ้ที่จะเคลมม่ายสาวคนสวย

ส่วนอรินดาเดินมาห้องน้ำก็ก็ถอนหายใจทั้งที่เธอแต่ตัวเรียบร้อยมิดชิดและเหมาะสมกับงานเลี้ยงของเจ้านายแต่ก็ยังมีผู้ชายมาเกาะแกะอีกและเธอรู้ว่าพวกเขาต้องการอะไรจากเธอจึงระวังตัวมากกว่าปกติเพราะทุกคนอยู่ในอาการมึนเมา เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วก็เดินออกไปหลบมุมอยู่หลังบาร์เครื่องดื่ม

“ตู้ดดๆๆ..” เสียงโทรศัพท์ของอรินดาดังขึ้นหญิงสาวก็เดินออกไปจากห้องอาฟเตอร์ปาร์ตี้เพื่อนรับสาวพี่เลี้ยงของลูกชาย

“มีอะไรหรือเปล่าพันนี” อรินดาถามพันนีด้วยความร้อนใจเพราะโทรมาดึกแบบนี้กลัวลูกชายจะไม่สบาย

“คือน้องอินไม่ยอมนอนจะคุยกับพี่อิ๋นให้ได้ค่ะ” พันนีรายงานเจ้านายสาวไม่ว่าจะหลอกล่อน้องอินยังไงก็ไม่ยอมเข้านอนและเธอก็กลัวจะรบกวานเวลาทำงานของอรินดา

“งั้นเดี๋ยวพี่วีดีโอคอลไปนะ” อรินดาพูดจบก็วางสายแล้วโทรวีดีโอคอลหาลูกชายทันทีเพราะนี่เกือบเที่ยงคืนแล้ว

“มามี้ค้าบเมื่อไหร่จะกลับบ้านค้าบ” น้องอินเห็นแม่ก็ถามทันทีเพราะเขาไม่ได้ฟังแม่เล่านิทานก่อนนอนถึงแม้พี่เลี้ยงจะเล่าให้ฟังแต่ไม่เหมือนแม่เล่า

“น้องอินฟังมามี้นะครับลูก ตอนนี้มามี้ทำงานอยู่กว่าจะเสร็จก็ดึกแล้วมามี้กลับบ้านไม่ได้เพราะมันอันตราย เจ้านายของมามี้ก็ให้พักที่โรงแรมแล้วพรุ่งนี้เช้ามามี้จะรีบกลับบ้านเรานะครับ ตอนนี้ดึกแล้วน้องอินรีบเข้านอนนะครับเด็กดีของมามี้” อรินดาพูดกับลูกชายอย่างอ่อนโยน แล้วอดยิ้มไม่ได้เพราะเจ้าตัวเล็กของเธอตาแทบจะปิดอยู่แล้ว

“อินอยากฟังมามี้เล่านิทานค้าบ”

“งั้นมามี้จะเล่านิทานให้ฟังดีมั้ย”

“ดีค้าบ”

“กาลละครั้งหนึ่ง..” น้ำหนึ่งเล่านิทานให้ลูกชายฟังยังไม่ถึงสามนาทีน้องอินก็หลับปุ๋ยทำให้คนเป็นแม่ยิ้มอย่างเอ็นดู “ดูน้องด้วยพัน พรุ่งนี้เช้าพี่จะรีบกลับ”

“ค่ะพี่อิ๋น” พันนีตอบเจ้านายสาวแล้วปิดโทรศัพท์ก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างน้องอินเพราะถ้าอรินดาติดธุระหรือมีงานเลี้ยงตอนกลางคืนเธอก็จะมานอนเป็นเพื่อนน้องอินที่ห้องนอนใหญ่แต่ปกติจะไม่ไปค้างที่ไหนหรือถ้างค้างเธอกับน้องอินก็จะไปค้างที่บ้านคุณยายสมรแม่ของบุษบาเจ้านายอีกคนของเธอ

อรินดาวางสายจากลูกชายแล้วยิ้มใจจริงก็อยากกลับไปนอนกอดลูกชายแต่มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบงานจนกว่าจะจบอาฟเตอร์ปาร์ตี้ของเจ้านายสาวที่ตอนนี้เจ้าบ่าวพากลับห้องไปแล้วเพราะเมามาก

“อุ้ย ขอโทษค่ะ” อรินดาหันหลังกลับไปชนกับร่างสูงจึงขอโทษเขาเบาๆ

“ไม่เป็นไรครับ ไม่ทราบว่าคุณ..”

“อรินดาค่ะ” อรินดาจำต้องแนะนำตัวเองตามมารยาท

“ยินดีที่ได้รู้จักคุณอรินดาครับ ผมพัสกรครับ เป็นเพื่อนกับน้องชายของเจ้าสาวครับ แล้วคุณอรินดามาทำอะไรตรงนี้ครับ” พัสกรกำลังจะเดินออกไปสูบบุหรี่พอเดินออกมาก็เกือบชนกับสาวสวยดีที่เขาหยุดเท้าได้ทัน

“พอดีฉันมาโทรหาลูกชายค่ะ และฉันรับผิดชอบดูแลงานนี้ด้วยค่ะ”

“งั้นเหรอครับ ถ้าไม่รังเกียจไปดื่มด้วยกันมั้ยครับ” พัสกรมองสาวสวยที่เขาดูไม่ออกว่ามีลูกแล้วอย่างชื่นชมถึงแม้เธอจะอยู่ในชุดเรียบร้อยแต่รูปร่างสัดส่วนของเธอเรียกได้ว่าเตะตาผู้ชายต้องมองเหลียวหลังเลยทีเดียวและยังไม่ได้มีท่าทีจะอ่อยเขาด้วยทั้งที่เขาบอกไปแล้วว่าเป็นเพื่อนกับน้องชายของเจ้าบ่าวและแน่นอนว่าต้องร่ำรวย

“ฉันต้องขอตัวนะคะ พอดีฉันดื่มไม่เป็นค่ะ” อรินดาตอบคำถามเดิมครั้งที่เท่าไหร่ก็จำไม่ได้แล้ว

“จริงเหรอครับ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนดื่มไม่เป็น” พัสกรมองสาวสวยที่บอกว่าดื่มไม่เป็นอย่างแปลกใจและไม่อยากเชื่อว่าจะมีคนดื่มไม่เป็นแบบนี้ด้วย

“ขอบคุณที่ให้เกียรติฉันนะคะ เชิญคุณพัสกรตามสบายค่ะ เดี๋ยวฉันต้องไปดูแลงานต่อแล้วค่ะ ขอตัวนะคะ” อรินดายิ้มให้หนุ่มหล่อมาดดีสุภาพทั้งที่เป็นเสือร้ายของวงการธุรกิจที่มีสาวๆล้อมหน้าล้มหลังไม่ขาดเพราะงานอดิเรกของพวกเขาคือนักแข่งรถมือสมัครเล่นแลพลงสนามไหนก็ชนะทุกครั้ง

“งั้นผมขอเบอร์โทรได้มั้ยหรือแอดไลน์ก็ได้ครับ” พัสกรอยากรู้จักสาวสวยมากกว่านี้และไม่เชื่อว่าเธอจะมีลูกอาจจะพูดเพื่อให้หนุ่มๆไม่กล้าจีบก็ได้

“ต้องขอโทษด้วยนะคะ ฉันไม่สะดวกจริงๆค่ะ ขอตัวนะคะ” อรินดาพูดจบก็เดินเข้าไปในงาน

พัสกรมองตามหลังสาวสวยตาละห้อยเมื่อฝ่ายหญิงปฏิเสธจะสานสัมพันธ์กับเขาทั้งที่เป็นหนุ่มหล่อเพียบพร้อมด้วยฐานะชื่อเสียงชาติตระกูลและฐานะร่ำรวยติดอันดับท็อปเท็นในเมืองไทย ก่อนจะเดินไปสูบบุหรี่

อรินดาเดินเข้าไปในงานอาฟเตอร์ปาร์ตี้เสียงเพลงดังกระหึ่มทุกคนกำลังดื่มกินกันอย่างสนุกสนานจนกระทั่งเวลาผ่านไปตีหนึ่งกว่าทุกคนก็มึนเมาได้ที่กันจึงสนุกกันสุดเหวี่ยงร้องเพลงเสียดังลั่น แล้วก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นแล้วพฤทธิ์ก็หิ้วปีกของญาติหนุ่มออกจากห้องอาฟเตอร์ปาร์ตี้เพื่อไม่ให้รบกวนความสนุกในปาร์ตี้ของพี่สาวที่ทุกคนดื่มกินเต้นรำกันอย่างสนุกสนานและอยู่ในสายตาของอรินดาแต่เธอไม่ได้เข้าไปยุ่งและคิดว่าน้องชายเจ้านายจัดการได้เพราะมีเพื่อนๆตามไปหลายคน

“พวกมึงจะรุมกูเหรอวะไอ้พอร์ช” สุริยนต์ตวาดใส่ญาติหนุ่มเสียงดังเมื่อถูกพฤทธิ์กับเพื่อนหิ้วมาในห้องน้ำเพราะฝ่ายเขามีแค่สองคนแล้วฝ่ายพฤทธิ์มีตั้งห้าคน

“กูไม่รุมมึงหรอกไอ้มิกซ์ แล้วมึงจะเอายังไงกูว่ามาอย่ามาก่อกวนในงานแต่งงานของพี่สาวกู..” พฤทธิ์ถามญาติหนุ่มเสียงเข้มด้วยความโกรธที่มันก่อกวนอาฟเตอร์ปาร์ตี้ของพี่สาว

“กูไปกวนอะไรของมึงวะไอ้พอร์ช กูกำลังสนุกมากเลยต่างหากล่ะ หึหึๆๆ..” สิริยนต์พูดแล้วหัวเราะเพราะเขาไม่ชอบมันสองพี่น้องจึงมาก่อกวนงานแต่งงานของพัชรวลัย

“สนุกมึงคนเดียวน่ะสิ ไสหัวกลับบ้านไปเลยก่อนที่มึงจะเละคาตีนกู” พฤทธิ์พูดด้วยความโกรธเพราะสุริยนต์หยิบแก้วเครื่องดื่มแล้วเทราดไปทั่วทำความลำบากให้พนักงานและทำให้แขกในงานเหยียบเขาก็กลัวแขกในงานจะลื่นล้มบาดเจ็บและกเตือนมันแล้วแต่มันไม่ฟังก็ยังทำอีกเขาจึงลากมันออกมาจัดการในห้องน้ำเพื่อไม่อยากให้ทุกคนหมดสนุก

“ก็เอาสิวะ กูก็อยากรู้เหมือนกันว่ามึงจะแน่แค่ไหน” สุริยนต์พูดท้าทายญาติหนุ่มที่เก่งกว่าเขาทุกอย่างทั้งหน้าที่การงานและเรื่องสาวๆที่ต่างพากันชื่นชมมันมาตั้งแต่สมัยเรียนตั้งแต่ประถมยันมัธยมต้นและแตกหักกันเรื่องผู้หญิง

“กูว่ามึงเมาแล้วกลับเถอะไอ้มิกซ์ อย่ามีเรื่องกันเลย” นนทวัฒน์พูดอย่างใจเย็นเพราะไม่อยากให้มีเรื่องกันยังไงทั้งสองก็เป็นญาติกัน

“ถุย คิดว่าจะแน่..” สุริยนต์ถุยน้ำลายลงตรงหน้าของพฤทธิ์กับเพื่อนๆ

“ผลั้วะๆๆ..”

“โอ้ยย..” สุริยนต์ร้องออกมาทันทีที่พูดจบเพราะถูกกำปั้นกระแทกกรามแกร่งสองครั้งจนหน้าหันและเซจะล้ม

“ไอ้พอร์ช..” นนทวัฒน์ วิกรม พัสกร สก็อต เรียกเพื่อนเสียงดังเพราะมันบอกพวกเขาให้ใจเย็นแต่มันกลับฟาดหน้าไอ้มิกซ์ก่อน