ร้ายพ่ายกลายรัก สเปเชียล (ภาคต่อร้ายพ่ายกลายรัก)

สตรีร่างระหงนางหนึ่งกำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงนอน

เรือนกายของนางเปล่าเปลือยไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม นางขยุ้มผ้าปูเตียงด้วยฝ่ามือน้อยๆ ที่กำลังสั่นเทา สายตาคู่สวยของนางกำลังเหลือบมองที่ชายหนุ่มผู้หนึ่ง เขากำลังก้มหน้าก้มตาละเลียดชิมเนินเนื้ออวบอิ่มตรงทรวงอกนาง

“ข้ารักเจ้า” เสียงของชายหนุ่มแตกพร่ายามเอ่ยคำพลางเข้มเม้มตรงเนื้อนูนเต่งตึง

“ข้ารักเจ้าเหลือเกิน เพ่ยเอ๋อร์”

หญิงสาวผู้ถูกบอกรักพร้อมกับถูกกลืนกินเนินเนื้อหยุ่นนุ่มครางรับเสียงหวาน

“ข้าก็รักท่านเช่นกัน หากแต่ท่าน”

นางกล่าวได้แค่เท่านั้น ริมฝีปากของนางก็ถูกประกบปิดด้วยกลีบปากของชายเหนือร่าง ตามด้วยช่วงกลางลำตัวถูกรุกล้ำฝังร่างอย่างเร่าร้อน

“อ๊ะ!” นางถึงกับร้องออกมาจนริมฝีปากที่กำลังถูกดูดกลืนเลื่อนหลุด

ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกจากนางพลางกัดฟันจนสันกรามนูนแล้วเอ่ย “ข้ารู้ว่าเจ้าจะพูดอะไร ข้ารักเพียงเจ้า สตรีนางอื่นข้าหาได้สนใจไม่”

จบคำแหบพร่าก็เริ่มจังหวะเสียวซ่านจนร่างงามสะท้านขึ้นลงรุนแรง

“แต่ว่า...อา” หญิงสาวแหงนหน้าหลับตาแต่ปากยังคงเปล่งวาจาแม้ครวญคราง

“นางเป็นภรรยาเอกของท่าน อ๊ะ”

“แล้วอย่างไร” เขาถามกลับเสียงแหบห้าวข้างแก้มนาง “สตรีที่ข้ารักหมดใจย่อมเป็นเจ้า”

“ข้าก็แค่สาวใช้อุ่นเตียงของท่าน”

นางเอ่ยเถียงพลางเอื้อมมือกอบกุมเอวสอบเขาที่กำลังเคลื่อนไหวไปมาบนกายนาง

“ข้าจะเลื่อนฐานะเจ้าขึ้นเป็นอนุคนสำคัญ”

ชายเหนือร่างกล่าวคำพร้อมก้มหน้าลงต่ำกดลงที่ซอกคอขาวผ่องแล้วดูดเม้มด้วยปลายลิ้นร้อนชื้น ลมหายใจร้อนลวกรินรดเป่าใบหูนางจนอุ่นซ่านไปหมด

“อนุหรือ? หึ!” นางแค่นเสียงในลำคออย่างไม่พอใจยามบิดตัวเร่าๆ ด้วยความเสียวสะท้าน

“เอาเถิด เจ้าอย่าได้กังวล” เขาอมยิ้มกรุ่มกริ่มแล้วก้มลงกดจูบนางตามแรงอารมณ์ที่มี

หญิงสาวยอมให้ชายหนุ่มดูดกลืนเรียวปากจนพอใจพร้อมกับขยับกลางกายตอบรับเขาอย่างเข้าจังหวะร้อนแรงที่เขามอบให้ สายตาของนางทอประกายหยาดเยิ้มยั่วยวน

ยามเขาปล่อยกลีบปากนางออกไปแล้วไล่กัดเม้มไปตามพวงแก้ม นางจึงขยับริมฝีปากบวมช้ำเอ่ยคำเสียงหวานสั่นเครือ “ข้ามิกล้า” กล่าวจบก็เอียงหน้างอง้ำหลบสายตาร้อนแรงของชายเหนือร่างอย่างมีจริตมารยา

“อ่า...ฮูหยินรองเป็นไร หืม...ฮูหยินรองของข้า”

ชายหนุ่มเอ่ยคำหวานล้ำด้วยอารมณ์กระสันเต็มขั้น แล้วก้มหน้าก้มตาบอกรักนางด้วยลีลาเหลือร้าย ครอบครองนางอย่างร้อนแรงถึงใจจนขาเตียงโยกโยน

ริมฝีปากของหญิงใต้ร่างพลันยกโค้งอย่างเจ้าเล่ห์ร้ายกาจก่อนจะหลุดเสียงครางดังลั่นยามร่างงามถูกจังหวะเร่งเร้ากระแทกกระทั้นกระชั้นถี่หนักหน่วงไม่มีออมแรง

ภายในห้องแห่งนี้กำลังมีศึกรักตั้งแต่เมื่อยามค่ำคืนที่ผ่านมา จนย่างเข้าเช้าวันใหม่ล่วงเลยไปกระทั่งเหยียบย่ำเข้ายามเย็นของอีกวัน ทำให้สตรีนางหนึ่งที่มาหยุดยืนอยู่นอกห้องนั้นต้องกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ

บนใบหน้าอ่อนหวานฉายชัดถึงความเจ็บปวด สายตาของนางก็รวดร้าวจนสั่นระริก ให้ความรู้สึกเจ็บแปลบปานมีเข็มนับพันทิ่มแทงตรงกลางใจ

นางคือภรรยาเอกของชายผู้ที่กำลังขึ้นคร่อมบนสตรีอีกคนอยู่ในห้อง

ภรรยาเอกนางนี้หลับตาลงข่มกลั้นความทรมานปางตายที่อัดแน่นในโพรงอกเอาไว้ แล้วกล่าวเสียงเย็นออกมา

“หึ! รักกันมากนักหรือ เช่นนี้อยู่ด้วยกันในนั้นไปจนตายเถิด...”

นางกล่าวพร้อมส่งสายตาให้บ่าวรับใช้นำเชือกมารัดบานประตูห้องให้แน่น ตามด้วยนำแผ่นไม้ขวางหน้าประตูเอาไว้มิให้ใครก็ตามที่อยู่ด้านในออกมาจากเรือนได้อีกต่อไป

เมื่อเสร็จสิ้นการกักขังสามีกับหญิงคนรักของเขา ภรรยาเอกก็เดินนวยนาดจากไปทันที

ตรงมุมมืดมุมหนึ่งของเรือนหลังนี้ที่กำลังเกิดศึกรักระหว่างสามีภรรยากับสาวใช้อุ่นเตียง พลันมีเงาร่างของคนผู้หนึ่งพรางตัววูบไหวไปมาไร้ร่องรอย

นางคือเสี่ยวชุ่ยหรือนามจริงคือ เจวียนชุ่ย

หญิงสาวเป็นสายลับแห่งบ้านฟงในคราบสาวใช้ร่างอวบ และได้รับหน้าที่มาสืบข่าวยังบ้านหลังนี้ นางกำลังมองทุกคนด้วยสายตาเฉียบขาดคาดการณ์ได้ทุกอย่าง พลางเก็บข้อมูลเอาไว้ด้วยดวงตาหรี่หยีบนใบหน้ากลมผ่อง เพื่อเป้าหมายของการเปิดเส้นทางการค้าสายใหม่ให้คุณชายรอง

และข่าวที่ได้รับในวันนี้ก็ไม่ทำให้นางผิดหวัง

ข่าวว่าประมุขของบ้านกำลังหลงใหลสตรีงดงามนางหนึ่งจนละทิ้งภรรยาเอกที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเนิ่นนานปีตั้งแต่มีแค่ตัวเสื่อผืนหมอนใบ

และสตรีที่สามีกำลังหลงใหลจะโงหัวจากหน้าอกหยุ่นนุ่มไม่ขึ้นนางนี้ก็มิใช่ใคร

นางคือสาวใช้ภายในบ้านนั่นเอง

อันที่จริงการที่สามีจะแต่งภรรยามากกว่าหนึ่งหรือมีอนุหลังเรือนมากมายนั้น นับว่าไม่ผิดทั้งยังเป็นสิ่งที่พึงกระทำ แต่หากเป็นสามีภรรยาที่ร่วมฝ่าฟันกันมา

ทั้งยังมีสัญญาต่อกันว่าจะรักมั่น นั่นจึงผิดมหันต์

และที่สำคัญการละเลยภรรยาคนสำคัญนั้นนับได้ว่าผิดร้ายแรง

ฝ่ายสามีนั้นพอมีเงินมากหน่อยก็หลงระเริงลืมตัวไม่สนใจกิจการ จนฝ่ายภรรยาต้องออกหน้าทำการค้าด้วยตนเองทุกอย่าง เรื่องนี้ยังไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่ หากแต่ต่อมาฝ่ายสามีกลับทำพลาด

เมื่อมีเงินมากพอจะรับบ่าวรับใช้เข้าเรือน สามีจึงรับสาวใช้งดงามเข้ามาปรนนิบัติจนไม่ลืมหูลืมตา กระทั่งมัวเมาเสพสมกับสาวใช้จนละเลยภรรยา หลายวันผ่านมาแล้วก็ยังไม่ออกจากเรือนสาวใช้ ทำให้ภรรยาโกรธเคืองเป็นอย่างมาก ถึงขั้นสั่งขังสองชายหญิงนั่นประไร

หากแต่เรื่องนี้ไม่นับว่าเป็นอะไรสำหรับเจวียนชุ่ย เพราะข่าวที่นางสนใจหาใช่เรื่องหลังเรือนเหล่านี้ไม่ แต่เป็นผลพวงผลประโยชน์จากเรื่องเหล่านี้ต่างหาก

ผลพวงที่ว่าก็คือภรรยาเอกนางนี้ได้เตรียมการออกจากบ้านไปยังต่างเมือง โดยการวางแผนขายกิจการทางเหนือเพื่อนำเงินเป็นทุนรอนเดินทางไกล

ส่วนสามีของนางก็แค่ถูกทิ้งเอาไว้กับสาวใช้งดงามให้รักกันจนเน่าตายในเรือนนั่น

และแน่นอนว่า คนที่รู้ข้อมูลก่อนใคร ย่อมต้องได้เข้ามาฮุบซื้อเอาไว้ไม่ยากเย็น

กิจการค้าเครื่องประดับของบ้านนี้ คุณชายรองบ้านฟงย่อมต้องได้ไว้ทั้งหมด หึหึ!

เมื่องานที่ได้รับมอบหมายเสร็จสิ้น เจวียนชุ่ยจึงสลัดคราบสายลับกลับไปเป็นสาวใช้ร่างอวบนามว่า เสี่ยวชุ่ย ของจวนตระกูลฟงดังเดิม