บทย่อ
"รุ่นพี่ ฉันชอบรุ่นพี่ค่ะ" "เชอะ! อย่าเธอไม่ใช่สเปกฉันยัยผมหน้าม้า"
บทที่ 1 การกลับมา
“รุ่นพี่….หนูชอบพี่ค่ะ” นักเรียนสาวในชุดมัธยมต้นชั้น ม.3 ผิวขาวใสใบหน้างดงามยืนยิ้มหวานสารภาพรักกับรุ่นพี่ชั้นม.ปลาย ที่หล่อเหลาใบหน้าสะอาดสะอ้านดวงตาคมกริบ
“หึ! ยัยหน้าม้าคิดจะชอบฉันฝันไปเถอะอย่างเธอนะไม่ใช่สเปกชั้น” ใบหน้าหล่อเหลาทรงผมลองทรงกับชุดพละที่กำลังถือลูกบาสเกตบอลเดินมาและหยุดนิ่ง เมื่อได้ยินคำสารภาพจากรุ่นน้องและทุก ๆ คนในโรงยิมก็ได้ยินคำปฏิเสธนั้นและต่างทำหน้าเหวอโดยเฉพาะตะวัน
“สักวันรุ่นพี่จะต้องชอบฉัน…และฉันนี่แหล่ะจะเขี่ยพี่ทิ้งคอยดู” ใบหน้าหวานแดงและกำชายกระโปรงแน่นด้วยความโกรธ พร้อมกับเดินสะบัดหน้าจนผมที่ถักเปียแกะสะบัด
“พรึบ!” ร่างบางสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนเช้ามืดในคอนโดหรูใกล้ ๆ สถานที่ทำงาน
“ฝันไปเนี้ย….ทำไมถึงฝันเรื่องบ้า ๆ นี่อยู่อีกนะ” มือบางมาแตะที่หางตาคู่งามที่มันมีหยดน้ำตาติดพร้อมกับเช็ดมันทิ้ง
“เฮ้อ! ไหน ๆ ก็นอนไม่หลับไปออกกำลังกายที่ฟิตเนสสักชั่วโมงก็ยังดี”
@กรมแผนกตรวจสอบ
“สวัสดีครับน้องตะวัน…” รุ่นพี่ที่ทำงานทักทายตะวันที่วันนี้เธอดูสดใสและแต่งชุดทำงานดูสวยและทะมัดทะแมง
“สวัสดีค่ะพี่ป้อง” ตะวันทักทายรุ่นพี่ที่อยู่ในแผนกเดียวกัน
“แล้วยัยนิดหน่อยล่ะมาสายประจำ” ตะวันถามหาเพื่อนสนิทในที่ทำงานทั้งคู่บรรจุพร้อมกันและอายุเท่ากัน ด้วยวัยและสายงานจึงสนิทสนมกันได้เร็ว
“นี่ ๆ ชั้นไปซื้อกาแฟมาย่ะเอ้านี่ของแก” นิดหน่อยยื่นกาแฟให้เพื่อน
“อื้ม! ขอบใจย่ะ”
“เออ! หัวหน้าถามหาแกและกำลังมอบหมายงานให้พวกเราไปตรวจสอบที่โรงพยาบาล A แผนออกตรวจก็ประมาณอีกสองอาทิตย์กำหนดการเข้าตรวจหนึ่งเดือน” ปกป้องรุ่นพี่รับงานที่ถูกมอบหมายจากหัวหน้าแผนกและแจ้งให้ทุกคนทราบ
“ว๊าาา! โรงบาลอีกแระเกลียดกลิ่นโรงพยาบาลที่สุด” ตะวันเบะปากและมองบนที่ต้องรับงานตรวจโรงพยาบาลชื่อดัง
@โรงพยาบาล A
“พรุ่งนี้จะมีหมอคนใหม่กลับมาช่วยที่โรงพยาบาลของเราเขาจะมาช่วยงานในตำแหน่งบอร์ดบริหาร และอาจารย์หมอ” หมอสูงวัยที่ยังดูหนุ่มและแข็งแรงซึ่งเป็นประธานและเจ้าของโรงพยาบาลแจ้งถึงการกลับมาของหมออัครินทร์หลานชายผู้อาภัพที่เสียพ่อและแม่ไปในวัยเด็ก แต่ทว่าบัดนี้เค้าได้กลายเป็นอาจารย์หมอศัลยแพทย์ชื่อดังที่หาตัวจับได้ยากไม่ว่าโรงพยาบาลต่างประเทศหรือในประเทศต่างต้องการตัวเขา
“หมออัครินทร์อายุยังน้อยควรจะศึกษางานในระดับอื่น ๆ ก่อน แล้วยังไม่มีประสบการณ์ในการบริหารท่านประธานควรพิจารณาถึงความเหมาะสมด้วยครับ” หมอนพพลที่เป็นหนึ่งในคณะกรรมการบริหารและเป็นผู้ถือหุ้นเขาเป็นน้องชายของท่านประธาน
“งั้นผมในฐานะประธานและเจ้าของโรงพยาบาล A นี้ ขอเสนอโหวตครับ” เมื่อทุกคนโหวตเสียงข้างมากยอมรับและยินดีกับการเสนอตำแหน่งบอร์ดบริหารคนใหม่ เป็นเอกฉันท์มีเพียงหมอนพพลและไม่กี่คนที่ไม่เห็นด้วย
“พี่เขื่อนตอนนี้ผมมารอที่หน้าสนามบินแล้ว”
หมอภูหมอหนุ่มรุ่นน้องคนสนิทมารับหมอเขื่อนไอดอลของเขา และโทรหาหมอเขื่อนเมื่อทั้งคู่เจอกันในรอบสิยปีเพราะน้อยครั้งมากที่หมอเขื่อนจะกลับมาไทย ร่างสูงใส่แว่นสายตาในชุดสุภาพพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ ใบหน้าหล่อเหมือนพระเอกซีรี่ย์เกาหลีขายาว ๆ ก้าวเดินอย่างรวดเร็ว ผิวที่ขาวสะอาดสะอ้านนิ้วมือเรียวยาวลากกระเป๋าเสื้อเชิ้ตสีขาวถูกปลดกระดุมออกสองเม็ดโชว์อกขาว ๆ และซิคแพคนิด ๆ โดยรวมแล้วเซ็กซี่จนหัวใจจะวาย
“สวัสดีครับอาจารย์หมอ…” หมอภูเรียกเขาเต็มยศ
“เฮ้ยย! ไอ้หมอภูมึงเรียกกูซะห่างเหินเชียวเรียกพี่เหมือนเดิมนั่นแหละ” ปากหยักได้รูปกระตุกยิ้มที่มุมปากเบาๆและมือหนาจับไปที่ไหล่ของหมอภู
“ครับพี่หมอเขื่อน…ยินดีต้อนรับกลับบ้าน” หมอภูยิ้มให้กับความเป็นกันเองและไม่ถือตัวของหมอเขื่อนไม่ว่าจะตอนเรียนตอนเป็นอินเทิร์นหรือตอนทำงานเวลามีปัญหาหรือเคสยาก ๆ หมอภูจะคอยปรึกษาและถามหมอเขื่อนเสมอทั้งสองสนิทสนมกันเหมือนพี่น้องแท้ ๆ
“ใครว่ากูจะกลับบ้านมึงไปหาคอนโดที่ใกล้ ๆ โรงพยาบาลที่สุดให้กูที” หมอเขื่อนเขาอยากอยู่ที่คอนโดมากกว่าเพราะที่บ้านมันมีความทรงจำในวัยเด็กมากมายมันอาจทำให้เขาคิดถึงช่วงเวลานั้น
“มีเยอะแยะพี่แต่มีที่หนึ่งสะอาดและดีที่สุดแต่ทำไมพี่ไม่พักที่โรงบาลเลยล่ะห้องพักแพทย์ตั้งเยอะสะดวกสบายสุด ๆ” หมอภูแนะนำห้องพักแพทย์ที่สะดวกสบายไม่ต่างจากคอนโดให้กับหมอเขื่อน
“เก็บไว้ให้หมอคนอื่นหรือนักศึกษาแพทย์อินเทิร์นเถอะเขาลำบากกว่าเราเยอะ” หมอเขื่อนเขามองเห็นความจำเป็นของหมอคนอื่นและไม่อยากใช้อภิสิทธิ์เหนือคนอื่น ๆ
“นี่ครับคอนโดหรูมีความสะดวกเดินทางเพียงแค่สิบนาทีก็ถึงโรงพยาบาลกับสถานที่ราชการแล้ว อีกอย่างทำเลทองอยู่ในย่านรถไฟฟ้าและห้างสรรพสินค้า” หมอภูแนะนำคอนโดหรูพร้อมกับให้หมอเขื่อนเดินชมมือหนาแตะไปที่โซฟาและขอบโต๊ะสายตากวาดไปรอบๆแล้วยกขึ้นมาดูเศษฝุ่น
“อื้ม! ไม่เลวสะอาดดีเสียอย่างเดียวห้องเล็กไปหน่อยและไอ้สีห้องเนี้ยเห่ยชะมัด”หมอเขื่อนวิจารณ์ห้องและมองสำรวจไปรอบ ๆ
“เฮ้อ! พี่มันเรื่องมากชะมัดนี่แหล่ะคอนโดที่ดีที่สุดสะอาดที่สุดแล้วถ้าพี่อยากได้ดีกว่านี้คงต้องเพนเฮาส์แล้วแหล่ะแต่ว่ามันไกลโรงพยาบาลนะสิ” หมอภูลำบากใจในความเนี้ยบและเรื่องมากของหมอเขื่อน
“อื้ม! กูเอาห้องนี้แหล่ะไปจัดการค่ามัดจำให้ด้วย”
“ชิ! พี่มันปีศาจ” หมอภูทำตามคำสั่งและจัดการธุระแทนพร้อมกับมาช่วยหมอเขื่อนจัดห้องจนเสร็จ
- แนะนำตัวละคร –
อัครินทร์ หรือ “หมอเขื่อน” อาจารย์หมอหนุ่มวัยสามสิบต้น ๆ มีความเก่งชนิดที่ว่ามีหมอไม่กี่คนในประเทศที่จะเป็นศัลยแพทย์ที่ชำนาญและวินิจฉัยโรคได้แบบแม่นยำเหมือนเครื่องสแกน เขาได้เป็นอาจารย์หมอดีกรีจบจากสถาบันการแพทย์ที่ดีที่สุดชั้นนำระดับโลกยังพ่วงตำแหน่งหลานชายของเจ้าของโรงพยาบาลชื่อดังของประเทศอีกด้วย ในความเก่งเพอร์เฟกต์และหล่อรวยนั้นทุกๆคนจะยอมยกให้ในด้านความเนี้ยบ เจ้าระเบียบที่สุดแถมปากนั้นจัดจ้านส่วนความดุไม่ต้องพูดถึง เหล่านักศึกษาแพทย์และพยาบาลจะแอบเรียกว่า “อาจารย์หมอเถื่อน” ภายใต้ใบหน้าหล่อเหลาดวงตาคมเป็นประกายจมูกโด่งเป็นสัน ใบหน้าเรียวได้รูปรูปร่างสูงโปร่งหุ่นนั้นคลีนไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นยิ่งเวลาใส่ชุดกาวน์นั้นยิ่งดูเท่สุด ๆ ด้วยวัยเด็กนั้นมีปมที่ต้องสูญเสียพ่อกับแม่ไปด้วยอุบัติเหตุจึงทำให้มีบาดแผลในใจจนป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เพราะความรักของคนเป็นปู่กับย่าจึงส่งตัวเขาไปรักษาและใช้ชีวิตที่เมืองนอกตั้งแต่อายุสิบเจ็ดจนเติบโตมาเป็นหมอและมาช่วยงานของโรงพยาบาลของครอบครัว
ปานตะวัน หรือ “ตะวัน” ข้าราชการสาวไฟแรงเธอทำงานด้านตรวจสอบสังกัดกรมหนึ่งในตำแหน่งสายงานนั้นเธอถือว่าเติบโตได้เร็วและมีความสามารถเป็นดาวเด่นเลยก็ว่าได้ ส่วนบุคลิกนั้นเป็นสาวโสดวัยยี่สิบปลาย ๆ หน้าตาสะสวยใบหน้าหวานดวงตากลมโตเป็นประกายผิวพรรณขาวผ่องเนียนละเอียดรูปร่างอ้อนแอ้นอรชร เป็นที่หมายปองของหนุ่ม ๆ ทางด้านนิสัยใจคอออกแนวแก่นซนไม่เรียบร้อยกล้าพูดกล้าคิดเป็นตัวของตัวเองมั่นใจฐานะทางครอบครัวนั้นก็ถือว่าดีพอสมควร การที่เธอยังโสดนั้นเพราะเธอยังไม่เห็นใครที่เหมาะสมและคู่ควรและในวัยรุ่นเธอมีรักครั้งแรกแต่ก็ไม่ได้สมหวังและเธอเข็ดกับความผิดหวังนั้น จึงมีแค่คนคุยและไม่จริงจังกับใครทั้งนั้นครอบครัวก็พยายามหาผู้ชายที่ดีและให้เธอดูตัวเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะคนไหนเธอก็เอาแต่ปฏิเสธ
พลอยใส เพื่อนสนิทของตะวันเป็นเพื่อนที่เรียนโรงเรียนมาด้วยกันตั้งแต่ชั้นอนุบาลสองสาวจะสนิทสนมกันมากและคอยดูแลซึ่งกันและกันมาเสมอ พลอยใสและตะวันจะเรียนและใช้ชีวิตวัยรุ่นด้วยกันตลอดทั้งคู่มีนิสัยใจคอที่คล้ายๆกันและครองความโสดด้วยกันทั้งคู่
หมอภู ศัลยแพทย์ของโรงพยาบาลซึ่งเป็นรุ่นน้องของหมอเขื่อน เขาจะเป็นคนที่คอยติดตามและเป็นมือขวาของหมอเขื่อนหมอภูจะยกย่องและมีหมอเขื่อนเป็นไอดอล ทั้งคู่สนิทสนมกันตั้งแต่เรียนชั้นมัธยมในไทยและเป็นเพื่อนรุ่นน้องเพียงคนเดียวที่ดีและหมอเขื่อนไว้ใจมากที่สุด