บทที่ 12 หนักหน่วง

บทที่ 12 หนักหน่วง

ฟางเทียนอวี้แทรกกายเข้ามาที่หว่างขาสวยของนาง ก่อนจะจับท่อนเนื้อท่อนเอ็นของตนเองถูไถไปตามซอกหลืบสวาทของนางอย่างหยอกเย้า เซียวเหมยลี่รู้สึกอยากเสียจนแทบทนไม่ไหว ยิ่งถูกเขายั่วเย้าอารมณ์เช่นนี้สติของนางก็แทบจะกระเจิดกระเจิง

"อ๊าาา ยัดเข้ามาเลยเพคะ อื้ออ!!"

"หึ!!ทนไม่ไหวแล้วสิท่า!!"

เมื่อนางร้องขอคนหล่อเช่นเขาย่อมต้องตอบสนอง ฟางเทียนอวี้ไม่รอช้าเขาบดเบียดท่อนเอ็นลำมังกรเข้าไปในรูสวยของนางทันที เซียวเหมยลี่เบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ร่างนี้ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ทำให้ยามที่ลำแท่งแก่นกายของเขาบัดเยียดเข้ามา โลหิตสีแดงจึงไหลซึมออกมาไม่น้อย

"อูยย เจ็บเพคะ!!"

"อดทนไว้ ซี๊ดดด!!"

"อ๊าาา!!!"

ฟางเทียนอวี้ตัดสินใจบดเบียดท่อนเนื้อท่อนเอ็นของเขาเข้าไปจนมิดลำ เซียวเหมยลี่สะดุ้งเฮือก พยายามผลักเขาออก แต่ฟางเทียนอวี้กลับกดแขนทั้งสองข้างของนางเอาไว้กับเตียง ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาจูบยาวอย่างดุดัน เขาสอดแทรกลิ้นอุ่นร้อนเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นชื้นแฉะของนางอย่างเอาแต่ใจ ในขณะที่สะโพกสอบด็เริ่มเร่งจังหวะให้ถี่ระรัวมากยิ่งขึ้น

จากความเจ็บก่อนหน้าเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน ยามนี้เซียวเหมยลี่เริ่มผ่อนคลายลงไปเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นว่านางโอนอ่อนผ่อนตามแล้ว เขาจึงหยัดกายขึ้นมานั่งชันเข่า ก่อนจะจับเรียวขางามของนางขึ้นมาพาดเอาไว้บนบ่า แล้วจึงออกแรงกระแทกกระทั้นนางอย่างไม่ยอมออมแรง

ตับตับตับ

"อื้ออ ท่านอ๋อง อ๊าาา!!"

"ซี๊ดดเด โอววว แน่นยิ่งนัก"

รููรักของนางตอดรัดลำแท่งไผ่มังกรของเขาอย่างแรง จนเขาเสียวสะท้านอย่างที่สุด ยิ่งมันรัดแน่นเขาก็ยิ่งต้องเพิ่มแรงกระแทกให้สาสม

เมื่อคิดได้เช่นนั้นเขาจึงจับขาของนางให้อ้าออกขนกว้าง ในขณะที่ช่วงล่างก็กระหน่ำทิ่มแทงนาอย่างไม่ยอมหยุดพัก จนร่างบางราวกิ่งหลิวสั่นไหวขึ้นลงอย่างรุนแรง

เซียวเหมยลี่รู้สึกจุกแน่นไปหมด มันทั้งจุกแน่นทั้งสะท้านไปทั่วสรรพพางค์กาย ฟางเทียนอวี้ยื่นมือไปจับรั้วเอวสวยของนางเอาไว้ ก่อนจะออกแรงกระแทกกระทั้นมันอย่างเมามัน

ตับตับตับ

"อ๊าาา ท่านอ๋อง หม่อมฉันไม่ไหวแล้วเพคะ!!'

"ไม่ไหวก็ปล่อยมันออกมา ซี๊ดดด!!!"

เซียวเหมยลี่ใช้มือขยำหมอนจนแทบจะฉีกหมอนออกเป็นชิ้นๆ ใบหน้าสวยบิดเบ้ไปมา ในขณะที่ปากก็ครวญครางจนแทบลั่นเรือนนอน เตียงใหญ่สั่นไหวจนผ้าม่านสะบัดพริ้วตามแรงขยับเคลื่อนไหวของคนทั้งสอง

ฟางเทียนอวี้ผละออกจากกายของนาง ก่อนจะให้นางลุกขึ้นมาเปลี่ยนเป็นนั่งหันหลังให้เขา แล้วโก่งบั้นท้ายงอนงามขึ้นมา เมื่อเห็นว่านางยอมทำตามใจเขาอย่างว่าง่ายเขาก็ยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ ก่อนจะยื่นมือหนาใหญ่ไปบีบขยำก้นงอนงามของนาง แล้วจึงโน้มใบหน้าไปแลบลิ้นเลียร่องหลืบสวาทของนางเพื่อกระตุ้นอารมณ์ให้นางอีกครา

"อร๊ายย ท่านอ๋อง มันเสียว!!!"

เซียวเหมยลี่ส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่านสยิว ลิ้นร้อนของเขาแลบเลียไปตามร่องหลืบสวยอีกทั้งยังขบเม้มก้นงอนงามของนางอย่างเมามันอีกด้วย

เมื่อเห็นว่านางเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาอีกรอบ เขาจึงบดเบียดลำแท่งมัวกรเข้าไปในรูสวาทของนางจนมิดลำอีกครา ก่อนจะขยับสะโพกสอบหมุนเป็นวงกลม แล้วยื่นมือไปจับเอวบางของนางเอาไว้พร้อมทั้งออกแรงกระแทกกระทั้นอย่างเต็มแรงอีกครา

"ฮือออ โอ๊ยย!!"

เซียวเหมยลี่ซุกหน้าลงไปบนหมอน นางทั้งจุกทั้งเสียวและแสบจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว เขาช่างเร้าใจนางยิ่งนัก เร้าใจจนนางแทบจะทนไม่ไหว

ฟางเทียนอวี้จับพลิกกายของนางให้หันกลัยมานอนหงายเช่นเดิม แล้วยัดเยียดความเป็นชายเข้าไปในรูรักของนางอีกครา ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปครอบริมฝีปากกลืนกินจุกบัวสีหวานของนางอีกครา ครานี้เขาดูดดึงขบเม้มมันอย่างแรง พร้อมทั้งขยับช่วงล่างอย่างรุนแรงไปพร้อมกันในคราเดียว

"อ๊าาา ไม่ไหวแล้ว อื้อออ!!!"

ฟางเทียนอวี้เร่งจังหวะให้เร็วแรงมากยิ่งขึ้น เขาเองก็เสียวจนแทบทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน เขาส่งเสียงครางในลำคอ ก่อนที่ร่างกายจะกระตุกเกร็ง น้ำรักสีขาวข้นไหลพุ่งทะลักเข้าไปในรูสวยของนางจนมันเอ่อล้นออกมานอกปากถ้ำ

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาก็พบว่าเซียวเหมยลี่หลับสนิทไปเสียแล้ว ฟางเทียนอวี้ตื่นตระหนกเขายื่นมือไปเขย่ากายของนางทันที

"เซียวเหมยลี่!!เซียวเหมยลี่!!"

มิใช่ว่าตายไปแล้วหรอกนะ!!

เขายื่นมือไปอังจมูกของนางก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

ยังไม่ตาย!!

แล้วเหตุใดจึงปลุกไม่ตื่น

หรือว่าต้องซ้ำอีกสักรอบดีนะ?