พี่เสือ-2

“ว้าย!” เธอร้องออกมา ทำให้เสือรีบเข้าไปจับต้นแขนนุ่ม ๆ ไว้ทันที เพราะเกรงว่าคุณหนูจะเสียหลักล้มหน้าคะมำ

“ขะ...ขอโทษครับ” เสือลำล่ำละลักบอก พร้อมรีบคลายมือหยาบใหญ่ออกจากแขนคุณหนู

“ทีหลังก็อย่าเดินตามเจ้าขาขนาดนี้ เจ้าขาตกใจหมด” เธอเอ่ยแกมดุ ทำให้ชายหนุ่มได้แต่ก้มหน้างุด แล้วขยับตัวถอยให้คุณหนูเดินนำไปก่อน

“...” ชายหนุ่มที่เดินหน้าสลด ได้แต่อยากตบกะบาลตัวเองนัก อุตส่าห์ได้พูดกับคุณหนูทั้งทีก็เอาแต่ทำเธอหงุดหงิดหัวเสียไม่หยุด คุณหนูคงจะเกลียดขี้หน้าเขาก็วันนี้แหละ

“จริงสิ! ตอนเย็นเจ้าขาจะไปซื้อของ นายเสือก็เตรียมรถไว้ให้พร้อมด้วยล่ะ” คนที่เดินนำเขาห่างเกือบสองช่วงแขนหันมาบอก

“ได้ครับ” เสือรับคำ รู้สึกดีใจไม่น้อยที่จะได้รับใช้คุณหนูแล้ว ถึงจะแค่สี่ห้าวันก็ตาม

เวลาสี่โมงเย็น...ช่วงเวลาที่เสือรอคอยก็มาถึง เมื่อชายหนุ่มหันไปเห็นเจ้าของร่างระหงกำลังเดินออกมาจากในบ้าน และตรงมาทางเขา คุณหนูเจ้าขาอยู่ในชุดเสื้อครอปเอวลอยสีฟ้าสดใสเผยให้เห็นเอวบางคอดกิ่วเข้าคู่กับกระโปรงเทนนิสสั้นเหนือเข่าสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาว สะพายกระเป๋าเป้ใบเล็กน่ารัก เส้นผมยาวสลวยเป็นลอนด์อ่อนสีดำขลับถูกมัดรวบเป็นหางม้าผูกด้วยโบว์ผ้าสีเดียวกับเสื้อ

ลุคสบาย ๆ แต่แฝงความเซ็กซี่ขยี้ใจไม่หยอกทำให้เสือถึงกับเผลอมองคุณหนูไม่วางตา จนกระทั่งเจ้าขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขานั่นแหละ เสือจึงรีบดึงสติมารอรับคำสั่งเธอ

“เจ้าขาจะไปร้านกรีนการ์เด้น” เจ้าขาพูดขึ้น ทำให้เสือรีบเปิดประตูรถให้คุณหนูเข้าไปนั่งทันที

รถยนต์คันหรูค่อย ๆ แล่นออกจากรั้วบ้านอย่างช้า ๆ เจ้าขาที่นั่งมองเส้นทางรู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่นายเสือไม่ถามเธอสักคำว่าร้านกรีนการ์เด้นที่เธอจะไปนั้นต้องไปเส้นทางไหน

“นายเสือ”

“ครับคุณหนู”

“นายรู้ทางเหรอ” เธอเอ่ยถาม

“อ๋อ! ลุงแช่มบอกว่าคุณหนูชอบไปที่ร้านต้นไม้ ผมเลยลองเปิดแผนที่เส้นทางดูไว้บ้างแล้วครับ จะให้คุณหนูมานั่งบอกทางก็คงจะไม่ดี”

เสืออธิบาย แต่ใช่ว่าจะแค่เรื่องสถานที่ที่เจ้าขาชอบไป เพราะไม่ว่าเรื่องอะไรเขาก็พยายามจะเก็บรวบรวมข้อมูลไว้หมด คุณหนูชอบไปไหน ชอบกินอะไร และแต่ละวันชอบทำอะไรบ้าง เสือเชื่อว่าตัวเองรู้ดีไม่น้อยกว่าใคร

คำตอบของเสือทำให้ดวงตาคู่สวยมองสบตากับเขาผ่านกระจกมองหลัง ซึ่งเสือรีบหลุบสายตามองไปทางอื่นทันทีที่รู้ว่าตัวเองกำลังถูกคุณหนูจ้องอยู่

ไม่นานนักชายหนุ่มก็พาคุณหนูมาถึงร้านต้นไม้กรีนการ์เด้นที่เธอมักจะมาหาซื้อพืชพันธุ์เป็นประจำ ร้านนี้ค่อนข้างใหญ่โตมีพืชพันธุ์ไม้มากมายให้ซื้อหา และเจ้าขาก็ชอบที่จะเดินชมเหล่าไม้ดอกไม้ประดับก่อนจะตัดสินใจซื้อ

ลุงแช่มบอกเสือว่าถ้าคุณหนูไปร้านต้นไม้ก็ไม่ต้องไปเร่งเร้าอะไรเธอ เพราะเธอจะใช้เวลาในการเลือกต้นไม้นานสักหน่อย

“นายเสือจะรอหน้าร้านก็ได้นะ เจ้าขาเดินดูต้นไม้นาน” เธอหันมาบอกคนที่เดินตามต้อย ๆ โดยทิ้งระยะห่างเกือบสองช่วงแขน แต่ถึงอย่างนั้นเสือก็ยังคงได้กลิ่นหอมรัญจวนจากร่างของคุณหนูชัดเจน และกลิ่นหอมนั้นทำชายหนุ่มหัวใจเต้นแรงไม่น้อยเลย

“ไม่เป็นไรครับ ผมก็ไม่เคยมาร้านต้นไม้ใหญ่ ๆ แบบนี้มาก่อน ผมขอเดินตามคุณหนูไปด้วยนะครับ” เสือว่า มีโอกาสมากับเธอทั้งทีจะให้เขาอยู่ห่างเธอได้ยังไง

“แล้วแต่ละกัน” เจ้าขาว่าแค่นั้นก่อนจะออกเดินชมพันธุ์ไม้ โดยมีเจ้าของร่างสูงใหญ่กำยำเดินตามมาด้วย

ความสูงใหญ่ของเสือที่สูงเกือบหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร ผิวพรรณขาวเหลืองติดคล้ำแดดหน่อย ๆ ตามประสาคนไม่เกี่ยงงาน ยามที่เดินอยู่ในระยะใกล้กับคุณหนูเจ้าขา ทำให้นายเสือไม่ต่างจากยักษ์ปักหลั่นที่คอยตามอารักขาโฉมงามตัวน้อยเลย

“อ๊ะ!” เสียงครางเบา ๆ ของคนที่เขย่งปลายเท้าไปจับกระถางแคคตัสที่วางอยู่ชั้นบนสุด ทำให้เสือที่กำลังก้มมองต้นไม้อีกฝั่งรีบหันมารับร่างคุณหนูซึ่งข้อเท้าพลิกเสียหลักมาไว้ในอ้อมแขน

“เป็นอะไรไหมครับ ถ้าจะเอากระถางข้างบนก็บอกผมสิครับ” เจ้าของใบหน้าคมคร้ามสไตล์ไทยแท้หลุบสายตาที่ส่อแววดุดันจับจ้องคุณหนูราวกำลังดุเธออยู่ ทำเอาเจ้าขาถึงกับหน้าเสีย

“นายเสือ...นายดุเจ้าขาเหรอ ก็นายเสือไม่ดูเจ้าขานี่ ชั้นมันสูงขนาดนั้น เจ้าขาก็ตัวแค่นี้”

คุณหนูน้อยขึ้นเสียงกลับแล้วทำหน้าง้ำ เล่นเอาเสือถึงกับลอบกลืนน้ำลายอยากตบปากตัวเองนัก เขากล้าดุใส่ลูกสาวเจ้านายได้ยังไง วอนตกงานชัด ๆ

“ผมขอโทษครับ ผมตกใจไปหน่อยกลัวว่าคุณหนูจะหกล้มจนเป็นแผล ผมไม่ได้ตั้งใจจะดุคุณหนูนะครับ แต่...เสียงมันไปเอง” เสือพยายามอธิบายเจตนาของเขา เมื่อครู่เขาตกใจจริง ๆ เพราะกลัวเธอจะหกล้มจนบาดเจ็บเข้า

“อืม...แต่เจ้าขาเจ็บข้อเท้า” คุณหนูเอ่ยเสียงอ่อนลง ทำให้เสือหลุบสายตาไปยังข้อเท้าข้างที่เธองอขาไว้