ร้อนรักเลขาสาวร้อยเล่ห์

ถนนสายตัดใหม่ในยามฝนโปรยปรายมีรถค่อนข้างบางตากว่าทุกวัน รถยนต์คันหนึ่งวิ่งมาด้วยความเร็วในระดับปานกลาง ทว่าคนขับเวลานี้กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้น มือข้างหนึ่งบังคับพวงมาลัยรถ อีกข้างนั้นยกขึ้นปาดน้ำตาของตัวเอง ที่ไหลรินไม่ขาดสายราวกับสายฝน เสียงสะอื้นไห้ดังขึ้นเป็นระยะๆ จนกระทั่งสัญญาณไฟแดงปรากฏขึ้นคนขับจึงหยุดรถที่ตรงสี่แยก

หญิงสาวฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยรถพร้อมกับปล่อยสะอื้นเสียงดังลั่นด้วยความเจ็บปวดที่ได้รับจากผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ก้าวเข้ามาในชีวิตเธอ ทำให้ชีวิตที่มีแต่ความจืดชืดสดใสขึ้น เธอรักเขาอย่างหมดหัวใจ ให้เขาหมดทุกสิ่งทุกอย่างทั้งตัวและหัวใจ แต่สุดท้ายสิ่งที่เธอได้รับคือ

“เราจบกันแค่นี้เถอะนะ” คำพูดสั้นๆ จากปากของผู้ชายที่เธอรัก ทำเอาหัวใจเหมือนถูกมีดเป็นพันๆ เล่มกรีดลึก ไม่คิดเลยว่าคนที่เธอรักจะย่ำยีหัวใจเธอได้ถึงขนาดนี้ ดวงตาเรียวหวานหม่นเศร้ากลบไปด้วยน้ำตาเงยหน้าขึ้นมองไปยังนอกรถ ผ่านที่ปัดน้ำฝนไปยังเม็ดฝนที่ยังคงตกลงมาอย่างต่อเนื่อง ทางข้างหน้าไกลสุดสายตากว่าจะไปถึงสนามบิน เธอต้องไปหาเขา ไปบอกเขาถึงเรื่องที่เธอเพิ่งจะรู้ มันอาจเป็นสิ่งเดียวที่จะรั้งเขาไม่ให้ไปจากเธอได้

มือบางสัมผัสเบาๆ ที่หน้าท้องอย่างมีความหวังชั่วแวบหนึ่ง...เธอไม่อยากจะเชื่อว่าที่ผ่านมาเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอเลย การกระทำ สีหน้าและแววตาของเขายามอยู่กับเธอ ไม่มีอะไรบ่งบอกสักนิดว่าสิ่งที่เขาทำกับเธอนั้นมันคือการหลอกลวง แล้วทำไม...ทำไมจู่ๆ เขาถึงทิ้งเธอไป

สัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีเขียว หญิงสาวปาดน้ำตาเล็กน้อยก่อนจะขับรถฝ่าม่านฝนเพียงเพื่อจะไปหาคนที่เธอรัก ณ สนามบิน หวังว่าเธอจะไปทัน ทันที่จะได้บอกเขาเผื่อว่าเขาจะเปลี่ยนใจกลับมาหาเธอเพื่อสิ่งมีชีวิตในท้องที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา

ทว่าเมื่อขับรถผ่านแยกมาได้ไม่เท่าไหร่ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น!

“กรี๊ด!” เสียงกรีดร้องด้วยความตกใจเมื่อมีมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งขับฝ่าไฟแดงมาตัดหน้า มือบางหักพวงมาลัยรถหลบ ทว่าถนนที่ลื่นเพราะฝนทำให้ล้อรถไม่ยึดถนน กลับสะบัดวนทำให้รถที่ขับตามมาข้างหลังพุ่งเข้าชนอย่างแรงจนรถกระเด็นไปยังอีกฝากหนึ่ง อัดกระแทกเข้ากับเสาไฟฟ้าแรงสูงอย่างแรง

หญิงสาวรู้สึกเจ็บร้าวไปถึงกระดูก เธอรู้สึกเหมือนกระดูกช่วงขาหักเป็นเสี่ยงๆ เมื่อแรงกระแทกจากเสาไฟฟ้าอัดทับขาของเธออย่างแรง ศีรษะมนมีหยดเลือดสีแดงไหลริน ก่อนที่ความเจ็บปวดจะแล่นมาถึงช่วงท้องน้อย แต่เธอจุกและเจ็บจนไม่อาจจะออกเสียงร้องออกมาได้ แล้ววินาทีต่อมาสติทุกอย่างก็ดับวูบลง