ตอน 3
“หรือจะลองคนยิ่งอารมณ์ไม่ดี แล้วนี่แม่กลับจากบ่อนป้าสมรหรือยัง”
“ยังเลย ป้าแกคงนับเลขเพลิน”
“เฮ้อ...ไปๆ กลับ ตราฉันกลับก่อนนะ” ธัญดาถอนหายใจยาว เอ่ยลาเพื่อนอุตส่าห์อยู่เป็นเพื่อน จนดึกดื่นแทนที่จะได้กลับไปอาบน้ำนอนสบาย กลับต้องติดแหง็กอยู่กับเธอ คนโดนแฟนทิ้งไม่มารับ
“โชคดีเพื่อน คืนพรุ่งนี้เจอกัน ว่าแต่วันจันทร์หน้าแกมีงานพริตตี้ไหม”
“มีนะเปิดตัวหมากฝรั่งตัวใหม่รสแอปเปิ้ล”
“เออๆ เดี๋ยวไปเป็นหน้าม้าเชียร์ขอบเวที”
“จ๊ะ บายๆ ไปล่ะ”
“ว่าแต่พี่บอกกับพี่ดาเรื่องแฟนเขาหรือยัง” เมธัสน้องชายถาม หลังจากธัญดาไปแล้ว
เหตุการณ์จากเมื่อหลายวันก่อนมันตรา พาครอบครัวไปนั่งรับประทานอาหารในห้างฯ บังเอิญเห็นผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างหน้าตาคุ้นมาก เมธัสก็รู้จักด้วยมารับพี่สาวหลังเลิกงานทุกคืน สองพี่น้องต่างมองหน้ากัน เมื่อเห็นว่าผู้หญิงที่เดินข้างจิรายุหน้าไม่เหมือนธัญดา ท่าทางทั้งคู่สนิทกันมาก มากกว่าธัญดาที่คบกันมานานซะอีก ขิงความหวานทั่วห้างฯ กอดจูบกันเหมือนอยากมาก ไม่อายที่จะแสดงออกความเงี่ยนต่อสายตาผู้คน
วันหนึ่งมันตราเห็นผู้หญิงคนที่จิรายุเคยควงเดินห้างฯ แท้ที่จริงเป็นปลาสวยงามในตู้ของเดอะ คิวท์ อาบอบนวดตึกใหญ่วิมานฉิมพลีของผู้ชายซะได้ พี่จุ๊บแค่ซื้อกินหรือต้องการจริงจัง ผู้หญิงพวกนี้อ้อนเก่ง ลีลาจัด ทำให้ผู้ชายหลงเซ็กซ์จนโงหัวไม่ขึ้น เสียเงินเสียทอง บ้าน รถ มาก็มาก
จิรายุไปรับส่งปลาสวยงามประจำตู้ เดอะ คิวท์บ่อยๆ ลับหลังแฟนสาว ในขณะทิ้งให้เพื่อนของเธอแก่วรออยู่อย่างหน้าเหี่ยว จนในบางครั้งมันตราคิดจะบอกเรื่องนี้แก่ธัญดา หากแต่ไม่อยากเห็นเพื่อนเสียใจกับเรื่องทั้งหมด แต่วันนี้เพื่อนของเธอคงระแคะระคายบางสิ่งขึ้นมาบ้าง ไม่อย่างนั้นไม่หน้าเหงาเป็นไก่ติดโรคอย่างนั้น ถึงธัญดาพยายามปิดตอนที่มองไปฝั่งตรงข้าม แต่เธอพอรู้ธัญดาเห็นบางอย่างผิดปกติแต่กลบเกลื่อนความรู้สึกไว้ ไม่มีใครรับได้ที่เห็นแฟนตัวเองขับรถออกจากอาบอบนวดแบบนั้น ถ้าเป็นร้านนวดแผนโบราณคงรู้สึกดีหน่อย
ปลาแต่ละตัวที่อยู่ตู้ในอาณาจักร เดอะ คิวท์ ได้รับการคัดสรรค์มาอย่างดี ผู้ชายมากตัณหาร่านคาระ สะดุ้งท่อนสั่นอยากใช้บริการแทบทุกคน ยกเว้น ตุ๊ดกะเทยที่ไม่สนปลาในตู้ หลายคนลงความเห็นให้คะแนนปลาสวยงามในตู้เดอะ คิวท์ เลิศรสมันอร่อยลิ้น กว่าปลาตู้ไหนทั้งสิ้นทั้งรูปโฉม โนมพันธ์ต่างพาขึ้นสวรรค์ได้ง่ายๆจากบริการชั้นดีครบวงจร
“สิ่งที่เราทำได้คืออยู่ข้างหนูดา เรื่องเขาสองคนปล่อยให้เคลียร์กันเอง เราอย่าเผือก”
“ว่าแต่พี่ตรามีเงินให้ผมสักหมื่นป๊ะ” จู่ๆ ไอ้น้องก็ขอเงิน มึงดึงมาเรื่องนี้ได้ยังไง ไอ้น้องเวร
“แกจะเอาเงินตั้งหมื่นไปทำอะไร” เรื่องเงินไม่สำคัญ ที่สำคัญกูไม่มี น้องชายไม่เคยขอเงินเยอะขนาดนี้ นอกจากหลักร้อยหลักพันไปใช้จ่ายที่มหาวิทยาลัยแค่นั้นนิดหน่อย จ่ายให้น้องได้เพื่อการศึกษา
“ไปดูปลาที่เดอะ คิวท์ ซะหน่อย” น้องชายผู้น่ารักปั้นหน้ากวนตีน คิดอยากจะซื้อปลามากิน ทำทีแบมือขอเงินพี่ ยักคิ้วทำหน้าทะเล้น เดี๋ยวจะเจอตีนพี่ฟาดปาก
“เอ๊ะ...ไอ้นี่กวนตีนแล้วนะ โน่นเลยไปซื้อปลาหางนกยุงมาเลี้ยง อีกอย่างนะเตือนไว้ก่อน ปลาที่ เดอะ คิวท์ไม่มีไว้ให้ดูเว้ย มีไว้สนองกามผู้ชาย ลากลงอ่างเลี้ยงธรรมดาไม่ได้”
“เขาต้องลากเราลงไม่ใช่เหรอพี่ตรา”
“พูดแบบนี้ แสดงว่าแกเคยไปลากมาแล้วอย่างนั้นหรือไอ้ธัส”
“แหม...ผมผู้ชายเต็มร้อยนะพี่ตรา ไม่เคยสิแปลก”
“เปิดซิงแล้วสิเนี่ย”
“ไม่เหลือล่ะพี่” เมธัสยืดอกอย่างภูมิใจในการเสียหนุ่ม
“ไว้อาลัยแด่...พรหมจรรย์ของน้องชาย เวรเอ้ย” มันตรายืนสงบนิ่งไม่ยอมป้ายขาขึ้นรถเครื่องเร็วแรงของน้องชาย สารถีประจำตัวผู้น่ารัก เพราะยืนไว้อาลัยให้ความหนุ่มที่ถูกกระชากไป
“พอได้แล้วพี่ตรา ขึ้นรถเถอะ ผมง่วงจะแย่ พรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วย เนี่ยผมต้องมารับพี่ทุกคืน ไม่เห็นใจผมหรือไง หาแฟนเถอะ” เมธัสอดขำไม่ได้กับท่าทางทะเล้นของพี่สาว เขาและพี่สาวสนิทกันมาก พูดคุยชวนหัวกันได้ทุกเรื่อง และเมธัสเองไม่เคยปิดบังพี่สาวไม่ว่าเรื่องใด ยกเว้นเรื่องที่เขาขันอาสามารับพี่สาวถึงร้านมาดามริสาทุกคืนอีกด้วยเพราะเขามีความหวัง ความหวังในการพบใครบางคน
คืนนี้เมธัสขี่มอเตอร์ไซด์พร้อมกับแอบอมยิ้ม เพราะได้เห็นหน้าใครคนหนึ่งที่เขาคิดถึง อันที่จริงอยากมารับพี่ แต่ที่พูดไปอย่างนั้นกลบเกลื่อนความรู้สึก ต่อให้พรุ่งนี้มีเรียนตอนเช้า ไม่หวั่นถ้าได้เห็นหน้าคนคนนั้นก่อนนอน ตนและมันตราอายุห่างกันห้าปี ปีนี้พี่สาวอายุ 25 ส่วนตนเพิ่ง 20 เรียนปีสองมหาวิทยาลัยรัฐบาล จากการเอนทรานซ์ติดคณะวิศวะที่ตั้งใจมุ่งหมั่นอยากเข้ามาก
ทันทีที่รถมอเตอร์ไซด์ไอ้เกลี้ยงบึ่งมาจอดหน้าบ้านไม้สองชั้น ในชุมชนแออัดที่ธัญดาอาศัยอยู่กับแม่ หลังจากแยกทางกับพ่อ ส่วนพ่อของเธอไปติดสาวอาบอบนวด เลี้ยงดูฟูมฟักจนยกย่องขึ้นมาแทนแม่ ดังนั้นจุดแตกหักของคนทั้งคู่คือการแยกทาง เพราะผู้หญิงคนนั้นต้องการเก็บพ่อไว้คนเดียว ยื่นคำขาดให้หย่ากับแม่ พ่อที่หลงเซ็กซ์ด้วยฝีมือการปรนเปรอแบบสุดยอดจากสาวอ่าง ท่านจึงหอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่กับนางในตู้ตั้งแต่บัดนั้น ในตอนนั้นธัญดาอายุแค่สิบขวบ หากแต่รู้เรื่องมาตลอด จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ แต่เธอนั้นยอมรับว่าตัวเองเกลียดพ่อมาก ทุกวันนี้ไม่เคยญาติดีไม่เคยไปขอความช่วยเหลือ ตัดขาดสายสัมพันธ์กันโดยสิ้นเชิง
“ทำไมเงียบตลอดทางเลยล่ะพี่หนูดา” ไอ้เกลี้ยงเด็กแว้นข้างบ้าน เอ่ยถามพี่สาวคนสวยซึ่งตนนับถือความอดทน กับแม่เอาแต่เข้าบ่อนนับตัวเลข แถมพ่อยังติดผู้หญิงทิ้งไปอีกคน
“มะ...ไม่มีอะไรพอดีวันนี้ที่ร้านแขกเยอะ เสิร์ฟตลอดคืนเมื่อยไปหมดตัวจะขาดอยู่แล้วเนี่ย อยากนอนเต็มที่มันเหมือนแบตฯ หมดน่ะเกลี้ยง” ธัญดาตอบไอ้เกลี้ยงเลี่ยงๆ ทั้งที่ความกังวลของเธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งสิ้น ต่อให้แขกเยอะแค่ไหนสู้ไหว เพราะแขกเยอะเธอย่อมได้ค่าทิปเยอะตามไปด้วย เจ้าของร้านเจ๊ริสาแกใจดี ไม่เคยแย่งทิปจากพนักงานเสิร์ฟใครทำงานได้เท่าไหร่แกยกให้หมด ถือเป็นขวัญในการทำงาน
“จริงหรือ ไม่ใช่เพราะพ่อราชรถไม่ไปเกยหรือเปล่า” ไอ้เกลี้ยงแกล้งแซวทั้งที่มันก็ไม่ได้รู้อะไร แต่เพราะช่วงหลังๆมานี้ ธัญดาเรียกใช้บริการมันถี่ขึ้น บางทีธัญดาอาจทะเลาะกับแฟนเป็นไปได้ มันแค่แกล้งแซวไปอย่างนั้น เผื่อพี่สาวคนเผยอะไรให้ฟังบ้าง
“อย่าสู่รู้ไอ้เกลี้ยง ไม่ยังงั้นแกงได้โดนตีนพี่แน่คืนนี้”
“ผมรู้น่า พี่ทำทีดุไปงั้นแหละ ที่จริงน่ารักใจดีจะตาย” ตั้งแต่ไอ้เกลี้ยงรู้จักธัญดา ไม่เคยเห็นหญิงสาวบ่นท้อเหนื่อย หรือเบื่อรำคาญแม่ที่วันๆเอาแต่เข้าบ่อนเล่นไพ่ พอออกมาส่งเสียงตะโกนลั่นบ้านหิวข้าว กินข้าวเสร็จก็ไปเล่นไพ่ต่อ ส่วนธัญดามีหน้าที่หาเงินให้แม่ใช้ ทำงานทุกอย่างขอให้ได้เงิน ลำบากแค่ไหนสู้อดทนหนำซ้ำต้องเก็บเงินเรียนหนังสือเองอีกต่างหาก ใจสู้สุดเด็ดดวง “พี่คิดอะไรอยู่หรือเปล่า คิดถึงแฟนใช่ไหม” หน้าพี่สาวคนนี้ฟ้องชัดมาก
“คิดอะไร ไม่มี ไม่คิดซะหน่อย เอาเวลาไปคิดเรื่องหาเงินดีกว่า” หลอกตัวเองไปวันๆ
“คิดว่าทำไมพี่จุ๊บไม่ไปรับพี่น่ะสิ”
“เขางานยุ่ง ทำงานทั้งวัน หลับเพลิน เลยไม่ได้มารับพี่” ตามที่จุ๊บพูดมาแบบนั้น เธอไม่ได้บิดเบือนเพื่อแก้ตัวให้แฟนหนุ่มด้วยซ้ำ ตรงข้ามกับภาพในหัวของธัญดาไม่ใช่แบบนั้น ภาพรถยนต์คุ้นตาแล่นลับสายตาไป มันฟ้องอะไรบางอย่าง หากว่าก็ไม่อยากคิดเยอะ กลัวความจริง กลัวสิ่งที่ไม่เคยเตรียมใจจะเกิดขึ้นจริง “พอๆ คืนนี้พี่เพลียขอตัวล่ะ เสียเวลาคุยกับแกชะมัด ขอบใจมากที่ไปรับ นี่เอาไปกินหนม” ปัดมือไล่ไอ้เกลี้ยงพร้อมกับไขกุญแจเข้าบ้าน ป่านนี้แล้วแม่ของเธอคงนั่งล้อมวงที่บ่อนป้าสมร ภาวนาอย่าให้ตำรวจจับเป็นพอ