ตอนที่ 9 กิน 1 NC
“มานี่…..” ราวกับรู้ว่าหญิงสาวถ่วงเวลา ชายหนุ่มร่างสูงโผล่หน้าออกมาจากทางหลังบ้านของหญิงสาว ส่งเสียงเรียกเธอเบาๆ
เพียงรักเดินไปหาเขาตามที่เขาเรียก แต่ยังไม่ทันที่จะถึงตัวเขา น้องที่เป็นญาติของเธอก็ขี่รถจักรยานยนต์เข้ามาจอด เธอรีบไล่เขาให้เข้าไปหลบในมุมมืดที่แสงไฟไม่ถึง และตัวเขาเองก็ไม่รอให้เธอบอก เขารีบเข้าไปหลบอยู่ในมุมทันที
“พี่รัก มีข้าวไหม”
“มี เอาเยอะเปล่า”
“ไม่เยอะ ไม่มีข้าวกิน”
“แล้วเด็กๆ กินข้าวหรือยัง”
“กินแล้ว เอาข้าวให้เด็กกินหมดเลย เลยไม่มีข้าวกิน”
น้องชายของเธอทำท่าจะเดินไปทางหลังบ้าน เพื่อจะไปหาอะไรมาใส่ข้าวกลับไป หญิงสาวหน้าเหวอ
“มานี่ เดี๋ยวตักให้ ไม่มีถุงร้อนอะ มีแต่ถุงแบบนี้”
“ได้ๆ ใส่มาเหอะ”
“เออๆ” มือเล็กหยิบถุงในตู้กับข้าวมาตักข้าวใส่แล้วส่งให้น้องชาย
“พอแล้ว เยอะเกิน”
“ก็เอาไปกินเถอะ เดี๋ยวกูหุงใหม่ก็ได้”
“ไปละๆ ขอบคุณมากพี่”
“เออๆ”
เมื่อน้องชายกับน้องสะใภ้ออกจากบ้านไปแล้ว หญิงสาวถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนจะเดินตรงไปหาชายหนุ่มร่างสูงที่ออกมาจากมุมมืดเมื่อเห็นว่าปลอดภัยแล้ว ฝ่ามือเล็กฟาดลงบ่าแกร่งเบาๆ อย่างไม่จริงจังนัก
“เกือบเป็นเรื่องแล้วไหมล่ะ”
“เอาน่า”
มือใหญ่คว้าเอวของหญิงสาวพร้อมกับดันให้หญิงสาวเดินถอยหลังจนไปหยุดที่อ่างล้างจานโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว
“นี่…..ไหนบอกว่าไม่ไง” เพียงรักถามเขาอย่างรู้ทัน ว่าเขากำลังจะทำอะไร
เขาไม่ตอบอะไรเธอ ทำเพียงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกดริมฝีปากไปบนลำคอขาวอย่างรวดเร็ว โดยที่เธอเองก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร
หญิงสาวบ่นพึมพำฟังไม่ได้ศัพท์ ก่อนที่เสียงจะเงียบลงเมื่อเธอโดนปิดปากด้วยจุมพิตร้อนแรงโดยไม่ทันตั้งตัว
ลิ้นหนามีกลิ่นบุหรี่ติดอยู่ แต่ไม่รู้ว่าทำไมสำหรับเพียงรัก มันกลับเป็นกลิ่นที่ไม่เหม็น รู้สึกราวกับว่ามันออกจะหอมหวานเสียด้วยซ้ำ เมื่อกลิ่นนั้นมันมาจากเขา ยามที่มันรุกล้ำกระหวัดพันกับลิ้นเล็กของเธอ
มือใหญ่ทำหน้าที่อย่างดี เมื่อมันตะปบลูบไล้บนต้นขาขาว ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปยังบั้นท้ายสวยโดยไม่มีสิ่งกีดขวาง
“เตรียมพร้อมแล้วเหรอ”
“บ้า ไม่ใส่ชุดชั้นในนอนอยู่แล้วเหอะ”
เป็นการสนทนาที่สั้นและได้ใจความเมื่อตัวเพียงรักเองก็ยินยอมให้เขารุกล้ำ และตัวเขาเองก็ไม่ยอมให้หญิงสาวหลุดรอดไปเหมือนครั้งก่อนอีกแล้ว
ขาเรียวขยับแยกออกเล็กน้อยเมื่อฝ่ามือใหญ่เดินทางมาถึงดอกไม้ที่กำลังเริ่มปลดปล่อยน้ำหวานออกมา
“แฉะแล้วนี่”
มือเล็กฟาดไปที่บ่าเขาแก้เขิน เมื่อเขาพูดแซวเธอหลังจากส่งนิ้วยาวเข้าไปสำรวจภายในดอกไม้ พร้อมกับงับริมฝีปากเธอเบาๆ
“พอก่อน เดี๋ยวมีคนมา มันเสี่ยง”
“เข้าไปในห้องน้ำ”
หญิงสาวชั่งใจ บ่นพึมพำแต่ก็ยอมเดินไปเปิดประตูห้องน้ำให้เขาเข้าไปก่อน ก่อนจะก้าวตามเขาเข้าไปและปิดประตูห้องน้ำ เธอเองก็รู้สึกไม่ต่างจากเขา แต่กลัวปัญหาจะเกิดก็กลัว
ยังไม่ทันได้คิดอะไรมากไปกว่านี้ เมื่อหญิงสาวลงกลอนประตูห้องน้ำเสร็จหันหลังกลับมาคนตัวสูงก็ขยับมายืนตรงหน้า ดึงชุดนอนกระโปรงออกทางศีรษะเธอ พร้อมกับดันหลังหญิงสาวจนเธอถอยไปยืนพิงกับกำแพงห้องน้ำเบาๆ
“ดูนมหน่อย” โทรศัพท์ในมือถูกเปิดไฟฉายพร้อมกับยกขึ้นส่อง
เพียงรักหน้าเหวอ เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดตรงขนาดนี้ แต่ก็ไม่ได้ขัดใจอะไร ปล่อยให้เขาทำตามที่เขาต้องการ มาถึงขนาดนี้ถ้าจะไปขัดใจ เธอว่าเขาเองก็คงไม่ยอม
“ชมพู สวย”
พอพูดจบ โทรศัพท์ในมือก็ถูกวางลง ก่อนจะงับเข้าที่ยอดดอกบัว ขบเม้มมันด้วยแรงที่ไม่เบานัก
มือเล็กยกขึ้นปิดปากเพราะกลัวตัวเองจะส่งเสียงออกมาแล้วเล็ดลอดออกไป หากมีคนมาได้ยินเข้าจะเป็นเรื่องใหญ่