บทที่ 6

ดึกๆ คืนนั้นเอง

"แม่..แม่..แม่~" เสียงเพื่อนเรียกแม่..เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอปวดเมื่อยไปทั้งตัว

เพื่อนชอบเป็นแบบนี้บ่อยๆ เวลาเป็นประจำเดือน เพราะมันเจ็บท้องมาก เจ็บจนร่างกายต้านทานไม่ไหว บางครั้งถึงกับจับไข้

[โรงเหล้า]

ตอนนี้สงกรานต์ก็ทำงานอย่างเช่นทุกคืน เขากำลังร้องเพลงอยู่บนเวที

"กรี๊ดดด"

จังหวะที่แนนขึ้นมาร้องเพลงคู่กับสงกรานต์..ก็ได้มีการถึงเนื้อถึงตัวกันบ้าง และลูกค้าก็ชอบมาก..ยังแอบจับทั้งสองให้เป็นคู่จิ้นกัน

[บ้านเพื่อน]

"เป็นไข้อีกแล้วใช่ไหม" ชม้อยเข้ามาดูลูกสาวในห้อง เพราะได้ยินเสียงเรียก

"เพื่อนจะเป็นมะเร็งตายไหมแม่ เจ็บแบบนี้เกือบทุกเดือน"

"ก็แกชอบกินเหล้า ร่างกายมันก็เลยต้านทานไม่ไหว หยุดกินได้แล้ว"

"ไปเที่ยวแบบนั้นจะไม่ให้กินได้ยังไง"

"ก็ไม่ต้องไป!"

"ไม่ไป..เพื่อนก็ไม่เห็นพี่สงกรานต์ร้องเพลงน่ะสิ"

"แกจะไปอะไรกับไอ้สงกรานต์มันนักหนา มันไม่รักแกหรอก"

"ทำไมแม่พูดให้ลูกหมดกำลังใจแบบนี้ล่ะ" เพื่อนหันหลังให้แม่ทันทีจากที่เจ็บท้องอยู่ กลายเป็นเจ็บใจแทน

ชม้อยได้แต่ส่ายหน้า

ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ของสงกรานต์ขับมาจอดที่หน้าบ้าน..เจ็บท้องแทบเป็นแทบตาย ก็ยังพยายามทุรนทุราย เดินมาส่องดูที่หน้าต่าง

"ทำไมวันนี้กลับเร็วจัง อ๊อยยย..เจ็บท้อง" ยืนได้ไม่เท่าไรก็ต้องได้เดินกลับไปนอนลงที่เดิม "เรานี่บ้าผู้ชายเหมือนที่แม่พูดจริงๆ เลยนะ ถ้าแกตั้งใจเรียนได้เท่ากับตามผู้ชาย แกคงจะจบปริญญาเอกไปแล้วมั้งเพื่อน" แอบพูดประชดตัวเอง

"ทำไมวันนี้กลับเร็วล่ะสงกรานต์" ชม้อยมาหาอะไรไปให้เพื่อนรองท้องก่อนกินยา พอได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์ก็เลยเดินออกมาดู

"เหนื่อยครับก็เลยขอกลับก่อน..น้ายังไม่นอนเหรอครับ"

"นอนแล้ว ก็ไอ้เพื่อนน่ะสิมันเจ็บท้อง ร้องโอดโอยอยู่นั่นน่ะ"

"ไม่ดีขึ้นเลยเหรอครับน้า"

"มันเป็นแบบนี้ของมันทุกเดือนนั่นแหละ จะพาไปหาหมอมันก็ไม่ไป"

"ผมว่าพาไปโรงพยาบาลดีกว่า" ในเวลานี้คงจะมีแต่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลเท่านั้นที่ยังเปิดอยู่ ส่วนคลีนิคคงปิดไปหมดแล้ว

"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวมันก็หาย ถ้าขับมอเตอร์ไซค์ไปตอนนี้มันอันตราย" ใช่แล้วถ้าพาเพื่อนไปโรงพยาบาล ต้องได้ซ้อนมอเตอร์ไซค์ไป เพราะบ้านทั้งสองหลังไม่มีรถใหญ่สักคัน ที่จริงพิมพ์ว่าจะซื้อให้แม่กับน้อง แต่ทั้งสองก็ไม่มีใครขับเป็น

"ถ้างั้นน้าก็เอายานี่ ไปให้เพื่อนกินแล้วกันครับ" ชายหนุ่มยื่นยาแก้ปวดประจำเดือนชนิดที่แรงส่งให้น้าชม้อย เขาแอบให้เด็กเสิร์ฟผู้หญิงออกมาซื้อร้านยาใกล้ๆ โรงเหล้า เผื่อว่าจะได้ใช้

"สงกรานต์ไปเอายาแบบนี้มาจากไหน" ชม้อยรับยามาแล้วก็นึกขำ เพราะเป็นไปไม่ได้ที่ผู้ชายจะพกยาพวกนี้

"พอดีผมจะซื้อมาให้แม่ครับ" สงกรานต์ลืมคิดคำพูดไว้ก่อน ก็เลยต้องได้อ้างแม่นี่แหละ หวังว่าทั้งสองคงไม่มาคุยกันเรื่องนี้นะ

"เดี๋ยวก่อนสงกรานต์" ที่ชม้อยร้องตามหลังสงกรานต์ไป เพราะจะบอกว่ายาตัวนี้นางก็ซื้อมาแล้วเหมือนกัน

แต่ก็ไม่ทัน..สงกรานต์รีบเข้าบ้านไปตั้งแต่บอกว่าเป็นยาของแม่

เย็นวันต่อมา..

"พอลุกได้ก็ไปเหลวไหลอีกแล้วนะ"

"เหลวไหลที่ไหนแม่ เพื่อนไปตลาดมาต่างหาก"

"ไปอ้อนขอเงิน พี่อีกแล้วใช่ไหม" เห็นถุงผ้าก็รู้แล้วว่าลูกสาวคงไปซื้อเสื้อผ้าที่ตลาดนัดตอนเย็น

"ก็เสื้อผ้าพวกนั้นมันเก่าเพื่อนใส่จนเบื่อแล้วนี่..คืนนี้อยากใส่ชุดใหม่ไปเที่ยวบ้าง"

"แกยังจะมีแรงไปเที่ยวอยู่เหรอไอ้เพื่อน!!"

"เพื่อนซะอย่างฆ่าไม่ตายอยู่แล้วแม่.." จบคำพูดหญิงสาวก็รีบหอบถุงผ้านั้นเดินเข้าห้องไป ทิ้งให้แม่ยืนด่าอยู่หน้าประตูห้อง

[โรงเหล้า] 21 : 00 น.

"แกยังไม่หายเป็นเมนส์ไม่ใช่เหรอวะ ทำไมรีบมาจัง"

"เหลือแค่กะปริดกะปรอย ไม่เป็นไรหรอกน่า" ลงมอเตอร์ไซค์ได้สองสาวก็รีบเดินตรงเข้ามา แต่วันนี้โต๊ะประจำของเธอมีกลุ่มวัยรุ่นที่คุ้นหน้านั่งอยู่

"พวกมันนี่เพื่อน"

"กูรู้แล้ว"

"กูว่าเราเป็นนั่งมุมอื่นกันดีกว่า"

"แต่ที่อื่นมันไม่เห็นพี่สงกรานต์ชัดนี่" ไม่ใช่แค่ไม่เห็นสงกรานต์ชัด สงกรานต์อาจจะไม่เห็นเธอด้วย เพื่อนจึงพยายามอยู่ในที่ที่สงกรานต์จะมองเห็นเธอ..ถึงแม้ว่าเขาไม่อยากมองก็ตาม

"พี่ชาติน้องสาวคนนั้นนี่"

"ในที่สุดที่รักของกูก็มาสักที รอตั้งหลายคืน" เหล้าแก้วที่อยู่ตรงหน้าของชาติ ได้ถูกยกขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว.. พร้อมสายตาหื่นที่มันมองดูคนที่มันหมายตาไว้