บทที่ 13
"เพื่อนไปก่อนนะคะพี่ไนท์" พอถูกสงกรานต์ตำหนิเรื่องชุด เพื่อนก็ถึงกับน้อยใจ
"เดี๋ยวพองานเริ่ม พี่จะออกไปหานะ วันนี้เตรียมเงินมาซื้อพวงมาลัยเยอะเลย"
"ดีใจจังยังไงก็มีพี่ไนท์คนหนึ่งที่จะคล้องมาลัยให้เพื่อน ยังกลัวอยู่ว่าจะนั่งตบยุงอยู่คนเดียว"
"สวยๆ แบบเพื่อนใครจะปล่อยให้ตบยุงล่ะจ๊ะ" ไนท์ยังพูดปากหวานต่อแบบไม่ดูหน้าเพื่อนเลยด้วยซ้ำ..เพื่อนในที่นี้คือสงกรานต์นะ เพราะตอนนี้ยืนทำหน้าบูดบึ้งอยู่ด้านหลัง
"เพื่อนจะรอนะคะพี่ไนท์" ก่อนไปเพื่อนยังหันมาบ๊ายบายไนท์อีก
"คนอะไรน่าร้ากกอ่ะ"
"มึงอย่าบอกนะว่ามึงจะไปงานวัดจริง"
"ถ้าไม่ไปงานวัดกูจะแบกสังขารมาหามึงทำไม"
"แต่กูไม่ไป" สงกรานต์กำลังจะเดินเข้าบ้าน แต่ถูกไนท์คว้าตัวเอาไว้ก่อน
"มึงไม่ไปวันนี้มึงได้เจอดีกับกูแน่..ไอ้สง"
"ถ้ามึงจะไปคล้องมาลัยให้สาว มึงก็ไปเองสิ"
"กูจะกล้าไปได้ยังไง วัยรุ่นบ้านมึงก็ดักตีหัวกูน่ะสิ"
"สมน้ำหน้า"
"อ้าวไอ้นี่วอนหาเรื่อง"
[วัด]
ตอนนี้ที่วัดครึกครื้นมาก ไม่ได้มีแค่รำวงหมู่บ้าน ยังมีวงดนตรีของวัยรุ่น อยู่อีกมุมนึงของวัดนั้น
"คนเยอะมากเลยว่ะเพื่อน"
"อืม" เพื่อนตอบจันทร์จ้าแต่สายตาก็มองไปรอบๆ ยังชั่งใจอยู่ว่าสงกรานต์จะมาไหม ถ้ามาเขาจะมาคล้องมาลัยให้เธอไหม
"วันนี้สาวรำวงหมู่บ้านเรา มีแต่สวยๆ เชิญท่านผู้ใหญ่ใจดี..สองมือล้วงกระเป๋า..สองเท้าก้าวออกมา..จับจองกันได้เลยว่าจะขอสาวสวยคนไหนเต้นรำวงด้วย" พิธีกรประจำรำวงนั้นก็ได้กล่าวขึ้น
ทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ ต่างก็รีบเอาเงินไปแลกพวงมาลัย
"ถอยออกไป"
คนกำลังยืนต่อแถวที่จะซื้อมาลัยไปคล้องให้สาวรำวง ก็ถูกตัดหน้าด้วยลูกชายผู้ที่มีอิทธิพลที่สุดในตำบลนี้ นั่นก็คือ ชาติลูกชายกำนันชัย
"รอบนี้ผมเหมาก็จริง แต่ผมขอแค่คนเดียว" ชาติพูดพร้อมกับก้าวเดินออกมาด้านหน้า
สาวรำวงต่างก็มองไปดูว่าใครเป็นคนเหมารอบแรก
"แย่แล้วเพื่อนไอ้คนนั้นนี่!"
"มันเป็นคนแถวนี้เหรอ"
"กูว่ามันหมายถึงมึงแน่เลยว่ะเพื่อน"
"เอาไงดีกูไม่อยากจะรำวงกับมัน" เพื่อนและจันทร์จ้าต่างก็กระซิบพูดกัน "หนีตอนนี้ทันไหมวะ" จบคำพูดเพื่อนก็ลุกขึ้นหวังจะเดินหนีออกจากกลุ่มนางรำ
"เดี๋ยวก่อนสิจ๊ะคนสวย จะรีบไปไหน" ลูกน้องไอ้ชาติรีบวิ่งมาดักหน้าเพื่อนไว้
"มึงห้ามรุนแรงกับผู้หญิงของกู" ชาติเดินมาถึงก็ตวาดลูกน้อง เหมือนจะโชว์พาวเวอร์
"ครับ" ลูกน้องของมันพูดพร้อมกับก้าวถอยออกไป
"ที่รักจ๋า..เราออกไปรำวงกันเถอะ" มืออันหยาบคายยื่นมาคว้าเอวบางของเพื่อน
แต่เพื่อนไม่ยอมให้มันถูกตัวเธอหลบได้ก่อน
"มาตรงนี้เพื่อน" จันทร์จ้ารีบเอาตัวเองมาบังเพื่อนไว้ "ที่นี่วัดนะ!"
"ถอยไปจ้ะ วันนี้พี่ไม่ได้ต้องการน้อง แต่พี่ต้องการน้องผมทองข้างหลังนั่น" มันผลักตัวของจันทร์จ้าออก จนเธอล้มลงไป
"จ้า!" เพื่อนกำลังจะไปช่วย แต่ถูกไอ้ชาติคว้าแขนกลับมาก่อน "ปล่อยนะ!!"
ตุ๊บ!!
"โอ้ย!!" สิ้นเสียงโอ๊ย..ร่างไอ้ชาติก็ลงไปกองที่พื้น
หลายคนต่างก็มองดูเจ้าของเท้าที่กล้าถีบลูกชายกำนันชัย..