บทที่ 3 ฆ่าด้วยหมัดเดียว!

สถานที่งานประมูลขนาดใหญ่นี้ ในเวลานี้ ได้ตกอยู่ในความเงียบงัน......

ภาพแสงเงาของบุคคลคนนั้น ทุกๆย่างก้าวที่ได้เดินเข้ามานั้น เสียงฝีเท้าราวกับกำลังเหยียบโจมตีอยู่บนหัวใจของพวกเขา ทำให้หน้าอกของพวกเขารู้สึกถึงความหนักอึ้งของจิตใจ และอึดอัดไม่สบายใจอย่างยิ่ง

แววตาทุกคู่

ต่างก็ได้มารวมกันอยู่บนตัวของเขา

“นี่มันเป็นใคร? เกรี้ยวกราดมาก คงไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้วละมั้ง ใครบ้างจะไม่รู้ว่าเซียวยีเป็นกากเดนอยู่เพียงคนเดียวในตระกูลเซียว ใครที่กล้าปกป้องเธอมันผู้นั้นก็จะต้องตาย---”

“คนไม่มีสมอง มันตายแน่! ครอบครัวสี่ตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจนั้นไม่ใช่เรื่องที่จะเข้าไปยุ่งด้วยง่ายๆ---”

“เดี๋ยวก่อนนะ เขาพูดว่า เซียวยีคนนี้เป็นน้องสาวของเขา? หรือว่าเขาคือ......เซียวจื่อหนิง?!”

“ที่แท้ก็เป็นไอ้สวะนี่เอง”

“ในตอนนั้นถูกคนจัดฉากวางแผนและหลอกล่อ จนเกือบจะถูกจับเข้าคุก ตอนนี้ยังจะกล้ากลับมาอีกหรือ? การที่สี่ ตระกูลใหญ่ที่ร่ำรวยและมีอำนาจเล่นงานเขานั้นก็เหมือนอย่างกับที่เล่นกับสุนัข!”

ทุกคนต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์ ในน้ำเสียงนั้น เต็มไปด้วยการดูถูกและเหยียดหยาม

หหวังเหิงเองก็ได้หยุดการกระทำลง ทันใดนั้นสายของเขาก็ได้หยุดอยู่ตรงบนตัวของเซียวจื่อหนิง “ไอ่นักโทษคดีข่มขืนอย่าแก ยังจะกล้ากลับมาอีกหรา?”

เซียวจื่อหนิงไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ แต่รัศมีและแรงอาฆาตบนตัวของเขานั้นกลับเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

กลิ่นคาวเลือดในทั่วทั้งห้องนั้น ดูเหมือนว่ามันจะมีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น

“คุณชายหวัง อันตราย!”

ชายชราที่อยู่บนเวทีการประมูลก่อนหน้านี้ ได้เตือนเขาไปคำหนึ่ง

หหวังเหิงจองหอง แล้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ไอ่หมอนี่มันก็แค่ไอ้สวะ มันกล้าแตะต้องฉันหรือ?”

“วันนี้แม้ว่าฉันจะเหยียบหน้ามันอยู่ใต้เท้าของฉัน มันก็ยังจะต้องเรียกฉันว่าคุณพ่อ!”

ทันทีที่ได้เห็นเซียวจื่อหนิงเวลานั้น ร่างกายอันบอบบางของเซียวยีก็สั่นสะท้าน และน้ำตาก็ได้ไหลลงมาราวกับฝนตก

“พี่ชาย---!!”

ดวงตาของเซียวจื่อหนิงเจ็บปวดยิ่งนัก เมื่อนึกถึงพ่อแม่ของเขาที่เสียชีวิตอย่างน่าอนาถ และเมื่อได้เห็นสถานการณ์ปัจจุบันของน้องสาวของเขาในตอนนี้ ภายในใจของเขาก็ต้องรู้สึกท่วมท้นไปด้วยการโทษตัวเองอย่างไม่รู้จบ“เป็นเพราะพี่ที่กลับมาช้าจนเกินไป พี่ขอโทษ”

หหวังเหิงยังคงพูดอย่างเย็นชาต่อไป

“เซียวจื่อหนิง ในเมื่อแกได้กลับมาแล้ว งั้นแกก็คงจะรู้แล้วว่าไอ่แก่ตายยากที่บ้านแกสองคนนั้น ได้ถูกครอบครัวสี่ตระกูลใหญ่ที่ร่ำรวยและมีอำนาจของพวกเราจัดการไปแล้วสินะ?”

“แม้แต่พ่อแม่ของแกเองยังสู้กับพวกเราไม่ได้ แก่มันก็แค่ไอ้สวะคนหนึ่ง จะมาสู้กับพวกเราได้อย่างไร?”

“เอาแบบนี้หละกัน วันนี้แกมาคุกเข่าลงต่อหน้าฉัน แล้วเลียขาฉันทีหนึ่ง บางที ฉันอาจจะช่วยแกขอร้องอ้อนวอนขอ ความเมตตาจากพวกเขาได้”

“แล้วก็ น้องสาวของแกคนนี้ ฉันจะเอา พอเล่นจนเบื่อแล้วค่อย---”

จื่อหนิงเงยหน้าขึ้น แล้วมองไปทางหหวังเหิง ดวงตาของเขาเหมือนกำลังมองดูคนตาย

เย็นชาและไม่แยแส

“กล้าคิดที่จะแตะต้องน้องสาวของฉัน ฉันจะส่งแกไปตายเอง" เสียงคำรามได้พ่นออกมา เซียวจื่อหนิงออกหมัดคล้าย อย่างกับมังกร และกระแทกไปที่บนตัวของหหวังเหิง

“โอ้ยยย---“

เสียงกรีดร้องที่โหยหวน ดังก้องอยู่ในงานประมูลขนาดใหญ่นี้

ร่างของหหวังเหิงบินว่องออกไปไกล ด้านหน้าหน้าอกนั้นถูกกระแทกจนเกิดเป็นหลุมเลือดขนาดใหญ่......

ตายคาที่!

“แขวะ---“

เงียบสงัด

ทุกคนที่อยู่ในงานประมูลต่างก็ต้องอ้าปากค้าง และก็ต้องตกอยู่ในความเงียบงัน

เซียวจื่อหนิง นึกไม่ถึงเลยว่าจะกำเริบเสิบสานทำตามอำเภอใจอย่างไม่แกรงกลัวใดๆ และได้ฆ่าหหวังเหิงด้วยหมัดเดียว?

นี่เป็นถึงลูกหลานของสี่ตระกูลใหญ่ที่ร่ำรวยและมีอำนาจนะ เขาจะต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!

“เฟิ่งหวง เคลียร์พื้นที่”

น้ำเสียงของเซียวจื่อหนิงนั้นเย็นชายิ่งนัก “ให้เวลาพวกแกสามสิบวินาที คนที่ยังกล้าอยู่ที่นี่ต่อ ก็ฝังไปพร้อมกับมันไป ให้หมด!!”

ประโยคนี้ ทำให้ทุกคนต่างก็ต้องหนาวสั่นไปทั่วทั้งตัวอย่างรุนแรง

เฟิ่งหวงได้เดินเข้ามาจากด้านนอก กวาดมองไปทางผู้คนด้วยสายตาที่เย็นชา“ให้โอกาสพวกแกมีชีวิตรอดอยู่เป็นครั้งสุดท้าย ไสหัวไปสะ”

ถ้าไม่ออกไป ก็ต้องตาย

มีคนจำนวนไม่น้อยที่ถูกทำให้ตกใจกลัวหัวหด และได้วิ่งหนีออกไปทางด้านนนอกโดยตรง......

ไม่นาน

ในสนาม ก็เหลือเพียงแค่คนของงานประมูลเท่านั้น พวกเขาจ้องมองเซียวจื่อหนิงและทั้งสองคนด้วยสายตาที่เย็นชา

“ดี ดีมาก!” ชายชราคนนั้นกัดฟันเอาไว้แน่น “เซียวจื่อหนิง ไอ่ใจหมาแกมันกล้ามากจริงๆ แกรู้ไหมสถานที่ตรงนี่ เป็นที่ของใครกัน? แกได้ก่อเรื่องสร้างปัญหาเอาไว้ที่นี่ ต้องตายเท่านั้น”

เซียวจื่อหนิงไม่ได้สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย

แล้วเดินหน้าตรงไป หักกรงเหล็กออก และได้อุ้มเซียวยีเอาไว้ในอ้อมขาของเขา!

“พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ เป็นความผิดของพี่เอง เป็นเพราะพี่กลับมาช้าเกินไป......” สายตาอันแหลมคมราวกับเสือของเขาเต็มไปด้วยรอยน้ำตา และอารมณ์ความรู้สึกของเขาก็แตกสลายไปในทันที

“พี่ชาย ไม่ใช่ความผิดของพี่ ถ้าจะโทษ ก็ต้องโทษไอ่หมอนั่น พวกมันสมควรตาย”

เซียวยีมองดูชายคนที่สง่าผ่าเผยและห้าวหาญที่อยู่ตรงหน้า ภายในใจนั้นกลับรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างยิ่ง เกรงว่าความเจ็บปวดที่อยู่ในใจของเซียวจื่อหนิงในตอนนี้ คงจะเจ็บปวดมากกว่าเธอหลายสิบเท่า......

“ฉันจะล้างแค้นให้กับพ่อแม่อย่างแน่นอน ครอบครัวสี่ตระกูลใหญ่นั่น และยังมีทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ทุกคนจะต้องชดใช้ด้วยราคาอย่างแสนสาหัส!!”

ภายในน้ำเสียงของเซียวจื่อหนิงนั้น เต็มไปด้วยแรงอาฆาตที่รุนแรงอย่างยิ่ง

“ไอ่สารเลว” เมื่อเห็นเซียวจื่อหนิงเพิกเฉยต่อเขา ความโกรธของชายชรานั้นก็เพิ่มสูงขึ้น

“รีบไปตามทุกคนมาให้หมด แล้วฆ่ามัน เดี๋ยวนี้”

เขาพูดตะโกนดังลั่น

“ครับ หัวหน้า”

ไม่นาน ภายในห้องโถงใหญ่นี้ ฝูงคนก็หลั่งไหลกันเข้ามาจนทั่วทุกสารทิศ สิบคน ยี่สิบคน สามสิบคน......หนึ่งร้อยกว่าคน!

ฝูงคนยิ่งอยู่ก็ยิ่งเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกคนต่างก็ถืออาวุธมีดและไม้เอาไว้ และเต็มไปด้วยแรงอาฆาต และเข้าไปใกล้เซียวจื่อหนิงและคนอื่นๆเข้าไปเรื่อยๆ......

“พี่ชาย---“ น้ำเสียงของเซียวยีสั่นเทาเล็กน้อย ริมฝีปากซีดขาว

“ไม่ต้องกลัว” เซียวจื่อหนิงตบหลังของเธอเบาๆ “มีพี่อยู่ตรงนี้ จะไม่มีทางปล่อยให้เธอ...ต้องได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อยอย่างแน่นอน!!”

“ไอ่หนุ่ม!”

“วันนี้แกได้ฆ่าคุณชายหวังไป อีกอย่างยังได้ฆ่าในพื้นที่ของคุณท่านหลงอีก แกตายแน่!” หัวหน้ากัดฟันเอาไว้แน่น แล้วขู่คำรามออกมา

“ฉ้นไม่สนว่าจะเป็นคุณท่านหลงหรือคุณท่านหูอะไรนั่น วันนี้ งานประมูลของพวกแก กล้าที่จะนำตัวน้องสาวของเซียวจื่อหนิงออกมาประมูลเป็นทาสสาวรับใช้......”

“เช่นนั้นก็มีแค่ความตายเพียงทางเลือกเดียวเท่านั้น!!”

สีหน้าของหัวหน้านั้นเต็มไปด้วยความดูถูกและเหยียดหยาม “ฉันกลัวแกหรือไงกัน? แม้ว่าแกจะสู้เก่งสักแค่ไหน จะสามารถเอาชนะสู้คนร้อยกว่าคนนี้ได้หรือไงกัน? แค่ทุบตีคนละทีก็สามารถจัดการแกได้แล้ว!”

“แต่จะว่าไป......ฉันไม่มีทางปล่อยให้แกตายโดยง่ายๆหรอก ฉันจะหักขาหมาของแก แล้วส่งไปให้คุณท่านหลงเป็นคนจัดการ!”

“จัดการมัน---“

เขาได้ดีดนิ้วของเขาไปทีหนึ่ง

ผู้คนหลายร้อยคนได้ล้อมรอบพวกเขาเอาไว้อย่างดุเดือดในทันที ระยะห่างยิ่งบีบใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ แรงอาฆาตก็ยิ่งแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ......