ปีศาจดอกไม้พิษ ตอนที่ 7

"น้องหญิงเจ้าจำเป็นต้องจ้องมองข้าเช่นนี้ตลอดหรือ"

"แน่นอนสิ แม้เราจะแต่งงานกันมาหลายเดือนแล้วแต่ข้าพึ่งเคยเห็นท่านพี่เปลือยกายต่อหน้าครั้งแรกเลย"

หลันฮวาพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม จ้องมองแม่ทัพเผิงที่กำลังแช่น้ำอยู่มือของนางกำลังเทยาที่ทำจากดอกไม้วิเศษลงไปผสมกับน้ำ หลังจากพิษในร่างหายหมดแล้ว ตอนนี้ก็เป็นขึ้นตอนรักษาบาดแผล

"นอกจากข้า เจ้าเคยเห็นของผู้ใดหรือไม่"

แม่ทัพเผิงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เมื่อท่าทางของนางยามเขาเปลือยกายต่อหน้านางไม่ได้มีท่าทางเขินอายเช่นสตรีทั่วไปเลยสักนิด กลับกันยังพูดชมแท่งหยกของอยู่นาน

"ท่านเป็นบุรุษ คนแรกเจ้าค่ะ"

"เช่นนั้นก็ดี"

"จริงสิแล้วนอกจากข้า ท่านเคยเปลือยกายต่อหน้าสตรีใดอีกหรือไม่"

"ไม่เคย เจ้าเป็นคนแรก"

"เช่นนั้น ท่านยังไม่เคยนอนกับสตรีหรือ"

หลันฮวาเท้าคางกับขอบอ่างจ้องมองแม่ทัพเผิงตาโต ราวกับคิดบางอย่างในใจ

"ทำไมละ แท่งหยกของท่านใหญ่และยาวมากเลยนะ ตามที่ข้าศึกษามาสตรีมักจะร้องหาแท่งหยกเช่นนี้ไม่ใช่หรือ"

"เห้อ น้องหญิงบางทีข้าเองก็รู้สึกละอายแทนเจ้า"

แม่ทัพเผิงถอนหายใจออกมา จ้องมองหลันฮวาที่กำลังชมเชยแท่งหยกของเขาไม่หยุด แม้จะรู้สึกดีที่นางดูชื่นชอบแท่งหยกของเขาเช่นนี้ แต่การที่นางมาชมต่อหน้ามันก็รู้สึกเขินเหมือนกัน

"ท่านพี่เจ้าคะ"

"ว่าอย่างไร เจ้าจะชมแท่งหยกข้าอีกหรือ"

"ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้ว"

หลันฮวาพูดออกมาด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นว่าบาดแผลด้านหลังของสามีเริ่มสมานเข้าหากัน แผลน่ากลัวที่เคยมีค่อย ๆ หายไปราวกับไม่เคยมีบาดแผลที่บริเวณนั้นมาก่อน

แผลที่หลังไม่มีแล้วเช่นนั้นใบหน้าก็คง..

"ไหนขอดูหน้าที่แท้จริงของท่านนะ......หน่อย"

"........."

"........"

"น้องหญิง เจ้าเป็นอะไรข้าอัปลักษณ์มากหรือ"

แม่ทัพเผิงเอ่ยออกมาเสียงสั่น เพราะมีปมในใจจึงกลัวว่าหน้าตาที่ปราศจากบาดแผลของเขาจะอัปลักษณ์ไม่น่ามอง ยิ่งเห็นท่าทางตกใจของคนตรงหน้าก็ยิ่งรู้สึกไม่ดีนัก 

กลัวว่านางจะทิ้งเขาไปเพราะใบหน้านี้...

ตึกตึก ตึกตึก

หลันฮวาใช้มือกุมที่หัวใจของนาง จ้องมองบุรุษรูปงามตรงหน้าไม่วางตา ความรู้สึกที่มนุษย์ยามเห็นพวกข้าเป็นเช่นนี้เอง ละสายตาไม่ได้ อยากครอบครอง...

เมื่อพบคู่ชะตาของตัวเองปีศาจจะไม่อาจห้ามตัวเองได้อีกต่อไป ไฟราคะที่มีอยู่ในร่างกายจะลุกโชนขึ้น ความรู้สึกต้องการอยากครอบครอง ความปรารถนาที่มีในตัวของคู่ชะตาจะมีมากขึ้น ราวกับว่าโหยหาไม่อาจขาดคนตรงหน้าได้

แม่ทัพเผิงจ้องมองหลันฮวาที่กำลังลงมาในอ่าง ชุดสีขาวผืนบางที่นางสวมใส่ตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำทำให้แม่ทัพเผิงที่ยืนอยู่ตรงข้ามเห็นหน้าอกอวบและผิวขาวราวน้ำนมของนาง

"ท่านพี่งดงามมากเจ้าคะ"

มือบางลูบไล้ไปตามโครงหน้าของแม่ทัพเผิง ส่วนมืออีกข้างของนางลูบไล้ไปตามอกแกร่ง จ้องมองแม่ทัพเผิงด้วยความหลงใหล

"น้องหญิง หากเจ้าทำเช่นนี้ข้าจะทนไม่ไหวเอา"

แม่ทัพเผิงหลับตาลงพยายามข่มอารมณ์ตัวเอง มือหน้าจับแท่งหยกของเขาไว้เพราะเกรงจะไปเสียดสีกับดอกไม้สาวของคนตรงหน้า

"ท่านพี่ ต้องถอนพิษอีกนะเจ้าคะ"

"อืมมมม"

ไม่พอ ข้าต้องการอีก!!

ในใจของหลันฮวาตอนนี้เต็มไปด้วยไฟราคะ นางต้องการมากกว่ามือบางโอบรัดร่างกายของบุรุษตรงหน้าแน่น ตั้งใจใช้อกอวบถูไถไปตามอกแกร่งของสามี

แม่ทัพเผิงเองก็เคลิบเคลิ้มในรสจูบที่ภรรยาของเขามอบให้จนเผลอปล่อยมือจากแท่งหยก 

"ท่านพี่ ข้าต้องการมากกว่านี้"

หลันฮวาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ก่อนจะค่อย ๆ ปลดชุดของตัวเองออก แม่ทัพเผิงในตอนนี้มองภาพตรงหน้าไม่วางตา ผ่านไปไม่นานผ้าชิ้นสุดท้ายได้ถูกโยนลงไปกองกับพื้น ทำให้ตอนนี้ทั้งสองเปลือยเปล่าอยู่ในอ่างน้ำ

"รู้ใช่หรือไม่ ว่าต่อจากนี้จะหยุดไม่ได้แล้ว"

หลันฮวาพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดแม่ทัพเผิง อกคู่งามแนบชิดกับอกแกร่ง 

แม่ทัพเผิงโอบกอดหลันฮวาด้วยความรักก่อนเขาจะพรบจูบที่ผมของนางด้วยความหลงใหล เมื่อเห็นสายตาอ้อนวอนของนางก็ยกยิ้มขึ้นมา

"มาเถอะ ข้าจะทำให้เจ้ามีความสุขเอง"

แม่ทัพเผิงจับหลันฮวาให้หันหลังก่อนจะยกตัวนางให้นั่งบนตักของเขา หลันฮวาสะดุ้งตัวเล็กน้องเมื่อกลีบดอกไม้สาวของนางถูกกับแท่งหยกที่ชูชันอยู่ 

มือหนาเอื้อมไปด้านหน้า มือข้างหนึ่งบีบคลึงเต้านมทั้งสองของหลันฮวา ส่วนมืออีกข้างก็ลูบไล้ไปที่ดอกไม้สาว เขาตั้งใจลงน้ำหนักมือบางช่วง

“อืมมมม”

หลันฮวาที่ถูกมือและนิ้วของแม่ทัพเผิงปรนเปรออยู่เผลอครางออกมาด้วยความพอใจ จนบางครั้งเผลอแอ่นสะโพกสู้มือของแม่ทัพเผิง

“น้องหญิง ข้าขอทำได้หรือไม่”

แม่ทัพเผิงกระซิบอย่างแผ่วเบาที่ข้างหูของหลันฮวา ก่อนจะลงน้ำหนักมือมากขึ้นทำให้หลันฮวาที่นั่งอยู่บนตักของเขาบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน

“ส...เสียว...อ๊ะ!!...ท่านพี่..อ้า!!”

แม่ทัพเผิงที่เห็นหลันฮวาที่ครางออกมาไม่เป็นภาษาก็ยกยิ้มพอใจ มือหนาลูบไล้ไปตามกลีบดอกไม้สาว ก่อนจะใช้นิ้วสะกิดเม็ดเสียว

“อ่าส์!!!”

หลันฮวาครางออกมาเสียงดัง ก่อนจะสะดุ้งตัวด้วยความตกใจเมื่อรู้สึกว่านิ้วของแม่ทัพเผิงกำลังสอดเข้ามาในรูสวาทของนาง

“อ่าส์....นิ้ว..ของท่าน...อ๊ะ!!..”

“ชอบหรือไม่”

แม่ทัพเผิงขยับนิ้วเข้าออกจากรูสวาท ส่วนมืออีกข้างก็ยังคงบีบคลึงหน้าอกของหลันฮวาอย่างเอาใจ

“อ่าส์..ท่านพี่...ซี๊ดดดด..ได้โปรด....ข้า...อ๊ะ!!..อยากได้..อ่าส์!!”

“อยากได้สิ่งใดหรือน้องหญิง”

แม่ทัพเผิงที่รู้ดีว่าหลันฮวาต้องการอะไรก็จงใจพูดหยอกล้อ ก่อนจะเร่งจังหวะขยับนิ้วเข้าออกจากรูสวาทของนางเร็วขึ้น ใบหน้าหล่อซุกไซ้และพรมจูบไปตามลำคอขาวเนียน

“แท่งหยกของท่าน!!...ซี๊ดดดด...กระแทกมัน...มา.....ในรูสวาทของ..อ่าส์..ข้า”

แม่ทัพเผิงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ยกยิ้ม เขาดึงนิ้วออกมาจากรูสวาทของนาง ก่อนจะอุ้มหลันฮวาหมุนตัว ร่างบางถูดดันจนติดกับขอบอ่าง มือหนาจับสะโพกของนางให้ยกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะจับแท่งหยกของเขาจ่อที่รูสวาทของหลันฮวาจากด้านหลัง

“ท่านพี่ ข้าต้องการท่าน..”

“ข้าเองก็ต้องการเจ้าเช่นกัน”

“อ่าส์/อ่าส์”

แท่งหยกถูกส่งเข้าไปในรูสวาทอย่างช้า ๆ ด้านในรูสวาทตอนนี้บีบรัดแท่งหยกแน่น หลันฮวาเกร็งสั่นไปทั่วทั้งตัว มือบางจับขอบอ่างแน่น ริมฝีปากบางเผยอขึ้นเล็กน้อยก่อนจะครางออกมา

"อ๊ะ..ข้าเจ็บ.."

แม่ทัพเผิงที่ได้ยินเช่นนั้นก้มลงมองแท่งหยกที่พึ่งเข้าไปในรูสวาทเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาพรมจูบทั่วแผ่นหลังขาวเนียน มือหนาทำหน้าที่บีบคลึงอกอวบคู่งามทั้งสอง 

"ทะ..ท่านพี่..ข้าเสียว.อ๊ะ!!"

เมื่อเห็นว่าร่างบางเกร็งน้อยลง เขาจึงเลื่อนมือมาจับที่สะโพกของนางก่อนจะค่อย ๆ ดันแท่งหยกเข้าไปจนสุดโคน 

"อ๊า..น้องหญิงยังเจ็บอยู่หรือไม่..ซี๊ดดด"

หลันฮวาในตอนนี้อึดอัดในช่องท้องเป็นอย่างยิ่ง ความเจ็บปวดที่มีได้หายไปจนหมดสิ้นมีเพียงความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ นางส่ายหัวเบา ๆ แม่ทัพเผิงที่เห็นเช่นนั้นก็โน้มตัวลงไปกระซิบที่ข้างหูของหลันฮวา 

"ข้าชอบรูสวาทเจ้ายิ่งนัก แม้แต่ตอนที่ข้ายังไม่ได้ขยับรูสวาทของเจ้าก็ยังดูดแท่งหยกข้าไม่หยุด"

แม่ทัพเผิงเริ่มขยับแท่งหยกเข้าออกจากรูสวาท ยิ่งเห็นหลันฮวาครางออกมาด้วยความพอใจ ความต้องการของเขาก็ยิ่งพุ่งสูงขึ้น ทำให้เขากระแทกรูสวาทของนางเร็วและหนักหน่วงตามแรงอารมณ์

"อ่าส์..ข้าเสียวว...อ๊ะ..ท่านเข้ามาลึกเกินไป...อ้าๆๆๆ"

หลันฮวาครางออกมาด้วยความเสียว แม้ปากจะบอกว่าเสียวและลึกเกินไปแต่นางกับส่ายสะโพกไปมาเพื่อรับแรงกระแทก 

"ดียิ่งนัก.อ๊ะ!!"

แม่ทัพเผิงครางออกมาด้วยความพอใจก่อนจะจับให้หลันฮวาพลิกกายหันมา แท่งหยกของเขายังคงกระแทกอยู่ในรูสวาทอย่างหนักหน่วง น้ำในอ่างตอนนี้กระเด็นหกไปทั่วพื้นแต่ไม่ได้ทำให้ทั้งสองสนใจ

หน้าอกคู่งามในตอนนี้กระเพื่อมตามแรงกระแทกของแม่ทัพเผิง เสียงครางที่เคยมีได้หายไปในลำคอริมฝีปากของหลันฮวากำลังถูกบดขยี้จากสามีของนาง แขนเรียวบางโอบรอบคอของสามีก่อนที่มือบางจะจิกลงบนผมของเขาเพื่อระบายความเสียวซ่าน

"อืมมมม"

ภายในห้องตอนนี้เต็มไปด้วยไฟแห่งราคะ ไม่ว่าพวกเขาจะแช่น้ำที่เย็นแค่ไหนก็ไม่อาจดับไฟราคะในค่ำคืนนี้ ไม่นานเสียงครางของทั้งสองก็เริ่มดังขึ้นอีกครั้ง พื้นห้องตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำทำให้รู้ว่าภายในอ่างกำลังแสดงความรักที่หนักหน่วงถึงเพียงไหน

"อ้า..ข้าอยากกระแทกรูสวาทของเจ้าทั้งวัน.."

"อ่าส์..ข้า..อ้าๆๆๆ"

หลันฮวาครางออกมาไม่เป็นภาษา นางเพียงอยากบอกเขาว่านางเองก็อยากทำเช่นนั้นเหมือนกัน แต่ดูเหมือนสามีของนางเองก็จะเข้าใจความหมายของนาง แม่ทัพเผิงเร่งจังหวะที่เร่าร้อนและหนักหน่วงมันสร้างความพอใจให้ทั้งสองยิ่งนัก

"อ่าส์/อ่าส์"

น้ำสีขาวขุ่นถูกฉีดเข้าไปในรูสวาทอย่างแรง แม่ทัพเผิงดันแท่งหยกเข้าไปในรู้สวาทจนสุดโคนก่อนจะบดขยี้กลีบดอกไม้สาวไปมา แท่งหยกของเขากระตุกเกร็งอยู่หลายครั้ง หลันฮวาเองก็เกร็งตัวกระตุกอย่างแรง นางเข้าไปโอบกอดสามีแน่น

"น้องหญิงชอบหรือไม่"

"เจ้าค่ะ ข้าพอใจที่สุด"

แม่ทัพเผิงโอบกอดหลันฮวาแน่นก่อนจะพรมจูบที่ไหล่บางอย่างหลงใหล เขาได้สาบานกับตัวเองแล้วว่าจากนี้จะปกป้องนางเอง สตรีที่ดีเช่นนี้หากใครคิดจะแย่งนางไปข้าจะสังหารมันให้สิ้น

"ท่านพี่ละเจ้าคะ ชอบหรือไม่"

"ชอบจนอยากทำเช่นนั้นตลอดทั้งวัน"

"เช่นนั้น....ไปที่เตียงดีหรือไม่เจ้าคะ"

แม่ทัพเผิงยิ้มพอใจเขาอุ้มหลันฮวาตรงไปที่เตียง แววตาที่เขาจ้องมองนางเต็มไปด้วยความรักและลุ่มหลง

หลันฮวาเงยหน้ามองสามีของนางก่อนจะยิ้มออกมา ในตอนนี้รู้สึกพอใจกับสามีและแท่งหยกของเขายิ่งนัก คิดว่าจะใช้ความรู้ที่ศึกษามาจากตำรากามสูตรเพื่อเอาใจสามีบ้าง สามีที่ดีและใหญ่ยาวเช่นนี้ข้าคิดถูกแล้วจริง ๆ ที่แต่งให้ท่าน สามีของข้า...

-END-