4 ทดสอบ

ถึงจะบอกว่าเธอเจ้าชู้ แต่กชนันท์ก็รู้ลิมิตของตัวเองดี ไม่ได้ไปเฟิร์สหรือวันไนท์แสตนกับใครได้ง่าย ๆ หลังจากถอนหมั้นกับอดีตคนรัก เธอก็ใช้เวลาตั้งสามปี กว่าที่จะเริ่มทดลองเปิดใจให้กับใครอีกสักครั้ง และครั้งแรกก็เป็นผู้ชายที่อายุน้อยกว่าเธอ 5 ปี

อีกหนึ่งสิ่งที่กชนันท์เพิ่งจะเรียนรู้ นั่นก็คือการพบว่าชีวิตของคนเรามันสั้นนัก เธอไม่อยากโหยหาและคิดถึงอดีตอันแสนขื่นขม สู้เอาเวลามาโฟกัสกับชีวิตปัจจุบันไม่ดีกว่าเหรอ เธอคิดได้หลังจากเสียเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งไปหลังจากที่หล่อนจับได้ว่าสามีที่แต่งงานและคบหากันมายาวนานกว่า 12 ปีมีชู้และนอกใจ

เพื่อนของเธอคนนั้นประชดประชันไอ้ผู้ชายเฮงซวยนั่นจนสุดท้ายเธอล้มป่วย หลังจากเธอจากโลกนี้ไป ไอ้หมอนั่นทำท่าเสียใจอยู่พักหนึ่งก่อนจะใช้เงินประกันชีวิตของเพื่อนเธอเสพสุขกับเมียอีกเป็นโขยง

และปัจจุบันของเธอตอนนี้ก็คือชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้

“เดี๋ยวนะ ถามจริงเพิ่งหัดอ่อยคนเหรอ” กันต์กรพูดจาหยอกล้อ

“อารมณ์เสีย” กชนันท์โกรธที่เขารู้ทัน ทำท่าลุกไปหยิบสูทกลับมาสวมและเตรียมตัวจะเก็บของออกจากห้อง

“จะไปไหนล่ะ” กันต์กรเดินไปประชิดเธอจากด้านหลัง กลิ่นน้ำหอมจากตัวเธอที่เขาได้กลิ่นเมื่อคืนยังหลงเหลืออยู่บางเบา

เขาชอบตอนที่เธอไม่ได้อยู่ในภาพที่เมามายไม่ได้สติ เขาชอบให้คู่นอนของเขามีสติครบถ้วนจะได้จำได้ทุกเรื่องที่ลงมือทำได้

“จะ...กลับแล้ว” กชนันท์พูดด้วยน้ำเสียงติดขัด หญิงสาวรู้สึกได้ว่าผู้ชายที่ตัวสูงกว่ากำลังก้มหน้าลงมาวุ่นวายกับต้นคอเธอ

“อย่าเพิ่งสิ ยังไม่ได้บรรลุข้อตกลงเลย เรายังไม่ได้ทดสอบกันเลยนะว่าห่วยหรือไม่ห่วย” กันต์กรพูดด้วยน้ำเสียงแบบคนเจ้าเล่ห์ มีเหยื่อตัวขาวอวบมาวุ่นวายกับเขาถึงที่ เขาจะปล่อยให้เธอกลับไปเฉย ๆ ได้ยังไง

มือแกร่งโอบรัดหญิงสาวที่ตัวเล็กกว่าให้ขยับเข้ามาแนบชิดกว่าเดิม พวงแก้มของผู้หญิงที่ตัวเล็กกว่าเวลานี้เป็นสีแดงระเรื่อราวกับมะเขือเทศสุก

“อืม...” กชนันท์ตัวแข็งทื่อเพราะสัมผัสได้ถึงมือของกันต์กรที่กำลังวุ่นวายอยู่บริเวณสะโพกของเธอ

“ไม่อยากพิสูจน์เหรอว่าผมห่วยหรือไม่ห่วย” ชายหนุ่มกำลังหลอกล่อให้เธอสนใจในตัวเขา “ดูเหมือนว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันหยุดนะ คุณคงไม่ต้องไปทำงานหรอกมั้ง ส่วนถ้าครั้งแรกไม่ดีเราจะได้ทดลองกันเรื่อย ๆ” เขากำลังโอ้โลมหลอกล่อ ให้เธอคล้อยตาม

คนตัวเล็กต้องตั้งสติ แน่นอนว่าเธอจะไม่ยอมให้เขาเป็นฝ่ายรุกอยู่คนเดียว หญิงสาวยกแขนขึ้นไปโอบล้อมรอบคอของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า

“ฉันยังไม่รู้เลยว่านายชื่ออะไร” เธอถามชื่อเขาอีกรอบ

“กันต์เรียกผมว่ากันต์ก็ได้...แล้วคุณล่ะ ชื่ออะไร” เขาถามเธอกลับบ้าง

น้ำเสียงของชายหนุ่มแหบพร่าและสุดแสนจะน่าหลงใหล กชนันท์รู้สึกว่าตัวเองคล้ายกับโดนถอดสมองออกไปแล้ว เวลานี้เธอไม่มีสตินึกคิดอะไรทั้งสิ้น แค่จะตอบเขาว่าตัวเองชื่ออะไรก็ยังทำไม่ได้เลย

เขานึกเอ็นดูผู้หญิงแปลกหน้าตัวเล็ก ๆ นี่ เมื่อครู่ ยังดูเจนจัดคล้ายกับแม่เสือดาว เขาหลอกล่อนิดหน่อยไหงกลายเป็นว่าตอนนี้ดันแปลงร่างเป็นลูกแมวตัวเล็ก ๆ เสียอย่างนั้น

“ตกลงชื่ออะไรนะ” กันต์กรยังไม่ละความพยายามในการถามชื่อ เขาใช้มือของตัวเอง ขึ้นมาประคองใบหน้าเล็ก ๆ ของเจ้าหล่อนเอาไว้ทั้งสองมือ

“มินนี่ ฉันชื่อมินนี่ แต่เรียกฉันว่ามินก็ได้” โดยปกติเธอจะไม่บอกชื่อเต็มของตัวเอง แต่เพราะกำลังถูกเขาหลอกล่อ กชนันท์เลยหลุดปากพูดชื่อเต็มของตัวเอง

“มินนี่เหรอ ชื่อเหมือนตัวการ์ตูนเลย” เขารู้สึกตลกนิดหน่อยที่เธอชื่อมินนี่ “มิกกี้มินนี่ใช่ไหม” เขาย้ำพร้อมกับขำ

“อย่าขำสิ” กชนันท์รู้อยู่แล้วว่าถ้าพูดชื่อเต็มก็มักจะเป็นแบบนี้ทุกที

“งั้นทีนี้ทั้งคุณและผมก็รู้ชื่อของกันและกันแล้วนะ เวลา.....” เขาหยุดทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ร้ายกาจก่อนจะพูดต่อ “จะได้เรียกชื่อกันถูก”

อาศัยช่วงเวลาที่เธอเผลอ กันต์กรก็จัดการอุ้มเธอเข้าไปในห้องของตัวเอง ภายในถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีขาวครีมดูอบอุ่นและสว่างไสว คนตัวสูงยิ้มเล็กน้อย เขาพอใจที่ผู้หญิงตรงหน้าไม่ได้ปฏิเสธหรือดิ้นรน

กชนันท์คล้องแขนทั้งสองข้างกับต้นคอแข็งแกร่งของเขา ก่อนจะโน้มใบหน้าผู้ชายตรงหน้าให้ลงมาจูบ แต่เขากลับฝืนตัวเอาไว้

“ไม่จูบปากครับ” นั่นเป็นอีกหนึ่งข้อห้ามสำหรับความสัมพันธ์ของคนสองคน เขาจะไม่จูบกับคู่นอนของตัวเองเด็ดขาด จูบของเขามีไว้สำหรับผู้หญิงคนนั้นเท่านั้น

“เพราะ....” หญิงสาวพอจะเข้าใจแต่ก็ยังอยากถามถึงเหตุผลอยู่ดี

“ไหนบอกว่าจะไม่ถามเรื่องส่วนตัวของกันและกันไง” กันต์กรย้ำถึงข้อตกลง “แต่ถ้าจูบอย่างอื่นก็ได้อยู่” เขาไม่รอให้เธอพูดอะไร

ชายหนุ่มพูดจบก็จัดการโน้มใบหน้าลงไปหาผู้หญิงตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมแขน เขาจัดการจุมพิตเธอตั้งแต่ใบหูลากเรื่อยลงมาจนถึงต้นคอขาวผ่อง

“อืม” กชนันท์ ร้องครางแผ่วเบา ปล่อยให้ผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักชื่อกันเล้าโลมกระตุ้นอารมณ์ ตามที่เขาต้องการ