ตอนที่5 ผู้หญิงของฉัน
ตอนที่5 ผู้หญิงของฉัน
“นี่ ปล่อยนะ!”
“ทำเหมือนไม่เคยนั่งแบบนี้นะใยบัว อย่าสะดีดสะดิ้งให้มันมากไปหน่อยเลยผู้หญิงที่มาทำงานที่นี้ก็ต้องเปลืองตัวเป็นธรรมดา หรือว่าเธอไม่รู้? หึ ตลกสิ้นดี!”
“ถึงจะต้องเปลืองตัว ก็ไม่ใช่นาย! ไอ้โรคจิตในหัวสมองมีแต่เรื่องลามก!”เธอพ่นคำด่าต่อว่าชายหนุ่ม อัศดินยกมุมปากขึ้นก่อนจะหัวเราะในลำคอออกมา เขาผลักเธอให้ลุกขึ้นก่อนจะเดินจูงมือหญิงสาวออกมาจากโต๊ะ
“เอ๊ะ! นี่นายจะพาเพื่อนฉันไปไหนปล่อยใยบัวนะ”กิ่งเหมยพูดขึ้นเธอจะลุกเดินไปตามเพื่อนสาวแต่ทว่ามือของโคลด์จับเธอไว้แน่นจนเธอรู้สึกเจ็บ
“มาจับฉันไว้ทำไม ปล่อยนะไม่เห็นรึไงว่าเพื่อนนายรากเพื่อนฉันไปห๊ะ!”
“เอ่อรู้แล้วตาไม่ได้บอด มันไม่ใช่เรื่องของเธออย่าเสือกหน่อยเลย”ชายหนุ่มพูดออกมาอย่างรำคาญ
“นี่นายว่าฉันเสือกหรอห๊ะ! ปากหมาจริงๆว่าคนอื่นไม่ดูตัวเองปล่อยนะ อย่ามาจับตัวฉัน”โคลด์มองหญิงสาวอย่างไม่พอใจ ก่อนจะแกล้งดึงแขนกิ่งเหมยเข้ามาหาตนอย่างแรงๆ พร้อมล๊อกคอเธอไว้แน่นไม่ให้ตามเพื่อนของเขาไป
“นี่นายจะพาฉันไปไหนไอ้บ้าปล่อยนะ!”เสียงใยบัวพูดพร้อมพยายามดึงมือเขาออกแต่ชายหรนุ่มยังคงหน้ามึนไม่ยอมปล่อยง่ายๆ
ปึก! ร่างบางของใยบัวถูกพามาบนห้องพักชั้น3ของผับ เธอไม่รู้มาก่อนว่าผับแห่งนี้มีโรงแรมในตัวด้วย สีหน้าคมเข้มจ้องมองใบหน้าของคนตัวเล็กที่ตอนนี้สั่นกลัวไม่ต่างจากเดิมเลย
“กลัวหรอ? หึก็ดีจะได้เลิกด่าว่าฉันสักที”
“นะ นายจะทำอะไรฉัน!”น้ำเสียงตะกุกตะกักถามร่างหนาที่เดินเข้ามาประชิดตัวเธอจนใยบัวถอยหลังอย่างช้าๆ
“ก็ จะใช้บริการเธอไงตอนแรกพอฉันถามชื้อกลับไม่ขาย ที่แท้ก็มาขายให้กับไอ้แก่ๆตัณหานี่เอง ได้เงินเยอะสินะ” เขาเห็นเธอเอาอกเอาใจชายรุ่นพ่ออย่างดูมีความสุขแต่พอเจอเขากลับเป็นอีกอย่างมันก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา
“ปากเสียนายนี่คิดได้แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวสินะ” เธอส่ายหน้าไปมาก่อนจะชักสีหน้าใส่คนตัวสูงด้วยท่าทีรังเกียจ มันยิ่งทำให้เขาไม่พอใจมากขึ้นเธอกล้าดียังไงมามองเขาแบบนี้ มือหนายกขึ้นมาบีบคางมนแน่นด้วยแรงของเขามันทำให้เธอเจ็บขึ้นมา
“ปากดีนักนะ อยากจะรู้ว่าจะดีแค่ไหน” พูดจบมาตินก็กระแทกจูบลงประกบริมฝีปากสั่นระเรื่ออยู่ เธอพยายามดันอกเขาออกแต่ก็ไม่เป็นผล แรงสัมผัสของเขามันช่างรุ่นเเรงจนเธอเองต้านทานไม่ไหวมันเจ็บไปหมด ลิ้นสากตวัดหารสน้ำหวานจากโพรงปากของใยบัวอย่างนึกสนุก เธอทรมานเหมือนจะตายเสียให้ได้ร่างบางเหมือนขาดอากาศหายใจเธอดิ้นพล่านไปมาอยู่นาน ก่อนเขาจะถอนจูบ รอยยิ้มเผยให้เห็นเล็กน้อยเธอหายใจหอบดังเฮือก แววตาแดงก่ำด้วยความโกรธจัดเขาเป็นใครถึงกล้าฉวยโอกาศแบบนี้
เพี๊ยะ! ฝ่ามือบางเรียวฟาดใส่ใบหน้าหนาของมาตินดังฉากจนเขาเองเป็นฝ่ายอึ้งไป ใบหน้าที่ถูกตบแสบขึ้นมา สายตาหันมามองคนตัวเล็กอย่างไม่พอใจ
“นายมันเหี้ย!” คำหยาบที่ออกมาจากปากของใยบัวยิ่งทำให้เขาโมโหขึ้นเป็นกอง
ตุบ!
“โอ๊ย!” ร่างบางร้องลั่นออกมาเมื่อเขาจับเธอยกลอยพื้นก่อนจะโยนไปบนเตียงเธอจุกไปหมดใบหน้าเหยเกเผยให้เห็นอย่างชัดเจน ร่างสูงโปร่งตามทาบทับอย่างไม่รอช้าเขาต้องสั่งสอนเธอ เป็นสิ่งเดียวที่เขาจะทำ
ชุดเดรสสีเพลิงถูกดึงลงจนเห็นส่วนตูมของหญิงสาว สองมือรีบยกขึ้นมาปิดเอาไว้ เธอหน้าแดงขึ้นไปกว่าเดิมที่ถูกอีกฝ่ายจ้องมองร่างกายของเธออย่างนี้
“ออกไปนะอย่ามาทำแบบนี้กับฉันนะไอ้บ้า!”
“ทำไมห๊ะ! เป็นเมียฉันมันจะตายรึไงทีเป็นเมียไอ้แก่ๆพวกนั้นกลับยอม เธอร้ายกว่าที่ฉันคิดนะใยบัวส่ำสอนร่านมากสินะถึงมาทำงานแบบนี้”
“นี่มันจะมากไปแล้วนะ นายมีสิทธิ์อะไรถึงมาตัดสินฉันว่าฉันจะทำหรือเป็นอะไร นายเป็นใครฉันก็ยังไม่รู้จักแค่เป็นรุ่นพี่ในมหาลัยใหญ่มาจากไหนถึงได้พูดจาสกปรกกับคนอื่น!”
“คืนนี้เธอได้รู้จักฉันดีแน่ กชนิภา!” สองมือกระชากมือบางที่พยายามปิดบังทรวงอกของตนอยู่อย่างนั้น เขาดึงข้อมือทั้งสองของเธอไว้เหนือหัว สายตาสำรวจร่างกายของหญิงสาวอย่างถือวิสาสะ มืออีกข้างดึงกระโปงสั้นขึ้นพร้อมกระชากชุดชั้นในตัวจิ๋วเธอออกมา
“พอ พอได้แล้ว อย่านะฉันขอร้อง”เสียงสั่นพูดออกมาอย่างตกใจที่เห็นเข้าลูบไล้ต้นขาของเธอ
“เธอสวยจนฉันอดใจไม่ไหวรู้ไหมใยบัว เป็นผู้หญิงของฉันเถอะนะ”
“ไม่มีทางฉันจะไม่มีวันทำอะไรต่ำๆแบบนั้นแน่!” ชายหนุ่มยักไหล่เบาๆ พร้อมโน้มใบหน้าลงไปซุกไซ้ตามซอกคอขาวเขาไม่สนใจว่าเธอจะต้องการหรือไม่ ยังไงเธอก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี
“อึก อย่านะอย่ามาทำแบบนี้กับฉัน ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต สารเลว บอกให้ปล่อยไง! หยุดเดี๋ยวนี้นะ”เสียงใยบัวร้องดิ้นพล่านเธอพยายามหันหน้าหนีไปมาสองมือที่โดนเขาจับกดอยู่พยายามดิ้นให้หลุดแต่มันยากเหลือเกินใครจะสู้แรงเขาได้กัน มืออีกข้างของอัศดินยกมาบีบคั้นฐานยอดปทุมอย่างเมามันส์เขาไม่คิดว่าเธอจะซ่อนรูปได้อะไรนี้มันใหญ่จนเขาอยากจะสัมผัสมัน อยากจะครอบครองมันไว้แค่คนเดียว
ทำไมกัน! ร่างกายฉันถึงเป็นอย่างนี้?
สีหน้าของกชนิภารู้สึกสับสนเธอปฎิเสธเขาแต่ร่างกายกลับตอบสนองทุกการสัมผัสของเขา
“ชอบใช่ไหม เธอโกหกร่างกายตัวเองไม่ได้หรอนะใยบัว” เสียงแหบซ่านพูดกระซิบข้างหูเบาๆ เขามีประสบการณ์มาไม่น้อยย่อมรู้วิธีจัดการกับเธอเป็นธรรมดา ฝ่ามือหนาลูบท้องน้อยเบาๆก่อนจะเลื่อนลงต่ำไปสัมผัสส่วนลับของหญิงสาว เธอสะดุ้งขึ้นมาเมื่อมีอะไรมาจับต้องมัน ร่างกายบิดไปบิดมาไม่บอกก็รู้ว่าเธอเสียวขนาดไหน รอยยิ้มของมาตินผุดขึ้นมาอย่างชอบใจที่เห็นหญิงสาวใต้ร่างเริ่มชอบรสรักของเขา
“อื้ม ทำไมเธอแม่งน่าเอาชะมัด!” เขาพูดพร้อมเเหย่นิ้วนวดคลึงเบาๆส่วนลับของเธอ กลีบดอกไม้แรกแย้มสีชมพูระเรื่อถูกสัมผัสกับสิ่งแปลกปลอมก็สั่นสะท้านไปทั่วร่าง
“อะ อย่านะ ฉันไม่ชอบ!”เธอพูดออกมาปนครางเล็กน้อย
“แน่ใจหรอ? แต่เธอบีบรัดฉันแน่นเลยนะ”
“เอาออกไปนะ ฉันไม่ต้องการ”
“หึปากเเข็ง อยากจะรู้ว่าจะทนได้แค่ไหน?” เขาเริ่มชักนิ้วเข้าออกจนเอวบางขยับบิดไปมามันเสียวจนเธอทนไม่ไหว ร่างกายของเธอชอบมันอย่างเห็นได้ชัด