ตอนที่4 สิทธิ์ในสัญญา

ตอนที่4 สิทธิ์ในสัญญา

เช้าวันต่อมาวันนี้กชนิภามาเรียนปกติเธอเป็นคนที่เรียนเก่งมากคนหนึ่งเพราะการที่เป็นเด็กทุนต้องทำผลการเรียนให้ได้ดีเสมอ เธอจดรายงานไป ในหัวสมองก็มีแต่เรื่องที่กำลังเกิดขึ้นเธอไม่ชอบคนเล่นการพนันไม่ชอบอะไรที่ผิดกฏหมายพอได้รู้ว่าพ่อของตนไปเล่นการพนันจนติดหนี้เป็นล้านในใจเธอก็ยิ่งวิตก

“เป็นอะไรไปหรอบัว เห็นถอนหายใจหลายรอบล่ะมีอะไรไม่สบายใจหรอ”เสียงกิ่งเหมยที่นั่งมองเพื่อนอยู่นานก็อดเป็นห่วงไม่ได้

“มีเรื่องที่บ้านนิดหน่อยนะ ฉันต้องหางานทำเพิ่มเพื่อช่วยค่าใช้จ่ายในบ้าน”

“เรื่องอะไร เราให้ยืมเงินก่อนไหม?”

“ไม่เป็นไรหรอกเหมยเรายังหาได้อีกอย่างแค่เธออยู่ข้างๆให้กำลังใจฉันก็พอแล้ว” เธอยิ้มให้เพื่อนสาวก่อนจะถอนหายใจออกมาพร้อมเสียงอึบเพื่อให้กำลังใจตัวเอง

“แค่นี้เองเดี๋ยวมันก็ผ่านไปสินะ”

“คิดบวกอีกแล้ว นี่ไม่ไหวอย่าฝืนนะบัว”

“รู้แล้วจร้าาาา! เเหม่นึกว่ามีแม่อีกคน”ใยบัวแกล้งเอาคางไปถูไหล่เพื่อนสาวก่อนจะทำเสียงอ้อน

หลังจากจบคาบเช้าสองสาวมานั่งเล่นอยู่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกคณะกชนิภาเลื่อนโทรศัพท์ไปมาก่อนจะเห็นประกาศรับสมัครงานที่พี่เก๋ส่งมาให้เธอดู เธอกดเข้าไปดูแต่ก็ทำหน้าจ๋อยๆขึ้น ก็งานที่ว่าคือเด็กชงเหล้าในผับเเห่งหนึ่ง มันได้เงินเยอะก็จริงแต่เธอไม่ชอบงานกลางคืนแบบนี้

เก๋>น้องใยบัวไม่อยากทำงานนี้หรอ พี่ว่ามันไม่ได้หน้ากลัวอย่างที่คิดนะแค่ชงเหล้าเราไม่ได้รับงานนอกกับแขกนิ

ใยบัว>พี่เก๋แต่บัวไม่ค่อยชอบงานแบบนี้ ต้องขอโทษด้วยนะคะ

เก๋>เสียดายจังคนที่นี้กำลังขาด อีกอย่างถ้าน้องบัวอยากหาเงินได้เยอะๆแล้วเร็วๆคงต้องทำงานแบบนี้ เอางี้ไหมถ้าน้องบัวจะทำพี่จะบอกให้ญาติที่ทำงานที่นั้นคอยดูแลน้องบัวเป็นอย่างดีไม่ให้แขกมาทำไม่ดีใส่

กชนิภาอ่านข้อความพร้อมถอนหายใจออกมา ใช่เธออยากได้เงินมาเพื่อช่วยบิดาหาเงินไปใช่หนี้ถึงงานนี้มันจะดูไม่ดีแต่ก็ไม่ใช่งานผิดกฎหมาย

ใยบัว>ตกลงค่ะ บัวจะทำพี่จะให้บัวไปหาตอนไหนคะ?

เก๋> อื้มเย็นนี้เลยก็ได้จ้ะที่ผับANDME แถวๆมอนั้นล่ะ

ใยบัว>ได้ค่ะ

“ทำหน้าแบบนั้นอีกล่ะ หางานไม่ได้หรอ?”กิ่งเหมยถามเพื่อน

“หาได้ แต่เป็นงานชงเหล้าอ่ะ เฮ้ยถ้าแม่รู้มีหวังเราโดนด่าแน่ที่ไปทำงานแบบนี้”

“ไม่หรอกมัง ก็เธอหวังดีอยากจะช่วยจริงๆ เอางี้ไหมฉันจะไปทำด้วย”

“พูดเป็นเล่น!”

“พูดจริงๆ ฉันจะแอบป๊าไปทำ อยากจะรู้เหมือนกันว่าชีวิตแบบนั้นเป็นยังไงและอีกอย่างจะได้เป็นเพื่อนบัวด้วยไง สองคนดีกว่าคนเดียวนะ”

“ขอบใจนะ เหมยเธอนี้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลย รักนะเว้ย!” กชนิภากอดเพื่อนสาวพร้อมยิ้มออกมา ดีที่มีกิ่งเหมยไปด้วยอย่างน้อยเธอก็ไม่ใช่คนเดียว

ณ ผับANDME

“นี่พี่จอย เป็นคนดูแลเด็กๆที่นี้”พี่เก๋เเนะนำให้รู้จักอีกฝ่ายทั้งสองสาวยดมือไหว้ จอยยิ้มให้ก่อนจะพาทั้งสองคนไปหาเจ้าของร้าน ดีที่นี้เจ้าของคือผู้หญิงคุณพายเธออายุประมาณ29ได้

“ตั้งใจทำงานละกันอยู่ที่นี้ อย่าทำอะไรให้แขกไม่พอใจแต่ถ้าไม่อยากไปกับแขกพี่ก็ไม่บังคับมันคือสิทธิ์ของพวกเธอ งานแบบนี้ได้เงินเร็วแต่เปลื้องเนื้อเปลื้องตัวเล็กน้อยถ้าอยากได้เงินก็ทนๆเอา”

“ค่ะ/ค่ะ”ทั้งกิ่งเหมยและใยบัวรับคำ

“เอ๊ะ คนนี้เหมือนฉันเคยเห็นที่ไหนนะ”จู่ๆพายก็ทักกิ่งเหมยเมื่อคุ้นๆเหมือนเคยเห็น หญิงสาวรีบส่ายหัวบอกว่าไม่รู้จักเธอมาก่อน พายก็ไม่ได้ติดใจอะไรให้จอยพาสองสาวไปเเต่งตัว ชุดพนักงานที่นี้เหมือนกันแต่ละวันจะเปลี่ยนสี ส่วนมากพนักงานชงเหล้าจะมีแค่โซนVIPเท่านั้น ธรรมดามักจะมีแค่วัยรุ่นมาเต้นไม่ต้องการหญิงสาวชงเหล้าอยู่แล้ว

“เป็นไงบ้าง โป๊ไปป่ะ”เสียงกิ่งเหมยถามเพื่อนสาวหลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จ ชุดเดรสสีแดงสั้นเหนื่อเข่าแค่ไม่กี่คืบ หุ่นทั้งสองสาวเพื่อนรักต่างไม่ด้อยไปกว่ากันทั้งขาวทั้งอึบตรงสเป๊คชายไทย

“นิดนึงอ่ะ เธอแน่ใจนะว่าจะทำงานนี้”

“แหม่ถึงขั้นนี้แล้วนะยังจะถามอีก เอาน่าแค่ชงเหล้าแค่นี้ไม่เห็นเป็นอะไร”

“แต่ถ้าพี่ชายเธอรู้มีหวัง!”

“ก็อย่าบอกสิ แต่ถ้ารู้ฉันก็ไม่กลัว ใยบัวพอดูเธอในชุดแบบนี้ก็สวยไปอีกแบบนะ ถ้าฉันเป็นพวกผู้ชายคนมองตาละห้อย”

“เลิกพูดแบบนี้เลยนะเหมยแค่นี้ฉันก็อายตัวเองมากแล้ว แต่งตัวอะไรก็ไม่รู้”

“แล้วสวยไหมล่ะ?” กิ่งเหมยยังพูดเล่นเพื่อให้เพื่อนไม่คิดมาก เอาจริงๆเธอก็คิดว่านี้มันสนุกมากไม่ได้ทำอะไรแบบนี้เลยตั้งแต่เกิดมา

“นี่ทั้งสองคนน่ะ แต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกไปดูความเรียบร้อยด้วยนะ เพราะเเขกชอบมาเร็วทุ่มสองทุ่มก็มาแล้ว”

“ค่ะพี่จอย”

อีกด้าน ณ คอนโดของมาติน

เขานั่งดื่มอยู่กับเพื่อนๆเหมือนเดิมทั้งโคลด์เฟรมและคิรันก็มาที่นี่เสมือนเป็นสถานที่รวมตัวของพวกเขา

“เห้ย ดูอะไรนี้สิ!” เฟรมที่แชทคุยกับเด็กๆของตนจู่ๆก็พูดขึ้นจนเพื่อนคนอื่นหันมาสนใจ

“มีอะไรว่ะ ทำหน้าตกใจไปได้!”โคลด์พูดตอบ ก่อนจะไปแย่งโทรศัพท์จากเพื่อนชายก่อนจะทำหน้าตกตะลึ่ง

“นี่มันน้องคนสวยของไอ้ตินนี้หว่า! ทำไมมาทำงานที่ร้านพี่พายได้ว่ะ!” เด็กในผับที่เป็นคู่นอนของเฟรมส่งรูปเด็กใหม่มาให้เขาดู มาตินรีบมาดูรูปเขาทำหน้าบอกบุญไม่รับทันทีเมื่อเห็นกชนิภาแต่งตัวโป๊ไปอวดชายคนอื่น คิรันส่ายหัวไปมาก่อนจะถอนหายใจ

“ไง อยากจะไปสิท่า!”เขาเดาออกได้ทันทีว่าเพื่อนสนิทคิดอะไรอยู่

“เออ ไปไหมว่ะไปลองใช้บริการดูว่าจะดีไหม”เฟรมพูดป่นตลก

“จะไปก็ไปกูก็อยากจะไปดูเหมือนกัน” คิรันเตะเท้าเพื่อนที่ชอบพูดยุมาติน

“พวกมึงนี้นะ เออไปก็ไปกูจะได้เก็บซากพวกมึงอีก”

“ดีมากเพื่อนรัก”โคลด์ตบบ่าพร้อมหยิบกุญแจรถของตนมา มาตินขับรถของตัวเองไปไม่นานมากนักก็มาถึงผับ ทั้งสี่ก้าวเท้าเข้าไปข้างในโดยมีสาวๆมาควงแขนพร้อมพูดจาหวานใส่

“แหม่พี่เฟรม ไหนว่าวันนี้จะไม่มาหาพลอยไงค่ะพอส่งรูปเด็กใหม่ไปรีบมาเลยนะ”

“นั้นสิ หรือว่าลืมพวกเราแล้ว”

“แหม่ใครจะลืมคนสวยอย่างของพลอยน้องกิ๊ฟได้ครับ”

“อิอิน่ารักที่สุด ไม่เหมือนเพื่อนพี่เขาดูไม่สนในกิ๊ฟเลย”

“มันไม่สนก็ไม่ต้องน้อยใจไปนะครับ ยังมีพี่เฟรมอยู่ตรงนี้”

กลุ่มของมาตินมานั่งที่เดิมก่อนชายหนุ่มจะมองหากชนิภาอย่างว้าวุ่นใจ หญิงสาวเดินถือเหล้าพร้อมเปิดอยู่โต๊ะข้างๆ ดีที่โต๊ะนี้เป็นผู้ใหญ่มากแล้วเลยไม่จับตัวเธอสักเท่าไหร่

“ขอบใจมากนะหนูอ่ะนี้ทิป”ชายวันกลางคนยื่นเงินสักสองสามพันใส่มือหญิงสาว เธอยิ้มพร้อมยกมือไหว้กับกิ่งเหมยที่ช่วยกันดูแลโต๊ะนี้

“ดูพวกหนูแตกต่างจากคนอื่นๆนะ เพิ่งมาทำงานหรอ”

“ค่ะเพิ่งมาทำวันแรก”กิ่งเหมยพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“มารยาทก็ดี สวยก็สวยถ้าลุงมีลูกชายสักคนคงอยากได้หนูทั้งสองมาเป็นสะใภ้ งั้นไปดูแลโต๊ะอื่นเถอะเดี๋ยวลุงก็กลับแล้ว”

“ให้พวกหนูดูแลจนกว่าคุณจะกลับเถอะนะคะ ให้สมกับทิปที่ให้มา”องอาจยิ้มออกมา เดิมทีเขาแค่อยากมาดื่มแก้เหงาเเต่พอมาก็รู้สึกสนุกมากขึ้นเมื่อเจอใยบัวและกิ่งเหมย ไม่นานนักองอาจก็ขอตัวกลับ เธอก็อาสาไปส่งถึงหน้าร้านก่อนจะเดินเข้ามาผ่านโต๊ะของมาตินไป สายตาเย็นเฉียบมองมาที่ใยบัวจนเธอไม่อยากจะมองสบตาอีกฝ่าย แค่เห็นหน้าภาพในวันนั้นก็ตามมาหลอกหลอนจนเธออยู่ไม่สุข

“ทำไมต้องมาเจออีตาบ้านั้นอีกนะ!”เธอบ่นออกมา กิ่งเหมยหันมามองอย่างไม่เข้าใจว่าเพื่อนบ่นอะไร

“เป็นอะไรไปหรอ?”

“ปะเปล่าจ้ะ!” เธอรีบปฎิเสธก่อนจะหันหน้าหนี

“นี่น้องใยบัวน้องกิ่งเหมย มีแขกเรียกให้ไปนั่งด้วยน่ะ คนสำคัญด้วย”

“ใครหรอคะ?”

“บอกไปจะรู้จักกันหรอ ตามพี่มาไม่ต้องกลัวนะพวกนี้เขานิสัยดีเงินดีอีกด้วย”พี่จอยพาสองสาวเดินมาที่โต๊ะของมาติน ใยบัวทำหน้าไม่พอใจออกมาทันทีที่รู้ว่าต้องมานั่งที่โต๊ะนี้

“พี่จอยคะ คือพวกหนูไปดูแลโต๊ะอื่นดีกว่า”ใยบัวพูดขึ้น กิ่งเหมยเองก็ทำหน้าเสียที่ต้องมาเจออรุ่นพี่พวกนี้

“อ้าวจะไปไหนล่ะน้องมานั่งดูแลพวกพี่ดีกว่า มานี้ม่ะ!”โคลด์ดึงแขนกิ่งเหมยเข้ามานั่งใกล้ๆจนเธอเซไปติดตัวเขา

“นี่นาย ปล่อยนะอย่ามาโดนตัวฉัน!”

“เเหม่หวงเนื้อหวงตัวซะด้วย จะเรียกเงินพี่เพิ่มเหรอจ้ะ” กิ่งเหมยตาเขียวใส่ ใยบัวยืนไม่ยอมนั่งมาตินขยับให้เธอก็ไม่ยอม จนเขากอดอกมองหน้าหญิงสาว

“นี่จะยืนอีกนานไหม มาทำงานที่นี่อย่าเลือกแขกไม่รู้รึไง!”

“แต่ฉันไม่อยากนั่งข้างนาย ว้ายยย!”ร่างบางปลิวไปตามแรงของชายหนุ่มจนไปนั่งตักเขาสองแขนหนากอดแน่น

“นี่ ปล่อยนะ!”

“ทำเหมือนไม่เคยนั่งแบบนี้นะใยบัว อย่าสะดีดสะดิ้งให้มันมากไปหน่อยเลยผู้หญิงที่มาทำงานที่นี่ก็ต้องเปลืองตัวเป็นธรรมดา หรือว่าเธอไม่รู้หึ ตลกสิ้นดี!”