ตอนที่ 4 ไม่เอานิ้วค่ะหมอ (NC)

จากวันนั้นจนมาถึงวันนี้เป็นเวลาสองปีครึ่งแล้วที่เธอและเขาใช้ชีวิตกันแบบนี้ ไม่มีสถานะ เธอไม่เคยถามหาความรับผิดชอบจากเขา และอยากหนีจากสภาพนี้เต็มทีติดอยู่ก็แค่ พ่อของเธอ…..

“คุณท่านมีพระคุณที่ส่งเสียอายนะลูก อย่าได้ลืมบุญคุณคุณท่านกับคุณเจษเด็ดขาด”

“ค่ะพ่อ”

เพราะคำว่า “บุญคุณ” ที่ทำให้เธอยอมทนอยู่กับเขา จะใช้คำว่าอดทนก็ไม่จริงเท่าไหร่นักเพราะหมอเจษเองก็ไม่ได้ให้เธออยู่อย่างลำบาก ทั้งของใช้ส่วนตัว เงินทองและเครื่องอำนวยความสะดวกที่ดูจะมากเกินไปด้วยซ้ำที่ให้เธอแต่เขาไม่พูดอะไรนอกจากหาแต่สิ่งที่ดีที่สุดมาให้เธอ….จนน่าอึดอัด

“ไปไหนมาล่ะวันนี้”

“ไปซื้อของค่ะ เตรียมจะฝึกงาน”

“ที่ไหน”

“บริษัทโฆษณาค่ะ”

“ไม่ต้องไป มาฝึกที่โรงพยาบาล”

“คุณหมอคะ แต่งานที่นั่นไม่ได้เกี่ยวข้องกับสายงานของอายนะคะ”

หมอเจษหันมามองถุงที่เธอต้องเดินถือมาด้วยอย่างจำเป็นเพราะเขาสั่งให้เธอขึ้นมา เขาเดินมาและดึงถุงนั้นไปตรวจดูทีละถุง

“เสื้อผ้าอะไรเนี่ย ทำไมซื้อแต่ของแบบนี้ แล้วชุดที่ฉันซื้อให้เธอล่ะ”

“ชุดพวกนั้น….ไม่เหมาะสำหรับเด็กฝึกงานค่ะ”

“นี่มันชุดอะไร สก๊อยส์หรือไง กางเกงขาสั้นนี่อะไรเสื้อกล้ามเสื้อแขนกุด ผ้าแบบนี้ปิดหมดเหรอ เอาไปทิ้งให้หมด”

“ไม่ค่ะ”

“อาย!!”

“หมอมีธุระอะไรคะ อายจะรีบเอาของไปเก็บ ข้างล่างกำลังยุ่งกับ….”

ถุงในมือเธอที่เหลือถูกปัดลงพื้นพร้อมกับเขาที่คว้าตัวเธอลงไปที่เตียงนุ่มทันทีพร้อมกับเริ่มปลดกระดุมชุดนักศึกษาที่เขาเห็นเมื่อใดก็เหมือนจะยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของหมอหนุ่มวัยกำหนัดอย่างเขาได้โดยที่เธอไม่ต้องเสียเวลายั่วยวนเขาเลยสักนิด

“อย่านะคะหมอ เดี๋ยวคนมาเห็นเข้า”

“อยู่เฉย ๆ”

“ไม่!! หมอเจษ อ๊ะ อย่าดึงนะ!! อายไม่อยากซื้อใหม่แล้ว”

“ทำไมล่ะ ฉันซื้อให้อีกสิบชุดยังได้เลย ชุดนี้ก็เล็กเกินไปแล้ว มันปริที่หน้าอก ฉันไม่ชอบ”

“แคว่ก!!”

“อ๊าา….หมอ อื้อ….”

เขาทำกับเธอเกือบทุกอย่างเมื่อพบกันทั้งโลมเลียทุกส่วนแม้ว่าเธอจะไม่อยากให้ทำ แม้แต่นิ้วเท้าเขาก็ชอบจูบมัน เพียงแค่ริมฝีปากเท่านั้นที่ตลอดเวลาสองปีกว่านี้เขาไม่แตะต้องเลย ใช่….ทั้งคู่ไม่เคยจูบกันเลยสักครั้ง และอายก็ไม่เคยปริปากถาม

“อาย…หอมจัง เปลี่ยนกลิ่นน้ำหอมเหรอ”

“อายใช้ยาสระผมที่คอนโดค่ะไม่ใช่น้ำหอม หมอก็รู้ว่าอายไม่ใช้น้ำหอม”

“อืม…กลิ่นเดียวกันแต่พอเธอใช้กลับหอมมาก อาา….”

“อึ๊ย!!….อื้อ…..”

อายแทบจะทนไม่ไหวแม้ว่าเขาจะทำเช่นนี้หลายครั้งแต่ความเสียวที่เขามอบให้มันกลับไม่ลดน้อยลงเลย เธอเองก็ยอมรับว่าเขาเป็นคนที่ทำให้เธอติดเซ็กส์

แม้ว่าจะไม่ได้พูดได้เต็มปากว่าเป็นอะไรกันแต่เธอเองก็ไม่ได้สนใจ แค่แต่ละคนมีความสุขก็พอแล้ว เพราะในอนาคตเธอเองก็ไม่ได้หวังจะให้เขามาปกป้องหรืออยู่เคียงข้าง เพราะเธออยากได้อิสระและไปจากเขามากกว่า

“อ๊าา หมอ แรงกว่านี้ค่ะ อ๊าา…”

“แรงกว่านี้ งั้นขึ้นมาร่อนเองเลยสาวน้อย”

เขาจับเธอขึ้นมานั่งคร่อมพร้อมกับจับผมยาวสลวยของเธอเอาไว้ให้และดึงยางรัดมารวบให้เธอก่อนที่คนตัวเล็กจะเริ่มร่อนเอวเข้าหาเขาอย่างเคยชินพร้อมกับลิ้นที่นัวเนียไม่ห่างหน้าอกของเธอ

“อื้อ…เสียว หมอขา….อ๊าา จะแตกแล้ว”

“เสร็จเร็วอีกแล้ว คิดถึงก็ร่อนแรง ๆ สิเร็วเข้า อาา…เร็วหน่อย อาา…..อาย…จะแตกแล้วเร็วเข้า”

“หมอ อายอยากโดนแทง อ๊าา….”

“เอางั้นเหรอ อมให้ก่อนสิ”

เขาท้าทายเธออีกครั้งมีหรือที่อายจะยอมแพ้เขา เธอใช้นิ้วกรีดไปที่ริมฝีปากของเขาอย่างยั่วยวน เขาปฏิเสธไม่ได้ว่านับวันเขาเองก็จะหลงเธอเข้าไปมากทุกที เธอมีเสน่ห์มากขึ้นจนห้ามใจไม่อยู่

อายเริ่มเลื่อนตัวลงเพื่อจัดการลำเอ็นที่ตั้งตรงอยู่ตรงหน้า เธอใช้ผ้าเช็ดออกนิดหน่อยก่อนจะอมมันเข้าไปพร้อมกับรูดขึ้นลง

“อาา…เสียว…อาย…..อาา!!! อาย…ขอแตกใส่ปากนะ”

อายไม่ตอบเขาเธอทำเพียงแค่ให้เขาพอใจเพราะตอนนี้เธอเองก็ต้องการเขาเช่นกัน ไม่มีครั้งไหนที่เขาเชื้อเชิญแล้วเธอจะปฏิเสธนอกจากวันที่เธอป่วย

“อาา….แตก…แตกแล้วว”

ตัวเขาเกร็งจนอายรู้สึกได้ เธอชอบเวลานี้ที่สุด เวลาที่เขาร้องขอชีวิตจากเธอ มันเหมือนกับเป็นช่วงเวลาที่เธอชนะเขาได้ แม้ว่าหลังจากนั้นเขาจะคุมเกมทั้งหมดก็ตาม

“ได้เวลาแล้วสาวน้อย ขอเลียหน่อย”

เธอหันไปหอมแก้มเขาก่อนจะโค้งตัวลงและแอ่นบั้นท้ายไปให้เขา หมอเจษราวกับหิวมานานเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ลิ้นหนาพุ่งเข้าไปทันทีพร้อมกับกระดกลิ้นรัว อายครางเสียงหลงพร้อมกับเสียงฟาดที่บั้นท้ายแรง ๆ จากเขาอีกที

“อ๊าา…เสียวจัง หมอขาา….เร็ว ๆ เข้า จะเสร็จอีกแล้ว”

“อยากโดนแล้วเหรอ ขอร้องสิ ตาเธอแล้วอาย”

“หมอคะ ได้โปรด….เสียบเข้ามาเร็ว ๆ ค่ะ อายอยากได้ อ๊าา….ไม่เอา…ไม่เอานิ้วค่ะหมอ”

เขารู้ว่าเธอชอบท่านี้มากเพราะมันทำให้เธอออกัสซั่มได้บ่อยและทำให้เธอยอมตามใจเขาและไม่ชักสีหน้าเย็นชาราวแผ่นน้ำแข็งเหมือนในเวลาปกติ เขาชอบที่จะทำให้เธอพอใจมากกว่าเธอที่นิ่งและทำตัวเย็นชา แต่ก็นั่นแหละ เขาเองก็ไม่เคยจะพูดกับเธอดี ๆ สักเท่าไหร่

“อ๊าา แรงอีกขอถี่กว่านี้…หมอ!!”

“ยัยคนดื้อ….อยากได้ขนาดนี้แล้วยังปากแข็ง อ้าปาก…”

“อ๊าาา…อ๊อก…อ๊อก….แคก แคก หมอ ขออีก อ๊อก…”

นิ้วมือของเขาล้วงเข้าไปในปากเธอ นึกไม่ถึงว่านานวันเซ็กส์ระหว่างพวกเขาจะเข้ากันได้อย่างน่าประหลาด และเขาเองก็ไม่คิดว่าจะมีอะไรกับผู้หญิงแค่คนเดียวมาตลอดเวลาเกือบสามปีโดยไม่มองคนอื่นเลย

“อาบน้ำไหม”

“ไม่ค่ะ อายจะลงไปเลย”

“ชุดขาดหมดแบบนั้นอ่ะนะ เอาเสื้อนี่ไปสวมทับสิ”

“ค่ะ”

เธอจะคว้าถุงเสื้อผ้าที่ซื้อมาแต่เขากลับฉวยกลับมา

“หมอคะ หมายความว่ายังไงคะ”

“ไม่ต้องใส่ ชุดอะไรขยะทั้งนั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พาออกไปซื้อใหม่ เอาแบบที่คนเขาใส่กัน”

“ไม่นะคะ นี่มัน…..”

“ทำไม หรือว่ามีใครซื้อให้ เธออย่าบอกนะว่ามีคนอื่นซื้อให้น่ะ มันเป็นใคร”

สีหน้าและแววตาที่แสดงออกว่าไม่พอใจกึ่งโกรธนั้นทำให้อายกลัว เพราะหลังจากที่หมอเจษโกรธนั้น ไม่เคยมีเรื่องดีเกิดขึ้นสำหรับเธอ

“ไม่ใช่นะคะ ชุดนี่อายไปซื้อกับรินมาค่ะ ถ้ารินไม่เห็นก็จะว่าให้หมออีก อายไม่อยากให้คนอื่นเข้าใจหมอผิด ๆ”

ข้ออ้างนี้ทำเอาคนตรงหน้าเริ่มหักมุมปากขึ้นนิดหน่อย นั่นเขายิ้มหรือเปล่านะ แต่ทำไมดูแปลก ๆ แบบนั้น

“งั้นเหรอ เธอกลัวว่า…คนอื่นจะว่าฉันงั้นเหรอ”

“ค่ะ แล้วเสื้อผ้าที่คุณหมอซื้อให้ มันมีแต่แบรนด์เนมซึ่งไม่เหมาะที่เด็กฝึกงานจะใส่ไปทำในบริษัท คนอื่นจะพูดได้ว่าไม่มีกาลเทศะนะคะ”

“ก็บอกแล้วว่าให้มาทำที่โรงพยาบาล ให้เพื่อนเธอมาทำด้วย”

“ไม่ได้ค่ะอายไม่อยากใช้เส้น งานที่โรงพยาบาลไม่เกี่ยวข้องกับสายอาชีพของอาย”

“งั้นก็เอาไปทิ้ง”

“คุณหมอคะ”

อายมองเขาและเริ่มสายตาที่เริ่มน้อยใจกึ่งโกรธ สายตานี้แหละที่เขาแพ้ แต่เขาจะเบือนหน้าหนีอีกครั้งเพื่อให้เธอยอม

“ไม่มีเงื่อนไข เลือกมาจะเปลี่ยนที่ฝึกงานหรือว่า…..”

อายเดินเข้าไปหอมแก้มเขาทำเอาคนตัวโตหน้าร้อนผ่าว เขาเองก็ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วสักหน่อยแต่เมื่อถูกเธอทำแบบนี้บ่อย ๆ กลับเริ่มรู้สึกดีขึ้นจนต้องยอมแพ้

“อายขอนะคะ แค่นี้อายก็ถูกสงสัยว่าเป็นเด็กเสี่ยแล้ว อย่าให้มันดูแย่กว่านี้เลยนะคะ นะคะคุณหมอ”

เจษข่มใจยากอยู่ไม่น้อยเมื่อเธอเข้ามากอดแขนเขาพร้อมกับใช้หน้าอกนุ่มนั่นมาแนบที่แขนของเขา แต่มีหรือที่เขาจะยอมง่าย ๆ ปราศจากข้อแลกเปลี่ยน

“ก็ได้ตามใจเธอ แต่คืนนี้เธอ….ต้องตามใจฉัน”

“หมายความว่ายังไงคะ”

“ขออีกรอบหนึ่งนะ ข้างล่างคนเยอะแล้วอยู่กับฉันดีกว่า”