5 ความจริง
อิฐ
ตอนนี้ผมกับซินดี้เดินมาที่บ้านใหญ่ที่มีคุณปู่ของผมนั่งรออยู่ ซึ่งท่านคงจะรอนานมากใบหน้าท่านถึงดูไม่คอยสบอารมณ์ขนาดนั้น
"กว่าจะมาได้นะเจ้าอิฐ ปู่ให้คนไปตามเป็นชั่วโมง"
"ก็เมื่อคืนผมนอนดึก"
"สวัสดีค่ะคุณปู่ ซินดี้ดีใจจังได้มาเจอคุณปู่" ซินดี้กล่าวทักทายและกราบปู่ของผมซึ่งท่านก็รับไหว้นะแต่เหมือนท่านจะไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรกับผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ผมสักเท่าไหร่ทำให้ซินดี้ทำหน้าไม่ถูก ผมรู้ครับว่าปู่ของผมท่านไม่เคยพอใจผู้หญิงที่ผมคบเลยสักคน ผมเลยชวนซินดี้นั่งเพื่อทานข้าวเช้าด้วยกัน
"แล้วนี่แกจะได้เข้าบริษัทกี่โมง"
"ผมต้องไปส่งซินดี้ที่บ้านก่อนครับถึงจะเข้าบริษัท"
"อ่อ เรื่องงานมันไม่สำคัญเท่ากับการต้องไปรับไปส่งผู้หญิงสินะ"
"ปู่ครับ"
"ไม่เป็นไรถ้าแกคิดว่างานที่บริษัทมันไม่สำคัญไปเวลาไหนก็ได้ก็ไม่เป็นไรนะ แกไปจัดการเรื่องสำคัญของแกเถอะ" ปู่ของผมพูดจบก็ลุกออกจากโต๊ะทานข้าวทันทีโดยไม่สนใจผมกับซินดี้ที่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะคำพูดของปู่ของผมมันบอกได้เป็นอย่างดีว่าท่านไม่ปลื้มซินดี้เลย
"อิฐคะ ทำไมคุณปู่ของอิฐถึงทำเหมือนไม่ชอบซินดี้เลยคะ"
"ปู่ผมก็เป็นแบบนี้แล่ะ ซินอย่าคิดมาก ทานข้าวเถอะเดี๋ยวผมจะไปส่งที่บ้าน"
สองชั่วโมงต่อมาที่บริษัท
"นึกว่าจะไม่เข้าบริษัทซะแล้วนะ" คำพูดแรกเมื่อผมเดินเข้าไปในห้องทำงานของปู่โดยมีเลขาหน้าห้องของท่านเป็นคนเปิดประตูให้
"ผมก็มาแล้วไง ปู่จะเอายังไงกับผมอีก เห้ออออ" ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของท่านจากนั้นท่านก็ยื่นแฟ้มเอกสารอะไรบางอย่างมาให้ผม ซึ่งผมก็รับมาเปิดดู
"อะไรครับ ผมไม่เข้าใจ" เพราะมันเป็นข้อมูลเกี่ยวกับครอบครัวของซินดี้
"แกก็อ่านซะสิจะมาถามปู่ทำไมตาอิฐ" ผมมองหน้าท่านอีกครั้งก่อนจะก้มหน้าอ่านเอกสารตรงหน้าอย่างละเอียด ครอบครัวของซินดี้กำลังประสบปัญหา และกำลังจะโดนฟ้องล้มละลาย บ้านและร้านเพชรกำลังจะถูกธนาคารยึด ซึ่งผมอ่านทุกตัวอักษรและมันมีหลักฐานทุกอย่างอย่างถูกต้องตามกฏหมายถ้าภายในสามเดือนนี้ครอบครัวของซินดี้ไม่เอาเงินไปจ่ายทรัพย์สินทุกอย่างจะถูกยึดขายทอดตลาด
"ปู่เอามาให้ผมอ่านทำไม"
"ก็แกจะได้รู้ตัวไงว่าผู้หญิงที่แกคบตอนนี้เหลือแต่ตัว ซึ่งพูดตรงๆ นะถ้าครอบครัวนั้นทำธุจกิจล้มเหลวปู่จะไม่ว่าอะไรปู่พร้อมที่จะช่วยเพราะเห็นแก่อิฐแต่นี่มันไม่ใช่ไงทั้งพ่อทั้งแม่ของผู้หญิงคนนั้นติดการพนันจนเอาทรัพย์สินทุกอย่างทีมีไปจำนองธนาคาร เท่านั้นยังไม่พอยังส่งลูกสาวเพียงคนเดียวไปบำเรอกามให้กับนักการเมืองเพื่อให้ช่วยเหลือเรื่องคดีความ"ทำไมผมไม่รู้" ที่ผมพูดแบบนั้นก็เพราะผมเคยให้คนไปสืบเรื่องซินดี้มาแล้วไง ทำไมถึงพลาดเรื่องสำคัญแบบนี้ไปได้
"เรื่องนี้คนภายนอกไม่มีทางรู้หรอก"
"เพราะแบบนี้ใช่ไหมปู่ถึงดูไม่ค่อยชอบหน้าซินดี้"
"ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้คบกับแกเพื่อหลอกเอาอะไร ปู่ก็คงไม่ว่า แต่ที่ปู่รู้มาตอนนี้เป้าหมายสำคัญของครอบครัวนั้นก็คือแก"
"ยังไงครับ"
"ครอบครัวนั้นกำลังลำบากโดนฟ้องล้มละลาย ถ้าไม่หาเงินจำนวนยี่สิบล้านไปจ่ายและคนที่จะช่วยได้ตอนนี้ก็มีเพียงแต่แกคนเดียวอิฐ แกอย่าบอกนะว่าผู้หญิงของแกไม่พูดเรื่องแต่งงาน"
"ครับ ซินดี้พูดกับผมเรื่องแต่งงาน แต่ผมก็ได้ปฏิเสธไปแล้วว่าผมไม่พร้อม"
"อืมมก็ยังดีที่แกไม่หลงหน้ามืดตามัวตอบตกลงไป"
"ปู่ก็น่าจะรู้นิสัยของผมนะครับว่าผมไม่เคยคิดจริงจังกับใคร"
"ใครจะไปรู้"
"ปู่ไว้ใจได้ครับผมไม่มีทางเป็นเครื่องมือของใคร ไม่ยอมให้ใครมาหลอกหรอก"
"ว่าแต่เมืิ่อคืนแกได้ป้องกันใช่ไหม"
"ครับ"
"ดี เพราะปู่ไม่อยากตรวจดีเอ็นเอถ้าผู้หญิงคนนั้นมาบอกว่าท้องกับแก"
อยากจะบอกว่าผมไม่เคยพลาดที่จะมีอะไรกับใครโดยไม่ป้องกันเพราะผมกลัวเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน ไม่เฉพาะเรื่องท้องหรอกนะที่ผมกลัวเรื่องโรคอะไรต่อมิอะไรอีกและถุงยางที่จะใช้ต้องเป็นของผมเท่านั้นนะเพื่อความมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าถุงยางจะไม่รั่ว