Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ตอนที่1 วันมงคลสมรส
ธงชาติ ไฟสี ดอกไม้ ถูกประดับประดาเต็มรอบรั้ววังอีกทั้งบ้านเรือนของประชาชน วันนี้เป็นวันมงคลของประชาชนประเทศคิริน เด็กน้อยถูกเกณฑ์มายืนถือช่อดอกไม้ตามทางเดินหน้าประตูของคฤหาสน์แวนซีรถเก่งสีบรอนนับจำนวนไม่ถ้วน วิ่งผ่านถนนก่อนจะมาหยุดลงตรงพรมแดงที่ถูกปูไว้รอรับ อาคันตุกะที่มาร่วมงานพิธีในครั้งนี้
ทหารเป่าแตร เมื่อขบวนรถท่านลอร์ดลาพิสและคุณหญิงไอริสมาจอดเทียบหน้าคฤหาสน์แวนซีเสียงแตรดังก้องไปทั่ว เมื่อทั้งสองเดินผ่านประชาชาในช่วงเช้ามีพิธสวมแหวนและตราประจำตระกูลให้คุณหญิงไอริส พร้อมพิธีทางศาสนา ที่โบสถ์ หลังจากนั้น กลับเข้ามาร่วมงานเฉลิมฉลองอภิเษกสมรสในช่วงค่ำที่คฤหาสน์แวนซี ลาซูลี แทบไม่เห็บใบหน้าของไอริส ด้วยประเพณี โบราณ ทำให้ต้องคลุมผ้าบดบังใบหน้าจนกว่าจะเสร็จพิธี ถึงจะเปิดหน้าเจ้าสาวได้ ที่ห้องส่วนตัว เหล่าพี่เลี้ยงต่างเร่งมือ ปักดอกไม้บนผมของเจ้าสาว
“ งดงามมากค่ะ คุณหญิง หาหญิงใดในแคว้นงดงามเท่าคุณหญิงของเพทายไม่มี”
“ ขอบใจนะ เพทายที่อดทนสอนเรา ที่ไม่เอาไหนคนนี้ให้เรียนรู้ขนบธรรมเนียม ประเพณีของคิริน”
“ คุณหญิงขอเพทาย พร้อมสมบูรณ์ที่สุด สำหรับท่านลอร์ดลาพิส เชิญด้านนอกค่ะ งานเต้นรำจะเริ่มแล้ว “
ไอริสหมุนตัวเพื่อสำรวจความเรียบร้อย เธอหารู้ไม่ว่าได้มีสายตาคมกริบของใครบางคนแอบมองมาจากทางห้องของอีกฝั่ง ท่านลอร์ด.ลาพิสแอบมองหญิงสาวผิวขาวละเอียดกำลังหมุนตัวเองไปมาอยู่ที่หน้ากระจกความงามของเธอ ด้วยใบหน้าที่งดงามประกอบกับดวงตากลมโต รอยยิ้มแสนหวานสะกดให้ชายหนุ่มอยู่ในภวังค์แห่งความงดงามอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเดินจากห้องนอนอีกฝั่งของเขามายังห้องนอนอีกฝั่งของหญิงสาว
“ ท่านลอร์ด มายืนตรงนี้นานแล้วเหรอคะ” เพทายถามด้วยความสงสัย
“ ก็นานพอ ที่จะเห็นคุณหญิงของพวกเจ้า ที่เอาแต่หมุนตัวไปมาอยู่หน้ากระจก ฝากถามคุณหญิงของเพทายด้วย ว่าเราต้องรออีกนานเท่าไหร่ “ เมื่อไอริสได้ยินก็อดที่จะทำใบหน้างอง้ำใส่ไม่ได้ ด้วยน้ำเสียงที่ได้ยินดูจะทรงประชดประชันกันเสียนี่
“ ค่ะ “ เพทายขานรับก่อนจะรีบเดินไปเชิญให้คุณหญิงตามเดินลงบันไดไป ตรงกลางคฤหาสน์แวนซีที่ราวบันไดพันด้วยดอกไม้หลากหลายสี ทหารต่างตะโกนพร้อมกัน
“ ท่านลอร์ดลาพิส ลาซูลี และคุณหญิงไอริส ลาซูลี “
เหล่าเสนา ราชมนตรี อาคันตุกะ ต่างยินดีและกล่าวอวยพรให้กับท่านลอร์ดและคุณหญิง เพลงบรรเลงขึ้น ลาพิสโค้งคำนับให้กับไอริส เธอส่งมือประสานกับมือของชายหนุ่ม ก่อนจะเคลื่อนไหวร่างกายของทั้งคู่ไปช้าๆไปตามทำนองเพลง เมื่อหญิงสาวและลายหนุ่ม เริ่มเต้นรำเพื่อเป็นการเปิดฟลอเหล่าเสนา และทหารต่างพาภริยาออกมาเต้นรำภายในงานเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและคำอวยพรจากอาคันตุกะ
“ ไม่คิดว่าจะเต้นรำได้สวยงามเช่นนี้ “
“ ขอบคุณค่ะที่ชม แต่ไอริสก็แค่ลูกสาวนักธรุกิจธรรมดา ไม่ใช่ลูกเสนาของเมืองไหน”
“ หืม......ถ่อมตนด้วย .......เราอยากรู้นักภายใต้ใบหน้าแสนหวานของเธอจะปกปิดสิ่งใดไว้ในหน้ากากนั้น “
ไอริสหยุดเต้นรำ เธอสะบัดมือออกจากชายหนุ่ม ก่อนจะถอนสายบัวแล้วเดินหายขึ้นบันไดไปคุณชายลาพิสได้แต่มองตามหลัง
ภายในห้องนอน ไอริสทรุดตัวลงนั่งกับพื้นข้างเตียงนอน ที่ถูกโรยด้วยกลีบกุหลาบสีขาว กลิ่นดอกไม้ส่งกลิ่นหอมฟรุ้งกระจายทั่วห้องนอน แต่กลิ่นหอมของดอกไม้ก็ไม่อาจช่วยให้ใจที่ขุ่นมัวของไอริสเบาบางลงได้
“ เพราะอะไร คุณชายถึงได้พูดเช่นนี้ เราไอริส เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ เราไม่เคยคิดแม้แต่จะอยากได้สมบัติ อยากได้สิ่งใดของจากคุณ ........ชิ!.....รู้รึเปล่าว่าพ่อเรามีสมบัติมากมายแค่ไหน......ชิ!!! คุณชายติ๊งต๊อง......คิดว่าอยากแต่งรึไง คิ้วก็หนา ตาก็โปนปากก็หม....”
“ อุ้ย.......คุณหญิงเมื่อสักครู่เอ่ยถึงท่านลอร์ดหรือคะ”
“ เปล่า.....” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียดูมีพิรุจ
“ ทำไมถึงพูดเสียงสูงละคะ......คุณหญิงจะกล่าวถึงสามีลับหลังไม่ได้นะคะหากใครได้ยินเข้าจะ”
“ จะอะไรก็ช่างเถอะ เพทาย คุณชายของเพทาย รู้ตัวรึไม่ว่าน่านินทาจะตาย “
“ คุณหญิง”
“ โอเค.......เราไม่พูดแล้วจะมาช่วยเราเปลี่ยนชุดอาบน้ำเตรียมตัวเข้าพิธีส่งตัวใช่รึไม่”
“ ค่ะ เชิญด้านี้ค่ะ ดิฉันเตรียมอ่างน้ำเรียบร้อยแล้วค่ะ”
“ เห้อ.......อยากจะมองบน”
“ คุณหญิง......ไม่เอาค่ะ”
“ รู้แล้วน่า”
ในห้องใหญ่เต็มไปด้วยตู้ไม้ลายฉลุได้รับวัฒนธรรมมาจากยุโรป เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋ายี่ห้อแบรนเนมทั้งหลาย สร้อยเพชร สร้อยทอง เดินเลยถัดมาก็จะเจอทางเข้าที่ต้องเดินผ่านผ้าม่านบางใส ที่แทบจะไม่สามารถช่วยปกปิดอะไรได้เลยจากการมองเห็นของคนภายนอก ในอ่างอาบน้ำอันใหญ่โตโรยด้วยกลีบดอกไม้ และน้ำอุ่นๆก็ได้กลิ่นไอของน้ำหอมจากแคว้นคีรีมันตรา
“ นี่กลิ่นดอกเอริคาซี “
“ ใช่ค่ะ คุณคาซีนำมาให้”
“ คุณพ่อนะเหรอ......ดีจัง.....เราชอบกลิ่นมันทำให้เราคิดถึงบ้าน”
เพทายและหญิงรับใช้อีกสองสามคนต่างช่วยกันขัดถูไปตามผิวนวลของไอริส ในขณะที่กำลังเพลิดเพลินในการแช่น้ำ พลันก็ได้ยินเสียงเดินของใครบางคนผ่านมาทางนี้
“ เพทาย!!”
“ ค่ะ ท่านลอร์ด”
“ คุณหญิงของเจ้าจะอาบน้ำอีกนานไหม ข้ารอเข้าพิธีอยู่ หรือข้าต้องรอไปจนเช้า”
“ ค่ะใกล้แล้วค่ะ”
“ ข้าไปรอที่ห้องนอน”
“ ค่ะ”
“ รออีกนานไหม.....รอจนเช้าเลยไหมชิ!!” หญิงสาวทำปากพึมพำเป็นการพูดล้อเลียนเจ้าชาย
“ คุณหญิงค่ะ....ไม่ทำแบบนี้ ไม่งามเลยค่ะ”
“ ก็คุณชายของเพทาย.....มันน่าหือ.....หือ....”
“ ฮ่าๆๆๆๆ” เสียงหัวเราะของหญิงรับใช้เป็นลูกคู่ในทางท่างของหญิงสาว ทำให้เพทายต้องหันไปทำตาเขียวให้พวกเธอที่ทำกิริยาไม่เหมาะสม
“ เห็นไหมคะ คุณหญิงทำให้นางพวกนี้ทำตัวไม่เหมาะสม รีบเถิดค่ะ เดี๋ยวท่านลอร์ดรอนานแล้วค่ะ เอาพวกหล่อนไปหยิบผ้าซับตัวและก็ผ้าซับหน้า มาด้วยนะ”
“ ค่ะคุณเพทาย”
เพทายและหญิงรับใช้ต่างลง เครื่องหอม เช่น น้ำหอม แป้งชโลมที่ผิวก่อนจะสวมชุดสายที่ผูกกันเป็นโบว์ในช่วงบนของหัวไหล่ กระโปรงพริ้วยาวไสวผมถูกสยายออกก่อนจะม้วยปลายให้พอคลายๆ ผมด้านซ้ายถูกม้วนและเน็บด้วยดอกไม้เป็นช่อมารวมไว้ด้านเดียวกันทางขวา ผิวขาวละเอียดของเธอทำให้ชุดนี้ดูสดใสและสวยหวานมากอย่างกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย
“ อย่าเพ่งขยับตัวนะคะ ของให้เพทายมัดผมให้งามก่อน”
“ เราขอ,......เออ”
“ กระจกใช่ไหมคะ”
“ ใช่....กระจก”
ไอริสมองตัวผ่านทางกระจกใสเธอยิ้มด้วยคืนนี้ เพทายเนรมิตเธอให้เหมือนกับเจ้าหญิงในวอลดิสนี่เลยทีเดียว
“ สวยมากค่ะ งามเหมือนท่านผู้หญิงมัสยา”
“ ใครเหรอคะ “
“ เพทายหมายถึง ท่านย่าของท่านลอร์ดค่ะ”
“ อ๋อ”
“ เชิญทางนี้ค่ะ”
เพทายนำหญิงสาวมาส่งเข้าพิธีส่งตัวก่อนจะพากันเดินอกไปจากห้อง เมื่อเสียงประตูปิดลง หญิงสาวถอนสายบัวก่อนจะลงนั่งที่พื้นที่ปูด้วยผ้าถักด้วยไหมพรมแสนนุ่ม บนโต๊ะอาหารเล็ก มีเหยือกใส่ไวน์ไว้ในถาด พร้อมด้วยแก้วใสสองใบ มีขนมสำหรับต้องทานในช่วงส่งตัว ประเพณีโบราณ สืบต่อกันมาว่าคืน เข้าหอส่งตัว ฝ่ายหญิงต้องรินไวน์ให้ฝ่ายชาย และป้อนขนมให้ครบห้าอย่างโดยบนโต๊ะจะมีขนมถึงสิบชนิด แต่ฝ่ายหญิงต้องทายใจให้ถูกว่าฝ่ายชายชอบอะไรโดยเลือกมาห้าชนิด จากนั้นฝ่ายชายก็จะส่งมอบของกำนัลให้
“ จะเริ่มได้ยัง ง่วงแล้ว “
“ ค่ะ ........ไอริสรินไวน์ใส่แก้วน้ำแล้วยื่นให้ลาพิส ชายหนุ่มรับแก้วน้ำขึ้นมาจิบอย่างสบายใจ ไอริส เตรียมตักขนมมงคลให้ครบห้าอย่าง ระหว่างที่เธอเลือกขนม ชายหนุ่มแอบมองความสวยและสดใสของเธอ ทำให้คุณชายแอบอมยิ้มในความน่ารัก แต่ก็ต้องหยุดความคิดนั้นลงเมื่อ ไอริสขยับจานขนมมาไว้ตรงหน้า
“ ทานเลยสิคะ จะได้รีบเข้านอน อีกอย่างภารกิจของฉันจะได้เสร็จสิ้น”
ชายหนุ่มยิ้มกว้างและไม่ตอบอะไร นอกจากหยิบขนมเข้าปากทีละชิ้น ก่อนจะดื่มน้ำจนหมดแก้ว
“ อะ......เรียบร้อยเธอรู้ได้ไงว่าเราชอบขนมอะไร ........อ่อเพทายบอกละสิ ถึงได้เลือกถูก”
“ ไม่ใช่ค่ะ ฉันเลือกเอง ฉันก็เดาๆเอาค่ะ”
“ นี่เธอไอริส ไม่ใส่ใจเลยเหรอ นี่มันประเพณีโบราณที่สำคัญเธอกับพูดว่าเดาๆ”
“ฉันขอเก็บของก่อนนะคะ จะได้เข้านอนใกล้หมดเวลาปฏิบัติภารกิจของฉันแล้ว
คุณชายยกโต๊ะเล็กๆที่ขวางตรงหน้าออกก่อนจะลากพรมที่รองนั่งของหญิงสาว ลากมาใกล้ๆตรงหน้าของเขา ชายหนุ่มขยับหน้าเข้าไปใกล้จนสัมผัสลมหายใจร้อนๆของกันและกัน
“ ไอริส......เธอคิดว่าการสมรสครั้งนี้ พ่อของเธอแค่ให้เธอมาคอยดูแลเรารึไง เธอก็โตพอที่จะรู้นะว่าพิธีส่งตัวมันต้องจบด้วยเรื่องอะไร ภารกิจของเธอยังไม่สมบูรณ์”
“ ท่านลอร์ด.......ฉันรู้ว่าคุณเป็นสุภาพบุรุษ คุณคงไม่ใช้กำลังกับผู้หญิงเป็นแน่ ฉันรู้หน้าที่ของตนดี เพียงแต่คุณควรจะคอยจนกว่าฉันจะพร้อมเข้าพิธีใช่ไหม”
“ ไอริส.......เธอคิดว่าฉันเป็นเด็กน้อยรึไงตามไม่ทันเกมส์ของเธอ”
ลาพิสก้มลงประทับริมฝีปากลงบนริมฝีปากของไอริส เธอทุบตีที่หน้าอกแกร่งและทุบตีที่แขนเท่าไหร่ก็ไม่อาจหยุดการกระทำนั้นได้ เธอสุดจะกลั้นด้วยหวาดกลัวจึงได้ร้องไห้ออกมาไม่หยุดเสียงสะอื้นในลำคอ ประกอบกับน้ำตา รินไหลอาบสองแก้มจึงทำให้คุณชายถอนจูบจากเธอ
“ เรา......เอิ่มเรา....ไม่ได้....ตั้งใจ ”
“ ท่านลอร์ดใจร้ายมาก......... ท่านเอาแต่ใจตัวเอง จนลืมคิดถึงใจคนอื่น ผู้หญิงตัวเล็กที่ต้องจากบ้านมาไกลมาอยู่คฤหาสน์แวนซีที่ไม่คุ้นเคย มาอยู่กับขนบธรรมเนียมที่ไม่คุ้นชิน เธอก็หวังว่าจะมีมิตรที่เข้าใจ แต่กลับมาเจอ ผู้ชายผู้แสนดุร้ายป่าเถื่อน”
“ ป่าเถื่อน......นี่เราป่าเถื่อนตรงไหน นี่เราคือลาพิส ลาซูลี ผู้ดูแลแคว้นฟลอริส แห่งประเทศคิริน เธอกล้าดียังไงถึงมาว่าเราดุร้าย เรายังไม่ทำอะไรเธอเลย เราแค่จูบเอง”
“ ท่านไม่ควรทำแบบนั้น “
“ อะไรกัน ก็ตามประเพณี เมื่อเจ้าสาวมีเมตตารินไวน์ให้เรา เรากินขนม เราก็จูบเราผิดตรงไหน”
“ ในประเพณีโบราณ ท่านต้องมอบของกำนัลให้ฉันไม่ใช่ ทำแบบนี้ “
“ เอ้า.......แล้วเราผิดอะไร ในเมื่อต้องมอบของกำนัลให้ เราก็มอบแล้วไง ของกำนัลจากเราคือ จูบที่แสนหวานไงไอริส......แล้วเธอสงสัยอะไร”
ลาพิสส่งยิ้มกว้างให้ก่อนจะลุกเดินหายเข้าไปในห้องอาบน้ำ ไอริสอยากจะร้องกรี๊ดๆด้วยท่าทางยียวนและเอาแต่ใจของเจ้าชาย ทำให้เธอสติแตก หากเป็นที่บ้านของเธอป่านนี้ชายหนุ่มคงจะแหลกคามือ หรือไม่เธอก็สั่งให้ลูกน้องของพ่อจับไปโยนทิ้งกลางป่าแล้วก็เป็นได้ หลังจากนั่งรอที่เตียงเท่าไหร่ ชายหนุ่มก็ไม่ออกจากห้องน้ำ ไอริส จึงได้นอนไปก่อน โดยไม่รอตามประเพณี
“ หาว.....เห้อ!....หาวง่วงแล้วนะ นอนก่อนไม่รอแล้วค่ะ เอาที่สบายใจนะคะ “ หลังจากที่เผลอหลับไปชายหนุ่มก็ออกมาจากห้องน้ำ
“ ผู้หญิงอะไร ช่างยอกย้อนเป็นที่สุด ดูๆไปเธอก็สวยกว่าตอนเด็กมากนะ “ ลาพิส ขยับผ้าห่มให้ปิดร่างกายของหญิงสาว ก่อนจะขึ้นเตียงเพื่อพักผ่อน และเผลอหลับด้วยความเหนื่อยล้าเช่นกัน
*ดอกเอริคาซี เป็นชื่อดอกไม้ทางยุโรปชนิดหนึ่ง Ericaceae ดอกกุหลาบพันปี
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
