บทย่อ
เมเบลเธอมาพร้อมคำประกาศิตของท่านตาที่มีในเงื่อนไขของพินัยกรรม
ตอนที่0 บทนำ เปิดตัวประเทศคิริน
ประเทศ คิริน เป็นประเทศเล็กๆในโลก ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของประเทศรัสเซีย อยู่ใกล้กับทะเลสาปแคสเปียนโดยมีแม่น้ำฟลอริสไหลผ่านประเทศ แม่น้ำฟลอริสแยกตัวมาจากแม่น้ำยูรัลสายหลักที่ไหลผ่านช่วงรอยต่อระหว่าทวีปเอเซียกับทวีปยุโรป แม่น้ำยูรัลไหลไปรวมที่ทะเลสาปแคสเปียน ส่วนทางด้านเหนือและตะวันออกของประเทศโอบล้อมไปด้วยภูเขาลาพิสที่เชื่อมต่อ กับเทือกเขายูรัลพรมแดนธรรมชาติที่กั้นระหว่างทวีปยุโรปและทวีปเอเซีย
ประเทศคิริน ที่โอบล้อมด้วยภูเขาเขียวขจี แม่น้ำและทะเล อุดมไปด้วยพืชผลการเกษตร ประมง เหมืองแร่ ทุกอย่างยังคงอุดมสมบูรณ์ ที่นี่มีฤดูฝน ฤดูหนาว ฤดูร้อน และใบไม้ผลิ มีประเทศเดียวที่มีสี่ฤดูแบ่งการปกครองออกเป็นสองแคว้นใหญ่
แคว้นฟลอริส ปกครองโดยท่านลอร์ดลาพิส ลาซูลี และแคว้นคีรีมันตรา ปกครองโดยท่านลอร์ด. เนวา ลาซูลี สองแคว้นอยู่ภายใต้การปกครองของประธานาธิบดี ปีแอร์ ลาซูลี ระบบการเมืองการปกครองโดยระบอบกึ่งประธานธิบดี มีอำนาจสูงสุด และโดยให้เจ้าเมืองแคว้นเป็นผู้ดูแลแคว้น สินค้าส่งออก คือพืชผลทางการเกษตร การประมง น้ำหอมที่ผลิตจากดอกไม้ เหมืองแร่ และ รังนก
ณ แคว้นฟลอริส ที่หน้าห้องหนังสือ ท่านเลขาหยุดตรงหน้าประตู ก่อนจะโค้งคำนับให้กับท่านลอร์ดผู้สง่างาม แล้วท่านอาจารย์ก็หยุดชะงักเมื่อท่านเลขาเดินมาหยุดตรงหน้าของเขา
“ ขออภัยครับ ท่านลอร์ด “
“ เชิญท่านเลขา “ คุณชาย ลาพิส ลาซูลี ใบหน้าหล่อคมแบบชาวตะวันออกกลางผสมยุโรป แต่ก็ผิวขาวแบบคนเอเซีย หล่อชนิดที่ว่าผู้ชายดูไบยังต้องยอมแพ้
“ ได้เวลาแล้วครับท่าน เชิญที่ห้องอาหาร”
“ ถ้าเช่นนั้น ก็พอแค่นี้ก่อน”
“ ครับ “ ท่านอาจารย์ก้มศรีษะลงเล็กน้อย
ระหว่างเดินทางมายังห้องอาหาร ท่านลอร์ด ลาพิส ลาซูลี ก็ได้เอ่ยถามถึงงานมงคลสมรสระหว่างท่านลอร์ด และหญิงสาวต่างประเทศ
“ งานสมรสของเราเป็นเช่นไรบ้าง”
“ ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับ”
“ เราฝากด้วยนะ ช่วงนี้เรามี....”
“ คุณชายหยุดเรียนตำราก่อนดีไหมครับ ผมทราบว่าไม่ควรจะพูดแบบนี้ กับคุณชาย แต่คุณชายควรไปพบคู่หมั้นบ้างนะครับ”
“ ก็ท่านประธานาธิบดี อยากให้เราสมรส ดังนั้น เราไม่อาจขัดใจท่าน เราก็ทำตามอยู่ไง ท่านเลขาอย่าบังคับใจเราเลย”
“ ครับแต่....” เลขาพอลจึงเงียบทันทีที่ท่านลอร์ดหนุ่มแสดงกิริยาไม่พอใจในตัวเลขาคนสนิท
“ พอเถอะเราหิว “
“ ครับ”
ที่โต๊ะอาหารคุณชาย ลาพิส นั่งทางด้านซ้ายของประธานาธิบดีปีแอร์ ทางฝั่งขวา เป็นคุณหญิงโรเซ่ ทั้งสามคนกำลังสำราญกับอาหารค่ำมื้อนี้
“ ลาพิส”
“ ครับ ท่านแม่ “
“ แม่ไปดูเสื้อสำหรับวันมงคลของลูกและไอริสมาแล้วสวยงามมาก แม่ประทับใจ ลูกไปลองสวมแล้วใช่ไหม”
“ ครับ “
“ อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันสมรสแล้ว พ่ออยากให้เจ้าหยุดงานลงบ้าง มีอะไรที่ต้องเตรียมการอีกมาก เจ้าอย่าทำให้หนูไอริสรู้สึกว่าเจ้าทำตนไม่สมกับเป็นคู่หมั้น “
“ ครับ ลูกจะทำตามที่ท่านพ่อสั่ง ลูกขอตัวครับ” เจ้าชายโค้งคำนับก่อนจะลุกออกจากโต๊อาหาร
“ ลาพิส......เฮ้อ...”
“ ปล่อยเขาเถอะโร่เซ่ เขาโตพอที่จะคิดอะไรได้แล้ว “
“ แต่.......ฉันไม่อยากให้ท่านโกรธและคิดมาเรื่องของลาพิส “
“ ช่างเถอะ “
เรือนไม้เก่าๆที่ด้านล่างของวัง มีไว้เพาะพันธ์พืชในโครงการของประธานาธิบดี ด้านนอกตกแต่งด้วยไม้ดอก ไม้ใบเต็มไปหมด เรือนเพาะกล้าแห่งนี้ยังมีห้องใต้หลังคาเล็กๆที่มีหน้าต่างกระจกใสมองเห็นดอกไม้ใบหญ้า ห้องนี้ คือห้องพักผ่อนของคุณชายลาพิส ทุกครั้งที่ไม่สบายใจ ก็จะมาพักที่นี่เพื่อผ่อนคลายเสียงก้าวเท้าสวบสาบดังมาจากทางขึ้นบันได ต่อให้เสียงดังแค่ไหนก็ไม่อาจทำให้คุณชายหยุดครุ่นคิดเรื่องต่างๆลงได้
“ ไม่สบายใจเรื่องอะไร ถึงได้ถอนหายใจบอกน้องชายคนนี้ได้หรือไม่”
“ เนวา......น้องรักเจ้ารู้ได้ไงว่าพี่อยู่ที่นี่”
“มีเรื่องอะไรบ้างที่เกี่ยวกับพี่ แล้วน้องเช่นข้าจะไม่รู้ กังวลเรื่องแต่งงานละสิ”
“ ใช่ เราไม่อยากถูกบังคับแต่งงานแบบนี้ “
“ แต่มันเป็นความประสงค์ของท่านพ่อ......พ่อคงมีเหตุผล “
“ เหตุผลอะไร พี่คิดยังไงก็คิดไม่ออก ประเทศเราไม่ได้แต่งงานเพราะเหตุผลทางการเมือง ประเทศเราไม่ได้จะเกิดสงคราม แล้วนี่ปี2020 ทุกประเทศต่างเดินทางเข้าออกทำการค้าเสรี แต่ตัวเรากับไม่มีเสรี เรายังถูกคลุมถุงชนให้สมรสกับคนอื่น ตัวเราเป็นชาย คงไม่อะไรนัก แต่หญิงสาวคนนั้น มีหรือจะไม่วิตก”
“ ไม่เลย พี่ไอริสดูปกติดี และก็เต็มใจทำทุกสิ่งตามที่ท่านพ่อท่านแม่ สั่ง “
“ เอ่อ!!....... ถ้ามีใครสักคนขัดขืนก็ดี แต่นี่ไม่...........เห้อเราก็คงไม่ต้องมาวิตกแบบนี้ “
“ พี่ชาย.......ข้าว่าพี่ทำใจให้สงบแล้วไปสำราญกันเถิด ต่อให้พยายามหาทางออกเช่นไร พี่ก็ยังคงต้องสมรสอยู่ดี “
“ ว่าแต่ข้า แล้วเรื่องของเจ้าละเนวา ข้าได้ยินมาว่าใกล้จะเปิดพินัยกรรมของท่านตาของเจ้า เจ้าคงสุขใจสินะ ข้าต้องฉลองเศรษฐีใหม่ แห่งแคว้น คีรีมันตราเลยหรือไม่ “
“ ไม่ขนาดนั้น ข้าก็แค่ท่านลอร์ดแคว้นเล็ก ใครจะสู้ท่านลอร์ดแห่งแคว้นใหญ่ได้”
“ ฮ่าๆ.......เจ้าก็ถ่อมตนกับข้าเสมอๆนะว่าแต่เนวา.....เมื่อไหร่จะเปิดตัวคนรู้ใจสักที”
“ ผมยังไม่พร้อมที่จะดูแลใคร ขอทำงานรับใช้ท่านพ่อก่อนดีกว่า “
“ แต่ก็เถอะนะ ผู้หญิงคนใดในแคว้นคีรีมันตราจะกุมหัวใจเจ้าได้บ้าง ก็เจ้าเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคเกินไป ทั้งการศึกษา ฐานะ การแต่งกาย การเข้าสังคม บางครั้งขนาดข้าเองยังเกร็งทุกที ที่หยิบยืมหนังสือ ของเจ้ามาอ่าน เพราะมันไม่มีรอยยับเลยสักหน้า “
“ ท่านพี่........กล่าวหาข้าเกินไป ข้าก็แค่ชอบความระเบียบเรียบร้อย”
“ เนวา......อะไรที่มันตึงเกินไปมันก็ไม่ดีนะ ลองปล่อยตัวสบายๆบ้าง”
ท่านลอร์ดลาพิส เดินลงบันไดโดยมีเนวา เดินตามหลังทั้งสอง นัดกันมาไดรฟ์กอล์ฟ เป็นประจำ เนวาเป็นน้องชายต่างมารดาของท่านลอร์ดลาพิส ตั้งแต่เยาว์วัย ลาพิสและ เนวาก็ถูกส่งตัวไปเรียนที่ต่างประเทศ จึงทำให้เนวาเป็นทั้งน้องชาย และเป็นเพื่อนที่รู้ใจมากที่สุด
“ อีกสองวันเท่านั้น ถนอมตัวหน่อยก็ดีนะ”
“ เรารู้ เนวา เจ้าจะพูดขึ้นอีกทำไม ข้าชวนเจ้ามาเล่นสนุกกับข้า ไม่ใช่มาคอยเตือนข้า ให้ระวังตัว ห้ามทำโน่นทำนี่ บ่นยังกับท่านเลขา “
“ หากพี่ไดร์ฟกอล์ฟแบบนี้ ข้ากลัวพี่จะป่วย”
“ ก็ดีสิ......เราจะได้เลื่อนงานสมรสของเราออกไป”
“ ท่านพี่”
“ พอ.......หยุด...เราจะไดร์ฟกอล์ฟ”
เมื่อการห้ามไม่เป็นผล เนวาจึงได้แต่เดินตามลาพิส ไปเรื่อยๆ จนกว่าเขาจะสงบจิตใจลง