3 :

บริษัท หลิง ซื่อ

หญิงสาวผมยาวสลวยสีทองม้วนเป็นลอนอย่างสวยงาม รับกับหมวกปีกกว้างและแว่นตากันแดดสีชา หุ่นบางร่างเล็กในส่วนสูง168 ชุดเดรสลูกไม้ดูผู้ดีแบบชาวอเมริกัน และรองเท้าส้นสูงสีแดงบนขาเรียวยาว เดินตรงไปทางประชาสัมพันธ์ "สวัสดีค่ะ ชั้น เชอรี่ เชา ที่ติดต่อมาเมื่อเช้า"

"สวัสดีค่ะ คุณเชอรี่ เชิญทางด้านนี้เลยค่ะ" พนักงานเดินนำหญิงสาวไปทางห้องของผู้จัดการ ระหว่างทางเธอก็เหลือบตามองไปรอบๆ ในหัวสมองก็วิเคราะห์ไปด้วย 'ประตูของทุกห้องเป็นแบบอัตโนมัติ ถ้าปิดแล้วจะล็อกทันที ต้องใช้รหัสเพื่อเปิดเท่านั้น' เมื่อเห็นดังนี้ เธอที่กำลังเดินตามพนักงาน ก็หยิบหมากฝรั่งออกมาจากกระเป๋าแล้วเคี้ยวไปเรื่อยๆจนถึงหน้าห้องผู้จัดการ ก๊อกๆๆ ระหว่างที่พนักงานกำลังเคาะห้องอยู่นั้น เธอก็คายหมากฝรั่งออกมาแล้วกำไว้ในมือ ทันทีที่พนักงานเปิดประตูแล้วเชิญให้เธอเข้าไปด้านใน เธอก็เอามือจับไปที่ประตูแล้วแอบยัดหมากฝรั่งเข้าไปในรูลูกบิดประตูเพื่อไม่ให้ประตู ถึงแม้ประตูจะปิดตามปกติแต่ไม่มีใครสังเกตุเห็นว่ามันไม่ได้ล็อก !

เธอส่งยิ้มหวานให้ชายหนุ่มที่กำลังต้อนรับเธอ "สวัสดีครับ คุณเชอรี่ ผม เหยียนชาง ประธานหลิงเดินทางไปดูงานด่วนที่อิตาลี่ จึงให้ผมทำหน้าที่ในวันนี้แทนครับ" เหยียนชางผู้จัดการหนุ่มที่เป็นดั่งมือขวาของประธานหลิง ซึ่งก่อนจะมาเธอได้สืบมาเรียบร้อยแล้วในเมื่อเขาเป็นคนสนิทและใกล้ชิดกับประธานหลิงที่สุด ฉะนั้นในคอมของเขาต้องมีข้อมูลสำคัญอยู่ด้วยแน่ๆ ระหว่างที่กำลังคุยเธอก็คอยสังเกตุคอมที่อยู่บนโต๊ะทำงานของเขาไปด้วย 'คอมที่ใช้ลายนิ้วมือเปิดสินะ'

ก่อนจะเริ่มคุยธุรกิจ ผู้จัดการสั่งให้เลขานำกาแฟราคาแพงมาเสริฟให้เธอ

"ขอบคุณนะคะ คุณรับรองดีขนาดนี้ หุ้นนี้ชั้นไม่ตกลงก็คงโง่เต็มทีแล้วล่ะค่ะ"

เขายกกาแฟดื่มหนึ่งอึกแล้ววางแก้วกาแฟลง เธอมองนิ้วของเขาที่จับแก้วกาแฟแล้วก็ยิ้มในใจ เขายิ้มแล้วพูดว่า "ในวงการธุรกิจ มีใครที่ไม่รู้จักลูกค้ารายใหญ่อย่างคุณเชอรี่บ้างล่ะครับ คุณอุตส่าห์ให้เกียรติ์สนใจบริษัทเกมส์เล็กๆของเราทั้งที ผมในฐานะคนสนิทของท่านประธานก็ต้องดูแลแบบทุ่มสุดตัวหน่อยสิครับ ไม่งั้นพลาดคุณไปล่ะก็ ท่านประธานคงต้องฆ่าผมแน่ๆ"

หญิงสาวยิ้ม "บริษัทเกมส์อันดับหนึ่งที่ทำรายได้หลักพันล้าน แต่คุณกลับเรียกว่าเป็นบริษัทเล็กๆ ช่างถ่อมตัวจริงๆเลยนะคะ"

เขายิ้มแล้วยกกาแฟขึ้นดื่ม เลขาสาวเดินมาแล้วพูดว่า "ผู้จัดการคะ มีเรื่องด่วนค่ะ"

"เอาไว้ก่อน ไม่เห็นเหรอว่าชั้นมีแขก" เขาเอ่ยอย่างไม่พอใจ

เลขาสาวมีสีหน้าไม่สู้ดี "แต่ว่าคุณโจวฝ่ายจัดสรรค์ อยากพบผู้จัดการด่วนน่ะค่ะ "

หญิงสาวที่กำลังดื่มกาแฟอยู่ก็วางแก้วกาแฟลง หยิบมือถือขึ้นมาแล้วพูดว่า "ขอโทษนะคะ พอดีว่าหุ้นที่เพิ่งซื้อไปเมื่อวานนี้มีปัญหานิดหน่อย ชั้นคงต้องขอตัวกลับก่อน"

"งั้นเรื่องสัญญาของเรา?" เขาเอ่ยเพราะเธอยังไม่ได้เซ็นสัญญา

หญิงสาวยิ้มก่อนจะลุกขึ้นแล้วพูดว่า "ชั้นชอบเซ็นสัญญาในวันที่สบายใจ ไม่มีเรื่องรีบร้อนกวนใจ และชั้นก็ชอบกาแฟของที่นี่มาก ชอบจนอยากมาดื่มทุกวันเลย และชั้นก็คิดว่า คุณคงอยากให้ชั้นมาที่นี่อีกเหมือนกัน" หญิงสาวส่งยิ้มหวานโปรยเสน่ห์ให้ จนเขาจ้องเธอตาไม่กระพริบ

"ค ครับ" ใจเขาสั่นจนทำให้พูดตะกุกตะกัก "แล้วเจอกันนะคะ" เธอยิ้มก่อนจะเดินเดินออกไป ชายหนุ่มมองตามเธอไป ครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปที่ห้องของคุณโจวอย่างรีบร้อน หยางเชาที่แอบอยู่ตรงบันได เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินไกลออกไป เธอก็ออกมา แล้วเดินดิ่งไปยังห้องของผู้จัดการ เธอมองไปที่แก้วกาแฟของเขา จากนั้นเธอก็หยิบสก็อตเทปใสออกมาแปะที่แก้วกาแฟ เมื่อได้ลายนิ้วมือของเขาแล้ว เธอก็มุ่งไปยังคอมบนโต๊ะทำงาน แล้ววางลายนิ้วมือลงที่จุดแสกน เมื่อเปิดคอมได้แล้ว เธอก็เปิดหาข้อมูลที่ชายลึกลับนั้นต้องการ แต่ว่าครั้งนี้เธอดันเดาผิด เพราะในคอมนี้ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย 'หรือว่าข้อมูลนั้นจะอยู่ในคอมของประธานหลิงเท่านั้นนะ'