บทนำ [1]

กิจการของตระกูลสิงหราชค่อนข้างใหญ่โตมาก นอกจากจะมีบริษัทในไทยแล้วก็ยังมีสาขาในต่างประเทศด้วย โดยพี่ชายคนโตสุดรับหน้าที่ดูแลตรงส่วนนั้น ขณะที่น้องชายคนรองก็คอยดูแลควบคุมอยู่ทางนี้ ซึ่งก็ทำได้ดีมากเสียด้วย

พริมาเข้ามาทำงานในบริษัทนี้ในตำแหน่งเลขาของประธานบริษัท ภายนอกเจ้านายเธอดูเป็นคนอัธยาศัยดี ยิ้มเก่ง ใจกว้าง แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังนิสัยเขาจะตรงกันข้ามกับที่แสดงออกหมดทุกอย่าง ทั้งใจแคบ ชอบข่มขู่ ชอบบังคับ ทั้งยังเอาแต่ใจตัวเองอย่างร้ายกาจ

หากว่าต้องการสิ่งใดแล้วย่อมไม่ปล่อยให้หลุดมือ

ร่างอรชรอ้อนแอ้นในชุดเดรสสั้นคอวีแขนยาวสีแดงเลือดหมูพยายามหลบหนีฝ่ามือหนาที่พุ่งมาจะคว้าตัวเธอไว้ แต่ก็พลาดเป้าเพราะหญิงสาวเอี้ยวตัวหลบทัน พริมาถลึงตามองเจ้านายจอมหื่นที่คิดจะปลุกปล้ำรังแกเธอในห้องทำงานทันทีที่เธอโผล่เข้ามาในห้อง เพื่อนำเอกสารการประชุมคราวก่อนมาให้เซ็น นัยน์ตาสวยโฉบเฉี่ยวกลอกขึ้นมองบนอย่างเอือมระอา ก่อนจะวิ่งหนีไปหลบอยู่หลังเก้าอี้นวมตัวใหญ่ ครุ่นคิดหาคำพูดมาตำหนิเขาให้รู้สำนึกบ้าง

“นี่มันเป็นเวลาทำงานนะคะ คุณโย อย่าทำตัวเหลวไหลอู้งานจะได้ไหม”

“ฉันไม่ได้เหลวไหลสักหน่อย แล้วฉันก็เป็นประธานของบริษัทนี้ด้วย จะทำงานหรือไม่ทำงานมันก็เรื่องของฉัน”

“งั้นการที่พรีมจะยอมให้คุณรังแกหรือไม่ มันก็เป็นสิทธิ์ของพรีม เพราะร่างกายนี้เป็นของพรีมไม่ใช่ของคุณ” เมื่อเขาเอ่ยอ้างขึ้นมาแบบนี้ พริมาก็ใช้คำพูดนั้นตอกหน้าเขากลับไป

เรื่องอะไรจะยอมให้ตัวเองถูกเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียว

โยธินที่ถูกยอกย้อนก็ทำหน้ายุ่งยากใจไม่สบอารมณ์นัก ใบหน้าหล่อเหลาที่มักมีรอยยิ้มขี้เล่นอยู่เสมอจึงดูบึ้งตึงแตกต่างจากยามปกติ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มฉายแววหงุดหงิดงุ่นง่านจ้องเขม็งสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่ยั่วโมโหเขาจนอยากจะจับตัวมาตีก้นแรงๆ สักสองสามครั้ง โทษฐานที่ดื้อกับเขาเสียเหลือเกิน

คนอย่างเขาถ้าต้องการอะไรก็ต้องได้ ไม่เว้นแม้แต่พริมา!

“ร่างกายของพรีมก็เป็นของผมเหมือนกัน หรือพรีมลืมไปแล้วว่าเมื่อคืนผมจัดไปกี่ท่า ยัดเจ้าลูกชายตัวโตเข้าไปเสียบน้องสาวพรีมกี่ครั้ง แล้วพรีมจะมาว่าผมอู้งานได้ยังไง เมื่อคืนผมทำงานหนักชัดๆ และตอนนี้คนที่กำลังอู้งานก็คือพรีมเองนั่นแหละ”

“พรีมอู้งานยังไง คุณพูดจาให้ดีๆ นะ”

ผู้ชายหน้ามึนคนนี้คิดจะใส่ร้ายเธออีกแล้วน่ะสิ คนเจ้าเล่ห์!

โยธินกอดอกพิงสะโพกสอบกับขอบโต๊ะมองหญิงสาวรูปร่างสูงเพรียว จงใจใช้สายตาหื่นกระหายกวาดมองขึ้นลงรอบหนึ่ง แล้ววกกลับมาหยุดอยู่ตรงตำแหน่งที่เขาชื่นชอบมากที่สุด แค่เพียงปรายตามองเลือดในกายก็ไหลเวียนลงไปกระจุกอยู่ตรงส่วนนั้น ทำเอาเป้ากางเกงคับตึงอึดอัดจนอยากจะควักออกมาผึ่งลมข้างนอกจะได้คลายความร้อนสักหน่อย

“เอาเอกสารมาให้ผมเซ็นไม่ใช่เหรอ มาสิ ผมไม่แกล้งพรีมแล้ว”

“เชื่อได้หรือคะ เมื่อกี้คุณโยยังทำท่าจะจับพรีมกินอยู่เลย แล้วตอนนี้มาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูไม่น่าไว้ใจ”

“พรีมเห็นผมเป็นยังไง ผมไม่ได้หื่นขนาดนั้น”

“ไม่จริงหรอกค่ะ คุณโยหื่นจะตาย พรีมรู้จักนิสัยคุณดี ถ้าคุณโยทำอะไรพรีม ต่อไปพรีมจะไม่โผล่หน้าเข้ามาในห้องนี้อีก”

“ใจร้ายจังครับคนสวย เล่นขู่มาแบบนี้ใครจะกล้าทำอะไร มาเถอะครับ ผมจะเซ็นเอกสารให้ พรีมจะได้กลับไปพักผ่อนด้วย”

พริมาหรี่ตามองคนเจ้าเล่ห์เพทุบายอย่างไม่ค่อยเชื่อใจนัก เพราะเมื่อก่อนโยธินเจ้าชู้มาก เป็นคาสโนวาตัวพ่อที่จีบหญิงเก่งมาก ลีลาดีแทบทำเตียงลุกเป็นไฟทุกครั้ง สาวๆ ที่ไหนก็ชอบจนหลงเขาหัวปักหัวปำ ก่อนที่เธอจะมาทำงานให้เขา เลขาต้องเปลี่ยนคนใหม่ทุกๆ สามเดือน เพราะผู้หญิงพวกนั้นแทบอยากจะปีนขึ้นเตียงไปซั่มกับเขาตลอดเวลา

อะไรจะขนาดนั้นก็ไม่รู้ จริงอยู่ที่เธอกับคุณโยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน แต่ก็ไม่เห็นจะต้องตัวติดกันยี่สิบชั่วโมง ทำกิจกรรมโลดโผนกันทั้งวันทั้งคืน