บท
ตั้งค่า

ภาพบาดตา

"ทำไมทำหน้างอเหมือนปลาทูแม่กลองอย่างงั้นล่ะยัยลิน" ยัยแสนดีน้องสาวของพี่ลีโอถามฉันเมื่อเห็นฉันเดินหงอยลงมาข้างล่างเพราะโดนพี่ลีโอไล่ น่าน้อยใจเป็นที่สุดคนอุตส่าห์คิดถึงไม่ได้เจอหน้ากันตั้งหลายปีกลับมาพูดจาไม่ถนอมน้ำใจแถมยังไล่กันอีก

"พี่ลีโอว่าอะไรแกบอกมาเดี๋ยวฉันจะไปจัดการให้" ยัยแสนรักฝาแฝดของแสนดีซึ่งเป็นน้องสาวของพี่ลีโอและเป็นเพื่อนของฉันถามฉันทันทีเมื่อฉันนั่งลงอย่างหมดกำลังกายและกำลังใจ

"โดนว่าแถมยังโดยไล่อีก ฮือออ ฉันไม่ดีตรงไหนพี่ชายแกถึงไม่เคยสนใจใยดีฉันเลย"

"โอ๋ โอ๋ แกอย่าเศร้าใจไปเลยนะพี่ลีโอก็เป็นแบบนี้แล่ะตั้งแต่ไหนแต่ไรแกก็รู้"

"แต่เมื่อก่อนตอนเด็กๆ พี่ลีโอดีกับฉันมากเลยนะเอาใจใส่ดูแลฉันดีี๊ดีพวกแกก็รู้ก็เห็น" ใช่ค่ะเมื่อก่อนตอนฉันยังเด็กมี๊มักจะพามาเล่นบ้านพี่ลีโอบ่อยๆ ตอนนั้นพี่ลีโอดีกับฉันมากวันเกิดของฉันทุกปีที่ลีโอจะเป็นคนแรกที่ให้ของขวัญกับฉันและฉันก็ยังเก็บมันไว้ตลอดมันเป็นความทรงจำวัยเด็กที่ฉันประทับใจ

"นั่นมันตอนเด็ก"

"แล้วไงล่ะตอนเด็กแล้วไงทำไมตอนนี้ถึงทำแบบนั้นไม่ได้"

สองสาวฝาแฝดก็เงียบเพราะให้คำตอบฉันไม่ได้

"หรือพี่ลีโอมีแฟนเขาเลยไม่สนใจใยดีฉันเหมือนเมื่อก่อน ต้องใช่แน่ๆ " จู่ๆ ฉันก็คิดแบบนั้นขึ้นมา ฉันต้องขึ้นไปถามพี่ลีโอให้รู้เรื่องฉันจะปล่อยผ่านไม่ได้เด็ดขาด

"นั่นแกจะไปไหนยัยลิน" ฉันกำลังจะก้าวขาขึ้นบันไดยัยแสนรักก็ถามขึ้นทันทีพร้อมกับเดินมาหา

"ไปถามพี่ลีโอให้รู้เรื่องไงว่าเขามีแฟนแล้วหรือเปล่า"

"แล้วถ้าพี่ชายฉันบอกว่ามีล่ะแกจะทำไงยัยลิน" ฉันมองหน้ายัยแสนดีที่เป็นคนถามคำถามนี้กับฉัน ฉันตอบออกไปอย่างมั่นใจว่า

"ก็ไม่ทำไงก็จะบอกให้เลิกไงเพราะพี่ลีโอเป็นของฉันคนเดียว"

"งั้นเชิญแกขึ้นไปถามให้รู้เรื่องเลยละกันฉันเอาใจช่วยแกตรงนี้นะเพื่อน"

"อื้ม"

ตุบ ตุบ ตุบ ฉันวิ่งมาถึงหน้าห้องพี่ลีโอ และกำลังจะเคาะประตูแต่มันมีเสียงอะไรดังลอดออกมาจากข้างในห้องฉันเลยเงี่ยหูฟัง

"อ่าาาส์ แบบนั้นแล่ะ ซี๊ดดด อืมมมม"

"สุดยอดเลยไอวี่"

เสียงพี่ลีโอคุยกับใครกัน?? เพราะฉันไม่ได้ยินเสียงของใครนอกจากพี่ลีโอฉันเลยถือวิสาสะเปิดผลั้วเข้าไป

"กรี๊ดดดดดดดดดด" เป็นฉันที่ร้องออกมาอย่างสุดเสียงเมื่อเห็นภาพของคนในห้องที่กำลัง...เอ่อกำลัง...โอ๊ยฉันไม่อยากบอกว่าเมื่อกี๊ฉันเห็นอะไรบ้างแต่มันเป็นอะไรที่ติดตาฉันมาก โอ๊ยทำไงดีฉันไม่อยากจดจำภาพลามกนั่น

"เห้ยยยยย" หน้าพี่ลีโอตอนนี้เหวอหนักมากเมื่อฉันเปิดประตูเข้าไปโดยไม่บอกได้กล่าว

"ว๊ายยยยย" ผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ซึ่งฉันก็ไม่รู้จักร้องออกมาอย่างตกใจเหมือนกันเมื่อเห็นฉัน ส่วนพี่ลีโอพอเข้าตั้งสติได้เขาก็รีบดึงกางเกงที่มันกองอยู่ตรงปลายเท้าขึ้นมาสวมทันที ส่วนผู้หญิงอีกคนที่ฉันเพิ่งเห็นว่าเสื้อผ้าหลุดลุ่ยก็รีบดึงเสื้อผ้ามาปิด

"เข้ามาทำไมวะ!!! " พี่ลีโอออกอาการฉุนเฉียวและโมโหเพราะฉันเข้ามาขัดจังหวะของเขากับผู้หญิงคนนี้ที่เมื่อกี้กำลังเอ่อ...กำลัง..ก้มทำ..เอ่อทำกับตรงสวนนั้นของพี่ลีโออยู่  ถึงแม้ว่าฉันจะอายุแค่สิบแปดแต่เรื่องแบบนี้ฉันก็พอรู้ไม่ใช่ไม่รู้ว่าผู้หญิงกับผู้ชายเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองเค้าทำอะไรกันบ้างแต่ฉันไม่เคยลองหรอกนะฉันยังเวอร์จิ้นยังบริสุทธิ์อยู่ก็แค่รู้ทฤษฏีไม่เคยปฏิบัติกับใครเพราะฉันรอพี่ลีโอคนเดียวและคิดเสมอว่าเราสองคนจะเป็นคนแรกของกันและกันแต่....ตอนนี้ฉันคงคิดแบบนั้นไม่ได้แล้วล่ะ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel