บทย่อ
"อ่าาาส์ แบบนั้นแล่ะ ซี๊ดดด อืมมมม" "สุดยอดเลยไอวี่" เสียงพี่ลีโอคุยกับใครกัน?? เพราะฉันไม่ได้ยินเสียงของใครนอกจากพี่ลีโอฉันเลยถือวิสาสะเปิดผลั้วเข้าไป "กรี๊ดดดดดดดดดด" "เห้ยยยยย" "ว๊ายยยยย" "เข้ามาทำไมวะ!!! "
ลิลิน
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อลิลินเป็นลูกสาวคนเดียวของปะป๊าขุนทัพกับมี๊อิมเมจ ฉันอายุ18ปีแล้วนะ นิสัยดีมากน่ารักมากด้วยใครๆ ก็พูดแบบนี้แต่มีอยู่คนเดียวที่บอกว่าฉันขี้เหร่แถมยังแก่แดดอีกต่างหากนั่นก็คือพี่ลีโอ พี่ลีโอเป็นใครน่ะเหรอไว้จะบอกให้ฟังทีหลังนะคะ แต่ตอนนี้ฉันต้องไปอ้อนปะป๊าก่อน
"ปะป๊าาาาาขาาาา" ฉันวิ่งเข้าไปกอดปะป๊าสุดที่รักของฉันที่กำลังนั่งดูข่าวอยู่หน้าจอทีวี คือปะป๊าก็ไม่ได้แก่นะคะแต่ทำไมชอบทำตัวเหมือนคนแก่ก็ไม่รู้ไว้หนวดไว้เครายิ่งดูแก่เข้าไปใหญ่เลยทั้งที่ป๊าอายุยังไม่ห้าสิบ ส่วนหม่ามี๊ของฉันก็ยังสวยอยู่ค่ะ สวยมาก ฉันคงจะสวยได้แม่มาแน่ๆ ^^
"ว่าไงครับคนสวยของป๊า^^"
"วันนี้ลินขอไปหาพี่ลีโอน๊าาาาา"
"ไม่ได้!!! " ฉันที่รู้คำตอบอยู่แล้วว่าปะป๊าไม่ยอมแน่เพราะครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันขอไปหาพี่ลีโอที่บ้าน
"ง่ะ ทำไมอ่ะคะก็ลินคิดถึงพี่ลีโอนี่นาไม่ได้เจอกันตั้งนาน"
"เป็นสาวเป็นแส้จะไปหาผู้ชายถึงบ้านไม่น่าเกลียดไปหน่อยเหรอลูก"
"ไม่เห็นจะน่าเกลียดตรงไหนเลยนี่คะอาเรนอาเสือก็อยู่น้องๆ ของพี่ลีโอก็อยู่"
"ให้ลูกไปเถอะขุนจะห้ามลูกทำไมรู้อยู่ว่าห้ามไม่ได้ยังจะห้ามอีก" ฉันหันไปยิ้มให้หม่ามี๊เพราะหม่ามี๊ช่วยพูดให้ค่ะ
"คุณเมียครับผมเป็นพ่อผมก็ต้องห่วงลูกเป็นธรรมดายิ่งเป็นลูกคนเดียวจะไม่ให้หวงให้ห่วงได้ยังไง"
"แต่ลูกก็โตแล้วนี่นาแกรู้หรอกน่าว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ"
"ใช่ค่ะมี๊พูดถูก^^"
"แต่ว่า..."
"จะให้ลูกไปไหม หืมมมม" หม่ามี๊ส่งสายตาพิฆาตไปปุ๊บปะป๊าก็ยิ้มแหยทันทีเพราะใครๆ ก็รู้ว่าปะป๊ากลัว เอ๊ย เกรงใจหม่ามี๊ที่สุด
"เห้อออ งั้นเอางี้เดี๋ยวป๊าจะไปส่งแล้วก็จะรอรับกลับ"
"โหยยย ป๊าาาา ลินไม่ใช่นักโทษนะคะ"
"ก็ป๊าเป็นห่วงนี่นาลูกลินของป๊าทั้งสวยทั้งน่ารักขนาดนี้จะปล่อยให้ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ยังไงกัน"
"มีแต่ป๊าแล่ะที่บอกว่าลินสวยลินน่ารัก พี่ลีโอไม่เคยชมเลย หาว่าลินแก่แดด หน้าตาก็ขี้เหร่"
"ห๊ะ เจ้าลีโอมันกล้าว่าลูกสาวป๊าขนาดนี้เลยเหรอ งั้นไม่ต้องไปเลย"
"ไม่เอา ลินจะไปลินคิดถึงพี่ลีโอ"
"ทำไมลูกบ้าผู้ชายขนาดนี้คะลูกสาวป๊า"
"ป๊า!!! มี๊ขาป๊าว่าลินบ้าผู้ชาย" ฉันรีบเดินไปฟ้องหม่ามี๊ทันทีเพราะปะป๊าหาว่าฉันบ้าผู้ชายแต่ถ้าฉันจะบ้าฉันก็บ้าแค่พี่ลีโอคนเดียวเท่านั้นแล่ะ
"โอ๋ๆๆๆ ป๊าแค่พูดเล่นลินอย่างอนป๊าเลยนะครับลูก" ปะป๊าเดินมาหาแล้วกอดปลอบฉันลอบยิ้มในใจเพราะถ้าเป็นแบบนี้ฉันขออะไรป๊าก็ยอมให้ได้หมดเพื่อให้ฉันหายงอน
"ถ้าป๊าอยากให้หนูหายงอนป๊าก็ไม่ต้องไปส่งลินเดี๋ยวลินจะให้ลุงคนขับรถไปส่งเองแล้วขากลับลินจะขอพี่ลีโอมาส่ง^^"
...................................