รักร้ายพี่ชายข้างบ้าน

❤❤?????❤❤

ไม่ขอเป็นคนสุดท้ายเพราะฉันไม่ดีพอ

❤❤?????❤❤

...เจ้านาย...

"เพลงที่จบไปชื่อว่าเพลง ไม่ขอเป็นคนสุดท้ายค่ะ...ทิชาขอมอบเพลงนี้ให้กับเจ้าของงานวันเกิดวันนี้นะคะ...หวังว่าพี่นายคงจะชอบเพลงที่ทิชาร้องและเข้าใจความหมายของเพลงนี้ว่าทิชาต้องการสื่อถึงอะไร.....ก่อนทิชาจะลงจากเวทีทิชาก็ขออวยพรให้พี่นายมีความสุขมากๆ นะคะ และหวังว่าสักวันนึงพี่นายจะยอมรับและมองเห็นความรักที่ทิชามีให้กับพี่^^....รักนะคะ"

"ฮิ้วววววว"

"วี๊ดดด วิ๊วววว"

"โหไอ้นายมีสาวน้อยน่ารักมาร้องเพลงบอกรักมึงด้วยว่ะ 5555"

"ยัยนั่นเป็นใครเหรอคะพี่นาย..ทำไมถึงกล้ามาพูดอะไรน่าเกลียดแบบนี้บนเวทีนิ่มไม่ชอบเลยอ่ะ"

"นั่นสิคะพี่นาย เด็กนั่นเป็นใครเหรอคะ"

ทั้งคำแซวและคำถามมากมายของเพื่อนๆ และสาวๆ ที่มางานวันเกิดของเขาที่หันมาถามเขาหลังจากเพลงไร้สาระบ้าบอที่ยัยทิชาเด็กข้างบ้านร้องจบลง มันทำให้เขาถึงกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายและเอือมระอาเขาไม่อยากตอบคำถามอะไรทั้งนั้นตอนนี้เขารู้สึกอยากจะหายออกไปจากตรงนี้เวลานี้ แม้จะเป็นงานวันเกิดของเขาก็ตาม

"ก็แค่เด็กข้างบ้านน่ะอย่าใส่ใจเลย ดื่มกันต่อเถอะ" เขาตอบแค่นั้นก่อนจะยกแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้นแล้วกระดกเข้าปากรวดเดียวจนหมดแก้ว แก้วแล้วแก้วเล่าที่เข้าปากไปจนรู้สึกมึนๆ บ้างเล็กน้อยแต่เหล้าแค่นี้ไม่ระคายคอเขามากนักหรอก

"ดื่มเยอะขนาดนี้เดี๋ยวก็เมาหรอกค่ะ แล้วพี่จะนายจะไปส่งนิ่มกลับบ้านยังไง"

"ถ้าพี่เมานิ่มก็พยุงพี่ขึ้นห้องแล้วก็นอนกับพี่ที่นี่เลยไงคะ^^" เขาเอ่ยกับหญิงสาวข้างกายด้วยน้ำเสียงออดอ้อนพร้อมกับแววตาที่มองเพื่อสื่อความหมายว่าเขาต้องการอะไร นิ่มหรือนุ่มนิ่มเธอคือเด็กปีหนึ่งคณะเดียวกันกับเขา เขาตามจีบเพราะเธอสวยมากทั้งขาวทั้งสวยนมเป็นนมเอวเป็นเอว สเป๊กเขาเลยล่ะแต่เขายังไม่ได้กินเธอหรอกนะก็คิดว่าจะได้กินคืนนี้แล่ะฉลองวันเกิดอายุครบ23ปีของตัวเองด้วย นิ่มเป็นดาวคณะเธอเป็นที่หมายตาของผู้ชายทั้งมหาลัยที่พยายามแย่งกันจีบเธอแต่สุดท้ายก็เป็นเขาที่จีบเธอติด ก็ช่วยไม่ได้อ่ะนะก็คนมันเกิดมาหล่อและรวย ส่วน...จะใหญ่มั้ยอันนั้นต้องพิสูจน์แต่เขาก็มั่นใจว่าของตัวเองไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ที่ผ่านมามีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตของเขาก็เยอะพอสมควรพูดตรงๆ ก็คือนับไม่ถ้วนอ่ะ ก็ตั้งแต่เข้ามหาลัยปีหนึ่งจนถึงปีนี้เขาอยู่ปีสี่เขาไม่เคยนับเลยนะว่าผ่านผู้หญิงมาแล้วกี่คนเพราะผ่านแล้วก็ผ่านเลยไปไม่เก็บมาใส่ใจเลยสักครั้ง

"ไม่เอาค่ะนิ่มไม่ยอมนอนกับพี่นายหรอก"

"นอนด้วยกันเฉยๆ พี่ไม่ทำอะไรนิ่มหรอก"

"จ้างให้ก็ไม่เชื่อหรอกพี่นายน่ะเหรอจะไม่ทำอะไร ถึงนิ่มจะเพิ่งรู้จักพี่นายแต่นิ่มก็รู้กิตติศัพท์ของพี่มาเยอะพอสมควร"

"นิ่มจะไปเชื่ออะไรกับคำพูดของคนอื่นครับ"

"แต่คนอื่นที่ว่าก็คือผู้หญิงที่พี่เคยจีบมาแล้วทั้งนั้นนะคะ"

"นั่นยิ่งแล้วใหญ่ นิ่มอย่าไปเชื่อใครง่ายๆ สิคะ"

"นิ่มต้องเชื่อบ้างค่ะเพราะก็นิ่มกลัวนี่คะ"

"กลัวอะไรครับ"

"กลัวว่าถ้านิ่มยอมพี่ง่ายๆ อีกไม่นานพี่ก็จะเบื่อแล้วทิ้งนิ่มไป"

"ก็ถ้านิ่มไม่งี่เง่าพี่ก็ไม่ทิ้งหรอกค่ะ^^" เขาพูดไปตามตรงนั่นแล่ะ

"พี่นาย!!! "

"โอ๋ โอ๋ โอ๋ พี่ล้อเล่นครับ น้องนิ่มน่ารักขนาดนี้สวยขนาดนี้พี่จะเบื่อจะทิ้งได้ยังไงครับ"

"ตอนนี้เราเพิ่งคบกันรู้จักกันได้ไม่นานและที่สำคัญพี่ยังไม่เคยขอนิ่มเป็นแฟนเลย รอให้เราเป็นแฟนกันก่อนแล้วนิ่มจะยอมพี่นาย ตกลงมั้ยคะ"

"เป็นแฟน?? "

"ค่ะ เป็นแฟน ถ้าพี่นายยอมบอกกับทุกคนว่าเราเป็นแฟนกันนิ่มก็จะไม่ปฏิเสธความต้องการของพี่เลย^^" อยากจะบอกว่าเขาไม่เคยคบใครเป็นแฟนเลยนะเอาจริงๆ ถึงเขาจะคบผู้หญิงมาเยอะแต่เขาก็ไม่เคยให้ตำแหน่งนี้กับใครเพราะทุกคนเป็นแค่คู่ควงคู่นอนเขาเท่านั้น แล้วกับนุ่มนิ่มเธอคิดยังไงถึงอยากจะให้เขายกตำแหน่งนี้ให้กับเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะสวยและเขาอยากจะกินเธอแต่ถ้าเขายอมยกตำแหน่งนั้นให้กับเธอนั่นก็จะเท่ากับว่าเขาจะไปหาความสุขกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้เพราะตำแหน่งแฟนมันค้ำคอเขาอยู่

"ว่าไงคะพี่นาย" ในขณะที่เขากำลังใช้ความคิดจู่ๆ ก็มีใครบางคนเดินมาหาเขาที่โต๊ะพร้อมกับเค้กก้อนเล็กที่อยู่ในจานที่ปักเทียนไว้หนึ่งเล่ม